You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Evropska Konvencija o ljudskim pravima<br />
Ovo pravo uključuje implicitna ograničenja<br />
Potrebno je jasno istaći da Sud ne smatra «pravo pristupa sudu» apsolutnim pravom. U tom<br />
smislu Sud navodi sljedeće (gore spomenuta presuda Golder, str. 18-19, stav 38):<br />
Sud smatra, prihvatajući stavove Komisije i alternativni podnesak vlade, da pravo pristupa sudovima<br />
nije apsolutno. Kako je ovo pravo koje Konvencija propisuje (vidi članove 13, 14, 17 i 25) (čl. 13,<br />
čl. 14, čl. 17, čl. 25) bez da ga, u užem smislu, definira, ostaje prostor, mimo onih granica koje po<br />
sadržaju ograničavaju svako pravo, i za ograničenja koja su implicite dozvoljena.<br />
U vezi sa “implicitnim ograničenjima”, Sud je u presudi Ashingdane protiv Ujedinjenog<br />
Kraljevstva (28. maj 1985, Serija A br. 93, str. 24-25, stav 57) ustvrdio sljedeće:<br />
[…] pravo pristupa sudovima […] može podlijegati ograničenjima; ona su implicitno dozvoljena<br />
jer pravo pristupa «zahtijeva da bude regulirano od strane države, što može varirati u pogledu<br />
vremena i mjesta ovisno od potreba i resursa zajednice i pojedinaca» (vidi the gore spomenutu<br />
presudu Golder, str. 19, stav 38, u kojoj se citira presuda “Belgijski jezički slučaj”¹ od 23. jula 1968,<br />
Serija A br. 6, str. 32, stav 5). Države ugovornice kod donošenja takvih propisa uživaju određeni<br />
stupanj slobodne procjene. Iako konačna odluka po pitanju poštivanja Konvencije počiva na Sudu,<br />
nije uloga Suda da zamijeni domaće organe vlasti u procjenjivanju onoga što je najbolja politika<br />
u ovoj oblasti (vidi, mutatis mutandis, presudu Klass i ostali od 6. septembra 1978, Serija A br. 28,<br />
str. 23, stav 49).<br />
No ipak, ograničenja koja se primjenjuju ne smiju ograničavati ili smanjivati pristup koji je dat<br />
pojedincu na način ili u mjeri koji bi doveli u pitanje samu suštinu ovog prava (vidi gore spomenute<br />
presude Golder i “Belgijski jezički slučaj” ibid, i također gore spomenutu presudu Winterwerp,<br />
Serija A br. 33, str. 24 and 29, stavovi 60 and 75). Nadalje, neko ograničenje neće biti kompatibilno<br />
sa članom 6, stavom 1 (čl. 6-1), ako nije u legitimnom cilju i ako ne postoji razložna proporcionalnost<br />
<strong>iz</strong>među sredstava i cilja koji se želi postići.<br />
Iz toga proističe (Prince Hans-Adam II od Lihtenštajna protiv Njemačke, presuda od 12. jula<br />
2001, Predstavka br. 42527/98, stav 44):<br />
Ako je restrikcija u saglasnosti sa ovim principima, onda nema kršenja člana 6.<br />
Međutim, sasvim je <strong>iz</strong>vjesno da Sud postavlja visoke standarde u prihvatanju ovakvih restrikcija<br />
ili ograničenja. U predmetu Ashingdane, odobrenje ministra koje se po engleskom sistemu<br />
zahtjeva prije nego što se zatvoreniku dozvoli da kontaktira svog advokata nije moglo bit<br />
uskraćeno g. Golderu, koji je nastojao da dokaže da je nevin za optužbe u vezi događaja koji su<br />
se desili u vrijeme kada je on bio u zatvoru i koji su se negativno odrazili na njegov zatvorski<br />
režim (idem, str. 19-20, stav 40). Ovakvo odbijanje davanja odobrenja predstavljalo je kršenje<br />
člana 6, stava 1.<br />
U presudi Fayed protiv Ujedinjenog Kraljevstva (21. septembar 1994, Serija A br. 294-B, str. 56,<br />
stav 83), s druge strane, Sud je smatrao (uzevši u obzir stupanj slobodne procjene koji uživaju<br />
države) da:<br />
¹Predmet koji se odnosi na određene aspekte Zakona o upotrebi jezika u obrazovanju u Belgiji.<br />
167
Change language