Studentnik nr 98 w formacie *.pdf - Kielce

More documents

Recommendations

Info

10 Z cyklu „opowieści z krypty...” Ogieñ z nieba 16 lipca 1945 r., pustynia w stanie Nowy Meksyk (USA), nieoficjalna nazwa miejsca: Jornada del Muerto (Podró¿ Umar³ego). Nagle b³ysk, jakby tysi¹c s³oñc zajaœnia³o swoim blaskiem, potem wielka ognista kula poczê³a rosn¹æ szybko, zwiastuj¹c przera¿aj¹ce widowisko. Wraz ze swoim wzrostem unosiła się stopniowo w stronę nieba, formując wielki grzyb stworzony z płomieni o temperaturze rzędu milionów stopni Celsjusza. Rozmiarów nabierał też pierścień rozpędzonego do prędkości ponaddźwiękowej powietrza i pyłu. Próba się udała. Niecały miesiąc później 6 i 9 sierpnia dwa takie grzyby urosły nad Hiroszimą i Nagasaki, a dla świata zaczęła się... Nowa era Każdy z nas wie, co to jest broń nuklearna i mniej więcej czym skutkuje jej użycie. Wpisała się ona na stałe w naszą kulturę, to ona stała się inspiracją chociażby do powstania tak złowieszczych dzieł jak filmy „Ostatni brzeg” (polecam) czy też „Mad Max”, wielu dzieł literackich czy chociażby gier z serii Fallout. Gdzieś tam w nas jest zakorzeniony strach, że pewnego dnia tysiące pocisków opuści swe silosy, tysiące bomb spadnie na swe cele i nastanie dzień sądu ostatecznego sprowadzony przez nas samych. Zaiste właśnie w 1945 r. rozpoczęła się era, w której człowiek dostał do ręki możliwość szybkiego zniszczenia całego swojego gatunku. A już na pewno od 1949 r., gdy Związek Radziecki dokonał pierwszego udanego testu bomby atomowej (przy wydatnym wkładzie wywiadu, który pozyskiwał potrzebne informacje z USA). Począwszy od 1952 r. do arsenału broni masowego rażenia dołączyła bomba wodorowa o wiele większej sile rażenia niż poprzedniczka. Oto nastały... Nerwowe lata Stale rozbudowywany arsenał broni nuklearnych i rozwijane metody jej przenoszenia przez państwa posiadające dostęp do nich powodował, iż zagrożenie globalnej wojny atomowej wzrastało. Coraz to nowe państwa poza USA i ZSRR wprowadzały do swych sił zbrojnych broń nuklearną. Jej posiadanie było i jest wyznacznikiem potęgi oraz tego, że z danym państwem trzeba się liczyć, dlatego też tak wiele krajów stara się o dostęp do tego narzędzia niszczenia. Szczególnie w okresie zimnej wojny ludzie żyli w ciągłym strachu, widząc jak dwaj główni kandydaci do światowej dominacji Stany Zjednoczone i Związek Radziecki groziły sobie stale coraz większą ilością bomb i rakiet porozmieszczanych w różnych punktach globu niczym na szachownicy. Przez ten okres doszło do wielu mniej lub bardziej groźnych kryzysów mogących mieć tragiczne następstwa. Jednym z najbardziej znaczących był kryzys kubański 14- 28 października 1962 r., gdy na wyspie rządzonej przez Fidela Castro Związek Radziecki umieścił potajemnie swoje rakiety krótkiego i średniego zasięgu zdolne w przeciągu paru minut osiągnąć i zniszczyć wiele celów na terenie USA, co uniemożliwiłoby podjęcie odpowiednich kroków (m.in. ewakuacji ludności) oraz w pełni skutecznego odwetu. Decyzją prezydenta Kennedy’ego Kuba została zablokowana przez flotę wojenną, co miało uniemożliwić radzieckim statkom dostarczenie materiałów potrzebnych na dokończenie instalacji. Ponadto na Florydzie zebrała się największa od