Izvodi iz sudske prakse

Izvodi iz sudske prakse-Evropski sud za ljudska prava
njihov porodični život, a miješanje koje će proizaći iz takve odluke neće se moći smatrati "neophodnim"
u smislu člana (čl. 8).
Treba reći da je, u pogledu ovoga, Sud prihvatio hitne mjere donesene bez obavještavanja
roditelja kad to okolnosti opravdavaju; ali je ispravno pokazao da je vrlo zahtjevan kad se radi
o situacijama kad su bebe oduzete od majki odmah po rođenju.
(U vezi sa preferencijom da se dijete da na staranje baki, vidi gore pomenutu presudu Scozzari i
Giunta protiv Italije, stavovi 221-227; o preferenciji koja se daje hraniteljskoj porodici sa kojom
je dijete željelo ostati, vidi presudu Bronda protiv Italije od 9. juna 1998, Izvještaji 1998-V,
stavovi 61-62; o učešću roditelja u odluci o staranju, vidi presudu Buscemi protiv Italije od
16. septembra 1999, Predstavka br. 29569/95, stavovi 57-63, ili presudu Buchberger protiv
Austrije od 20. decembra 2001, Predstavka br. 32899/96, stavovi 41-43, presudu Sommerfeld
protiv Njemačke od 11. oktobra 2001, Predstavka br. 31871/96, stavovi 41-45, i presudu Elsholz
protiv Njemačke od 13. jula 2000, Predstavka br. 25735/94, stavovi 51-53; vidi presudu Sahin
protiv Njemačke od 11. oktobra 2001, Predstavka br. 30943/96, str.-stavovi 46-49, u vezi sa
razmatranjem stavova djeteta; u vezi s ograničenjem prava posjete djeda osumnjičenog za
seksualno zlostavljanje, vidi presudu L. protiv Finske od 27. aprila 2000, Predstavka br. 25651/
94, str.-stavovi 127-128.)
Porodična prava
U presudi Bourimi protiv Holandije od 3. oktobra 2000. (Predstavka br. 28369/95, stavovi
26-28), Sud je razmatrao da li odsustvo retroaktivnosti u slučaju ozakonjenja djeteta nije
predstavljalo kršenje člana 8, u smislu kako se na to pozivao podnosilac, tj., da nije bilo moguće
stvoriti veze sa očevom porodicimo. Sud nije razmatrao da li se veze između djeteta i očeve
porodice nisu razvile zbog miješanja ili nedjelovanja države, već se jednostavno pozvao na
činjenice. Međutim, Sud je zaključio da jeste došlo do kršenja člana 14.
U toj presudi je Sud ponovo naglasio (stav 35):
Uprkos činjenici da član 8 ne daje, kao takav, pravo na nasljeđivanje, Sud je ranije prihvatio da pitanja
nužnog nasljeđivanja bližih srodnika ipak ulazi u opseg ove odredbe, jer predstavlja karakteristiku
porodičnog života (vidi gore pomenutu presudu Marckx, loc. cit., str. 23-24, stavovi 52-53).
Činjenica da se smrt gospodina Abbiea Bourimija desila prije nego što je Sofian rođen nije razlog
da u ovom slučaju Sud zauzme drugačiji stav.
U pogledu usvojenja, ukazat ćemo na presudu Söderbäck protiv Švedske (28. oktobar 1998,
Predstavka No. 24484/97, Izvještaji 1998-VII, stavovi 30-35) za slučaj kad je dijete usvojio
čovjek s kojim je majka živjela, a biološki otac bio podnosilac.
Pitanje ostvarivanja prava na pristup roditelja, ili prava boravka, koje prizna zakon ili naloži
sud tamo gdje se drugi roditelj tome protivi, proizvelo je različite odluke. U presudi Ignaccolo-
Zenide protiv Rumunije (25. januar 2000, Predstavka br. 31679/96, stavovi 94 i 96), Sud je
kazao:
242