aktualizacja inwentaryzacji przyrodniczej gminy polkowice - Biuletyn ...

abies i dąb szypułkowy Quercus robur. Warstwę podszytu budują: czeremcha zwyczajna
Padus avium, porzeczka czerwona Ribes spicatum i czarna R. nigrum, bez czarny
Sambucus nigra, malina właściwa Rubus idaeus, kruszyna pospolita Frangula alnus i kalina
koralowa Viburnum opulus. W runie spotyka się szereg gatunków typowych dla łęgu. Do
najcenniejszych zaliczyć można: zawilec żółty Anemone ranunculoides, pierwiosnka
wyniosłego Primula elatior, łuskiewnik różowy Lathraea squamaria i kopytnik pospolity
Asarum europaeum.
Wyżej położone krawędzie doliny porasta zbiorowisko nawiązujące do grądu
środkowoeuropejskiego Galio sylvatici-Carpinetum betuli Oberd. 1957. W jego drzewostanie
spotyka się lipę drobnolistną Tilia cordata i klon pospolity Acer platanoides. W podszycie
miejscami występuje leszczyna pospolita Corylus avellana. Runo jest tu dość ubogie
w gatunki, szczególnie w miejscach większych skupisk świerka pospolitego w drzewostanie.
Z gatunków typowych dla grądu spotyka się: gwiazdnicę wielkokwiatową Stellaria holostea,
jarzmiankę większą Astrantia major, kokoryczkę wielokwiatową Polygonatum multiflorum
i zawilec gajowy Anemone nemorosa.
Wśród zbiorowisk leśnych opisywanego obszaru obecne są niewielkie enklawy
śródleśne, które porasta zbiorowisko zmiennowilgotnych łąk trzęślicowych ze związku
Molinion stanowiące jednocześnie siedlisko przyrodnicze Natura 2000. W porównaniu do
danych z poprzedniej inwentaryzacji obecnie zasięg tego siedliska jest znacznie mniejszy i
ulega stopniowej degeneracji. Jej skutkiem jest wycofywanie się z powierzchni siedliska
cennych gatunków flory. Aktualne wyniki badań terenowych wskazują na zmniejszenie się
populacji kosaćca syberyjskiego, który jeszcze w 2003 roku liczył blisko 400 osobników
(Bobrowicz, Konieczny, 2003).
Gatunki chronione: porzeczka czarna Ribes nigrum, kruszyna pospolita Frangula alnus,
kopytnik pospolity Asarum europaeum, pierwiosnek lekarski Primula veris, pierwiosnek
wyniosły Primula elatior, przytulia wonna Galium odoratum, kalina koralowa Viburnum
opulus, kosaciec syberyjski Iris sibirica. W porównaniu z wynikami poprzedniej inwentaryzacji
nie udało się potwierdzić występowania kukułki szerokolistnej Dactylorhiza majalis, którą
w 2003 roku stwierdzono na powierzchniach łąkowych obszaru (Bobrowicz, Konieczny,
2003) oraz listery jajowatej Listera ovata i pełnika europejskiego Trollius europaeus.
Siedliska przyrodnicze: Wyniki szczegółowych badań terenowych wskazują na obecność
dwóch typów siedlisk - priorytetowego siedliska *91E0 - łęgi wierzbowe, topolowe, olszowe
i jesionowe Salicetum albae, Populetum albae, Alnenion glutinoso--incanae, olsy
źródliskowe, w podtypie *91E0-3 niżowy łęg jesionowo-olszowy Fraxino-Alnetum oraz
siedliska 6410 – zmiennowilgotne łąki trzęślicowe Molinion.
216