Granice w kulturze - Wiedza i Edukacja
Granice w kulturze - Wiedza i Edukacja Granice w kulturze - Wiedza i Edukacja
Magdalena Parus-Jaskułowska – Konstruowanie narodu w przemówieniach okolicznościowych prezydentów... Magdalena Parus-Jaskułowska 182 Konstruowanie narodu w przemówieniach okolicznościowych prezydentów Polski i Niemiec po przełomie 1990/1991 1. Analiza dyskursu i krytyczna analiza dyskursu (KAD) Pojęcie dyskursu należy do terminów niezwykle modnych we współczesnej humanistyce i naukach społecznych. Jednocześnie należy, podobnie jak kultura, do pojęć wieloznacznych i bardzo różnie definiowanych. Posługują się nim liczne dyscypliny naukowe takie, jak: językoznawstwo, socjologia, psychologia czy antropologia. Temu zamieszaniu terminologicznemu towarzyszy duża swoboda w stosowaniu tego pojęcia w języku potocznym. W niniejszym artykule dyskurs rozumiany będzie jako „przekazywanie idei i oddziaływanie na ludzi za pomocą języka, mocno uwarunkowane usytuowaniem społecznym nadawców i odbiorców, celami i potrzebami, stanem wiedzy, zestawem i hierarchią wartości, a także społecznym kontekstem komunikowania się” 1 . Dyskurs jest więc zespołem zachowań językowych, których treść i forma uwarunkowane są koncepcjami poznawczymi charakterystycznymi dla danej epoki, danego typu komunikacji, rodzaju działalności, a także praktycznymi warunkami formułowania wypowiedzi (kto mówi, do kogo, w jakim celu i w jakiej sytuacji) 2 . Dyskurs jest przy tym zawsze celowym i nieprzypadkowym użyciem języka do komunikowania się w sytuacjach społecznych. Teun A. van Dijk mówi o dyskursie jako o zderzeniu komunikacyjnym, w którym można wyróżnić trzy aspekty: używanie języka, przekazywanie idei i społecznie usytuowaną interakcję. Językiem w użyciu zajmuje się językoznawstwo, sposobem, w jaki przekazywane są idee i wiedza – psychologia poznawcza, interakcjami społecznymi – socjologia i psychologia społeczna. Analiza dyskursu stara się natomiast te trzy wymiary komunikacji całościowo opisać w sposób zintegrowany. Trzeba zawsze pamiętać, że dyskurs jest mocno uwarunkowany tym, co obie komunikujące strony wiedzą o świecie i jaki poziom wiedzy mogą zastosować w danej sytuacji. Jest uwarunkowany 1 M. Lisowska-Magdziarz, Analiza tekstu w dyskursie medialnym, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2006, s. 9. 2 M. Lisowska-Magdziarz, Analiza tekstu w dyskursie medialnym…, s. 16.
