Kurier 71.indd - Stowarzyszenie Przyjaciół Puszczykowa

Puszczykowska
jesień kulturalna
Kolejne czwartkowe wieczory Kulturalnej Jesieni
w Puszczykowie już za nami. Każda impreza w Salonie
Artystycznym była inna, miała nieco inną widownię i inne
nastroje, choć niektórzy z nas są już stałymi bywalcami.
I tak 8 listopada oglądaliśmy niezwykły spektakl teatralny
„Nie obrażam się na Boga”, oparty na podstawie ostatniego
tomiku wierszy Emilii Waśniowskiej, w reżyserii
Katarzyny Golaszanki. W rolach głównych wystąpili absolwenci
Gimnazjum nr 15 „Łejery” z Poznania.
15 listopada wysłuchaliśmy koncertu skrzypcowego
w wykonaniu uczennic Poznańskiej Ogólnokształcącej
Szkoły Muzycznej II stopnia im. Henryka Wieniawskiego:
Anny Maleszy, Katarzyny Płaczek i Anny Marii Stankiewicz,
pod kierownictwem p. Eweliny Pachuckiej – Mazurek.
Koncert był piękną oprawą miłej uroczystości wręczenia
nagród i wyróżnień Rady Miasta Puszczykowa najlepszym
i najzdolniejszym uczniom puszczykowskich szkół.
Anna Jagaciak odbiera nagrodę z rąk Przewodniczącego
RMP M. Błajeckiego i Przewodniczącej Komisji Edukacji D. Janc
Witajcie Drogie Mamy!!!
Wszystkim Mamom (i nie tylko) polecam świetny
sposób na oderwanie się od codzienności: poniżej
przesyłam informację o koncercie gospel, który odbędzie
się w niedzielę, 9 grudnia 2007 r o godz. 19.00. A te z Was,
które chciałyby zostać członkiem dużego, 700-osobowego
chóru i zaśpiewać z Natalią Kukulską i Mietkiem Szcześniakiem
zapraszam na weekendowe warsztaty gospel -
szczegóły i zapisy na www.warsztatygospel.pl
Pozdrawiam bardzo serdecznie! Do zobaczenia!!
Agnieszka Rzeźnik - ideoteka.pl
dla Akademii Nowoczesnej Mamy
tel. 0604 56 28 93
3 x Foto: A. Jakubowska
Gra Anna Maria Stankiewicz
Dobrze się stało, że po raz pierwszy puszczykowski samorząd
nagrodził młodych i zdolnych obywateli – to oni są
najlepszą promocją Puszczykowa, w kraju i na świecie.
22 listopada obejrzeliśmy pokaz filmów animowanych
w reżyserii Aleksandry Korejwo, przeznaczony dla młodzieży
i dorosłych.
Zapraszamy na kolejne czwartki o godz. 18.00
– jeszcze jesienne. J.K.
Morskie
Opowieści
str. 11
Teatr „Krokodyl” w spektaklu dla dzieci
2

Nr 71
Nie zgadzając się na ciągłe zaśmiecanie naszego miasta,
w trosce o jego estetyczny wygląd i zdrowie
mieszkańców, zobligowani własnym Statutem – Stowarzyszenie
Przyjaciół Puszczykowa, którego jednym
z celów jest ochrona środowiska naturalnego – postanawia
wydać wojnę śmieciom – odpadom produkowanym
w naszych gospodarstwach domowych.
Niesegregowane, porzucane w okolicznych lasach i na
terenie miasta – wydają nam fatalną opinię „ brudasa”,
nieprzyjaznego dla nas samych i dla odwiedzających
nas turystów. Tak dalej być nie może! Przecież mieliśmy
być miastem – ogrodem!
Stowarzyszenie Przyjaciół Puszczykowa zainicjowało
duży projekt edukacyjny pt. „Czyste Puszczykowo”, który
podjęło z nami Miasto, jako szerszy program związany ze
zmianą sposobu selekcji śmieci a w przyszłości systemu
gospodarki odpadami.
Zależy nam na zaktywizowaniu wszystkich mieszkańców
Puszczykowa, wszystkich środowisk w naszym mieście
– od przedszkola do seniora. Projekt ten realizujemy
wspólnie z Urzędem Miasta, Wojewódzkim Funduszem
Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, Firmą EKO-
RONDO i Firmą REMONDIS SANITECH.
Z wielką radością informujemy, iż gotowość do uczestnictwa
w projekcie zgłosiły obie puszczykowskie parafie –
w trosce o wspólne dobro, jakim jest nasze Puszczykowo.
Główną ideą projektu „Czyste Puszczykowo” jest
pomoc w rozwiązaniu palącego problemu selekcji śmieci
i utrzymania porządku w mieście.
Planowany projekt będzie rozszerzeniem podejmowanych
już działań edukacyjnych, które prowadzone były w szkołach,
na łamach lokalnej prasy oraz przez firmy zajmujące się
wywozem odpadów. Działania te były jednak ze sobą niespójne,
zarówno w czasie jak i w zakresie przekazywanych treści.
