Granice w kulturze - Wiedza i Edukacja

Bogusława Bodzioch-Bryła – Na pograniczu literatury i mediów, czyli...
56
dziewięćdziesiąt stopni; w drugiej wersji,
tylko dla amatorów brutalnych pojedynków,
przyłączają się państwo do mafii
i ścigają uciekający samochód; w trzeciej,
zostają jednym z agentów
biegnących przy krawężnikach;
gdy tylko na ulicy coś się poruszy
należy stanąć w rozkroku, sięgnąć do kabury
i oddać kilka serii; my jednak stanowczo
polecamy uciekający samochód;
początkującym radzimy jechać
w prawo i naprzód, aż do krawędzi rampy,
potem przez wyrwę w stalowym
ogrodzeniu; proszę uważać na ścianę;
wsteczny i gaz do dechy;
gdy ktoś nadchodzi, najlepiej
zwolnić i pochylić głowę,
następnie powoli ruszyć...
chyba że, jak teraz, zabraknie benzyny;
mogą państwo być Keisim,
który uderza pięścią w kierownicę,
Tomem Riffem, który upuszcza nabitą lufkę,
wreszcie Paulem martinem,
młodzieńcem z antypodów, który kładzie się,
zalany łzami, na tylnym siedzeniu;
to jeszcze nie koniec, prosimy
nie odkładać joysticków,
jeszcze pojawi się cień, przenikający
wszystkie rzeczy, przechodzący przez
czaszkę, w głąb myśli, do samego
rdzenia jaźni; jeszcze za przednią szybą
pocieszny, biały duszek –
arcydzieło naszych grafików –
wzleci ku niebu i radio zacznie rzęzić
marsz żałobny; jeszcze spiker obwieści
nieco melodramatycznym tonem
„gratuluję Keisi!” albo: „brawo Tom Riff!”
albo: „wiwat Paul Martin! –
zabrakło ci zaledwie stu punktów, aby
przejść na kolejną planszę...
[P. Marcinkiewicz, Crack; Świat dla opornych]
Warto odczytać wiersz Marcinkiewicza jako próbę obalenia jednej z najatrakcyjniejszych
granic – granicy między niepokojem a przyjemnością 16 . To relacja
będąca jednocześnie reklamą gry z wszelkimi służącymi perswazji chwytami, a więc
konglomeratem określeń pozytywnie wartościujących operujących kategoriami
16
Por.: G. Skirrow, Piekielna wizja: analiza gier wideo, przeł. A. Kołodyński, [w:] Po kinie?...
Audiowizualność w epoce przekaźników elektronicznych, red. A. Gwóźdź, Wydawnictwo Universitas,
Kraków 1994, s. 262.