Misyjne Materiały Formacyjne dla Dzieci 2013/2014

cieszę się WoLnością dziecka bożego
Po chwili pozwalamy wszystkim dzieciom opróżnić ręce i poczęstować
się cukierkiem. Następnie rozmawiamy o tym, kiedy łatwiej było
sięgnąć po słodycze i dlaczego warto mieć wolne ręce, gdy ktoś chce nas
obdarować
3. Rozwinięcie tematu
➢ Nawiązujemy do słowa Bożego. Na przeciwległych stronach sali
rozwieszamy dwa arkusze. Na jednym znajduje się rysunek skrzyni, na
drugim zaś chmurka z napisem „niebo”. Dzieci wypisują na paskach
papieru to, co dla nas stanowi skarb, który będziemy mogli zabrać do
nieba – wartości duchowe. Następnie przyklejają je na plansze, do których
pasują ich propozycje. Planszę „niebo” odwracamy na drugą stronę,
ale wcześniej umieszczamy na niej duże serce. Pytamy, co łączy obie
strony planszy. Kierujemy rozmową tak, żeby wysnuły wniosek, że serce
trzeba wypełniać skarbami, które później zabierzemy do nieba. Można
również – korzystając z ilustracji i napisów – ukazać, że jeśli w sercu
nagromadzi się dużo rzeczy zbędnych lub złych, to nie będzie w nim
miejsca na dobre. Wyciągamy kartki z napisami: chciwość i egoizm.
Naklejamy je na serce, zasłaniając „skarby dobra, modlitwy”, itd.
➢ Podkreślamy hojność i gotowość do wyrzeczeń, które są cechami
chrześcijanina – misjonarza i człowieka szczęśliwego.
➢ Symbolicznie pakujemy „plecak misjonarza” i planujemy czynności,
które są konieczne, żeby dotrzeć na placówkę misyjną – do nieba:
• Bilet na samolot to „bilet” do nieba otrzymany na chrzcie św., który
daje dzieciom Bożym prawo do nazywania Boga swoim Ojcem.
• Bagaż – liczy się tylko miłość (do nieba zabierzemy to, co rozdamy).
• Nadbagaż stanowią wszystkie zbędne przywiązania do rzeczy materialnych
oraz chciwość i egoizm – to kłopot z wejściem na pokład.
➢ Zachłanność i niezgoda na uwolnienie się od nadbagażu spowoduje
pozostanie na lotnisku, co w konsekwencji uniemożliwi dotarcie do celu.
Świadectwo misjonarza (zał. 1).
50