Nie były w żaden sposób komplementarne. Efekty tego niedoinformowania
i niskiej świadomości ekologicznej w społeczności
Puszczykowa ujawniły się szczególnie dotkliwie w ostatnim
roku, w którym wprowadzony wcześniej system segregacji
odpadów w pojemnikach (tzw. „gniazdach”) stał się ogromnym
problemem całego miasta. Zamiast roli centrów recyklingu
przyjęły one funkcję miejskich wysypisk śmieci, przyzwalając
nie tylko na pozostawianie niewysegregowanych śmieci
bytowych, ale wszystkich – również budowlanych i wielkogabarytowych
(mimo organizowanej przez miasto nieodpłatnie
zbiórki!). Tak niska, niestety, jest nasza kultura ekologiczna.
Chcąc zatem opanować sytuację śmieciową, miasto zamierza
wprowadzić system workowy - system segregacji u źródła.
Wcześniej jednak musimy się jako mieszkańcy do tego systemu
odpowiednio przygotować. Dodajmy, że system ten sprawdził
się już w innych miejscach w kraju a także na świecie.
W listopadzie odbyły się już dwa spotkania z udziałem
przedstawicieli wszystkich puszczykowskich środowisk:
szkół, przedszkoli, organizacji pozarządowych, policji, straży
3
Listopad 2007
Mieszkańcy Puszczykowa,
Szanowni Państwo!
miejskiej, księży proboszczów, ośrodka
pomocy społecznej, prasy lokalnej,
emerytów i rencistów, wędkarzy – dyskutowaliśmy,
jak wspólnie wydać walkę zaśmiecaniu miasta.
W ramach projektu „Czyste Puszczykowo” przewidujemy
m.in. następujące dalsze działania.
• Wydany zostanie KALENDARZ, który trafi do każdego
domu, w którym zamieszczone zostaną terminy wywozu
worków z wysegregowanymi odpadami z poszczególnych
rejonów miasta. Kalendarz ten będzie zawierał
informacje o sposobie segregacji.
• Wyprodukowane zostaną torby papierowe do pakowania,
zastępujące worki foliowe.
• 15 grudnia planujemy przedświąteczny happening ekologiczny
w centrum miasta z udziałem dzieci i młodzieży szkolonej,
harcerzy, firm zajmujących się wywozem odpadów
i oczywiście wszystkich zainteresowanych mieszkańców.
Mili Państwo, zachęcamy i zapraszamy do aktywnego
udziału w naszym projekcie. Na miarę własnych
możliwości, razem z dziećmi, wnukami, przyjaciółmi,
sąsiadami – „włączmy” EKOLOGICZNE MYŚLENIE
i znajdźmy RADY na ODPADY!
Stowarzyszenie Przyjaciół Puszczykowa
Refleksje po Święcie
Niepodległości
Największe polskie Święto, obchodzone 11 listopada każdego
roku, przynajmniej dla wielu Polaków – pokoleń
w średnim i starszym wieku powinno być świętem radosnym,
połączonym jednak z zadumą i wspomnieniami. Wspomnieniami
TYCH, którym zawdzięczamy dar największy – dar wolności.
Żyjemy bowiem w kraju wolnym, od wielu lat demokratycznym,
choć mocno jeszcze niedoskonałym. Rozwijać i budować
rzeczywistość możemy jednak bez strachu przed obcymi
najeźdźcami – sami decydujemy o naszym losie.
Dlaczego więc raz w roku nie możemy zdobyć się na godne
uczczenie pamięci TYCH, którym to zawdzięczamy – nie
potrafimy wywiesić tego dnia flagi narodowej, by tym symbolem
pokazać, że mimo upływu lat PAMIĘTAMY jak wiele
znaczy ta ROCZNICA. Ten symbol powinien być obowiązkiem
przekazywanym następnym pokoleniom.
Ze smutkiem spacerowałem tego dnia po naszym Puszczykowie,
patrząc jak nieliczne domy i instytucje wywiesiły
narodową flagę. Czy to tak duży wysiłek …
Miłym wydarzeniem upamiętniającym rocznicę odzyskania
niepodległości jest od lat odprawiana uroczysta Msza
Święta za Ojczyznę w Parafii Św. Józefa, z udziałem pocztów
sztandarowych: reprezentacji Rady Miasta, Bractwa Kurkowego,
puszczykowskich szkół, a potem spotkanie przy gorącej
herbacie i tradycyjnym rogalu świętomarcińskim – to
spotkanie współmieszkańców zawsze raduje, choć tego roku
było nas wyjątkowo niewielu…
J. Urbański

Listopad 2007 Nr 71
O czyste płuca Wielkopolski
Przed dwoma laty z dużą przyjemnością przeczytałem jakie poczynił niejeden kopcący komin! Prawda, większość
autoryzowany przez Panią Ornoch-Tabędzką, bardzo nowo budowanych domostw i spora część starszych przeszła już
sympatyczny folder – przewodnik dla turystów-rowerzystów,
który zachęcał do zapoznania się z mikroregionem wanie gazowe. Droższe, ale pewnie w perspektywie zostanie na
na zdecydowanie przyjaźniejsze dla człowieka i przyrody ogrze-
obejmującym kilka okolicznych gmin, w tym Puszczykowo. wszystkich adminstracyjnie wymuszone. I w tym miejscu zwracam
się z propozycją, pytaniem do władz miasta: czy nie można
We wstępie, nasza aktualna Pani Burmistrz określiła te tereny
zielonymi płucami Wielkopolski.
