Materiały do ćwiczeń z języka XML

Tworzenie i zastosowanie XML Schema
Laboratorium Baz Danych 3
Materiały pomocnicze
Opracował:
Michał Świderski

2 / 11
1. XML Schema
Źródło: http://www.w3.org/TR/xmlschema-0/, punkty od 2 do 2.4.
XML Schema służy do definiowania klas dokumentów XML, dlatego często stosuje się termin “instancja”
określający dokument XML zgodny z danych schematem XML. Dokument po.xml opisuje zamówienie
wygenerowane przez aplikację do zamawiania produktów.
Alice Smith
123 Maple Street
Mill Valley
CA
90952
Robert Smith
8 Oak Avenue
Old Town
PA
95819
Hurry, my lawn is going wild!
Lawnmower
1
148.95
Confirm this is electric
Baby Monitor
1
39.98
1999-05-21
Dokument po.xml
Dokument składa się z elementu głównego, purchaseOrder, podelementów shipTo, billTo, comment, i
items. Te podelementy (z wyjątkiem comment) zawierają kolejne podelementy, aż do poziomu USPrice, który
zawiera liczbę zamiast podelementy. Elementy zawierające podelementy lub atrybuty są nazywane typami
złożonymi (complex types), natomiast elementy, które zawierają liczby, łańcuchy, daty itd., ale nie zawierają
podelementów, są nazywane typami prostymi (simple types). Niektóre elementy mają też atrybuty: atrybuty są
zawsze typami prostymi.
Typy złożone w dokumencie instancji i niektóre typy proste są zdefiniowane w schemacie dla dokumentów
zamówień. Inne typy proste są zdefiniowane jako typy wbudowane XML Schema.
1.1 Schemat dokumentu zamówienia
Schemat dokumentu zamówienia jest zawarty w pliku po.xsd:
Purchase order schema for Example.com.
Copyright 2000 Example.com. All rights reserved.

3 / 11
Schemat dokumentu zamówienia, po.xsd
Schemat dokumentu zamówienia składa się z elementu schema i wielu podelementów, z których najważniejsze to
element, complexType i simpleType, które określają pojawianie się elementów i ich zawartość w
dokumentach instancji.
Każdy element w schemacie ma prefiks xsd:, który jest powiązany z przestrzenią nazw XML Schema poprzez
deklarację postaci xmlns:xsd="http://www.w3.org/2001/XMLSchema", która pojawiła się w elemencie
schema. W przykładzie użyto prefiksu xsd:, ale może być tu użyty każdy inne prefiks. Ten sam prefiks, i dlatego
to samo powiązanie, pojawił się przy nazwach wbudowanych typów prostych np.: xsd:string. Powiązanie to
istnieje by określić elementy i typy proste jako należące do słownictwa języka XML Schema. W dalszej części
będziemy pomijać prefiksy by nie zaciemniać przykładów.
1.2 Definicje typów złożonych, deklaracje elementów i atrybutów
W schemacie XML (XML Schema) istnieje podstawowa różnica pomiędzy typami złożonymi, które mogą zawierać
elementy i atrybuty, a typami prostymi, które nie mogą zawierać elementów ani atrybutów. Istnieje również
rozróżnienie pomiędzy definicjami, które tworzą nowe typy (proste i złożone), a deklaracjami, które pozwalają
elementom prostym i złożonym z określonymi nazwami i typami pojawiać się w dokumentach instancji.
Nowe typy złożone (complex types) są definiowane za pomocą elementu complexType i definicje te zazwyczaj
zawierają zbiór deklaracji elementów, referencji do elementów oraz deklaracji atrybutów. Elementy są deklarowane
z użyciem elementów element, atrybuty są deklarowane z użyciem elementów attribute.
Na przykład typ USAddress jest zdefiniowany jako typ złożony i wewnątrz definicji widzimy pięć deklaracji
elementów i jedną deklarację atrybutu:

Definicja typu USAddress
4 / 11
Konsekwencją tej definicji jest fakt, że każdy element pojawiający się w dokumencie instancji o typie
zadeklarowanym jako USAddress (np.: shipTo w po.xml) musi składać się z pięciu elementów i jednego
atrybutu. Te elementy muszą być nazwane name, street, city, state oraz zip tak jak to zostało określone w
deklaracjach za pomocą atrybutu name, i dodatkowo elementy te muszą pojawić się dokładnie w kolejności
(sequence), w której zostały zadeklarowane. Pierwsze cztery będą zawierały łańcuchy, piąty będzie zawierał
liczbę. Element typu USAddress może pojawić się z atrybutem country, który musi zawierać łańcuch US.
