miÄÅnie posturalne i nauka chodu
miÄÅnie posturalne i nauka chodu
miÄÅnie posturalne i nauka chodu
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ad.2. Właściwa <strong>nauka</strong> <strong>chodu</strong><br />
Etap właściwej nauki chodzenia jest bardzo zróżnicowany. Wynika to ze zróżnicowanego<br />
stanu pacjentów. W niektórych przypadkach konieczne jest odciążenie (częściowe lub<br />
całkowite) lub dodatkowe punkty podparcia zabezpieczające stabilność postawy. W tym<br />
celu stosuje się szereg urządzeń lub pomocy ułatwiających naukę <strong>chodu</strong>. Jako przykład<br />
podać można urządzenia umożliwiające naukę <strong>chodu</strong> dzięki zastosowanemu podwieszeniu.<br />
Z tego rodzaju podwieszeniem możliwe staje się przeprowadzenie nauki <strong>chodu</strong><br />
u pacjentów nie potrafiących samodzielnie poruszać się w poręczach lub poprowadzenie<br />
nauki <strong>chodu</strong> w wodzie.<br />
Na szczególną uwagę zasługuje wysokospecjalistyczne urządzenie do reedukacji <strong>chodu</strong> -<br />
Lokomat. Dzięki temu urządzeniu możliwy jest chód w podwieszeniu, nawet u pacjentów<br />
z bardzo upośledzoną funkcją <strong>chodu</strong>. Zautomatyzowane ortezy, poruszają kończynami<br />
dolnymi pacjenta, umożliwiając marsz po bieżni w pełni fizjologicznym wzorcu <strong>chodu</strong>.<br />
Specjalne oprogramowanie dopasowuje ruch kończyn pacjenta do prędkości bieżni,<br />
jednocześnie przekazując bezpośrednią informacje zwrotną o aktywności pacjenta<br />
i o jego własnym udziale w wykonywanym ruchu.<br />
Lokomat stosowany jest przede wszystkim u pacjentów:<br />
po urazach rdzenia kręgowego,<br />
po urazach czaszkowo-mózgowych,<br />
w stwardnieniu rozsianym,<br />
po udarach,<br />
u dzieci z Mózgowym Porażeniem Dziecięcym.<br />
Naukę <strong>chodu</strong> poprzedza ocena stanu pacjenta. Polecamy pacjentowi wykonać ruch<br />
kończyną dolną w różnych kierunkach, następnie na przemian obciążać jedną i drugą<br />
kończynę oraz wykonać chód w miejscu. Wspomniana ocena pomoże nam w ustaleniu<br />
problemów lokomocyjnych pacjenta oraz zlokalizowaniu przyczyn zaburzeń, by poprzez<br />
odpowiednio dobrane działanie terapeutyczne móc je usunąć.<br />
U pacjentów neurologicznych, na tym etapie nauki <strong>chodu</strong>, zaistnieje potrzeba ułatwienia<br />
niektórych ruchów, a u pacjentów ortopedycznych zastosowania pewnego odciążenia.<br />
Na pierwszych etapach reedukacji <strong>chodu</strong>, podczas wykorzystywania pomocy<br />
ułatwiających chód, jakimi są kule, balkoniki, poręcze, stosujemy typ <strong>chodu</strong> - cztero-,<br />
trój- lub dwutaktowy.<br />
Następnie, na kolejnych etapach usprawniania, stosuje się coraz to mniej punktów<br />
podparcia. Wyjątek stanowi „chód kangurowy” stosowany jako jedyny możliwy