uruchomić rodzaju nisko oprocentowanej, w części bezzwrotnej
No, może nieco w tym przesady, bo w Wielkopolsce jest pożyczki albo innej formy pomocy, zachęcającej do modernizacji
ogrzewania tych mieszkańców, których tak aktualnie, jak
jeszcze kilka kompleksów o podobnym charakterze, ale z całą
pewnością wobec alarmującego stanu środowiska, w tym również
powietrza, nasz mikroregion można takim mianem okre-
z własnych środków Może jakaś akcja z wykorzystaniem fun-
i w dającej się przewidzieć przyszłości nie będzie stać na to
ślić przynajmniej dla Poznania.
duszy ochrony środowiska czy wręcz funduszy unijnych
Nie wszyscy może wiedzą, że wzmianki historyczne o Niwce
i Starym Puszczykowie jako wsiach, pojawiają się już wiązujących przepisów, mandaty, itp. niewiele wskórają,
Uważam, że wszelkie egzekucje administracyjne obo-
w XIV wieku! Ale w tym felietonie istotniejsze jest to, że a spowodują nie tyle życzliwe „rzucanie okiem” na obejście
sąsiada czy czasem nie kręci się tam ktoś niepowołany,
właściwości balneoklimatyczne tutejszego mikroklimatu
odkryto przed ponad 100 laty, i dlatego Nowe (Dolne) Puszczykowo
początkowo miało charakter letniskowo-uzdrowi-
Tymczasem pozostają apele, jak ten. Bo chodzi nam
a raczej stworzą warunki dla donosicielstwa i skłócenia.
skowy. I właśnie z tego powodu, na przełomie XIX i XX o zdrowie, czyli czyste płuca. I nie tylko dla nas!
wieku powstał w Ludwikowie zakład przyrodoleczniczy, który
Ryszard Krawiec
w latach 1925-27 przekształcono w sanatorium przeciwgruźlicze,
gdzie leczono chorych z gruźlicą PŁUC. To rozległe lasy
OWOCNY KURS
sosnowo-dębowe i bliskość Warty z jej rozlewiskami oraz
wyjątkowe ukształtowanie terenu tworzyły znakomite warunki
do odzyskiwania zdrowia fizycznego i psychicznego. Z tego
najważniejsze było CZYSTE POWIETRZE!
I tu dochodzimy do sedna sprawy. W ciągu minionych lat na
pewno przerzedziły się lasy, zwiększył się areał pól pod uprawę,
obniżyła swój poziom Warta, zniknęły niektóre jej rozlewiska
i oczka wodne, (patrz - „Mój ojciec i dęby”Arkadego Fiedlera),
ale przede wszystkim wzrosła niepomiernie (i rośnie), ilość
gospodarstw domowych, w dawnych czasach zwanych po prostu
kominami. Kiedyś, jedna chałupa – to jeden komin, teraz
niejeden dom ma ich kilka. I o te KOMINY tu chodzi.
W okresie jesienno-zimowym trudno nazwać nasze miasto
„czystymi płucami”! Wilgotne chłody powodują, że listopadzie w Centrum Nauczania „ABC Plus” odbywały
się bezpłatne kursy języka niemieckiego. Cieszyły się
w wielu jego częściach,głównie wieczorami, zawisa rodzaj W
smrodliwego smogu, przy którym smog spalin samochodowych
to pestka. Spalane (rozumiem, że z powodu niedostat-
które brały udział w zajęciach w dwóch grupach. Wiek uczest-
dużym zainteresowaniem. Zgłosiło się na nie około 35 osób,
ków finansowych), w domowych piecach i kotłowniach starego
typu, odpady, w tym szeroko pojęte „plastiki”, stają się cieszymy się, że daliśmy mieszkańcom Puszczykowa ofertę,
ników był bardzo różny: od nastolatków po seniorów. Bardzo
źródłem nie tylko skręcającego nos i wnętrzności smrodu, ale która okazała się oczekiwana i potrzebna. Centrum Nauczania
także substancji toksycznych, powodujących między innymi
„ABC Plus” w swych założeniach miało być miejscem, w którym
Puszczykowianie mogą znaleźć taką formę edukacji (języ-
CHOROBY PŁUC, alergie i nowotwory złośliwe (RAKA).
Za w miarę„przyjazne” dla człowieka można by przyjąć niewielkie
stężenie dymu z drewna, najchętniej liściastego, ale
kowej, artystycznej, uzupełniającej wiedzę z różnych dziedzin),
z której każdy ma możliwość wybrać coś dla siebie. Dobrze, że
już na pewno nie – dymu powstającego ze spalania malowanych
elementów drewnianych. Zupełnie już niedopuszczalne
język niemiecki stał się propozycją, na jakiej wybór zdecydowało
się wiele osób.
jest palenie starych opon, izolacji a nawet płyt wiórowych -
Małgorzata Szczotka
w tych ostatnich jest formaldehyd - związek bardzo trujący!.
Co zatem robić NALEŻY ZDECYDOWANIE ZAPOMNIEĆ,
ŻE W NASZYCH KOTŁOWNIACH DA SIĘ SPALIĆ UWAGA KOMBATANCI!
