Izvodi iz sudske prakse

Izvodi iz sudske prakse-Evropski sud za ljudska prava
ga ne pojedinci, već zakonodavac; intergiran je u strukture države, i u većinu njegovih organa sudije
se imenuju kraljevskim ukazom. Radi na ostvarivanju ciljeva od općeg interesa, tj. na zaštiti zdravlja,
i to tako što, na osnovu važećeg zakona, vrši jednu vrstu kontrole nad medicinskim uslugama.
U kontekstu ove funkcije, Ordre mora voditi i evidenciju profesionalnih medicinskih radnika. U
svrhu izvršenja zadatka koji mu je povjerila belgijska država, zakon mu daje administrativne, disciplinske,
kao i nadležnosti u donošenju pravila, izvan obima običnog zakona (prérogatives exorbitantes
du droit commun) i on u sklopu te funkcije koristi proces vršenja javnih ovlaštenja (vidi
stavove 20-34 u gornjem tekstu).
Obzirom na ove različite faktore, gledane zajedno, Ordre se ne može smatrati udruženjem u smislu
člana 11.
Sve je, s druge strane, pitanje stepena. U jednom novijem predmetu (ranije pomenuti predmet
Sigurd-ur A. Sigurjónsson protiv Islanda, 30. juni 1993, str. 13-14, stavovi 30-31), islandska
vlada je tvrdila da Frami – udruženje taksista – nije "sindikat", niti čak udruženje u smislu člana
11, već profesionalna organizacija javnopravnog karaktera. Ovaj argument je vlada podržala
tvrdnjom da Frami nije organizacija zaposlenih koja svoje članove zastupa u sporovima sa
poslodavcima ili u čestvuje u kolektivnom pregovaraju. Nadalje, Frami je obavljao određene
funkcije koje su ili predviđene zakonom, ili su proizašle iz prakse, i bile u javnom intersu ništa
manje nego u interesu samih članova. Sud je smatrao da ranije pomenuti elementi nisu dovoljni
da se Frami smatra javnopravnim udruženjem izvan opsega člana 11. Jeste tačno da je Frami
obavljao određene fukncije koje su, u određenoj mjeri, bile predviđene važećim zakonodavstvom
i koje su bile od koristi ne samo za članove, već i za javnost u cjelin (vidi stavove 22-23 u
gornjem tekstu). Međutim, uloga nadzora nad provedbom relevantnih pravila primarno je
povjerena drugoj instituciji, tj. komitetu, koji je imao i dodatna ovlaštenja da izdaje licence i
odlučuje o suspenziji i opozivu (vidi stavove 20 i 25 u gornjem tekstu). Frami je privatnopravno
ustanovljen i uživa punu autonomiju u određivanju sopstvenih ciljeva, organizacije i procedure.
Prema njegovom statutu, evidentno starom i trenutno pod revizijom, cilj Framija je da štiti
profesionalne interese svojih članova i promovira solidarnost među profesionalnim vozačima
taksija; da određuje, pregovara i predstavlja zahtjeve vezane za radno vrijeme, plate i tarife
svojih članova; da traži i održava ograničenja na broj taksi vozila i da svoje članove predstavlja
pred javnim ogranima (vidi stav 21 u gornjem tekstu). Frami je, shodno tome, prvenstveno
privatnopravna organizacija i mora se smatrati "udruženjem" u smislu člana 11.
(vidi i u gornjem tekstu pomenutu presudu Chassagnou i ostali protiv Francuske od 29. aprila
1999, Izvještaji 1999-III, stav 101: član 11 primjenjiv).
Sadržaj slobode udruživanja
Sloboda udruživanja ima dva aspekta: prvi, negativni, je pravo da se ne udružuje: tiče se pitanja
obaveznog članstva u nekom udruženju. Drugi, pozitivni aspekt, je pravo da se udružuje ili da
se pripada udruženju. Postoji i pitanje formiranja i rasformiranja udruženja.
Formiranje i rasformiranje udruženja
U presudi Ujedinjena komunistička partija Turske i ostali protiv Turske (30. januar 1998, Izvještaji
1998-I, stavovi 32-34, 46 and 61), u vezi sa rasformiranjem političke stranke, Sud je kazao:
298