Izvodi iz sudske prakse
Share Embed Flag
Download ePaper

Izvodi iz sudske prakse

Izvodi iz sudske prakse Izvodi iz sudske prakse

coe.ba
18.01.2015 Views

Evropska Konvencija o ljudskim pravima porijekla povreda kod drugog podnositelja. Međutim, vlada se samo pozvala na ishod domaćeg sudskog postupka, u kojem se veliki značaj pridavo objašnjenju koje su dali policajci o tome kako se drugi podnostielj sam bacio s balkona. Sud smatra da je ovo objašnjenje neuvjerljivo i poziva se na svoje nalaze kao u tekstu gore (stavovi 130-136). Podsjećajući na obavezu vlasti po kojoj su odgovorni za osobe koje su stavljene pod njihovu kontrolu, Sud smatra da je u okolnostima ovog predmeta država odgovorna za povrede koje su nastale uslijed pada drugog podnositelja s balkona dok je bio pod kontrolom šest policajaca […]. Prema tome, zaključak Suda je da se radi o kršenju člana 3 Konvencije. Međutim, Sud ne nalazi kršenje člana 3 u svim situacijama u kojima je došlo do fizičkih povreda. U predmetu Klaas protiv Njemačke (presuda od 22. septembra 1993, Serija A br. 269, str. 17-18, stav 30), Sud je smatrao da «povrede koje je pretrpio […] podnositelj […] odgovaraju policijskoj verziji događaja». Kako, poput domaćih sudova, nije našao da se radi o nedozvoljenom ponašanju policije, ovaj Sud smatra da nije bilo kršenja člana 3: Nikakvi materijalni dokazi nisu podastrti u postupku pred Sudom u Starsbourgu koji bi mogli opovrgnuti nalaze domaćih sudova i prevagnuti u korist navoda podnositelja pred Komisijom ili Sudom. Kao što je već rečeno, sve je stvar dokaza. Potrebno je, više od svega, odrediti porijeklo povreda. U predmetu Klass Sud je također primijetio: Sud bi želio napraviti razliku između ovog predmeta i predmeta Tomasi protiv Francuske (vidi presudu od 27. augusta 1992, Serija A br. 241-A, str. 40-42, stavovi 108-115), gdje se mogu izvući određeni zaključci iz činjenice da je g. Tomasi pretrpio povrede tokom četrdesetosmosatnog pritvora u policiji za koje nije dato objašnjenje. Nisu pruženi nikakvi uvjerljivi elementi koji bi mogli navesti Sud da odstupi od nalaza domaćih sudova. U slučaju upotrebe lisica, vidi presudu u predmetu Raninen protiv Finske od 16. decembra 1997, Reports (Izvještaji) 1997-VIII, stavovi 52-59 (nema kršenja u ovom predmetu). Tokom pokušaja bjekstva Predmet Caloc protiv Francuske od 20. jula 2000. odnosi se na upotrebu sile od stane žandara tokom pokušaja bjekstva iz pritvora. Sud je zauzeo sljedeći stav (presuda Caloc protiv Francuske od 20. jula 2000, Predstavka br. 33951/96, stavovi 97-101): […] Sud ne uočava nikakve činjenice koje bi mogle dovesti u sumnju nalaze domaćih sudova u vezi uzroka fizičke boli i njenih posljedica kao što su opisane gore; prema tome može se smatrati da je ovo bila posljedica sile upotrebljene tokom pokušaja bjekstva (vidi presudu u predmetu Klaas citiranu gore, str. 17, stav 30, i, u svrhu poređenja, presudu u predmetu Ribitsch citiranu gore, str. 25-26, stav 34). 59

Izvodi iz sudske prakse-Evropski sud za ljudska prava Prema tome, zadatak Suda je da odredi da li je sila koja je bila upotrebljena u ovom predmetu bila proporcionalna. S tim u vezi Sud posebnu pažnju pridaje težini povreda do kojih je došlo. U ovom slučaju Sud […] primjećuje da je […] dr Cayol, u svom nalazu kao vještak od 29. septembra 1989. zaključio da su problemi koji su nastali kao posljedica intervencije policije prouzročili « potpunu fizičku nesposobnost tokom tri dana [i] i privremenu radnu nesposobnost u periodu od devetnaest dana”. Mišljenje ovog Suda je da se u pogledu povreda podnositelja, koje su uglavnom bile u predjelu desnog ramena, može pretpostaviti da je odluka da ga se proglasi nesposobnim za rad u periodu od dvadeset dana bila uvjetovana posebnom prirodom njegovog posla koji je obavljao kao vozač teškog vozila. Sud ističe da u ovom predmetu podnositelj nije poricao svoj pokušaj bjekstva. Pored toga, očigledno je iz zapisnika sa informativnih razgovora od 29. i 30. septembra 1988. da je podnositelj priznao da se «opirao» i «hrvao» s policijom dok je pokušavao pobjeći. Na temelju zapisnika od 28. februara 1989. također se vidi da je prizmao kako je «pružao izvjestan otpor» policajcima koji su pokušavali da ga sputaju. Nadalje, na temelju dokaza koje je dao dr. Tomas 1. marta 1989. ne vidi se da su podnositelja tukli dok je bio u policijskom pritvoru. Isto tako ni dr Kéclard u ljekarskom uvjerenju ne navodi da je na tijelu podnositelja primijetio ikakve znakove udaraca. Sud prema tome, isto kao i Komisija, ne smatra da je sila upotrebljena u ovom incidentu bila pretjerana ili neproporcionalna. Prema tome nije bilo kršenja člana 3 Konvencije u vezi sile koja je upotrebljena protiv podnositelja tokom njegovog pokušaja bjekstva. Nečovječno postupanje, kazne, sankcije i kažnjavanje Disciplinske sankcije i fizičko kažnjavanje Sud je došao do zaključka da tjelesnu kazna koja je izvršena nad maloljetnim delinkventom – tri udarca šibom – treba anlizirati kao ponižavajuću sankciju u svrhe člana 3 (Tyrer protiv Ujedinjenog Kraljevsrva, presuda od 25. aprila 1978, Serija A br. 26). No ipak, prijetnja tjelesnim kažnjavanjem u školama u svrhe disciplinskog kažnjavanja nije dovoljna da predstavlja ponižavajuće postupanje (Campbell i Cosans protiv Ujedinjenog Kraljevstva, presuda od 25. februara 1982, Serija A br. 48). Sud je također zaključio da «disciplinska sankcija» koju je nametnuo direktor škole (tri «udarca» patikom s gumenom potplatom po stražnjici preko pantalona) nema minimum okrutnosti koji je potreban da bi se razmatrala u okviru člana 3 (Costello-Roberts protiv Ujedinjenog Krakjevstva, presuda od 25. marta 1993, Serija A br. 247-C). Sudske procedure i krivične kazne U predmetu V. protiv Ujedinjenog Kraljevstva, podnositelj, koji je bio maloljetan kada je pred sudom za odrasle osuđen za krivično djelo, žalio se na kumulativne posljedice nekoliko 60

