Miesięcznik nr. 126 - ŚlÄ ski Klub Fantastyki

Dzisiaj znów sporo recenzji. Na pocz¹tek znany
chyba wszystkim Kir Bu³yczow prezentuje na nowo
Wielki Guslar, a Paulina Braiter ocenia tê próbê. Potem
Marcin Kruszy pisze o nowej ksi¹¿ce Piotra Witolda
Lecha z Rokhormem w roli g³ównej. Janusz „Alex” Urbanowicz
opowiada o drugiej czêœci Wurta Jeffa
Noona, czyli o Py³kach – ci¹g dalszy bardziej mu siê
spodoba³ od pocz¹tku. Alex chwali te¿ Ryk tornada W.
J. Williamsa – ju¿ wkrótce goœcia Euroconu w Gdyni.
Natomiast Justyna Fruñ ocenia dwie wydane u Prószyñskiego
i S-ki
powieœci mistrzów: Mike’a Resnicka i Orsona Scotta
Carda.
I na deser superbohater – Tygrys, zwany Tygryskiem;
film o jego nowych, nie tak rozbrykanych przygodach
obejrza³ Windy. On tak¿e sprawdzi³, jak siê
przedstawia druga kinowa kreskówka: Stalowy gigant.
Zapraszam
PWC
Wielki Guslar w Nowych Czasach
Pamiêtam, ¿e jedn¹ z pierwszych (jeœli nie pierwsz¹) lektur fantastycznych
mojego ¿ycia byli Ludzie jak ludzie Kira Bu³yczowa. £atwo
zatem zgadn¹æ, i¿ darzê utwory tego pisarza sporym sentymentem i z du-
¿¹ radoœci¹ odkry³am w ksiêgarni zbiór opowiadañ, zaopatrzony w bezpretensjonalny
tytu³ Nowe opowiadania guslarskie. Z radoœci¹, ale
i z pewn¹ obaw¹, czasem bowiem m³odzieñcze fascynacje ciê¿ko znosz¹
zderzenie z rzeczywistoœci¹, a d³ugo ci¹gniête serie staj¹ siê najczêœciej
nieciekawe i monotonne. Na szczêœcie, tym razem regu³a ta siê nie sprawdzi³a.
Nie znaczy to, rzecz jasna, ¿e œwiat Kira Bu³yczowa pozosta³ identyczny,
jak kiedyœ. Trudno przypuszczaæ, by fundamentalne zmiany polityczne
i spo³eczne ostatnich lat w ¿aden sposób nie wp³ynê³y na Wielki Guslar i jego mieszkañców.
S¹ to jednak zmiany doœæ powierzchowne; w gruncie rzeczy guslarczycy pozostali tacy, jak
dawniej. Korneliusz Uda³ow nadal kieruje budow¹, utrzymuje serdeczne stosunki z kosmitami
i trwa w burzliwym stadle z Kseni¹ (tyle ¿e jego syn Maksymek dorós³, o¿eni³ siê i ma dziecko),
profesor Minc wci¹¿ dokonuje wynalazków i tworzy nowe teorie; Grubin prowadzi amatorskie
doœwiadczenia, a emeryt £o¿kin wtr¹ca swoje trzy grosze. Wspomina siê te¿ o pierestrojce, reketierach,
nowej demokracji, polepszeniu zaopatrzenia sklepów... Widaæ, ¿e autor nie musi siê
ju¿ liczyæ z cenzur¹.
Szczêœliwie jednak nie zmieni³o siê najwa¿niejsze: nastrój i poczucie humoru. Owszem,
w swych zarysach opowiadania s¹ doœæ monotonne i przewidywalne, autor bowiem raz po raz
wykorzystuje te same schematy, ale szczegó³y i smaczki wynagradzaj¹ to z nawi¹zk¹. I choæ
zbyt du¿a dawka Bu³yczowowskich historii mo¿e nieco nu¿yæ, wystarczy smakowaæ je z przerwami,
nie poch³aniaj¹c ca³ego tomu na raz i spokojnie wy³awiaæ pere³ki. Mi³o odpocz¹æ w Wielkim
Guslarze od wrzawy amerykañskiej fantastyki, od rodzimych, zazwyczaj nie nazbyt optymistycznych
wizji. Guslar jest bowiem cich¹ oaz¹ ma³ej fantastycznej stabilizacji. Mo¿e dlatego
w³aœnie kosmici odwiedzaj¹ go tak czêsto
Paulina Braiter
[przedruk z http://www.latarnik.pl]
Kir By³yczow: Nowe opowiadania guslarskie. Prze³. Ewa Skórska. Prószyñski i S-ka 1999.
15