Yamaha NS−200 - AUDIO KLAN

HI−FI − Zespoły głośnikowe 2000−3000 zł
Głośniki Yamahy testujemy po
raz pierwszy, w ogóle japoń−
ska twórczość elektroakus−
tyczna rzadko jest obiektem
naszych rozważań, bowiem nawet jeśli
jakiś wybór zespołów głośnikowych
znajduje się w ofertach japońskich firm,
to na ich promocję w pismach audiofils−
kich nie jest kładziony specjalny nacisk −
dystrybutorzy uważają zwykle sprawę
za przegraną w obliczu obdarzonej więk−
szym zaufaniem i estymą konkurencji
specjalistycznych firm europejskich
i amerykańskich. Inaczej w przypadku
Yamahy, której głośniki są dość ener−
gicznie wprowadzane na rynek. Yama−
ha, jako ekspert od kina domowego, kła−
dzie oczywiście duży nacisk na systemy
wielokanałowe, dostarczając niskobu−
dżetowe pakiety satelitów z subwoofe−
rem, ale zaskakująco bogata jest też
oferta klasycznych zespołów głośniko−
wych. Seria NS to sześć nowocześnie
wyglądających, ale w ogólnym zarysie
szlachetnie konwencjonalnych konstruk−
cji, z których większość to modele wol−
nostojące. W NS−90 (podstawkowe),
NS−120 i NS−150 (obydwa wolnostoją−
ce) użyto głośników nisko−średniotono−
wych o średnicy 13−cm, w pierwszym
i drugim z nich w układzie dwudrożnym,
w trzecim w dwuipółdrożnym; w NS−
100, NS−200 i NS−300 w odpowiednio
podobnych układach są już większe
głośniki 16−cm. Schemat konstrukcyjny
jest więc bardzo “europejski”, żadnych
układów trójdrożnych, smukłe obudowy,
ale same głośniki zdradzają już egzo−
tyczne pochodzenie. Półprzezroczysta
membrana głośnika nisko−średniotono−
wa została wykonana w całości, łącznie
z częścią centralną, zwaną nakładką
przeciwpyłową, z twardego polimeru z
dodatkiem miki − jest na pewno sztyw−
niejsza od większości stosowanych w
tym miejscu polipropylenów. Cewkę na−
winięto prostokątnym drutem, co po−
zwala lepiej wypełnić szczelinę magne−
tyczną i efektywniej wykorzystać stru−
mień. Producent chwali się, że kosz jest
“wysoce wytrzymały”, ale wygląda dość
przeciętnie − jest wytłaczany z blachy, a
nie odlewany. Niespotykana jest kopuł−
ka wysokotonowa − sam materiał niby
znany − jedwab, ale oryginalny żółty
kolor wyraźnie odróżnia ją od tekstyl−
nych tweeterów producentów europejs−
kich.
Obydwa głośniki mają pełne ekrany
magnetyczne − ale można się było tego
spodziewać po konstrukcjach ukierun−
kowanej na kino domowe Yamahy. Ale
w związku z ultranowoczesnymi proce−
sorami, w jakich po uszy tkwi japońska
firma, sposób wykonania zwrotnicy wy−
daje się wręcz kuriozalny − oto elemen−
ty przymocowano klejem do kawałka de−
seczki, a ich końcówki przylutowano do
metalowych języków−konektorów, wkrę−
conych w tę deskę. W praktyce nie ma
w tym nic złego, ale technika jest przed−
potopowa. Przewody biegnące od gniaz−
da do zwrotnicy zostały zwinięte w cien−
NS−200 Yamahy są tylko pozornie prozaicznym układem dwudrożnym −
już po chwili, a tym bardziej po bliższych oględzinach, znaleźć można w
tej konstrukcji kilka egzotycznych elementów.
Yamaha NS−200
ką warstwę gąbki poliuretanowej, w po−
dobnej otulinie są przewody od zwrotni−
cy do głośnika wysokotonowego, ale do
niskotonowego już nie. Obudowa wytłu−
miona jest w bardzo niewielkim stopniu −
cienka warstwa wojłoku znajduje się tyl−
ko na górnej ścinace, i w postaci małego
kawałka ok. 10x5 cm na tylnej ściance,
na wysokości tunelu bass−reflex. Kon−
struktor chciał więc zapewnić jak naj−
efektywniejsze działanie układu rezo−
nansowego, nawet kosztem dużego
udziału fal stojących, które nieuchronnie
będą powstawać między dużymi niewy−
tłumionymi równoległymi powierzchnia−
mi. Za to na samym dnie skrzyni przy−
mocowano kilkucentymetrowej grubości
Głośniki z Malezji, dość
niezwykłe, zwłaszcza
wysokotonowy− kopuł−
ka wygląda na
tekstylną, ale ma
zupełnie nietypowy
kolor. Yamaha to
dzisiaj przede
wszystkim kino
domowe, nie mogło
więc zabraknąć
ekranowa−
nia.
