Struktura i właściwości magnetyczne - Instytut Fizyki PAN

M FC – M ZFC w funkcji temperatury. W obszarach liniowych zaleŜności M FC - ZFC (T)
dopasowano następnie proste, których punkt przecięcia definiował szukaną wartość T*.
Uzyskaną zaleŜność T*(H) pokazano na rysunku 40. Wskazuje ona, Ŝe temperatura T*
maleje ze wzrostem pola magnetycznego H, a ponadto, Ŝe charakter krzywej T*(H) jest
analogiczny do zaleŜności obserwowanych w szkłach spinowych (patrz np. [150]).
7
6
5
4
FC
ZFC
(a)
7
6
5
4
3
FC
ZFC
(d)
M (emu/g)
4
3
2
FC
ZFC
(b)
M (emu/g)
8
7
6
5
4
FC
ZFC
(e)
FC
3
2
(c)
1
ZFC T*
0
0 100 200 300
T (K)
FC
12
10
8
(f)
6 ZFC
0 100 200 300
T (K)
Rys. 37. Temperaturowe zaleŜności magnetyzacji ZFC-FC zmierzone dla układów nanocząstek Fe-Cr
o róŜnej zawartości Cr: (a) x = 0 at.%, (b) x = 2.36 at.%, (c) x = 8.86 at.%, (d) x = 13.62 at.%,
(e) x = 23.38 at.% i (f) x = 33.68 at.%.
Interpretacja temperatury T*, widocznej w zaleŜnościach M ZFC -M FC (T) omawianych
nanocząstek Fe-Cr (8.86 at.% Cr), wymaga przypomnienia kilku istotnych faktów z nimi
związanych:
- nanocząstki te tworzą aglomeraty, w których pozostają sprzęŜone poprzez oddziaływania
magnetyczne,
- w zewnętrznej powłoce tlenkowej tych cząstek widoczny jest wyraźny wpływ fluktuacji
termicznych (patrz widma mössbauerowskie na rysunku 27 (c) - (d)), które świadczą
o obecności w niej drobnych, przypadkowo zorientowanych klasterów tlenków Fe,
- nieporządek warstw powierzchniowych znacznie osłabia sprzęŜenie wymienne między
cząstkami powodując tym samym, Ŝe ich oddziaływania w głównej mierze mają charakter
magnetostatyczny.
88