Z
WSZYSTKO, choć jest to prawda. Tylko co wówczas z płucami wiązek Kombatantów zaprasza wszystkich członków
naszych sąsiadów (naszych smrodów nie czujemy, bo idą przez w dniu 12 grudnia 2007 r. (niedziela) o godz. 11.00
komin, ale sąsiedzkie tak, i wtedy się oburzamy). Co ze szczytnym
określeniem „płuca dla Poznania” Co z naszymi i sąsiadów składki za rok 2008 będą zbierane w dniach: 11 marca
na spotkanie opłatkowe. Jednocześnie informujemy, że
dziećmi w perspektywie – przynajmniej astmatykami Dwa tygodnie
wakacji nad morzem nie wystarczą dla wyrównania szkód
2008, 10 czerwca 2008, 9 września 2008, 9 grudnia 2008.
Serdecznie pozdrawia Zarząd
4

Nr 71
Kurier Puszczykowski (KP): Pani Burmistrz, mija trzeci
miesiąc nowego roku szkolnego. Czy może Pani nam
powiedzieć, ilu uczniów uczęszcza do puszczykowskich szkół
oraz jak liczne są klasy
Anna Gonet: Wszystkie puszczykowskie szkoły, z wyjątkiem
LO, podlegają samorządowi lokalnemu. Są to 2 szkoły podstawowe
i 2 gimnazja. Uczniów uczęszczających do tych szkół jest
974. Jeśli chodzi o liczebność klas, to jest ona zróżnicowana
i zależy głównie od rocznika. W klasach gimnazjalnych, z tzw.
wyżu demograficznego liczba dzieci w klasie oscyluje w granicy
30. Ale na przykład klasy nauczania początkowego szkoły podstawowej
są mniej liczne. Uczęszcza do nich ok. 20 dzieci,
a czasem i mniej. Liczebność klas, jak mówiłam,jest uzależniona
od rocznika, ale także od zainteresowania jakim nasze szkoły
cieszą się wśród osób spoza naszego miasta.
KP: Właśnie, jakie warunki muszą spełniać dzieci, żeby
móc uczyć się w naszych szkołach
Anna Gonet: Warunkiem podstawowym jest zameldowanie
dziecka na okres stały lub czasowy w Puszczykowie. Dziecko
spełniające ten warunek musi zostać przyjęte do szkoły. Jednak
w kompetencji dyrektorów szkół leży także przyjmowanie dzieci
spoza naszego miasta w poczet uczniów. Jeśli tylko warunki
szkoły na to pozwalają, dyrekcja może wydać opinię pozytywną
w tej kwestii. Zaznaczam jednak, że przyjęcie dziecka spoza obwodu
/ rejonu do szkoły zależy tylko od decyzji dyrektora, a nie UM.
KP: Czy może Pani powiedzieć jak wysoki budżet przeznaczany
jest u nas na szkoły I czy uważa Pani Burmistrz, że
5
Listopad 2007
Rozmowa z Panią ANNĄ GONET
– Zastępcą Burmistrza Miasta Puszczykowa
jest to kwota wystarczająca
Anna Gonet: Ze środków krajowych,
w ramach tzw. subwencji
szkoły dostają 3 840 007 zł, to ok.
2470 zł na jednego ucznia. Te subwencje
to ok. 50% budżetu, jaki
dostają szkoły, drugie 50% pochodzi
od miasta. Czy to wystarczające pieniądze
Analizując sytuację, myślę,
że tak. Subwencje wystarczają na
całkowite pokrycie pensji nauczycielskich. Reszta pieniędzy
przeznaczana jest na utrzymanie obiektów szkolnych, remonty,
zajęcia pozalekcyjne i dokształcanie kadry nauczycielskiej.
Wiadomo, potrzeby są zawsze większe niż posiadane fundusze,
ale budżet na szkoły nie jest mały i umiejętnie rozgospodarowany
starcza na dobre funkcjonowanie szkół. Należy tu też wspomnieć
o szansach, jakie daje UE. W latach 2007-13 będzie wiele
możliwości pozyskania dodatkowych grantów i dofinansowań
na rzecz szkół, zwłaszcza na tzw. działania miękkie.
KP: Jakimi warunkami lokalowymi dysponują nasze szkoły
I co z dobudową nowego skrzydła w Szkole Podstawowej nr 2
Anna Gonet: Ogólnie warunki lokalowe nie są złe, każda
ze szkół posiada własne sale gimnastyczne, małe salki, sale
komputerowe, stołówki z zapleczem kuchennym, biblioteki.
W porównaniu z innymi gminami to naprawdę dobry stan.
Natomiast faktycznie pewną bolączką są warunki w Sz.P. nr
2. Nie chcę formułować tu tezy, ze najważniejszym proble-
Pozostawił szacunek…
Dom Cyryla Ratajskiego w Puszczykowie.
Jak już wcześniej informowaliśmy Czytelników (KP
nr 70), jednym z zadań publicznych powierzonych
do wykonania Stowarzyszeniu Przyjaciół Puszczykowa
przez burmistrza miasta w wyniku konkursu ofert
– jest uczczenie pamięci Cyryla Ratajskiego.
Zaplanowaliśmy ufundowanie tablicy upamiętniającej
pobyt w Puszczykowie Cyryla Ratajskiego – prezydenta
Miasta Poznania w latach międzywojennych.
