1898. godina

14 Liečnički Viestnik 1898. Br. l.
nekoliko krvnih žila. U e leucocyLična infiltracija u parenchymu roženice, u svuda razprostranjena
u oajraznovrstnijih oblicih, tako da se dade lahko pojmiti kako Cl as s e n M a n :>.
i A l t bijahu zavedeni, da smatraju genezu epithelioma kao ekskluzivno leL1cocyt.ičnn.
III. Ptosis tmttmatica unilateralis.
Ptosis traumatica nastaje uslied direktnog oštećenja misičnih vlakanca m.
levatora palpebr. super. in toto ili djelomično. Obično se tragove bivše ozljede
nalazi u formi linearne brazgotine izpod supraorbitalnoga luka, te gornja vjedja
visi kao zastor povrh bulbusa s gladkom nenabranom kožom, dočim je na čelu
koža namrštena u vijuganih potezih, odgovarll:ju0ih nategnutim vlakancem m.
frontalis i m. corrugator. supercil.
Naravno je, da takova estetična deformacija već od najstarijih vremena
bijaše predmetom raznih pokušaja liečenja, te već stari O e l s u s i A b u l k a s e m
upotrebljavahu zažarano gvoždj e, da izgore horizontalno komad kože gornje
vjedje, te da se na taj nač.in skraćena gornja vjedja uzmogne podignuti. 'l'o
bijaše prva empirična metoda ; naslanjajući se na istu, pokušao je J a n s o n excidirati
dva paralelna nabora kože gornje vjedje, a Dieffen bach trokutni
komad kože, Wardrop i Gaillard nezadovoljni uspjesi fixiraj u šavom kožni
nabor na obrvu.
N u pošto je stara kožna metoda imala samo prolazni uspjeh, B o w m a n i
Gr a ef e otvaraju novo polje pod kožnom metodom na physioložkom temelju,
te odstranjuj ući vlakanca m. orbicularis (koji je antagonist m. levat. palp. sup.),
dižu upliv levatora, a skraćenjem kože gornje vjedje mekanično podpomažu djelovanje
levatora. Pagenstech er, Dran sard, Gillet de Grandmont,
E r er s b u s e h crpe novu metod u iz opažanja, da se kod ptoze namrgodjenjem
čela uzdiže paralizirana vjedja, te s 2-3 šava spajaju vlakanca m. levatora
s m. frontalis, praveći na taj način šavom brazgotine, koje bi imale postati
novom tetivom m. levatora. P a n a s, B i r n b a e h er na istom temelju sav rša vaj u
metodu s inosculation directe a lam beaux cutanes, operacija, koja
već od 10 godina uživa podpuno povjerenje kod operateura, te ju Fuchs potanko
opisuje i preporuča.
Ali kod ptosis totalis nije moguće ·ni ovom izvrstnom metodom uviek
postići željeni uspjeh, te svaki sa svoje strane nastoji, da nešto nova izumi.
Motais i Parinaud istodobno na parižkom kongresu 1897. u svibnju predstavili
su bolestnike operirane radi ptoze sasvim novom metodom, spojenom
tiesno na physioložkom i anatomskom temelju, na ime spojiti tetivu m. recti
super. s vlakanci m. levat. palp. sup. i tim podati paraliziranoj mišici dizalici
snagu i inervaciju m. recti super. U kratko operacija je sliedeća (a u potankostih
razilazi se M o t ai s o v a od Par i na u d o v e, jer je \·iše komplicirana) :
bulbus se cocainizira, jednom tupom ključkom podigne se gornja vjedja, a
oštrom ključkom fixira se bulbus 4 mm. u scleru više roženiee. Zareže se conjunctiva
bulbi u predjelu m. recti sup. 10-12 mm. u dužinu, poprt>čno 6 do
7 mm. nad corneom, odljuštuje se pomnjivo m. rectus sup. za 3-4 mm. od
sclm·e (više ili manje po želji efekta), te se tenotomira, zatim napravi se incizija
spojnice gornje vjedje u prelaznom rubu 12-15 mm. dnga. Tetiva tenotomirane
mišice nabrana na 2 igle s jednim koncem provuče se kroz inciziju,
napravljenu u prelaznom rubu u visini gornjega predjela tarsusa ; paziti je, da
Hr. 1. Liečnički Viestnik 1898. 15
igla, vukući se medju tarsnsom i kožom, izadje u blizini povrh trepavica. · Zatim
e zauzlaju konci jedan u vanjskom, a drugi u nosnom predjelu. Šavovi se
o