Definicja USAddress zawiera deklaracje korzystające jedynie z typów prostych: string, decimal oraz NMTOKEN.
Definicja PurchaseOrderType zawiera deklaracje elementów korzystające z innych typów złożonych np.
USAddress. Pomimo tego, obie deklaracje używają tego samego atrybutu type by określić swój typ, niezależnie
od tego czy jest to typ prosty, czy złożony.
Definicja typu PurchaseOrderType
W definicji typu PurchaseOrderType dwie deklaracje elementów (shipTo i billTo) łączą różne nazwy
elementów z tym samym typem złożonym (USAddress). W konsekwencji, każdy element pojawiający się w
dokumencie instancji (np. po.xml), którego typ został zadeklarowany jako PurchaseOrderType, musi składać
się z elementów shipTo i billTo, z których każdy zawiera 5 podelementów (name, street, city, state i
zip), które zostały zadeklarowane w USAddress. Elementy shipTo i billTo mogą dodatkowo zawierać atrybut
country, który został zadeklarowany jako część USAddress.
Definicja PurchaseOrderType zawiera deklarację atrybutu orderDate, która podobnie jak deklaracja atrybutu
country, odnosi się do typu prostego. Tak naprawdę wszystkie deklaracje atrybutów muszą odnosić się do typów
prostych, ponieważ, w przeciwieństwie do elementów, atrybuty nie mogą zawierać innych elementów ani
atrybutów.
Deklaracje elementów opisane do tej pory łączą nazwę z istniejącą definicją typu. Czasem lepiej jest użyć
istniejącego elementu niż deklarować nowy. Np.:
Ta deklaracja tworzy referencję do istniejącego elementu comment, który został zadeklarowany w innym miejscu
schematu. Ogólnie, wartość atrybutu ref musi wskazywać na element globalny, tzn. zadeklarowany pod
elementem schema, a nie wewnątrz definicji typu złożonego. W konsekwencji tej deklaracji, element comment
może pojawić się w dokumencie instancji i jego zawartość musi być zgodna z typem elementu, w tym przypadku,
string.
1.2.1 Ograniczanie liczności wystąpień
Element comment jest określony wewnątrz PurchaseOrderType jako opcjonalny, ponieważ wartość atrybutu
minOccurs w jego deklaracji wynosi 0. Ogólnie, wystąpienie elementu jest wymagane kiedy wartość minOccurs
wynosi 1 lub więcej. Maksymalna liczba wystąpień elementu jest określona przez wartość atrybutu maxOccurs w
jego deklaracji. Wartość ta może być liczbą całkowitą dodatnią (np. 41), lub może być określona terminem
unbounded, oznaczającym, że nie narzucamy maksymalnej ilości wystąpień. Domyślna wartość obydwu
atrybutów minOccurs i maxOccurs wynosi 1. Oznacza to, że kiedy element taki jak comment jest zadeklarowany
bez atrybutu maxOccurs, nie może wystąpić więcej niż raz. W przypadku określania wartości jedynie dla atrybutu

5 / 11
minOccurs należy upewnić się, że jest on mniejszy lub równy domyślnej warości atrybutu maxOccurs, tzn.
wynosi 0 lub 1. Podobnie, jeśli określamy wartość jedynie dla atrybutu maxOccurs, musi być ona większa lub
równa domyślnej wartości minOccurs, tzn. 1 lub więcej. Jeśli oba atrybuty są pominięte, element musi pojawić się
dokładnie raz.
Atrybuty mogą pojawić się raz albo w ogóle, ale nie inną ilość razy, dlatego składnia określania liczności wystąpień
atrybutów jest inna niż elementów. W szczególności atrybuty mogą być deklarowane z atrybutem use by określić
czy atrybut jest wymagany (required), opcjonalny(optional), lub zabroniony (prohibited).