czasów IIWŚ armia inwazyjna. Obsługa silosów z pociskami międzykontynentalnymi została postawiona w stan najwyższej gotowości. Bombowce z ładunkiem nuklearnym na pokładzie zostały poderwane lub rozmieszczone na lotniskach cywilnych mniej narażonych na atak. Podobne kroki podjął przeciwnik. Świat zamarł w przerażeniu. Rozpoczęła się gra nerwów, a konflikt nuklearny wisiał na włosku. Jednakże ZSRR rządzone wtedy przez Nikitę Chruszczowa było na gorszej pozycji – nie mogło podjąć walki morskiej w okolicach Kuby w pobliżu amerykańskiej bazy, a odpalenie pocisków też się nie kalkulowało, gdyż USA posiadało ich więcej, w dodatku rozmieszonych w Turcji, w pełni gotowych do startu i dotarcia do celu w ciągu kilku minut. Ostatecznie zdecydowano się na drogę rokowań dyplomatycznych – marzec 2007 (<strong>98</strong>)
11 – Rosjanie zgodzili się wycofać całą swą broń z Kuby natomiast Amerykanie swe pociski z Turcji i nie dokonywać inwazji na państwo Fidela Castro. Świat odetchnął po istnej psychozie jaka ogarnęła wiele krajów. Tak na marginesie: jako winnego tego całego zamieszania widzi się ZSRR, co nie jest do końca prawdą. Przecież wcześniej Stany Zjednoczone umieściły w pobliżu granic przeciwnika swe pociski (w Turcji), więc rozmieszczanie ich na Kubie było swoistym wyrównaniem szans. Ponadto amerykańska polityka już wcześniej zmierzała do zlikwidowania reżimu Castro czy to przez inwazję czy to przez zamach na tego przywódcę. Takich konfliktów było więcej i równały się jednemu słowu... Zagłada Warto przyjrzeć się czynnikom rażenia broni atomowej. Załóżmy, że właśnie taki pocisk nuklearny wybucha w centrum Kielc. Zapewne pierwsze, co byś ujrzał, drogi Czytelniku, to niesamowity błysk, o ile nie byłbyś blisko i nie zdążył zdać sobie sprawy z jego wystąpienia. Jeśli byś akurat patrzył w jego kierunku to spowodowałoby to co najmniej chwilową utratę wzroku utrudniając szukanie schronienia przed nadchodzącą falą uderzeniową. To właśnie ona jest jednym z głównych destruktywnych efektów takiego ataku. Rozpędzone do olbrzymich prędkości powietrze (początkowo ok. 30 km/s) dosłownie może zdmuchnąć większość pobliskich centrum budynków. Z czasem oczywiście fala uderzeniowa słabnie, ale i tak w zależności od siły wybuchu zdolna jest powybijać szyby w budynkach daleko od miejsca eksplozji. Na niszczycielską moc ma też wpływ ukształtowanie terenu i tak dzięki górzystości Nagasaki zostało w mniejszym stopniu zniszczone niż Hiroszima. Kolejnym czynnikiem destrukcyjnym jest promieniowanie cieplne. Znajdując się blisko miejsca ataku można po prostu wyparować za sprawą temperatury sięgającej milionów stopni Celsjusza. Na dalszych odległościach promieniowanie powoduje oparzenia od śmiertelnych po lekkie. Nasze miasto zamieniłoby się w jedno wielkie ognisko. Promieniowanie cieplne jest w stanie wywołać pożary zabudowań tam, gdzie słabnąca fala uderzeniowa co najwyżej uszkodziła okna. W czasie eksplozji jest wydzielana także duża ilość promieniowania przenikliwego, w tym najbardziej groźnych promieni gamma i wysoko przenikliwych neutronów. Są one w stanie (oczywiście też w zależności od odległości) wywołać śmierć w ciągu godzin lub przynajmniej poważne choroby, głównie nowotworowe, nawet po