Marzec-KwiecieÅ 2010 Nr 2/ 2010 (61) - Uniwersytet Rzeszowski
Marzec-KwiecieÅ 2010 Nr 2/ 2010 (61) - Uniwersytet Rzeszowski
Marzec-KwiecieÅ 2010 Nr 2/ 2010 (61) - Uniwersytet Rzeszowski
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
GAZETA UNIWERSYTECKA wspomnienia<br />
In memoriam<br />
Czesław Jankiewicz urodził się 29 kwietnia 1927 roku<br />
w Majdanie, powiat Sarny. Szkołę powszechną ukończył<br />
w 1939 roku. W latach 1939–1945 pracował w Kolejowym<br />
Przedsiębiorstwie Budowlanym jako pracownik fizyczny,<br />
a w 1948 roku ukończył Liceum Ogólnokształcące we<br />
Wrocławiu. W latach 1948–1952 studiował stacjonarnie<br />
fizykę na Uniwersytecie Wrocławskiem, tam uzyskał tytuł<br />
magistra. Pracował jako nauczyciel fizyki w Namysłowie<br />
i w Krośnie, a następnie w Katedrze Fizyki Teoretycznej<br />
(przekształconej w Instytut Fizyki Teoretycznej) <strong>Uniwersytet</strong>u<br />
Wrocławskiego – jako asystent, aspirant, adiunkt<br />
i docent. W 1966 roku został przeniesiony służbowo do<br />
Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu i powołany na kierownika<br />
Katedry Fizyki Teoretycznej. Od 1968 roku pracował<br />
w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie, pełniąc<br />
funkcję kierownika Katedry Fizyki Teoretycznej.<br />
W 1959 roku, na podstawie pracy doktorskiej Wynikanie<br />
równań ruchu z równań pola w klasycznych teoriach pola,<br />
wykonanej pod kierunkiem prof. R. S. Ingardena, uzyskał<br />
stopień naukowy doktora nauk matematyczno-fizycznych.<br />
Stopień naukowy docenta otrzymał w 1963 roku na podstawie<br />
rozprawy habilitacyjnej O jednoznaczności tensora<br />
energii-pędu w klasycznych teoriach pola. W 1971 r. otrzymał<br />
tytuł profesora.<br />
Wyniki Jego pracy zawarte są w 32 pracach naukowych,<br />
w tym 17 opublikowanych przed habilitacją, 10 po habilitacji<br />
oraz 5 po uzyskaniu tytułu profesora.<br />
Na inauguracji roku akademickiego 1971/72 otrzymał<br />
Nagrodę Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego<br />
za szczególne osiągnięcia w pracy naukowej. We wrześniu<br />
1972 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu<br />
Odrodzenia Polski.<br />
W 1962 roku przebywał na 9-miesięcznym stażu u akademika<br />
W. A. Focha w Leningradzie. Uczestniczył w czterech<br />
Międzynarodowych Konferencjach z teorii względności<br />
i grawitacji (Moskwa 1960, Warszawa 1962, Dubna<br />
1964, Tbilisi 1969).<br />
W 1965 roku pełnił obowiązki kierownika Studium dla<br />
Pracujących, a w latach 1966–1968 był prorektorem Wyższej<br />
Szkoły Pedagogicznej w Opolu.<br />
W latach 1963–1965 sprawował funkcję wiceprzewodniczącego<br />
Oddziału Wrocławskiego PTF, a w latach 1966–<br />
1968 przewodniczącego Oddziału Opolskiego PTF. Był ponadto<br />
przewodniczącym Oddziału <strong>Rzeszowski</strong>ego.<br />
W latach 1972–1973, 1975–1976, 1984–1987 był prorektorem,<br />
a dziekanem Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego<br />
w latach 1994–1996. Dyrektorem Instytutu<br />
Fizyki był latach 1973–1988, 1996–2000. Na emeryturę<br />
przeszedł w dniu 30.09.2006 r.<br />
Należał do nauczycieli akademickich cieszących się wielkim<br />
autorytetem wśród pracowników naukowych oraz studentów.<br />
W dniu 25 stycznia <strong>2010</strong> r. odszedł od nas na zawsze<br />
tam, skąd już nigdy nie ma powrotu.<br />
Non omnis moriar<br />
Adam Rząsa<br />
emerytowany nauczyciel akademicki<br />
M a r z e c – K w i e c i e ń 2 0 1 0
Change language