Atrybut fixed jest używany w deklaracjach zarówno atrybutów jak i typów, by zapewnić, że są ustawione na
konkretną wartość. Na przykład, schemat po.xsd zawiera deklarację atrybutu country, który jest zadeklarowany
z wartością fixed równą US. Ta deklaracja oznacza, że obecność atrybutu country w dokumencie instancji jest
opcjonalna (domyślną wartością use jest optional). Jeśli atrybut się pojawi, jego wartość musi wynosić US, a
jeśli się nie pojawi, procesor XML Schema dostarczy atrybut country z wartością US. Zauważmy, że pojęcia
wartości fixed i wartości domyślnej są wzajemnie wykluczające i dlatego deklaracja zawierająca jednocześnie
atrybuty fixed i default jest błędna.
1.2.2 Elementy i atrybuty globalne
Globalne elementy i atrybuty są tworzone poprzez umieszczenie ich deklaracji jako dzieci elementu schema. Raz
zadeklarowany, globalny element czy atrybut, może zostać umieszczony w jednej lub więcej deklaracji poprzez
użycie atrybutu ref, jak opisano powyżej. Dekaracja z referencją do elementu globalnego umożliwia temu
elementowi pojawienie się w dokumencie instancji w kontekście tej deklaracji. Na przykład element comment
pojawi się na tym samym poziomie co elementy shipTo, billTo i items ponieważ deklaracja odwołująca się do
comment pojawia się w definicji typu złożonego na tym samym poziomie, co deklaracje pozostałych trzech
elementów.
Deklaracja elementu globalnego umożliwia także pojawienie się tego elementu jako korzeń w dokumencie
instancji, dlatego właśnie purchaseOrder, który jest zadeklarowany jako element globalny w po.xsd, może
pojawić się jako element główny w po.xml. Oznacza to także, że element comment może pojawić się jako
element główny w dokumencie takim jak po.xml.
1.3 Typy proste
Schemat po.xsd deklaruje kilka elementów i atrybutów jako typy proste. Niektóre z tych typów prostych, takie jak
string i decimal, są wbudowane w XML Schema, podczas gdy inne są wyprowadzone z wbudowanych. Na
przykład atrybut partNum ma typ nazwany SKU, który jest wyprowadzony ze string. Zarówno wbudowany typ
prosty jak i typ z niego wyprowadzony mogą być użyte w deklaracjach elementów i atrybutów. Poniżej w tabeli
wypisano ważniejsze wbudowane typy proste oraz przykłady możliwych wartości.
Niektóre Typy proste wbudowane w XML Schema
Typ prosty Przykłady oddzielone przecinkami
string Confirm this is electric
byte -1, 126
integer -126789, -1, 0, 1, 126789
int -1, 126789675
long -1, 12678967543233
decimal -1.23, 0, 123.4, 1000.00
float
-INF, -1E4, -0, 0, 12.78E-2, 12, INF,
NaN
double
-INF, -1E4, -0, 0, 12.78E-2, 12, INF,
NaN
boolean
true, false
1, 0
time 13:20:00.000, 13:20:00.000-05:00
dateTime 1999-05-31T13:20:00.000-05:00
QName po:USAddress
Nowe typy proste są definiowane przez wyprowadzanie ich z już istniejących typów prostych (wbudowanych lub
wyprowadzonych). W szczególności możemy wyprowadzić nowy typ prosty poprzez ograniczenie istniejącego typu
prostego, co skutkuje ograniczeniem zbioru przyjmowanych wartości dla typu do jego podzbioru. Element
simpleType służy do definiowania nazwy nowego typu prostego, element restriction do wskazania
istniejącego (bazowego) typu prostego oraz do określenia aspektów (ang. facets) , które służą do ograniczenia
zakresu wartości. Pełna lista aspektów znajduje się na stronie http://www.w3.org/TR/xmlschema-0/#SimpleTypeFacets.