Magdalena Parus-Jaskułowska – Konstruowanie narodu w przemówieniach okolicznościowych prezydentów... 183 historycznie, społecznie, kulturowo i podlega naciskowi konkretnej sytuacji komunikacyjnej i kontekstowi, w którym ta sytuacja zachodzi 3 . Jednym z nurtów analizy dyskursu jest krytyczna analiza dyskursu (KAD). Jej celem jest nie tylko opis i poznanie, lecz także uczynienie z tego opisu narzędzia refleksji, a nawet zmianę rzeczywistości społecznej. Krytyczna analiza dyskursu (KAD) zajmuje się dyskursem w specyficzny sposób, stawia w centrum swojego zainteresowania dyskurs rozumiany jako społeczny aspekt komunikacyjnego funkcjonowania językowego ludzi. Często zarzuca się KAD, że jest „mniej naukowa” niż niektóre metody ilościowe. Krytyczna analiza dyskursu jest jednak raczej sposobem myślenia, wspomagana różnymi technikami badawczymi, której głównym celem jest zakwestionowanie podstawowych założeń i niepoddawanych zazwyczaj krytycznej refleksji aspektów komunikowania. Nie pokazuje, jak rozwiązać raz na zawsze problem zdefiniowany w kategoriach naukowych, ale powinna umożliwić badaczowi dostęp do nieujawnionych założeń – ontologicznych i epistemologicznych – stojących za komunikowaniem się ludzi, a także wgląd w ich jawne i ukryte cele, założenia, ideologie, uprzedzenia. Nie należy więc po KAD spodziewać się jednoznacznych odpowiedzi na postawione pytania, pomaga ona natomiast zrozumieć, w jaki sposób za różnymi problemami społecznymi, politycznymi, kulturowymi kryją się określone założenia oraz sposoby formułowania tych założeń za pomocą języka, używanego przez ludzi w codziennej komunikacji, a rozwiązanie różnych problemów społecznych może polegać właśnie na uświadomieniu ludziom tych założeń i skłonieniu ich do zmiany 4 . W artykule zostały poddane analizie przemówienia okolicznościowe wygłaszane przez prezydentów Polski i Niemiec z okazji rocznic ważnych wydarzeń historycznych. Wszystkie analizowane teksty pochodzą z lat 1989/1990-2005. Głównym celem analizy było uchwycenie głównych mitów, na których oparte jest myślenie w kategoriach narodowych, a także rozmaitych strategii dyskursywnych takich, jak implikatury, presupozycje i ukryte założenia, słownictwo i wartościowania czy zastosowania figur i tropów retorycznych. Analiza tych elementów dyskursu umożliwi bowiem dostęp do nieujawnianych założeń – ontologicznych i epistemologicznych – stojących za wypowiedziami prezydentów Polski i Niemiec na temat narodu. Pozwoli na wgląd w ich jawne i ukryte cele, założenia i uprzedzenia. Warto zaznaczyć, że dyskurs zawsze konstruowany jest przy użyciu obowiązujących w danej społeczności norm i reguł dotyczących zarówno poprawności językowej, jak i sposobów oraz konwencji komunikowania się między ludźmi. Reguły te i normy mogą być świadomie lub nieświadomie naruszane, zmieniane, pomijane lub kwestionowane. Funkcje poszczególnych elementów dyskursu, wykorzystywanie różnych poziomów dyskursu, stosunek do norm i reguł stanowią strategie komunikacyjne nadawców, które mają na celu osiągnięcie zamierzeń założonych przez nadawców. Właśnie odkrycie tych zamierzeń jest celem analizy KAD. Analizując dyskurs, zawsze bierzemy pod uwagę kontekst, w jakim występuje 5 . 2. Materiał badawczy Analizie poddano przemówienia okolicznościowe prezydentów Polski i Niemiec 3 M. Lisowska-Magdziarz, Analiza tekstu w dyskursie medialnym…, s. 9 oraz 19; por. Dyskurs jako struktura i proces, red. T. A. Dijk van, PWN, Warszawa 2001. 4 M. Lisowska-Magdziarz, Analiza tekstu w dyskursie medialnym…, s. 22-23. 5 M. Lisowska-Magdziarz, Analiza tekstu w dyskursie medialnym…, s. 25.
- Page 132 and 133: Marcin Kowalczyk - Profanacje, detr
- Page 134 and 135: Marcin Kowalczyk - Profanacje, detr
- Page 136 and 137: Marcin Kowalczyk - Profanacje, detr
- Page 138 and 139: Marcin Kowalczyk - Profanacje, detr
- Page 140 and 141: Adriana Kunka - Język w polskiej d
- Page 142 and 143: Adriana Kunka - Język w polskiej d
- Page 144 and 145: Adriana Kunka - Język w polskiej d
- Page 146 and 147: Adriana Kunka - Język w polskiej d
- Page 148 and 149: Adriana Kunka - Język w polskiej d
- Page 150 and 151: Adriana Kunka - Język w polskiej d
- Page 152 and 153: Justyna Laskowska-Otwinowska - Real
- Page 154 and 155: Justyna Laskowska-Otwinowska - Real
- Page 156 and 157: Justyna Laskowska-Otwinowska - Real
- Page 158 and 159: Tomasz Misiak - Muzyka a dźwięk.
