aktualizacja inwentaryzacji przyrodniczej gminy polkowice - Biuletyn ...

Ribes spicatum i czarna R. nigrum, jarząb pospolity Sorbus aucuparia, dereń świdwa Cornus
sanguinea, bez czarny Sambucus nigra, malina właściwa Rubus idaeus, trzmielina
zwyczajna Euonymus europaea, kruszyna pospolita Frangula alnus i pojedynczo spotykana
kalina koralowa Viburnum opulus.
W runie łęgu obecne są m.in.: pokrzywa zwyczajna Urtica dioica, ziarnopłon
wiosenny Ficaria verna, złoć żółta Gagea lutea, zawilec gajowy Anemone nemorosa i żółty
A. ranunculoides, śledziennica skrętolistna Chrysosplenium alternifolium, czartawa pospolita
Circaea lutetiana, kostrzewa olbrzymia Festuca gigantea, niecierpek pospolity Impatiens nolitangere,
podagrycznik pospolity Aegopodium podagraria, Do najcenniejszych składników
runa należy śnieżyca wiosenna Leucojum vernum i kopytnik pospolity Asarum europaeum.
W zachodniej części obiektu fragmenty łęgu porastające największe obniżenia terenu
posiadają pewne cechy olsów porzeczkowych Ribeso nigri-Alnetum Sol.-Górn. (1975) 1987.
Woda stagnuje tu przez dużą część roku. Drzewostan cechuje mniejsze zwarcie, a w jego
składzie jest jedynie olsza czarna Alnus glutinosa w wieku 50-60 lat. Warstwa krzewów jest
budowana głównie przez podrost olszy, porzeczkę czarną Ribes nigrum oraz pojedynczo
przez wierzbę szarą Salix cinerea i czeremchę zwyczajną Padus avium. W niektórych
miejscach drzewa i krzewy spowijają pnącza chmielu zwyczajnego Humulus lupulus.
W runie rosną: zachylnik błotny Thelypteris palustris, przytulia błotna Galium palustre,
wietlica samicza Athyrium filix-femina, kosaciec żółty Iris pseudacorus, gorysz błotny
Peucedanum palustre, karbieniec pospolity Lycopus europaeus, skrzyp bagienny Equisetum
fluviatile, szczaw lancetowaty Rumex hydrolapathum, turzyca pospolita Carex nigra, fiołek
błotny Viola palustris, psianka słodkogórz Solanum dulcamara, a w nieco suchszych
miejscach: szczawik zajęczy Oxalis acetosella i nerecznica krótkoostna Dryopteris
carthusiana.
Wschodnia część obiektu wyróżnia się najwyższym położeniem w stosunku do
pozostałej jego powierzchni. Przecina ją koryto bezimiennego cieku biegnącego z
południowego-wschodu na północny-zachód o szerokości ok. 1m. Na wyniesieniach po obu
stronach cieku wykształcił się grąd środkowoeuropejski Galio sylvatici-Carpinetum betuli
Oberd. 1957. W związku z niewielką powierzchnią, bezpośrednim sąsiedztwem otwartej
przestrzeni pól uprawnych oraz zmianami w składzie drzewostanu zespół ten cechuje
pewien stopień degeneracji. W drzewostanie grądu dominuje dąb szypułkowy Quercus
robus, z którym współwystępuje: grab pospolity Carpinus betulus, klon pospolity Acer
platanoides, klon polny Acer campestre, lipa drobnolistna Tilia cordata, wiąz szypułkowy
Ulmus laevis, wiąz polny Ulmus minor i czereśnia ptasia Padus avium.
211