Izvodi iz sudske prakse

Izvodi iz sudske prakse-Evropski sud za ljudska prava
smatra da stav 3.a člana 4. (čl. 4-3-a) dozvoljava rad koji se obično zahtjeva od osoba koje su lišene
slobode po članu 5, stav 1.e (čl. 5-1-e). Nadalje, on ne nalazi, na osnovu informacija koje ima, da
se radi o kršenju člana 5, stav 1.e (čl. 5-1-e), u odnosu na De Wilda, Oomsa i Versypa (vidi stavove
67 do 70 gore).
Štaviše, rad koji je nametnut ovoj trojici podnositelja nije prešao granice »uobičajenog» u značenju
po članu 4, stav 3.a (čl. 4-3-a), Konvencije, jer je bio usmjeren ka njihovoj rehabilitaciji i zasnivao
se na općem standardu, Dio 6 Zakona iz 1891, koji ima svoj ekvivalent u nekoliko država članica
Vijeća Evrope (vidi stav 38 gore i Dodatke IV i V na Izvještaj Komisije).
Belgijske vlasti su, prema tome, postupile u skladu sa zahtjevima iz člana 4. (čl. 4).
2. Rad, obaveze i obaveza plaćanja građanskih lica
U predmetu Karlheinz-Schmidt protiv Njemačke (presuda od 18. jula 1994, Serija A br. 291-B,
str. 32, stav 23), predstavka se odnosi na obavezu koja je nametnuta samo muškarcima da služe
u vatrogasnoj četi ili da plaćaju novčani doprinos.
[…] Sud smatra da obavezna vatrogasna služba kao što je ona koja postoji u Baden-Württembergu
predstavlja jednu od «normalnih građanskih obaveza» predviđenih članom 4, stav 3.d (čl. 4-3-d).
On, dalje, primjećuje, da novčani doprinos koji se daje – umjesto učešća - jeste, prema Saveznom
ustavnom sudu (vidi stav 15 gore), «kompenzacijski teret». Sud prema tome zaključuje da, u vezi
obaveze učeštvovanja, obaveza plaćanja također spada u domen člana 4, stav 3.d […].
(U pogledu obaveze učestvovanja u službi vatrogasne čete ili plaćanja novčanog doprinosa u
vezi sa članom 14 Konvencije, vidi, pod članom 14, Diskriminatorne razlike u postupanju.)
80