Cyryl Ratajski był wielkim patriotą, działaczem społecznym,
mężem stanu. Wspominany jest przez pokolenia jako
wzór do naśladowania ze względu na swoją aktywność i zaangażowanie
w pracy dla rozwoju ukochanego Poznania, którego
rozkwit wielki nastąpił właśnie w latach Jego kadencji
– 1922 -1934. Miasto szanowało Go za to niezwykle, dzisiaj
powiedzielibyśmy, że był wybitnym samorządowcem. Był
mecenasem miasta Poznania, popierał wiele inicjatyw z dziedziny
nauki i kultury, był gorącym orędownikiem założenia
Uniwersytetu w Poznaniu, któremu później darował część
swojego księgozbioru i wsparł finansowo. To za czasów prezydentury
Ratajskiego Poznań przekształcił się w znaczący
ośrodek gospodarczy. To właśnie On był ojcem Powszechnej
Wystawy Krajowej (tzw. PeWUKi), której kontynuacją były
poźniejsze Targi Poznańskie. Ta wspaniała wystawa, otwarta
uroczyście w maju 1929 roku, rozsławiła Poznań.
Tablicą chcemy nie tylko uwiecznić pamięć Cyryla Ratajskiego
i Jego pobyt w naszym mieście; chcemy także przypomnieć
Jego wybitne zasługi dla Poznania, Wielkopolski, kraju.
Chcemy, by pamięć o Nim była trwała. W 2000 roku w rankingu
wybitnych Wielkopolan – najbardziej wpływowych
w XX wieku – prezydent Cyryl Ratajski zajął pierwsze miejsce.
Mamy projekt techniczny tablicy wykonany przez pana
inż. Zenona Błądka. „Treść” tablicy opracował pan prof. Jan
Skuratowicz. Tablica wykonana została w kamieniu.
Na jej odsłonięcie zaprosimy w przyszłym roku. G.O.

Listopad 2007 Nr 71
mem tej szkoły jest jej rozbudowa. Decyzja o takowej (koszt
wynosi ok. 6 mln zł - przyp. red.) musi być poprzedzona na
pewno dogłębną analizą sytuacji. Została już zlecona wizualizacja
rozbudowy oraz dokładne oszacowanie kosztów. Póki
co Szkoła Podstawowa nr 2 korzysta z dwóch klas w LO,
choć faktycznie wykorzystywana jest tylko jedna sala.
KP: Nie tak dawno zakończono termomodernizację
Szkoły Podstawowej nr 2, a dlaczego tak długo nie otynkowuje
się Szkoły Podstawowej nr 1
Anna Gonet: W ubiegłym roku trzykrotnie rozpisano przetarg
na tynkowanie Szkoły Podstawowej nr 1, ale nikt nie wyraził
chęci przystąpienia do tych prac. Prawdopodobnie przyczyną
mógł być tu ich zakres, czyli samo tynkowanie bez ocieplania
budynku, co jest technologią trudniejszą i wymagającą większego
nakładu pracy. Jestem przekonana, że z kolejnym przetargiem,
rozpisanym w nadchodzącym roku, sytuacja ulegnie zmianie.
KP: Jakie są według Pani Burmistrz najpilniejsze
potrzeby naszych szkół
Anna Gonet: Ja mogę się wypowiadać tylko w kwestii
lokalowej i inwestycyjnej, bo właśnie w takim zakresie
szkoły nam podlegają. Myślę, że ważne jest podjecie decyzji
w kwestii rozbudowy Szkoły Podstawowej nr 2, o czym
już wcześniej wspominałam. Drugim takim zagadnieniem
jest przygotowanie profesjonalne boisk, z których korzystałyby
szkoły, ale które byłyby po godzinach lekcyjnych
ogólnodostępne dla mieszkańców Puszczykowa.
KP: Jak układa się współpraca UM z dyrekcją szkół
i radami rodziców
Anna Gonet: Uważam, że współpraca układa się dobrze.
Mamy stał kontakt z dyrektorami poszczególnych placówek
oraz z radami rodziców. Dwie komisje radnych miały w ostatnim
czasie wizytacje w szkołach. Komisja Edukacji Kultury
i Sportu odbyła wizję lokalną szkół celem lepszego zapoznania
się z ich problemami (inwestycje, zajęcia pozalekcyjne,
aktywności, wychowanie). Natomiast Komisja Budżetowa
w zeszłym tygodniu odbyła wizytacje celem dopasowania konkretnych
potrzeb szkół do nowego budżetu miasta.
KP: A jak ocenia Pani problem bezpieczeństwa w szkołach
Czy dzieci mają zapewnioną opiekę psychologiczną
Anna Gonet: Nasze szkoły raczej są bezpieczne. To małe
placówki, nie ma w nich poczucia anonimowości, a to wpływa
pozytywnie na poczucie bezpieczeństwa. W tym roku
w szkołach zostały powołane tzw. trójki giertychowskie, które
potwierdziły na drodze ankiet przeprowadzonych wśród uczniów
i nauczycieli, że większych kłopotów oraz zagrożeń
w naszych szkołach nie ma. Nie dostajemy także sygnałów
o realnym, zmasowanym problemie narkotyków.
