aktualizacja inwentaryzacji przyrodniczej gminy polkowice - Biuletyn ...

II. CHARAKTERYSTYKA FIZYCZNOGEOGRAFICZNA
II.1. POŁOŻENIE ADMINISTRACYJNE
Gmina miejsko-wiejska Polkowice położona jest w północno-zachodniej części
województwa dolnośląskiego, blisko granicy z województwem lubuskim, w centrum powiatu
polkowickiego. Graniczy z trzema gminami powiatu: Radwanice i Chocianów na zachodzie
oraz Grębocice na północnym-wschodzie. Od północy sąsiaduje z gminą Jerzmanowa,
leżącą w powiecie głogowskim, zaś od południa i wschodu z gminami Lubin i Rudna,
należącymi do powiatu lubińskiego. Gmina Polkowice jest drugą co do wielkości gminą
powiatu i jedną z większych w województwie dolnośląskim - 32. miejsce ze 169 gmin
w województwie (źródło: GUS, stan na 2010 r.). Jej powierzchnia wynosi 168 km 2 (16 765
ha). Podzielona jest na 15 sołectw, a na jej obszarze znajduje się 15 miejscowości oraz
miasto Polkowice. Obszar gminy zamieszkiwany jest przez 26 411 mieszkańców. Teren
miasta zajmuje ok. 14% powierzchni gminy i zamieszkuje go ponad 84% ludności. Gęstość
zaludnienia wynosi 158 osób/km 2 i należy do najwyższych w powiecie oraz jednych
z wyższych w województwie (źródło: GUS stan na 2010 r.).
II.2. POŁOŻENIE GEOGRAFICZNE
Zgodnie z regionalizacją fizycznogeograficzną Kondrackiego (Kondracki 2009) gmina
położona jest na terenie następujących jednostek:
Prowincji Nizin Środkowopolskich (318)
Makroregionu Wał Trzebnicki (318.4).
Mezoregionu Wzgórza Dalkowskie (318.42)
Mikroregionu Wzgórza Polkowickie (318.424)
Mikroregionu Grzbiet Dalkowski (318.423).
Południowo-zachodnia część gminy w obrębie miejscowości Jędrzychów, Sobin
i Nowa Wieś Lubińska należy do:
Prowincji Niziny Śląsko-Łużyckiej (317)
Makroregionu Nizina Sasko-Łużycka (317.7)
Mezoregionu Wysoczyzna Lubińska (317.76)
Mezoregionu Równina Szprotawska (317.75)
Mezoregion Wzgórza Dalkowskie położony jest pomiędzy Wzniesieniami Żarskimi
na zachodzie a Obniżeniem Ścinawskim na wschodzie i stanowi środkową część
makroregionu Wału Trzebnickiego. Jest to wał moren czołowych i kemów o szerokości do 15
km w części wschodniej i wysokości do 223 m n.p.m., wyróżniający się w krajobrazie
wysokością względną około 100-150 m w stosunku do otaczających obniżeń. W budowie
14