Evropska Konvencija o ljudskim pravima<br />

porijekla povreda kod drugog podnositelja. Međutim, vlada se samo pozvala na ishod domaćeg<br />

sudskog postupka, u kojem se veliki značaj pridavo objašnjenju koje su dali policajci o tome kako<br />

se drugi podnostielj sam bacio s balkona. Sud smatra da je ovo objašnjenje neuvjerljivo i poziva se<br />

na svoje nalaze kao u tekstu gore (stavovi 130-136).<br />

Podsjećajući na obavezu vlasti po kojoj su odgovorni za osobe koje su stavljene pod njihovu kontrolu,<br />

Sud smatra da je u okolnostima ovog predmeta država odgovorna za povrede koje su nastale<br />

uslijed pada drugog podnositelja s balkona dok je bio pod kontrolom šest policajaca […].<br />

Prema tome, zaključak Suda je da se radi o kršenju člana 3 Konvencije.<br />

Međutim, Sud ne nalazi kršenje člana 3 u svim situacijama u kojima je došlo do f<strong>iz</strong>ičkih<br />

povreda. U predmetu Klaas protiv Njemačke (presuda od 22. septembra 1993, Serija A br.<br />

269, str. 17-18, stav 30), Sud je smatrao da «povrede koje je pretrpio […] podnositelj […]<br />

odgovaraju policijskoj verziji događaja». Kako, poput domaćih sudova, nije našao da se radi o<br />

nedozvoljenom ponašanju policije, ovaj Sud smatra da nije bilo kršenja člana 3:<br />

Nikakvi materijalni dokazi nisu podastrti u postupku pred Sudom u Starsbourgu koji bi mogli<br />

opovrgnuti nalaze domaćih sudova i prevagnuti u korist navoda podnositelja pred Komisijom ili<br />

Sudom.<br />

Kao što je već rečeno, sve je stvar dokaza. Potrebno je, više od svega, odrediti porijeklo povreda.<br />

U predmetu Klass Sud je također primijetio:<br />

Sud bi želio napraviti razliku <strong>iz</strong>među ovog predmeta i predmeta Tomasi protiv Francuske (vidi<br />

presudu od 27. augusta 1992, Serija A br. 241-A, str. 40-42, stavovi 108-115), gdje se mogu <strong>iz</strong>vući<br />

određeni zaključci <strong>iz</strong> činjenice da je g. Tomasi pretrpio povrede tokom četrdesetosmosatnog pritvora<br />

u policiji za koje nije dato objašnjenje.<br />

Nisu pruženi nikakvi uvjerljivi elementi koji bi mogli navesti Sud da odstupi od nalaza domaćih<br />

sudova.<br />

U slučaju upotrebe lisica, vidi presudu u predmetu Raninen protiv Finske od 16. decembra<br />

1997, Reports (Izvještaji) 1997-VIII, stavovi 52-59 (nema kršenja u ovom predmetu).<br />

Tokom pokušaja bjekstva<br />

Predmet Caloc protiv Francuske od 20. jula 2000. odnosi se na upotrebu sile od stane žandara<br />

tokom pokušaja bjekstva <strong>iz</strong> pritvora. Sud je zauzeo sljedeći stav (presuda Caloc protiv Francuske<br />

od 20. jula 2000, Predstavka br. 33951/96, stavovi 97-101):<br />

[…] Sud ne uočava nikakve činjenice koje bi mogle dovesti u sumnju nalaze domaćih sudova u<br />

vezi uzroka f<strong>iz</strong>ičke boli i njenih posljedica kao što su opisane gore; prema tome može se smatrati<br />

da je ovo bila posljedica sile upotrebljene tokom pokušaja bjekstva (vidi presudu u predmetu Klaas<br />

citiranu gore, str. 17, stav 30, i, u svrhu poređenja, presudu u predmetu Ribitsch citiranu gore, str.<br />

25-26, stav 34).<br />

59

logo

products

Resources

Company

Terms of service
Privacy policy
Cookie policy
Cookie settings
Imprint
Change language
Made with love in Switzerland
© 2024 Yumpu.com all rights reserved

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!