- Page 160 and 161: Tomasz Misiak - Muzyka a dźwięk.
- Page 162 and 163: Tomasz Misiak - Muzyka a dźwięk.
- Page 164 and 165: Włodzimierz Moch - Przyjaźń mię
- Page 166 and 167: Włodzimierz Moch - Przyjaźń mię
- Page 168 and 169: Włodzimierz Moch - Przyjaźń mię
- Page 170 and 171: Włodzimierz Moch - Przyjaźń mię
- Page 172 and 173: Włodzimierz Moch - Przyjaźń mię
- Page 174 and 175: Włodzimierz Moch - Przyjaźń mię
- Page 176 and 177: Grzegorz Pańkowski - Konstanty Sie
- Page 178 and 179: Grzegorz Pańkowski - Konstanty Sie
- Page 180 and 181: Grzegorz Pańkowski - Konstanty Sie
- Page 184 and 185: Magdalena Parus-Jaskułowska - Kons
- Page 186 and 187: Magdalena Parus-Jaskułowska - Kons
- Page 188 and 189: Magdalena Parus-Jaskułowska - Kons
- Page 190 and 191: Magdalena Parus-Jaskułowska - Kons
- Page 192 and 193: Magdalena Parus-Jaskułowska - Kons
- Page 194 and 195: Magdalena Parus-Jaskułowska - Kons
- Page 196 and 197: Magdalena Parus-Jaskułowska - Kons
- Page 198 and 199: Magdalena Parus-Jaskułowska - Kons
- Page 200 and 201: Beata Popczyk-Szczęsna - Dramaturg
- Page 202 and 203: Beata Popczyk-Szczęsna - Dramaturg
- Page 204 and 205: Beata Popczyk-Szczęsna - Dramaturg
- Page 206 and 207: Beata Popczyk-Szczęsna - Dramaturg
- Page 208 and 209: Beata Popczyk-Szczęsna - Dramaturg
- Page 210 and 211: Beata Popczyk-Szczęsna - Dramaturg
- Page 212 and 213: Jarosław Przychoda - Teorie społe
- Page 214 and 215: Jarosław Przychoda - Teorie społe
- Page 216 and 217: Jarosław Przychoda - Teorie społe
- Page 218 and 219: Andrzej Radomski - Kultura - „Bó
- Page 220 and 221: Andrzej Radomski - Kultura - „Bó
- Page 222 and 223: Andrzej Radomski - Kultura - „Bó
- Page 224 and 225: Andrzej Radomski - Kultura - „Bó
- Page 226 and 227: Andrzej Radomski - Kultura - „Bó
- Page 228 and 229: Andrzej Radomski - Kultura - „Bó
- Page 230 and 231: Andrzej Radomski - Kultura - „Bó
Magdalena Parus-Jaskułowska – Konstruowanie narodu w przemówieniach okolicznościowych prezydentów...<br />
183<br />
historycznie, społecznie, kulturowo i podlega naciskowi konkretnej sytuacji komunikacyjnej<br />
i kontekstowi, w którym ta sytuacja zachodzi 3 .<br />
Jednym z nurtów analizy dyskursu jest krytyczna analiza dyskursu (KAD). Jej celem<br />
jest nie tylko opis i poznanie, lecz także uczynienie z tego opisu narzędzia refleksji, a nawet<br />
zmianę rzeczywistości społecznej. Krytyczna analiza dyskursu (KAD) zajmuje się<br />
dyskursem w specyficzny sposób, stawia w centrum swojego zainteresowania dyskurs<br />
rozumiany jako społeczny aspekt komunikacyjnego funkcjonowania językowego ludzi.<br />
Często zarzuca się KAD, że jest „mniej naukowa” niż niektóre metody ilościowe. Krytyczna<br />
analiza dyskursu jest jednak raczej sposobem myślenia, wspomagana różnymi<br />
technikami badawczymi, której głównym celem jest zakwestionowanie podstawowych<br />