11/2001
87

HI−FI − Zespoły głośnikowe 2000−3000 zł
klocek, którego przeznaczenia nie od−
gadłem − może jest to magiczna pułapka
na pasożytnicze rezonanse
Z zewnątrz obudowa wygląda już zu−
pełnie normalnie, a nawet bardzo ład−
nie. Front ma kolor srebrny, pozostałe
ścianki oklejono jasną fiolią drewnopo−
dobną − taką wersję dostarczone do tes−
tu, jest też opcja czarna. Przednie kra−
wędzie lekko sfazowano. Wykonanie
jest staranne, a dzięki dużemu udziało−
wi jasnych kolorów całość prezentuje
się nowocześnie i jednocześnie nieba−
nalnie. Oprócz wymienionych na wstę−
pie podstawowych modeli serii NS, są w
jej składzie aż trzy głośniki centralne −
NS−C100, 200 i 300, każdy ze znaną już
żółtą kopułką wysokotonową i dwoma
głośnikami nisko−średniotonowymi − od−
powiednio 10, 13 i 16 cm.
Również w poprzednim odcin−
ku testu 2000−3000 zł, w obrębie
konstrukcji podstawkowych, mieliś−
my głośnik japoński. Miniaturka Tech−
nicsa, poza niezwykle ciekawą kon−
strukcją, miała też nietypowe brzmienie,
trzeba jednak powiedzieć, że dość da−
leko odbiegające od normy liniowego
przetwarzania. I choć nie można powie−
dzieć, że propozycja Yamahy udowad−
nia, iż Japończycy potrafią tworzyć zes−
poły głośnikowe grające bardzo, bardzo
neutralnie, to jednak tym razem zgodzę
się, że mieści się ona już w pewnej nie−
zbyt rygorystycznej normie − na wstępie
więc stwierdzam odpowiedzialnie, że
charakterystyka tonalna nie dyskwalifi−
kuje tego głośnika i daje zielone światło
do dalszych badań. Przyznaję, że moje
ucho ustawione jest właśnie w ten spo−
sób − żadne daleko idące anomalie cha−
rakterystyki przetwarzania nie zostałyby
wybaczone przez żadne cudowności
w innych dziedzinach, dynamiki, prze−
strzenności, “muzykalności”, itp.
Yamaha ma więc anomalie charakte−
rystyki niewielkie (ale ma), a walory w
innych wymiarach dźwięku − wyraźne.
Skala dźwięku nie przekracza natural−
nych możliwości skromnego układu
dwudrożnego, ale Yamaha wykrzesała
ze swoich dwóch głośników wysoką dy−
namikę i ogromną żywość brzmienia.
Zakresem częstotliwości, który na
pewno zwróci uwagę już w pierwszym
wrażeniu, są wysokie tony. Tu jest klucz
do zaakceptowania lub odrzucenia ofer−
ty Yamahy, jak można podejrzewać, w
całym obszarze zespołów głośnikowych
serii NS, gdzie zastosowano ten sam
głośnik wysokotonowy. Kopułka jest jed−
wabna, ale jak się okazuje, żółty jedwab
ma zupełnie inne brzmienie − wysokie
tony są wręcz wyostrzone. Wcale nie
jest pewne, że należy je za to krytyko−
wać − wyostrzenie to wcale nie musi być
męczące, o ile w ogóle zaakceptujemy
taką koncepcję brzmienia, ale pewne
też jest, że głośnik ten mogą sobie daro−
wać zarówno puryści, jak i lubujący się
w brzmieniach miękkich, gładkich, mniej
lub bardziej przytłumionych. NS−200 nie
są jednak rozjaśnione, bowiem przełom
średnich i wysokich tonów nie pozostaje
już na pierwszym planie; minimum spój−
ności między tymi zakresami zostaje
utrzymane, ale tutaj nie zrodzi się już
żadna natarczywość. Zdecydowane wy−
sokie tony nie są jednak pozostawione
same sobie. We właściwym pasmie
średniotonowym, a nawet bardziej w je−
go niższym podzakresie, ponownie po−
jawia się duże nasycenie, dźwięczność.
