Marzec-KwiecieÅ 2010 Nr 2/ 2010 (61) - Uniwersytet Rzeszowski
Marzec-KwiecieÅ 2010 Nr 2/ 2010 (61) - Uniwersytet Rzeszowski
Marzec-KwiecieÅ 2010 Nr 2/ 2010 (61) - Uniwersytet Rzeszowski
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
wspomnienia UNIWERSYTET RZESZOWSKI<br />
Drogiej Małżonce, Dzieciom − w tym Córce – Pani Profesor<br />
<strong>Uniwersytet</strong>u <strong>Rzeszowski</strong>ego Joannie Kosteckiej −<br />
oraz całej Rodzinie Zmarłego składam w imieniu własnym<br />
i licznych przyjaciół serdeczne wyrazy współczucia.<br />
Za wszelkie dobro, jakie przez Twoje ręce otrzymaliśmy,<br />
Bóg zapłać Panie PROFESORZE!<br />
Żegnamy Cię dziś w wielkim smutku, ale także z wiarą<br />
w sercu, że dzieło Twoje nie przeminie.<br />
Dziękujemy Ci za wzór życia, przyjaźni, życzliwości,<br />
koleżeństwa i pomocy. Zachowamy to wszystko głęboko<br />
w naszych sercach.<br />
Niech Pan przyjmie Cię<br />
do swego Królestwa!<br />
Spoczywaj w pokoju!<br />
Tu stale ujawniały się dobre cechy charakteryzujące śp.<br />
zmarłego PROFESORA – otwartość na ludzi, świat i jego<br />
sprawy, zaangażowanie na rzecz pomocy człowiekowi<br />
w potrzebie.<br />
Jego aktywność w staraniach służących rozwojowi<br />
Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Rzeszowie owocowała<br />
wieloletnią pracą naukową i organizacyjną. Jako rektor<br />
WSP i dyrektor Instytutu posiadał zawsze swoje, głęboko<br />
przemyślane zdanie, którego potrafił bronić, będąc jednocześnie<br />
otwartym na argumenty innych i zdolnym do<br />
kompromisu, nieszukającym w żadnej sprawie swojego interesu<br />
i korzyści. Życiowy optymizm i pogoda ducha były<br />
dla nas zawsze dobrym przykładem zachowań w sytuacjach<br />
trudnych.<br />
Jego uśmiech i poczucie humoru, niejednokrotnie<br />
pozwalały znaleźć optymalne rozwiązania konfliktów<br />
i problemów Uczelni i Instytutu, przywracając właściwe<br />
proporcje i podejście do różnych spraw.<br />
To wszystko mobilizowało nas do dalszej pracy, a obecnie<br />
zobowiązuje nas do pamięci o NIM, do złożenia deklaracji,<br />
że dzieło zainicjowane przez Pana Profesora rozwija<br />
się, że powołany i obecnie funkcjonujący <strong>Uniwersytet</strong><br />
<strong>Rzeszowski</strong> dobrze wpisuje się w rodzinę uniwersytetów<br />
w Polsce.<br />
Nad Twoją trumną, Kochany Profesorze, pochyla się<br />
dzisiaj sztandar <strong>Uniwersytet</strong>u <strong>Rzeszowski</strong>ego, którego<br />
byłeś tak wielkim orędownikiem.<br />
Niech ten symboliczny gest będzie naszym pożegnaniem<br />
z Tobą, a jednocześnie podziękowaniem za Twoją<br />
pracę, zaangażowanie w sprawy środowiska akademickiego<br />
<strong>Uniwersytet</strong>u i Twoją obecność wśród nas, która<br />
– ufam głęboko – nie kończy się tym fizycznym rozstaniem,<br />
a pamięć duchowa i modlitewna pozostanie nadal<br />
między nami, aż do spotkania w wieczności.<br />
Rzeszów, 12 stycznia <strong>2010</strong> r.<br />
Zdjęcia z archiwum UR<br />
<br />
w w w . u n i v . r z e s z o w . p l