założeń i niepoddawanych zazwyczaj krytycznej refleksji aspektów komunikowania.<br />
Nie pokazuje, jak rozwiązać raz na zawsze problem zdefiniowany w kategoriach naukowych,<br />
ale powinna umożliwić badaczowi dostęp do nieujawnionych założeń – ontologicznych<br />
i epistemologicznych – stojących za komunikowaniem się ludzi, a także wgląd<br />
w ich jawne i ukryte cele, założenia, ideologie, uprzedzenia. Nie należy więc po KAD<br />
spodziewać się jednoznacznych odpowiedzi na postawione pytania, pomaga ona natomiast<br />
zrozumieć, w jaki sposób za różnymi problemami społecznymi, politycznymi, kulturowymi<br />
kryją się określone założenia oraz sposoby formułowania tych założeń za<br />
pomocą języka, używanego przez ludzi w codziennej komunikacji, a rozwiązanie różnych<br />
problemów społecznych może polegać właśnie na uświadomieniu ludziom tych<br />
założeń i skłonieniu ich do zmiany 4 .<br />
W artykule zostały poddane analizie przemówienia okolicznościowe wygłaszane<br />
przez prezydentów Polski i Niemiec z okazji rocznic ważnych wydarzeń historycznych.<br />
Wszystkie analizowane teksty pochodzą z lat 1989/1990-2005. Głównym celem<br />
analizy było uchwycenie głównych mitów, na których oparte jest myślenie w kategoriach<br />
narodowych, a także rozmaitych strategii dyskursywnych takich, jak implikatury,<br />
presupozycje i ukryte założenia, słownictwo i wartościowania czy zastosowania<br />
figur i tropów retorycznych. Analiza tych elementów dyskursu umożliwi bowiem dostęp<br />
do nieujawnianych założeń – ontologicznych i epistemologicznych – stojących<br />
za wypowiedziami prezydentów Polski i Niemiec na temat narodu. Pozwoli na wgląd<br />
w ich jawne i ukryte cele, założenia i uprzedzenia.<br />
Warto zaznaczyć, że dyskurs zawsze konstruowany jest przy użyciu obowiązujących<br />
w danej społeczności norm i reguł dotyczących zarówno poprawności językowej, jak<br />
i sposobów oraz konwencji komunikowania się między ludźmi. Reguły te i normy mogą<br />
być świadomie lub nieświadomie naruszane, zmieniane, pomijane lub kwestionowane.<br />
Funkcje poszczególnych elementów dyskursu, wykorzystywanie różnych poziomów<br />
dyskursu, stosunek do norm i reguł stanowią strategie komunikacyjne nadawców, które<br />
mają na celu osiągnięcie zamierzeń założonych przez nadawców. Właśnie odkrycie tych<br />
zamierzeń jest celem analizy KAD. Analizując dyskurs, zawsze bierzemy pod uwagę<br />
kontekst, w jakim występuje 5 .<br />
2. Materiał badawczy<br />
Analizie poddano przemówienia okolicznościowe prezydentów Polski i Niemiec<br />
3<br />
M. Lisowska-Magdziarz, Analiza tekstu w dyskursie medialnym…, s. 9 oraz 19; por. Dyskurs<br />
jako struktura i proces, red. T. A. Dijk van, PWN, Warszawa 2001.<br />
4<br />
M. Lisowska-Magdziarz, Analiza tekstu w dyskursie medialnym…, s. 22-23.<br />
5<br />
M. Lisowska-Magdziarz, Analiza tekstu w dyskursie medialnym…, s. 25.