OPINIA PRAWNA W PRZEDMIOCIE ... - Gramwzielone

Opinia prawna w przedmiocie mikroinstalacji w projekcie ustawy o OZE – Arkadiusz Zwoliński, radca prawny
wytwarzanie energii elektrycznej na przykładzie instalacji odnawialnego źródła
energii w technologii ogniw fotowoltaicznych (punkt IV poniżej).
II.
BARIERY OBECNEGO PROJEKTU USTAWY O OZE
DLA MIKROINSTALACJI
1. Projekt ustawy o OZE zakłada z jednej strony wytwórcę energii w mikroinstalacji, ale
wyłącznie jako osoba fizyczna niewykonująca działalności gospodarczej w zakresie
mikroinstalacji (art. 4.), z drugiej strony wytwórcę energii w małej instalacji (art. 7.),
tj. powyżej 40 kW (dla uproszczenia cały czas mamy na myśli wytwarzanie energii
elektrycznej). Powstaje pytanie, czy projekt ustawy o OZE dopuszcza w przedziale
od 1 kW do 40 kW podjęcie i wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie
wytwarzania energii elektrycznej Czy wykonywanie działalności gospodarczej w
zakresie wytwarzania energii elektrycznej rozpoczyna się dopiero od progu 40 kW
zgodnie z definicją małej instalacji (art. 2. pkt 14. w związku z art. 7.) Innymi słowy,
czy można wykonywać działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania energii
elektrycznej, posiadając np. instalację o łącznej mocy 10 kW
2. Wprowadzone w słowniczku do projektu ustawy o OZE definicje mikroinstlacji (art.
2. pkt 15.) oraz małej instalacji (art. 2. pkt 14.) czytane łącznie z art. 3., 4. oraz 7. tego
projektu wprowadzające element podmiotowy (odpowiednio osoba fizyczna
nieprowadząca działalności gospodarczej oraz wytwórca energii w małej instalacji)
nie przewidują działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania energii
elektrycznej, ciepła lub chłodu z odnawialnych źródeł energii w mikroinstalacji. Co
więcej, obowiązek sprzedawcy zobowiązanego wyrażony w art. 41. pkt 1. projektu
ustawy o OZE do zakupu wytworzonej energii elektrycznej nie dotyczy wytwórcy
wykonującego działalność gospodarczą w mikroinstalacji (gdyby nawet hipotetycznie
przyjąć, że jest to dopuszczalne na gruncie projektu ustawy o OZE), ponieważ w
każdym przypadku pojęcie mikroinstalacji należy łączyć z osobą fizyczną
nieprowadzącą działalności gospodarczej (art. 2. pkt 15. w związku z art. 4.). Jest tak,
ponieważ projekt ustawy o OZE przypisuje do mikroinstalacji osobę fizyczną
nieprowadzącą działalności gospodarczej (art. 4.), a do małej instalacji wytwórcę
energii w małej instalacji (art. 7.). Wadą regulacji nie jest to, że do mikroinstalacji
jest przypisana osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, ponieważ
na tym polega zamierzone ułatwienie dla instalacji odnawialnych źródeł energii, lecz
to, że do mikroinstalacji jest przypisana wyłącznie osoba fizyczna nieprowadząca
działalności gospodarczej, z pominięciem osób wykonujących taką działalność.
3. W energetyce rozproszonej mogą zatem wziąć udział tylko osoby fizyczne
nieprowadzące działalności gospodarczej, a jednoczenie pozbawiono takiej
możliwości najmniejszych przedsiębiorców wskutek pozostawienia ich poza
zakresem regulacji. Faktem jest, że projekt ustawy o OZE uniemożliwia
prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania energii elektrycznej,
ciepła lub chłodu z odnawialnych źródeł energii w mikroinstalacji. Tym samym
projekt ustawy o OZE nie tworzy regulacji pozwalającej na pełny rozwój generacji
rozproszonej.
4. Aby uzyskać status wytwórcy energii w małej instalacji, trzeba przekroczyć 40 kW dla
mocy elektrycznej lub 70 kW dla mocy cieplnej i chłodniczej. Jest to wysoki próg
„wejścia”, wziąwszy pod uwagę wysokość nakładów inwestycyjnych na małą
instalację w rozumieniu art. 2. pkt 14. projektu ustawy o OZE (kilkaset tysięcy
Strona 2 z 5