Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Evropska Konvencija o ljudskim pravima<br />
[…] Isto tako ni činjenica da je Pokrajinski sud u Katowicama postavio vještaje na poseban zahtjev<br />
podnositelja ne oslobađa sama po sebi taj sud obaveze da donese odluku u kratkom vremenu po njegovom<br />
zahtjevu za puštanje na slobodu. Ovaj Sud ne vidi nikakav razlog u okolnostima ovog predmeta<br />
zbog kojeg bi odstupio od svog uobičajenog principa da primarna odgovornost za kašnjenje<br />
koje je uslijedilo kao posljedica <strong>iz</strong>rade vještakvoh nalaze u konačnici leži na državi (vidi, mutatis<br />
mutandis, presuda Capuano protiv Italije od 25. juna1987, Serija A br. 119, str. 14, stav 32).<br />
[…] Sud prihvaća da je u postupku koji se odnosi na rev<strong>iz</strong>iju obavezne mjere psihijatrijskog lječenja,<br />
kompleksnost medicinskih pitanja faktor koji se može uzeti u obzir prilikom ocjenjivanja da li su<br />
zahtjevi po članu 5, stav 4 Konvencije ispoštovani. No ipak, kompleksnost medicinske historije<br />
bolesti, ma kako da je <strong>iz</strong>uzetna, ne oslobađa domaće vlasti njihove suštinske odgovornosti po ovoj<br />
odredbi. Štaviše, u ovom predmetu nije niukom slučaju dokazano da je postojala kauzalna veza<br />
<strong>iz</strong>među kompleksnosti medicinskih pitanja koja su mogla biti uključenau ocjenu stanja podnositelja<br />
i kašnjenja u <strong>iz</strong>radi miljenja vještaka.<br />
Prema tome, vlada nije dokazala da su u ovom predmetu postojali razlozi koji bi mogli opravdati<br />
ovaj period..<br />
(Idem presuda Baranowski protiv Poljske od 28. marta 2000, Predstavka br. 28358/95, stavovi<br />
70-77.)<br />
Mora postojati mogućnost redovnog ulaganja zahtjeva ili žalbe<br />
Preostaje, posebno, naglasiti, da Sud zahtijeva da se žalbe ili zahtjevi za preispitivanje zakonitosti<br />
lišenja slobode moraju moći redovno podnositi. Tako je, naprimjer, u presudi Assenov i ostali<br />
protiv Bugarske (28. oktobar 1998, Predstavka br. 24760/94, Reports (Izvještaji) 1998-VIII,<br />
stavovi 162 i 164-165), Sud našao da je odredba kojom se ograničava pravo osobe lišene slobode<br />
da podnese samo jednu žalbu, nekompatibilna sa članom 5 stav 4:<br />
[…] Članom 5, stav 4, zahtijeva se da osoba koja je u pritvoru mora imati pravo na žalbu/postupak,<br />
u razumnim intervalima, kako bi se preispitila zakonitost njenog lišenja slobode (vidi Bezicheri<br />
protiv Italije, presudu od 25. oktobra 1989, Serija A br. 164, str. 10-11, stavovi 20-21). Pod pretpostavkom<br />
po Konvenciji da takav pritvor mora biti strogo ograničen (vidi stav 154 gore), zahtijeva<br />
se periodična rev<strong>iz</strong>ija u kratkim intervalima (vidi gore spomenuti Bezicheri predmet, loc. cit.).<br />
[…] Sud primjećuje da po bugarskom zakonu osoba koja se nalazi u pritvoru ima pravo samo<br />
jedanput zahtijevati da sud preispita zakonitost takvog pritvora (vidi stav 75 gore). Tako da je<br />
Okružni sud u Shoumenu odbacio po tom osnovu drugi zahtjev podnositelja 19. septembra 1995.<br />
(vidi stav 41 gore).<br />
U zaključku, posebno u pogledu nemogućnosti da podnositelj, tokom dvije godine pritvora koji<br />
je prethodio suđenju, može tražiti od suda da preispita produženje takvog pritvora više od jednog<br />
puta, kao i propusta suda da održi usmeno saslušanje, Sud smatra da je prekršen član 5 stav 4<br />
Konvencije.<br />
(Idem presuda Oldham protiv Ujedinjenog Kraljevstva od 26. septembra 2000, Predstavka br.<br />
36273/97, stav 30, u vezi opoziva, na osnovu diskrecionog prava vlade, osoba osuđenih na<br />
doživotnu kaznu koje su puštene na slobodu uz dozvolu nakon što su odslužili obavezni dio<br />
kazne («tarifu»).<br />
141
Change language