BIBLIOTEKA SVJEDOCI VREMENA - Jadovno 1941.

236
ETNIČKO ČIŠĆENJE - OZAKONJENI ZLOČIN STOLJEĆA
našim prostorima nije bio toliko politizovan, te se ne zna gde vlada
Kuharić, a gde Tuđman. Ekumenska katolička vera postala je isključivo
hrvatska, odmaknuta od Boga, evanđelja i oltara, a primaknuta
politici i etnocentrizmu. Crkva militantno hoće da osvoji vlast, makar
i parče, ali i podanički služi vlasti.
Posledice ovog za Srbe u Hrvatskoj i te kako su kobne. Kao istorijskom
narodu u Hrvatskoj oduzet im je konstitutivni konotat. Srbi
su satanizovani i obespravljeni otkako je u toj republici nacija pretvorena
u profesiju, a zanimanje u mržnju. Prof. Livada kaže da su mase
uveliko ostrašćene takvim odnosom prema Srbima – «četnicima i necivilizovanim
varvarima».
- U takvoj situaciji nastupa stanje tiarnije većine nad manjinom
– u parlamentu, opštinskoj skupštini, mesnoj zajednici, na ulici, u
komšiluku, u liftu. Na toj osnovi Srbi su za Hrvate pakao. Tamo gde
su Srbi u manjini, oni su uvek nadglasani, ekonomski i fizički maltretirani.
Gde su Hrvati u manjini, s njima se dešava isto. Onaj ko bude
proučavao uzrok rata, videće obilje činjenica uloge tiranije većine nad
manjinom i odmazde manjine za to – kaže prof. dr Svetozar Livada.
Trijumfalizam izborne pobede HDZ-a može sada biti nastavljen
trijumfalizmom nakon priznanja Hrvatske koju je iznudila međunarodna
konstelacija. Strahujem da ovo formalno priznanje Hrvatske
može za posledicu da ima nova poniženja, rasprodaju dostojanstva
i integriteta i pretvaranje u podanički, kolonijalni substrat. Manjinski
narodi u Hrvatskoj mogu da se nađu u još težem položaju i zbog
trijumfalizma, ali i zbog vijetnamskog sindroma koji će se Hrvatskoj,
izvesno desiti – kaže prof. Livada.
- Ne sme se dozvoliti, naglašava dr Livada, da zločini počinjeni nad
Srbima u Gospiću, Ogulinu, Karlovcu, Daruvaru, Pakračkoj poljani,
Osijeku, Splitu, Šibeniku, Zadru, Kninu, Sisku, Zagrebu i drugde
ostanu nekažnjeni. Pokrenuo sam inicijativu da međunarodne institucije
i arbitraža temeljito istragom dokažu svako ubistvo i to saopšte
javnosti. Isto tako, javnost mora spoznati zbog čega je razoreno toliko
kuća, institucija, bogomolja, kulturnih ustanova bez obzira kome su
pripadali. To važi i za masovne pljačke i ratno profiterstvo.
(Novosti, Beograd, 19. I. 1992. godine.
Intervjuirao novinar D. Gluščević)