Mocno zbudowany “niższy środek” to
doskonała przeciwwaga dla ekspresyj−
nej góry, zwłaszcza gdy jego znaczenie
Minimum wartości modułu w okoli−
cach 200 Hz leży na poziomie 6 omów
(rys. 1). Efektywność wynosi 88 dB, to
zupełnie dobrze w tej sytuacji.
Bass−reflex NS−200 reprezentuje rzad−
ki przypadek, kiedy niskie strojenie potra−
fi wzbudzić układ rezonansowy do bar−
dzo efektywnego prominiowania otworu.
Układ dostrojono do 40Hz, wierzchołek
ciśnienia z otworu sięga poziomu wystę−
pującego powyżej 100Hz na charakterys−
tyce samego głośnika, ale w zakresie mię−
dzy częstotliwością rezonansową obudo−
wy, a zakresem efektywnej pracy głośni−
ka, współpraca ciśnień z otworu i głośni−
ka nie jest dość skuteczna, i powstaje
lekkie “siodło”. W zamian osiągamy bar−
dzo niską częstotliwość graniczną −6dB −
przy 33Hz. Przy 200Hz widać mały uskok,
sygnalizowany już na charakterystyce im−
pedancji − tak objawia się rezonans fali
stojącej w bardzo słabo wytłumionej obu−
dowie (między dolną a górną ścianką
układa się połówka fali 200Hz).
Na rys. 3 widać, że dość poważnymi
zaburzeniami obarczony jest przełom
średnich i wysokich tonów, na tle ogólne−
go osłabienia tego zakresu, wybija się
przy 4kHz rezonans − być może kaprys
dość sztywnej membrany głośnika nisko−
średniotonowego Nie przekracza on
jednak poziomu średnich i wysokich to−
nów, nie powinno być więc dramatu.
Zapadłość przy 6kHz nie pozwala usta−
lić tolerancji +/− 3dB dla całego pasma
(rys. 4), ale mimo lokalnych problemów
charakterystyka wygląda na ogólnie dob−
rze zrównoważoną.
Impedancja znamionowa [Ω] 6
Efektywność (2,83V/1m) [dB] 88
Moc znamionowa* [W] 100
Wymiary (WxSxG)[cm]
85x21x31,7
* wg danych producenta
Ciśnienie w dB
95
90
85
80
75
70
65
60
55
Laboratorium
Rys. 1 − charakterystyka modułu impedancji.
Rys. 2 − źródła niskich częstotliwości,
pomiar sinusoidą w polu bliskim.
Rys. 3 − zakres średnio−wysokotonowy, na osi 0 0 , 15 0 i 30 0 ,
w płaszczyźnie poziomej, pomiar MLS.
10 100 1000 10000
Czę s to tliw o ść w Hz
Rys. 4 − charakterystyka przetwarzania w całym pasmie akustycznym, złożona z pomiarów sinusoidą i MLS.
wynika nie tyle z wysokiego poziomu, co
adekwatnej dynamiki i czytelności. Bas
NS−200 też ma tutaj wiele do powiedze−
nia i również doskonale został wkompo−
nowany w dynamikę przekazu. Swoją
masą nie przechyli charakterystyki, nie
odbierze wyższym rejestrom pierwszo−
planowej roli, ale wplecie się w muzykę,
nada jej wigor i puls.
NS−200 to brzmienie podrasowane,
ale chyba nieprzypadkowo, nie stara się
podobać każdemu, ale kieruje się ku słu−
chaczom spragnionym dynamiki i moc−
nych rysów muzyki. Osiągnięte w tej
dziedzinie wyniki wzbudziły moje duże
uznanie, choć za dostrzegalne odstęps−
twa od neutralności aż piątki postawić
im nie mogę, to szczerze polecam za−
poznanie się z nimi wszystkim, którzy w
opisie tym odnaleźli dużą część swoich
oczekiwań.
NS200
Cena (za parę) [zł] 2200,−
Dystrybutor:
AUDIO KLAN
WYKONANIE i KOMPONENTY: Ciekawe
przetworniki, zagadki obudowy i zwrotnicy,
europejska, nowoczesna forma i estetyka
OCENA: dobra+
LABORATORIUM: Dobra efektywność przy
bezpiecznej impedancji, charakterystyka ogólnie
dobrze zrównoważona, ale z nierównomiernoś−
ciami przełomu średnich i wysokich tonów.
OCENA:
dobra
BRZMIENIE: Bardzo dynamiczne, pełne wigoru i
zadziorności, z wyostrzoną górą pasma, ale i
dużym urokiem wielobarwności.
OCENA: dobra+
OCENA KOŃCOWA:
DOBRA +
88 11/2001