Od stycznia 2008 roku mamy zamiar wprowadzić w szkołach
etatowych psychologów, a póki co współpracujemy w tym
zakresie z kadrą MOPS-u.Należy tu wspomnieć, że dzięki staraniom
Pani dyrektor Bajbak w Szkole Podstawowej nr 2
powstał psychologiczny punkt konsultacyjny, do którego mogą
zgłaszać się wszyscy mieszkańcy miasta, nie tylko młodzież.
KP: Proszę powiedzieć jaką ofertę dla dzieci mają szkoły
w ramach zajęć pozalekcyjnych Czy mają dobry dostęp
do nauki języków i informatyki
Anna Gonet: Oferta zajęć pozalekcyjnych jest dość bogata.
Każda szkoła ma w swej ofercie różne formy aktywności dla
młodzieży: sportowe, teatralne, artystyczne, kółka zainteresowań
itp. Mamy także sygnały z LO, że i tam jest wiele możliwości
rozwoju dla młodzieży. Obserwujemy jednak, że im młodzież
starsza, tym trudniej ją zachęcić do takich form aktywności. Próbujemy
dociec dlaczego tak się dzieje i jak temu zapobiec.
Jeśli chodzi o języki i informatykę to szkoły także w tej
kwestii oferują zajęcia dodatkowe dla młodzieży. UM może
tylko sugerować ile godzin danego przedmiotu powinno się
znaleźć w planach lekcyjnych, natomiast realny wpływ ma na
to kuratorium.
KP: Oświata to także przedszkola. Czy może powiedzieć
Pani Burmistrz kilka słów o sytuacji tych placówek
Anna Gonet: W Puszczykowie mamy trzy przedszkola,
wszystkie są niepubliczne. Zapotrzebowanie na przedszkola
jest u nas faktycznie duże. W każdym jest pełna obsada (w sumie
240 dzieci). Naszą bolączką jest brak żłobków lub przedszkoli
dla maluchów w wieku 2- 3 lat. Rodzice zgłaszają nam
zapotrzebowanie właśnie na takie placówki. W najbliższym
czasie trzeba się zastanowić jak rozwiązać ten problem.
Dziękuję serdecznie za rozmowę Izabella Barczak
Listy do Redakcji
Kolejny wiersz naszej mieszkanki – ku listopadowej
zadumie…
Janina Parzy
ñ
LISTOPAD
Krzyże z brzeziny stoją
dla tych co odeszli
bezimiennie
leżą milczące kości
co dumnie szły
z człowiekiem
przez kołowrót zdarzeń –
listopad wśród krzyży
ostygłych
wędrówką czasu
dzisiaj ciepło zniczy
ogrzewa
pamięć
o poległych żołnierzach
6

Nr 71
Listopad 2007
Z prac Rady Miasta Puszczykowa
Uchwały
Kolejna sesja Rady Miasta Puszczykowa – 14 listopada 2007,
przyniosła kilka ważnych dla rozwoju miasta uchwał.
Pierwsze dwie uchwały dotyczyły programów współpracy
Miasta z organizacjami pozarządowymi – wieloletniego
i rocznego (na rok 2008). W Puszczykowie działa przeszło 20
organizacji pozarządowych, tak więc podjęte uchwały z pewnością
usprawnią ich funkcjonowanie. Zaznaczyć trzeba, że
obie uchwały wynikają z ustawy o działalności pożytku publicznego
i o wolontariacie i gminy są zobowiązane je podjąć.
Uchwały zostały podjęte jednogłośnie.
Więcej emocji wywołały uchwały dotyczące podatków – od
nieruchomości i środków transportowych, zwykle o tej porze
zmieniane, zgodnie zresztą z przepisami (ustawą o podatkach
i opłatach lokalnych) a należące do kompetencji rady gminy.
Tegoroczna podwyżka wynika z planów inwestycyjnych Miasta,
uwzględniających m.in. budowę ulic.
Ponadto wzięto pod uwagę również fakt, że stawki podatków
nie były podwyższane od 2004 roku. Podczas tego głosowania
nie było jednomyślności: tzw. opozycja głosowała przeciw co
jest o tyle dla nas niezrozumiałe, że zwykle ci sami radni upominają
się o inwestycje, i to głównie drogowe. Czyżby zatem
nie chcieli wziąć odpowiedzialności za rozwój miasta
Podobnie było z uchwałą ws. zmiany uchwały budżetowej
na rok 2007: ci sami radni wstrzymali się od głosu, choć
w minionej kadencji przy podobnych uchwałach każdorazowo
głosowali „za”, są to bowiem radni z doświadczeniem już
przynajmniej jednej kadencji…
Kolejne uchwały, w tym ws. przystąpienia do sporządzenia
studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego
miasta Puszczykowa, ws. ustalenia stawek opłat za
zajęcie pasa drogowego, ws. ustanowienia służebności gruntowej
a także ustalenia stawki procentowej opłaty adiacenckiej
z tytułu wzrostu wartości nieruchomości powstałej w wyniku
podziału nieruchomości – zostały podjęte jednogłośnie.
Sprawozdanie burmistrza
GRATULACJE
- składamy je Panu
ARKADEMU
FIEDLEROWI
z okazji uzyskania
mandatu Posła RP,
życząc owocnej pracy dla dobra Polski.
