Zobacz pełne wydanie (PDF) - SÄ deczanin

WWW.SADECZANIN.INFO
94 HISTORIA
GRUDZIEŃ 2011
ranic i „ciotka” z Klęczan; to żarliwa Polka
i pa triot ka Ja dwi ga Alek san der
z Krasnego Potockiego (znała mnie jako
d -cę sek cji OP „To po ra”); to ro dzi ny
Bie dro niów – Anie la, Fry de ryk i Jan
z Tęgoborza; to dr Stanisław Dobek ps.
Jaksa z Męciny; to Bronisława Górska
ps. „Tu rek” z Ro jów ki; to Emi lia i Sta -
ni sław Krzy kal scy z Bia łej wo dy; to
Ignacy Waśko, Franciszek Basta, Stanisław
Bukowiec i Waśko Jacenty – wszyscy
z Za wad ki; to dr Ci sow ski
z Tęgoborza; to Jan Studziński „Jasiu”
z Bil ska; to Jaś kie wicz Jan, Gwóźdź To -
masz z Mi chal czo wej; to Za jąc Jó zef
z Klęczan.
Na po gra ni czach gmin Uja no wi ce,
Iwkowa, Czchów – Zakliczyn i Kobyle
Gró dek po mo cy dla OP udzie la li:
Agniesz ka i An drzej Pa jo ro wie z Do -
bro cie szy, Ma ria, Jan i Sta ni sław Bu -
kow co wie z Kro snej, Au gu styn Pa weł
i Fi li pek ze Sech nej, dr Zyg munt Orzeł
ps. An tek z Uja no wic, inż. Jó zef Ma rek
z Tym bar ku, ks. Jó zef Wa łek ps. Jó zwa
– proboszcz z Tropia, ps. Zofia z Zakliczyna,
Kwiatkowski Stanisław z Zakliczy
na, Wi niar ski Jó zef ps. Sza ry
z Roztoki-Brzezin, Kwiatkowski Stanisław
z Za kli czy na wraz z An drze jem
Kra kow skim, ks. Gó ra Jan – pro boszcz
z Paleśnicy oraz z tej samej miejscowości
na uczy ciel ka Emi lia Ję drze jow ska
i Gon dek Jan ps. Kruk, Lu lek Mi chał ps.
W 1944 r. już nie mal ca ła
lud ność od no si ła się
do Od dzia łu Par ty zanc -
kie go i je go żoł nie rzy
bar dzo przy chyl nie, ser -
decz nie, po wie dział bym
z en tu zja zmem.
Leśnik – gajowy z leśniczówki Gródek
oraz zespół – Połomska Jadwiga i Zięci
na Jan ps. Wilk z Jel nej i mgr Adam
Małek – wójt gminy i Stanisław Lipiński
– kom. po ste run ku gra na to we go
w Kobyle Gródku. To właśnie „Wilk”,
przy pomocy w/w i innych, których nie
znam jako kwatermistrz w tamtym terenie,
ży wił i kwa te ro wał gru pę ude rze -
niową OP „Topora”.
Trud no pa mię tać i wy li czyć tych
wszyst kich lu dzi, któ rzy w tych cię żkich
dla nas czasach współpracowali w jakikolwiek
sposób i udzielali pomocy żołnie
rzom OP „To po ra”. A po moc ta by ła
nie tylko pomocą materialną, ale dla nas
jakże wielką pomocą moralną, gdy my,
wy rzu ce ni z krę gu lu dzi nor mal nych,
my ban dy ci „Ban di ten”, na któ rych
„Ubermesche” urządzali polowania, jak
na dzikiego zwierza, znajdywaliśmy tak
po trzeb ną po moc, opar cie i zro zu mie -
nie. A prze cież po mo cy tej udzie la li
nam nie jed no krot nie i lu dzie bar dzo
biedni i dzielili się często z nami przysłowiowym
ostatnim kęsem chleba. Nale
ży się więc im wszyst kim
ogromna wdzięczność z naszej strony,
gdyż pomagając nam, czy współpracując
z nami, narażali często nie tylko własne
ży cie, ale i ży cie swo ich
naj bli ższych. A je że li by kie dyś ktoś
z Was przeczytał te wspomnienia i nie
zna lazł sie bie, niech wie, że to za wio dła
je dy nie pa mięć ludz ka, ale naj lep sza
i naj go ręt sza wdzięcz ność po zo sta ła
w moim sercu i mojej duszy.
I proszę mi wybaczyć, że nie umiem
te go co czu ję wła ści wie sfor mu ło wać
i wy ra zić, ale je stem już bar dzo zmę czo -
ny, do ku cza ją mi bó le, nie bar dzo mo gę
zebrać myśli. Ale chyba tutaj nieistotne
są sło wa Wa żna jest ta ogrom -
na wdzięczność, która po tylu latach pozo
sta ła w mo im ser cu dla tych
wszystkich, którzy w jakikolwiek sposób
pomagali mnie i wszystkim innym
na naszych partyzanckich ścieżkach.
(Fragment opracowania, które Józef Toczek,
dowódca Oddziału Partyzanckiego „Topora”,
złożył w 1978 r. w Wojskowym Instytucie Historycznym.
Całość można przeczytać
na stronie internetowej Sądeckiego Towarzystwa
Lotniczego „Orlik”: www.orlik.sacz.pl).