SYSTEM KORYTEK SIATKOWYCH - Niedax Kleinhuis Polska

Wyjaśnienia użytych w katalogu symboli:
Rysunki i zdjęcia zawarte w tym katalogu nie są przedstawione w rzeczywistej skali i prawidłowym
kolorze RAL. Nie należy na ich podstawie wnioskować o faktycznych wymiarach i kolorze elementów.
Zastrzegamy sobie prawo zmiany wyrobów mające na celu usprawnienia techniczne.
Stal, materiał o wielu pozytywnych właściwościach - niepalna, wysoko obciążalna mechanicznie,
magnetyczna, działanie osłaniające (Faraday), nie naładowana statycznie, bez składników palnych, bez halogenu,
odzyskiwana w 100% i wiele innych.
V
F1
Stal ocynkowana galwanicznie wg DIN 50 961, z pasywacją niebieską
Cynkowanie galwaniczne z pasywacją chromianową.
Warstwa cynku od 8 do 12 mikronów grubości naniesiona elektrolitycznie i następnie obrobiona poprzez
pasywację chromianową. Odporność na korozję w kąpieli solnej wg DIN 50021 (ASTM-B117-90) wynosi ok. 72
godzin. Odpowiednie do stosowania w suchych wewnętrznych pomieszczeniach w niskokorozyjnym środowisku.
S
Stal ocynkowana metodą Sendzimira wg EN 10 327
F
Stal ocynkowana zanurzeniowo wg EN ISO 1461
FD
Stal ocynkowana zanurzeniowo metodą „Double Dip“
F2
Cynkowanie zanurzeniowe
Warstwa cynku od 50 do 70 mikronów grubości, naniesiona poprzez metalizację na gorąco. Odpowiednie do
stosowania do wewnątrz i na zewnątrz w wilgotnym i niskokorozyjnym środowisku.
ER
F3
Stal nierdzewna Materiał nr: 1.4301 (V2A)
Stal nierdzewna
Odpowiednia do stosowania na zewnątrz i do wewnątrz w wilgotnym i niskokorozyjnym środowisku.
Ciężar w kg
VPE, ilość w opakowaniu sztuk (sztuk), metrów (m) lub par (par)
Elementy mocujące zawarte w cenie wyrobu
( dla przykładu ocynkowana galwanicznie śruba grzybkowa z podkładką zębatą, FLM 6x12)
Miejsca poziomych i pionowych zmian kierunku należy dodatkowo podeprzeć uwzględniając wykonane obliczenia obciążenia trasy.
Przy stosowaniu pokryw dopuszczalne obciążenie obniża się o wartość równą ich ciężarowi.
Zasadniczo po korytkach siatkowych nie powinno się chodzić i np. obciążać je opierając o nie drabiny.
Maksymalna dopuszczalna obciążalność (q) po odjęciu ciężaru ewentualnej pokrywy, rozkłada się na poszczególne ciężary prowadzonych kabli.
Zakładając ciągłe rozłożenie kabla na podporze, jej obciążenie oblicza się następująco:
Obciążenie podpory F w kg = ( ciężar kabla w kg/m + ciężar własny elementów konstrukcyjnych w kg/m) x odległość podpór w m
Ciężar własny elementów konstrukcyjnych ( korytka siatkowe, wsporniki) należy wziąć z tabel.
Należy zwrócić szczególną uwagę, że występująca siła kotwiąca z powodu działania momentu gnącego może być wielokrotnie wyższa niż siła wynikająca
z obciążenia podpory.
Wprowadzenie wielkości tej siły, jak i wybór sposobu zakotwienia należy w każdym przypadku uzgodnić z projektantem względnie z kierownikiem
budowy.