Załóżmy, że chcemy stworzyć nowy typ integer zwany myInteger, który przyjmuje wartości od 10000 do 99999
(włącznie). Zbudujemy naszą definicję na wbudowanym typie prostym integer poprzez ograniczenie zakresu
typu integer z wykorzystaniem dwóch aspektów minInclusive i maxInclusive:

6 / 11
Definiowanie myInteger w zakresie 10000-99999
Kolejny typ prosty nazwany SKU jest wyprowadzony poprzez ograniczenie typu string z wykorzystaniem aspektu
pattern w połączeniu z wyrażeniem regularnym "\d{3}-[A-Z]{2}", które oznacza: "trzy cyfry, potem myślnik,
potem dwie wielkie litery ASCII". Wykorzystanie wyrażeń regularnych jest opisane pełniej w
http://www.w3.org/TR/xmlschema-0/#regexAppendix.
Definiowanie typu prostego “SKU”
XML Schema definiuje piętnaście aspektów. Pośród nich aspekt enumeration jest szczególnie użyteczny i może
być wykorzystany do ograniczenia każdego typu prostego, z wyjątkiem typu boolean. Aspekt enumeration
ogranicza typ prosty do zbioru konkretnych wartości; np.: możemy użyć go by zdefiniować nowy typ prosty
USState wyprowadzony ze string, którego wartościami będą skróty stanów USA.
Wykorzystanie aspektu wyliczenia
USState byłby dobry do zastąpienia deklaracji elementu state. Po takim zastąpieniu, poprawne wartości
elementu state byłyby ograniczone do jednej z AK, AL, AR, itd. Trzeba także pamiętać, że wartości wyliczenia
muszą być unikalne.
1.4 Definicje typów anonimowych
Definicja typu Items w po.xsd zawiera dwie deklaracje elementów, które używają typów anonimowych (item i
quantity). Ogólnie, można odróżnić typ anonimowy po braku atrybutu type= w deklaracji elementu lub atrybutu
oraz poprzez obecność nie nazwanej definicji typu prostego lub złożonego.
Dwie anonimowe definicje typów

7 / 11
W przypadku elementu item widzimy anonimowy typ złożony składający się z elementów productName,
quantity, USPrice, comment,shipDate oraz atrybutu partNum. Element quantity ma anonimowy typ
prosty wyprowadzony z integer, którego wartości należą do przedziału od 1 do 99.
1.5 Spinanie XML Schema z dokumentem instancji
W dokumencie instancji atrybut xsi:schemaLocation dostarcza informacje procesorowi XML Schema,
określające jakiemu schematowi dana instancja podlega. Możemy określić lokalizację schematu dla dokumentów
zamówień z poprzednich przykładów:
targetNamespace="http://www.example.com/PO"
elementFormDefault="qualified"
attributeFormDefault="unqualified">
xmlns:xsi="http://www.w3.org/2001/XMLSchema-instance"
xsi:schemaLocation="http://www.example.com/PO
http://www.example.com/po.xsd"
orderDate="1999-10-20">
Użycie schemaLocation
Atrybut schemaLocation składa się z pary wartości: pierwsza jest przestrzenią nazw, dla której druga wartość
jest ścieżką do konkretnego dokumentu schematu. Jeśli schemat nie zawiera własnej przestrzeni nazw, należy
wykorzystać atrybut noNamespaceSchemaLocation, który określa lokalizację dokumentu schematu:
orderDate="1999-10-20">
Użycie noNamespaceSchemaLocation

2. XML Spy
8 / 11
Schemat XML jest zwykłym, poprawnym dokumentem XML, dlatego można go pisać w dowolnym edytorze.
Istnieją jednak specjalizowane narzędzia umożliwiające graficzną edycję XML Schema i sprawdzające ich
poprawność, np.: Microsoft Visual Studio .NET lub XML Spy. Podczas laboratorium proponujemy wykorzystanie
narzędzia XML Spy firmy Altova http://www.altova.com/.
2.1 Tworzenie XML Schema
Program XML Spy domyślnie uruchamia się z aktywnym paskiem zadań „Examples”. Można obejrzeć tam
przykładowe schematy tworzone za pomocą programu. Szczegółowe informacje znajdują się w systemie pomocy:
• Help\Tutorial\Creating a schema from scratch
• Help\Tutorial\Creating an XML document
2.2 Annotacje Oracle XML DB
O annotacjach Oracle XML DB przeczytaj punkt 3.3.