Stowarzyszenie Przyjació∏ Puszczykowa
Redakcja „Kuriera Puszczykowskiego”
Jak zwykle interesującym punktem w porządku obrad sesji
jest sprawozdanie burmistrza za okres pracy między sesjami.
Poza tym, że radni otrzymują szczegółowe informacje na piśmie
o tym, co się odbywało, w jakich strategicznych spotkaniach
uczestniczyli przedstawiciele Miasta, jakie decyzje zostały
podjęte i w jakich referatach – burmistrz omawia najważniejsze
sprawy osobiście, odpowiadając na pytania nie tylko
radnych lecz i mieszkańców uczestniczących w sesji. Nowością
wprowadzoną przez obecny samorząd jest całkowita jawność
i przejrzystość działania a także uczestniczenie w sesjach
pracowników urzędu, co umożliwia bezpośrednie wyjaśnianie
często kontrowersyjnych decyzji i przyjętych rozwiązań inwestycyjnych
(np. naprawy chodników). Wszystkie uchwały
a także podjęte decyzje i zarządzenia dostępne są w Biurze
Rady; dysponują nimi także wszyscy radni.
Kolejną sesję Przewodniczący Rady Marek Błajecki zapowiedział
na dzień 19 grudnia o godz. 17.00.
Od Redakcji: ani się obejrzeliśmy, jak minął pierwszy rok
pracy nowego samorządu – 12 listopada! Obserwując systematycznie
i konsekwentnie pracę Rady Miasta Puszczykowa
i Burmistrza a także Urzędu Miasta zgodnie stwierdzamy, że
był to bardzo pracowity rok WSZYSTKICH, rok wielkiego
przyspieszenia, choć oczywiście jest jeszcze ogrom prac do
zrobienia i problemów do rozwiązania, zwłaszcza tych
„widocznych gołym okiem”, dotyczących choćby porządku
i estetyki w mieście a także zieleni miejskiej.
Rada Miasta, choć powoli tworzy już zespół współpracujących
ze sobą i z burmistrzem przedstawicieli miasta, którym
równo rok temu powierzyliśmy mandaty.
I choć tzw. „opozycja” często głosuje „przeciw” lub „wstrzymuje
się” od głosu jednak nie dzieje się to w atmosferze kłótni,
co cieszy obserwatorów. Okazuje się, że razem można
wiele. Opozycja jest elementem demokracji, rzecz tylko w tym,
aby była ona merytoryczna.
I najważniejsze: praca oparta na DIALOGU, wszystkich stron,
a przede wszystkim wysłuchiwaniu mieszkańców i wsłuchiwaniu
się w ich potrzeby, nawet wówczas gdy trzeba odmówić, przedstawiając
argumenty „za” i „przeciw” rozmaitym decyzjom.
Również w pracy Urzędu powoli widać zmiany – jest życzliwie.
I tak trzymać.
Jedynym rocznicowym „akcentem” podczas listopadowej
sesji były znakomite rogaliki świętomarcińskie, wykonane
przez pp. radne Różę Grześkowiak i Ewę Pietrzak.
Tradycyjnymi rogalami poczęstowani zostali nie tylko radni
lecz również goście – mieszkańcy uczestniczący w obradach,
w tym również redakcja „Kuriera”. Oprac. redakcyjne
SPOTKANIE
Ostatnie w tym roku otwarte spotkanie Stowarzyszenia
Przyjaciół Puszczykowa odbędzie się 4 grudnia (wtorek)
o godz. 18.00 w siedzibie organizacji pozarządowych w starej
szkole przy ul. Wysokiej 1 w Puszczykowie.
Serdecznie zapraszamy!
ZAPROSZENIE...
Rada Rodziców, Dyrektor Szkoły wraz z gronem Pedagogicznym
serdecznie zapraszają na imprezę integracyjną
Kiermasz Gwiazdkowy, która odbędzie się 8 grudnia
2007 o godzinie 10.00 w Sali gimnastycznej Szkoły
Podstawowej nr 2 im. Powstańców Wielkopolskich przy
ul. Kasprowicza w Puszczykowie.
7

Listopad 2007 Nr 71
Co słychać w Liceum Ogólno
Wymiana uczniów z zaprzyjaźnioną
szkołą w Holandii
gronie osób zaangażowanych w dzieło wymiany
W uczniów naszej szkoły ze szkołą w Rosmalen w Holandii
zastanawialiśmy się ile to już lat trwa nasza wymiana…
naście A właściwie od czego wszystko się zaczęło
Dawno temu nauczyciele języków angielskiego i niemieckiego
w naszej szkole poznali nauczycieli ze szkoły holenderskiej
i tak zaistniała nasza wymiana – tyle, że teraz
podczas wymiany szlifujemy język angielski!
Każdego roku wczesną jesienią grupa Holendrów przyjeżdża
do Polski, niektórzy z pewnymi obawami…a my
dokładamy starań, żeby pokazać naszą Polskę i Polaków
z najlepszej strony! Rodziny przyjmujące gości pod swój
dach wzorowo prezentują tradycyjną polską gościnność.
No i wszyscy uczymy się języka angielskiego, a jak – najlepiej
przy wspólnej pracy!