latach. Dodatkowo skutkiem napromieniowania może być powstanie uszkodzeń DNA przekazywanych potomkom lub niepłodność (co w znaczący sposób ogranicza ilość rodzących się z wadami dzieci). Warto dodać, że w takiej zaawansowanej konstrukcji jak bomba neutronowa, gdzie zminimalizowano niszczycielską moc na rzecz wysokiego promieniowania, chodzi o zabicie żywych organizmów nie powodując za dużych zniszczeń. W wyniku reakcji rozszczepienia (broń atomowa) lub syntezy (wodorowa) produkowana jest znaczna ilość opadu promieniotwórczego. Początkowo znajduje się on w powietrzu i w zależności od pogody (wiatru i deszczu) może się przemieszczać i opadać skażając określony obszar. Wpływa to na dalsze narażenie ludzi na promieniowanie i dostawanie się szkodliwych substancji wraz z jedzeniem i wodą do układu pokarmowego. Eksplozja nuklearna powoduje powstanie także impulsu elektromagnetycznego (EMP – skrót ang.) niszczącego lub unieruchamiającego sprzęt elektroniczny, utrudniając łączność, tak ważną w przypadku dużych kataklizmów. Skutki lokalne dotyczące jednego miasta i skażonych obszarów to jeszcze nic w porównaniu z większą wojną nuklearną, która poza zniszczeniem bezpośrednio zaatakowanych miejsc powoduje także katastrofalne skutki dla całego świata. Po pierwsze do atmosfery dostają się ogromna ilość pyłów promieniotwórczych, roznoszonych później przez wiatry. Po drugie wraz z pożarami miast do atmosfery uwalniana jest sadza, która utrudnia przenikanie promieni słonecznych do Ziemi. W efekcie nastałaby tzw. „zima nuklearna”, czyli gwałtowne oziębienie klimatu na całym globie, niczym druga epoka lodowcowa. Dla uzmysłowienia sobie tego zagrożenia warto dodać, że spadek temperatury o kilka stopni Celsjusza spowodowałby klęski głodu, wymieranie roślin i zwierząt itp. Przeżycie takiej eksplozji byłoby raczej powodem do smutku niż radości. Iskierka nadziei Wraz z końcem zimnej wojny widmo wielkiego konfliktu z użyciem broni nuklearnej się nieco odsunęło, chociaż wraca wraz z rozwijaniem przez Iran i inne kraje technologii atomowych i wyścigu zbrojeń (m.in. tarczy antyrakietowej wystawiającej Polskę na cel wrogich głowic). Ponadto istnieje ryzyko użycia broni atomowej przez terrorystów, którzy już pokazali, że nie cofną się przed niczym. Nawet jeśli nie użyją pełnowartościowej bomby to wystarczy użyć jej „brudnej” wersji rozrzucającej po dużym obszarze materiały promieniotwórcze. Co więcej niewielkie bomby atomowe mieszczą się w walizkach i być może kiedyś nad którymś z miast Europy czy Ameryki pojawi się niewielki ognisty grzyb. Technologie nuklearne są niezwykle kosztowne i skomplikowane, co ogranicza znacząco dostęp do nich. Jednakże w postradzieckich arsenałach (czemu oczywiście władze Rosji zaprzeczają) nie doliczono się kilku głowic... SZYCHA sebasca@wp.pl www.studentnik.tu.kielce.pl
Page 1 and 2: Wstępniak Siê porobi³o jeszcze b
Page 3 and 4: −
Page 5 and 6: Krótsze przerwy Wystąpienie pror
Page 7 and 8: Pałeczka sztafetowa Z pamiêtnika
Page 9: Szukasz ciekawych kontaktów zawodo
Page 13 and 14: Quncik Kulinarny Witam w marcowej e
Page 15 and 16: Opowiadanie 15 SuperRoman powoli ot

Studentnik nr 98 w formacie *.pdf - Kielce

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?