Obsługa annotacji w XML Spy jest opisana w systemie pomocy:
Help\User Reference\Menus\Schema Design Menu\Enable Oracle Schema extensions
3. Oracle 9iR2 XML DB
Na rynku pojawia się coraz więcej natywnych baz XML, jednak niewiele z nich może poszczycić się zadowalającą
wydajnością i funkcjonalnością. Do niniejszego ćwiczenia wybrano bazę danych Oracle 9i Release 2, która ma
możliwości przechowywania danych w postaci relacyjnej i w postaci XML oraz umożliwia jednoczesne
wykorzystanie obu reprezentacji danych za pomocą języka SQL/XML.
3.1 Sposoby przechowywania XML w Oracle 9iR2 XML DB
Przechowując dokumenty XML w bazie Oracle9i można wykorzystać wiele podejść:
• Dokumenty można analizować składniowo w zewnętrznej aplikacji i przechowywać dane jako wiersze w jednej
lub więcej tabel. W tym scenariuszu baza danych nie wie, że przechowuje dane XML.
• Można przechowywać dokumenty XML z wykorzystaniem kolumny typu CLOB lub VARCHAR. W tym
scenariuszu baza także nie wie, że przechowuje XML, ale można tu wykorzystać specjalne pakiety XDK by
przetwarzać tak składowany XML.
• Można przechowywać dokumenty XML w bazie Oracle9i wykorzystując typ XMLType. Dwie opcje są dostępne
w tym scenariuszu:
1. Przechowywanie dokumentów XML w kolumnie typu XMLType,
2. Przechowywanie dokumentów XML w tabeli typu XMLType.
CREATE TABLE Przyklad31
(
KEYVALUE varchar2(10) primary key,
KOLUMNA_XML XMLType
);
Tworzenie tabeli z kolumną XMLType
CREATE TABLE TABELA_XML OF XMLType;
Tworzenie tabeli XMLType
Obie opcje oznaczają, że baza danych jest świadoma tego, że obsługuje zawartość XML. Wybór takiego podejścia
pozwala na wykorzystanie wielu udogodnień bazy Oracle 9i, dzięki którym można wydajnie i wygodnie przetwarzać
zawartość XML. Dodatkowo dane XML mogą być przechowywane jako typ XMLType na dwa sposoby:
1. W sposób niestrukturalny, bez schematu XML Schema,
2. W sposób strukturalny, opisany schematem XML Schema.
W naszym ćwiczeniu wykorzystamy strukturalne przechowywanie dokumentów XML w tabeli typu XMLType.
3.2 Cechy strukturalnego przechowywania XML
1. Zawartość kolumn i tabel typu XMLType jest przechowywana jako obiekty SQL. Domyślnie dokumenty XML
opisane schematem XML Schema są przechowywane w postaci strukturalnej. Powoduje to lekki narzut

9 / 11
czasowy przy wprowadzaniu i pobieraniu dokumentów XML z bazy danych, ponieważ dokument musi zostać
rozłożony na części podczas wprowadzania oraz złożony z części podczas pobierania.
2. Kiedy schemat XML Schema jest rejestrowany, Oracle XML DB generuje zbiór obiektów, które odpowiadają
typom złożonym zdefiniowanym w schemacie XML. Wyrażenia XPath wysyłane do funkcji Oracle XML DB są
tłumaczone na zapytania SQL operujące bezpośrednio na wygenerowanych obiektach. To przepisywanie
operacji na typie XMLType do zapytań obiektowo-relacyjnych SQL powoduje znaczny wzrost wydajności w
porównaniu z wykonaniem tych samych operacji na dokumentach XML przechowywanych w sposób
niestrukturalny.
3. Przechowywanie strukturalne XML pozwala bazie Oracle XML DB minimalizować użycie pamięci i
optymalizować operacje na DOM typu XMLType przez wykorzystanie:
• Lazy Manifestation (LM): Oracle XML DB, zamiast konstruować całą strukturę DOM dla dokumentu XML,
tworzy tylko węzły potrzebne do wykonania danej operacji. Gdy inne części dokumentu są potrzebne,
odpowiednie węzły są dynamicznie dodawane do DOM.
• Least Recently Used (LRU): Strategia odrzucania z DOM węzłów, które nie były ostatnio używane.
4. Istnieje możliwość edycji poszczególnych elementów, atrybutów i węzłów bez przepisywania całego
dokumentu XML. Dodatkowo operacja updateXML() może zostać automatycznie przepisana na operację
SQL UPDATE, która operuje na kolumnach lub obiektach określonych w wyrażeniach XPATH.
