PeÅny numer do pobrania (*.pdf) - Archiwum Medycyny SÄ dowej i ...
PeÅny numer do pobrania (*.pdf) - Archiwum Medycyny SÄ dowej i ...
PeÅny numer do pobrania (*.pdf) - Archiwum Medycyny SÄ dowej i ...
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Nr 3 WYKORZYSTANIE OSIĄGNIĘĆ GENOMIKI MITOCHONDRIALNEJ W BADANIACH<br />
217<br />
GENETYCZNO-SĄDOWYCH OPARTYCH NA ANALIZIE SEKWENCJI LUDZKIEGO<br />
MITOCHONDRIALNEGO DNA<br />
miny <strong>do</strong> cytozyny w pozycji 477, co klasyfikowało<br />
go w obrębie podhaplogrupy H1c. Jednakże haplotyp<br />
ten nie zawierał adeniny w pozycji 13759, co<br />
wykluczało jego przynależność <strong>do</strong> podhaplogrupy<br />
H1c4. Biorąc pod uwagę fakt, iż w haplotypie włosa<br />
1-3 występowały również delecje adeniny i cytozyny<br />
w pozycjach odpowiednio 523 i 524 (które<br />
nie pojawiały się w mtDNA materiału porównawczego),<br />
ostatecznie wykluczono, iż włos ten pochodzi<br />
od mężczyzny podejrzanego w sprawie o zabójstwo.<br />
Tym samym analiza zmienności w obrębie pełnego<br />
genomu mitochondrialnego pozwoliła ostatecznie<br />
wykazać, iż żaden z włosów <strong>do</strong>wo<strong>do</strong>wych nie pochodził<br />
od podejrzanego.<br />
Z danych przedstawionych w tabeli I wynika, iż<br />
w przypadku nr 2 haplotypy włosów <strong>do</strong>wo<strong>do</strong>wych<br />
(oznaczonych jako 2-1 oraz 2-2) są takie same.<br />
Identyczny dla obydwu włosów haplotyp mtDNA<br />
w populacji europejskiej obserwowany jest z częstością<br />
0,0034, co oznacza, iż występuje raz na<br />
294 osoby. Profile mtDNA próbek <strong>do</strong>wo<strong>do</strong>wych<br />
różnią się zaledwie jedną pozycją nukleoty<strong>do</strong>wą<br />
w stosunku <strong>do</strong> haplotypu uzyskanego dla materiału<br />
porównawczego (oznaczonego 2-MP). Różnica<br />
ta zlokalizowana jest w pozycji 16136 i <strong>do</strong>tyczy zamiany<br />
tyminy na cytozynę. Analizy pełnogenomowe<br />
przeprowadzone przez Soaresa i wsp. [13] wykazały,<br />
iż pozycja ta należy <strong>do</strong> jednej z bardziej<br />
zmiennych w mtDNA. Jej obecność w globalnym<br />
drzewie sekwencji pełnych genomów mitochondrialnych<br />
zaznacza się w siedmiu różnych liniach<br />
mitochondrialnego DNA [3]. Warto również zauważyć,<br />
że w populacji światowej tymina w pozycji<br />
16136 występuje w 150 haplotypach [11], natomiast<br />
w populacji europejskiej zanotowano ją u 12<br />
osób [11]. Tym samym na podstawie wyłącznie<br />
różnicy w pozycji 16136 pomiędzy haplotypami<br />
próbek <strong>do</strong>wo<strong>do</strong>wych i materiału porównawczego,<br />
nie można ostatecznie wykazać, iż próbki te nie pochodzą<br />
z tej samej linii żeńskiej. Aby rozstrzygnąć<br />
tą kwestię należało zatem wskazać ewentualne<br />
<strong>do</strong>datkowe różnice w haplotypach badanych próbek.<br />
Zarówno haplotyp materiału porównawczego,<br />
jak i próbek <strong>do</strong>wo<strong>do</strong>wych można zaklasyfikować<br />
<strong>do</strong> haplogrupy U5a (tabela I). W populacji Europy<br />
środkowo-wschodniej sekwencje pełnych genomów<br />
mitochondrialnych należących <strong>do</strong> haplogrupy U5a<br />
ustalone zostały dla 79 Słowian [14]. Przeszukanie<br />
zbioru tych haplotypów pod względem obecności<br />
mutacji w pozycji 16136 umożliwiło odszukanie<br />
próbki z populacji rosyjskiej, która należała <strong>do</strong><br />
podhaplogrupy U5a2b1. Podhaplogrupa U5a2b1<br />
definiowana jest insercją cytozyny za pozycją 960<br />
[14]. Ukierunkowane na diagnostykę tej mutacji<br />
sekwencjonowanie fragmentu regionu kodującego<br />
obejmującego pozycje od 910 <strong>do</strong> 1010 wykazało,<br />
iż haplotyp materiału porównawczego, tak samo jak<br />
próbka z populacji rosyjskiej (z peryferyjną mutacją<br />
w pozycji 16136) należy <strong>do</strong> podhaplogrupy U5a2b1<br />
(tabela II). Jednocześnie haplotypy obydwu włosów<br />
<strong>do</strong>wo<strong>do</strong>wych, pozbawione były <strong>do</strong>datkowej cytozyny<br />
za pozycją 960 (tabela II), co ostatecznie<br />
pozwoliło <strong>do</strong>wieść, że włosy znalezione na ubraniu<br />
ofiary nie pochodziły od podejrzanego.<br />
PODSUMOWANIE<br />
Omówione przypadki ilustrują użyteczność analiz<br />
<strong>do</strong>datkowych pozycji polimorficznych, zlokalizowanych<br />
poza standar<strong>do</strong>wo badanymi regionami<br />
hiperzmiennymi mtDNA w badaniach genetyczno-<br />
-są<strong>do</strong>wych. Przyjęcie odpowiedniej strategii badawczej<br />
miało w opisanych sprawach bardzo duże<br />
znaczenie, ze względu na ryzyko utraty materiału<br />
genetycznego z włosów <strong>do</strong>wo<strong>do</strong>wych w przypadku<br />
podjęcia niewłaściwych decyzji co <strong>do</strong> zakresu badań.<br />
Z tego powodu powstrzymano się od rozszerzania<br />
badań sekwencji regionu kontrolnego (np. o region<br />
HVS III, pozycje 438-576) bez żadnych wstępnych<br />
założeń co <strong>do</strong> spodziewanych pozycji polimorficznych,<br />
a zamiast tego wytypowano konkretne pozycje<br />
regionu kontrolnego (477) oraz kodującego (960.1C,<br />
3010, 13759) na podstawie analizy przynależności<br />
(pod)haplogrupowej badanych próbek. Dzięki temu<br />
wykazano, iż niestandar<strong>do</strong>we podejście <strong>do</strong> badań<br />
mitochondrialnego DNA, wsparte znajomością filogenezy<br />
tego markera skutecznie zwiększa jego<br />
informatywność w badaniach śladów biologicznych.<br />
W efekcie, w obu analizowanych przypadkach możliwe<br />
było ostateczne wykluczenie pochodzenia zabezpieczonych<br />
włosów <strong>do</strong>wo<strong>do</strong>wych od głównych<br />
podejrzanych.<br />
2012 © by Polskie Towarzystwo <strong>Medycyny</strong> Są<strong>do</strong>wej i Kryminologii, ISSN 0324-8267
Change language