Izvodi iz sudske prakse

Izvodi iz sudske prakse-Evropski sud za ljudska prava
Član 3. EKLJP – Zabrana mučenja
Član 3. glasi kao što slijedi:
Niko neće biti podvrgnut torturi, nečovječnom ili ponižavajućem postupku ili
kažnjavanju.
1.Opseg i koncepti
Opseg člana 3.
Opseg ovog člana je apsolutan. Ovo proizilazi iz presude Irska protiv Ujedinjenog Kraljevstva
(18. januar 1978, Serija A Br. 25, str. 65,stav 163):
Konvencija apsolutno zabranjuje torturu i nečovječno ili ponižavajuće postupanje i kažnjavanje,
bez obzira na ponašanje žrtve. Za razliku od većine supstancijalnih odredbi Konvencije i Protokola
br. 1 i 4 (P1, P4), član 3 (čl. 3) nema odredbu koja uključuje izuzetke ni, po članu 15, stav 2 (čl. 15-2),
nema odstupanja od ove odredbe čak ni u slučaju javne opasnoti po život ljudi u jednoj državi.
Kao rezultat toga, presuda u predmetu Ribitsch protiv Austrije, od 4. decembra 1995. biila
je prilika da Sud da iznese sljedeće (Ribitsch protiv Austrije, presuda od 4. decembra 1995,
Predstavka br. 18896/91 Serija A br. 336, stav 38):
[…] U pogledu osobe koja je lišena slobode, svako pribjegavanje fizičkoj sili koje nije strogo neophodno
na osnovu ponašanja te osobe umanjuje ljudsko dostojanstvo i u principu predstavlja
kršenje odredbi člana 3 (čl. 3) Konvencije. Sud naglašava da zahtjevi istrage i nesumnjive poteškoće
do kojih dolazi u borbi protiv kriminala ne mogu opravdati postavljanje ograničenja na zaštitu
koja se pruža u vezi fizičkog integriteta pojedinaca (vidi Tomasi protiv Francuske, presuda od 27.
augusta 1992, Serija A br. 241-A, str. 42, stav 115).
Potrebno je posebno istaći da postoji pretpostavka o kršenju člana 3 u slučaju kada osoba koja
je bila je dobrog zdravstvenog stanja u vrijeme lišenja slobode, ima povrede po puštanju na
slobodu. S tim u vezi vrijedi pogledati presudu u predmetu Selmouni protiv Francuske od 28.
jula 1999, Reports (Izvještaji) 1999-V, stav 87:
Sud smatra da ako je neka osoba privedena u policijski pritvor u dobrom zdravstvenom stanju, a
prilikom puštanja su konstatirane povrede, zadatak države je da pruži uvjerljivo objašnjenje kako
je došlo do tih povreda. U slučaju da ne uspije, sasvim jasno je da se postavlja pitanje po članu 3
Konvencije (vidi Tomasi protiv Francuske, presuda od 27. augusta 1992, Serija A br. 241-A, str.
40-41, stavovi 108-111, i Ribitsch protiv Austrije, presuda od decembra 1995, Serija A br. 336, str.
25-26, stav 34).
Rješenje prihvaćeno u predmetu Ribitsch protiv Austrije, u kojem je podnositelj imao modrice
s unutarnje i vanjske strane desne ruke (Ribitsch protiv Austrije, presuda od 4. decembra 1995,
Predstavka br. 18896/91, Serija A br. 336, stavovi 31 i 34) je sljedeće:
48