5. Przy przechowywaniu strukturalnym dokumentów XML można wykorzystywać indeksy B*Tree oraz indeksy
Oracle Text inverted list indexes. Konfiguracja przechowywania kolekcji umożliwia tworzenie indeksów na
wszystkich elementach, atrybutach i kolekcjach.
6. Ponieważ XML podlega schematowi XML Schema, nie ma konieczności przechowywania wszystkich
znaczników, co w znaczący sposób redukuje rozmiar XML.
7. Umożliwia nakładanie więzów integralności, które sprawdzają poprawność wprowadzanych danych XML
względem innych danych składowanych w bazie danych.
8. Można zaopatrzyć schemat w annotacje by kontrolować: sposób generowania obiektów SQL i sposób ich
przechowywania w bazie danych; sposób zarządzania kolekcjami; użycie przestrzeni tabel, partycjonowanie
tabel; nazwy tabel przechowujących obiekty SQL; sposób tłumaczenia typów prostych XML Schema na typy
SQL.
3.3 Annotacje Oracle XML DB
Aby korzystać z annotacji Oracle XML DB należy w schemacie zadeklarować przestrzeń nazw annotacji w
elemencie schema: xmlns:xdb=http://xmlns.oracle.com/xdb. Poniżej opiszemy tylko dwie najistotniejsze dla nas
konstrukcje.
Oracle XML DB używa predefiniowanego algorytmu do generowania nazw SQL dla atrybutów, elementów i typów
zdefiniowanych w XML Schema. Nazwy te są nieprzewidywalne podczas generowania i jeśli nie zostaną określone
jawnie przez użytkownika, wygenerowane obiekty mogą okazać się trudne w obsłudze. Annotacja xdb:SQLName
może być użyta do nadania jawnych nazw dla obiektów schematu.
Aby zdefiniować nazwę tabeli, w której mają być przechowywane dokumenty XML, należy dodać atrybut
xdb:defaultTable do definicji elementu głównego w schemacie.
Przykład annotacji Oracle XML DB dla schematu Osoba.xsd
W powyższym przykładzie deklarujemy przestrzeń nazw xdb: jako przestrzeń nazw annotacji, określamy nazwę
tabeli w której będziemy przechowywać dokumenty instancji na Osoba, i określamy nazwy elementów w bazie
danych na ID, Imie i Nazwisko.
1
Michal
Swiderski
Przykład dokumentu XML zgodnego ze schematem Osoba.xsd, osoba1.xml

10 / 11
3.4 Rejestracja schematu XML Schema w bazie Oracle 9i
Aby korzystać ze strukturalnego przechowywania dokumentów XML podlegających schematowi XML Schema
należy wykonać kilka czynności:
• Wprowadzić schemat do bazy danych (patrz pkt. 3.5),
• Zarejestrować schemat w bazie danych – w tym momencie generowane są odpowiednie typy obiektów do
obsługi schematu,
• Stworzyć tabelę lub kolumnę XMLType zgodną z zarejestrowanym schematem,
• Wprowadzić dokumenty do bazy danych.
Wiele z tych czynności można wykonać automatycznie. Oracle XML DB umożliwia generowanie domyślnej tabeli
XMLType już podczas rejestrowania schematu. Specyficzną cechą takiej tabeli jest to, że jest ona opisana jako
hierarchically enabled. Oznacza to, że gdy do Repozytorium (patrz pkt. 3.5) wprowadzany jest dokument XML z
elementem głównym i schematem zgodnym ze schematem naszej tabeli domyślnej, zawartość dokumentu XML
jest automatycznie wstawiona do tej tabeli jako kolejny wiersz. Dodatkowo, jeśli za pomocą SQL usuniemy ten
wiersz z naszej tabeli, dokument XML zostanie usunięty także z Repozytorium.
Do rejestrowania schematu i generowania domyślnej tabeli XMLType służy procedura registerSchema z pakietu
DBMS_XMLSCHEMA.
procedure registerSchema(
schemaURL IN VARCHAR2,
schemaDoc IN CLOB,
local IN BOOLEAN := TRUE,
genTypes IN BOOLEAN := TRUE,
genbean IN BOOLEAN := FASLE,
force IN BOOLEAN := FALSE,
owner IN VARCHAR2 := null);
Składnia procedury registerSchema
Parametry:
schemaURL – dowolny URL unikalnie opisujący dokument schematu.
schemaDoc - poprawny dokument XML Schema.
local – określa czy schemat jest lokalny czy globalny. Domyślnie jest lokalny, czyli niedostępny z zewnątrz bazy
danych.
genTypes – czy kompilator powinien generować typy obiektowe. Domyślnie TRUE.
genbean – czy kompilator powinien generować Java beans. Domyślnie FALSE.
genTables - czy kompilator powinien generować domyślne tablice. Domyślnie TRUE.
force – jeśli ten parametr jest ustawiony na TRUE, rejestracja schematu nie będzie zgłaszać błędów, ale oznaczy
błędny schemat jako niepoprawny. Domyślnie FALSE.
owner – określa nazwę właściciela obiektów schematu. Domyślnie jest nim użytkownik rejestrujący schemat.
begin
dbms_xmlschema.registerSchema(
'http://www.oracle.com/xsd/Osoba.xsd',
xdbURIType('/home/xsd/Osoba.xsd').getClob(),
TRUE, TRUE, FALSE, TRUE);
end;
/
Rejestracja schematu Osoba.xsd z poprzedniego przykładu
Uwaga!
1. Plik Osoba.xsd powinien znajdować się w Repozytorium w katalogu /home/xsd/.
2. Procedura tworzy tabelę domyślą o nazwie ”Osoba”. Opis tabeli wyglądałby: desc "Osoba”.
3.5 Dostęp do dokumentów XML
Temat pobierania dokumentów XML z baz danych będzie omówiony szerzej na następnym laboratorium
o tematyce XML, tutaj przedstawimy zakres materiału potrzebny do wykonania tego ćwiczenia. Dwa proste
sposoby obsługi dokumentów XML to:
• Umieszczanie dokumentów XML w bazie danych poprzez Repozytorium,
• Pobieranie dokumentów XML z bazy danych z wykorzystaniem prostych zapytań SQL/XML.

11 / 11
3.5.1 Repozytorium
Repozytorium Oracle XML DB jest hierarchicznym widokiem zasobów przechowywanych w relacyjnych
strukturach. Dostęp do repozytorium możemy uzyskać poprzez standardowe protokoły: FTP na porcie 2100, HTTP
na porcie 8080 i WebDAV. Podczas dostępu do Repozytorium należy zalogować się jako istniejący użytkownik
bazy danych.
ftp://system:oracle@localhost:2100
Przykład połączenia z Repozytorium
W powyższym przykładzie łączymy się z Repozytorium na komputerze lokalnym za pomocą przeglądarki Internet
Explorer, jako użytkownik system o haśle oracle. Za pomocą protokołu FTP możemy tworzyć nowe podkatalogi
oraz umieszczać lub kasować dowolne pliki w Repozytorium.
3.5.2 SQL/XML
Po zarejestrowaniu schematu Osoba.xsd i umieszczeniu pliku osoba1.xml w Repozytorium, możemy
zaprezentować podstawowe możliwości języka SQL/XML w Oracle 9iR2 na kilku przykładach:
set long 10000
set pagesize 10000
select * from "Osoba";
SYS_NC_ROWINFO$
--------------------------------------------------------------------------------
1
Michal
Swiderski
Proste pobranie całej zawartości tabeli XMLType
select value(o)
from "Osoba" o
where o.xmldata."ID"=1;
Zapytanie traktujące XMLType jak typ obiektowy
select extractValue(value(o),'/Osoba/Nazwisko') as Nazwisko
from "Osoba" o
where extractValue(value(o),'/Osoba/Imie') = 'Michal';
Zapytanie wykorzystujące operator SQL/XML i XPath
4. Przebieg ćwiczenia
1. Zadanie konkretnej struktury XML Schema przez prowadzącego,
2. Zapoznanie się z edytorem XML Spy,
3. Tworzenie schematu,
4. Kopiowanie schematu do Repozytorium,
5. Rejestrowanie schematu w XML DB,
6. Tworzenie, umieszczanie i wydobywanie dokumentów XML zgodnych ze schematem.