Badania gleby w laboratorium
Rowerem po wyspie Schiermonnitag
roku odwiedzamy też poznańską Palmiarnię i oczywiście
pokazujemy najpiękniejsze i najbardziej warte pokazania
miejsca w Poznaniu i w Wielkopolsce. Praca, nauka – na
przyjemności i atrakcje także mieliśmy czas! Wracając
z Turwi „o własnych siłach” pojeździliśmy drezyną, wracając
z Pszczewa zwiedzaliśmy z przewodnikiem Międzyrzecki
Rejon Umocniony. W czasie pobytu w Pszczewie
wiele radości przyniósł spływ kajakowy z nurtem Obry,
zwłaszcza, że pogoda dopisywała. Polską część wymiany
zwykle kończymy piknikiem i wspólnym ogniskiem!
A kiedy już pożegnamy naszych gości – często z łezką
w oku, zaczynamy liczyć miesiące do wiosny, kiedy to my
jedziemy z rewizytą do Holandii.
Na tygodniowy pobyt do Holandii jedzie grupa uczniów,
która na miejscu rozdziela się na lądową, która razem z gospodarzami
zwiedza ten piękny kraj oraz na wyspiarską,
która wraz z młodzieżą ze szkoły w Rosemalen płynie promem
na wyspę Schiermonnikoog, żeby tam spędzić kilka
dni na jednej z farm na zajęciach warsztatów przyrodniczych.
Rozpoczynamy nasz pobyt w Holandii dniem pełnym
wrażeń, spędzanym z naszymi gospodarzami w Eftelingu
– parku rozrywki! Grupie lądowej kolejne kilka dni upływa
na zwiedzaniu i poznawaniu zwyczajów naszych gospodarzy.
Byliśmy przez te lata w Amsterdamie, Hadze, Rotterdamie,
zdobyliśmy najwyższą górę Holandii (320 m n.p.m.!),
byliśmy z wizytą w sąsiedniej Belgii. Kilkakrotnie w ramach
wymiany uczestniczyliśmy w międzynarodowych projektach
(np. Comenius), wraz z belgijską szkołą, a nawet braliśmy
udział w obradach Parlamentu Europejskiego.
„Wyspiarze” spędzają ten czas na Schiermonnikoog,
pięknej, pełnej dzikiego ptactwa i owiec wyspie i to pracowicie!
Na zgłębianie tajemnic biologii, zaopatrzeni w kalosze
i ciepłe kurtki (wieje!) jedziemy na rowerach na
pobliskie tereny zalewowe, gdzie uczymy się rozpoznawać
gatunki roślin typowych dla takich stanowisk, dokonywać
pomiarów czynników abiotycznych, zastawiać pułapki na
drobne bezkręgowce…, a po obiedzie trzeba jeszcze to
wszystko przy pomocy laptopów, kart pracy i mikrosko-
Tradycyjnie już zajęcia jakie organizujemy mają charakter
warsztatów ekologicznych. Przed dwoma laty pojechaliśmy
na nie do jednego z Zakładów Polskiej Akademii Nauk, do
Turwi. Nasz gospodarz, prof. Jerzy Karg przygotował dla
nas obserwacje ptaków na pobliskich rozlewiskach, i ćwiczenia
z analizy ptasich wypluwek przy pomocy binokularów
oraz atlasów. Dobrą radą służyli nam asystenci Zakładu.
Przy okazji przekazano nam mnóstwo ciekawostek. Uczestnicy
zajęć już wiedzą, czemu służą zadrzewienia śródpolne,
jak łapać owady do badań, kiedy można bezpiecznie wziąć
w rękę szerszenia! Innego roku na zajęcia pojechaliśmy do
pobliskiego Chalina, gdzie uczyliśmy się, jak radzić sobie
z mapą i kompasem w terenie. Sami przygotowaliśmy też
sery ziołowe i placki na kolację, odlewaliśmy świece z węzy
pszczelej, każdy też mógł wybić dla siebie pamiątkową
monetę. Po drodze odwiedziliśmy wilki w Stacji Doświadczalnej
Katedry Zoologii poznańskiej AR w Stobnicy. Innym
razem skorzystaliśmy z oferty edukacyjnej Ośrodka Edukacji
Ekologicznej w Pszczewie. Tu mieliśmy okazję pobierać
profil glebowy na torfowisku wysokim, a później w laboratorium
dokonać analizy naszych prób. Stałym elementem
naszego programu wymiany jest wizyta w Ośrodku Edukacji
WPN, gdzie na zajęcia jedziemy na rowerach! Każdego pów opracować, oczywiście w języku angielskim! War-
8

Nr 71
9
Listopad 2007
kształcącym w Puszczykowie
sztat geograficzny to pobieranie profilu glebowego i obróbka
pobranego materiału w laboratorium. W ramach
tego warsztatu trzeba też umieć dokonać pomiaru pływów
na plaży, czasem wypadało nam zgodnie z grafikiem
jechać tam (na rowerach!) nocą! Na fizyce trzeba było tak
dobrać parametry „rakiety wodnej” sporządzonej z butelki
PET, żeby wystrzelona poleciała na odpowiednią odległość.
Lot rakiety był filmowany, a nagranie służyło do
wyrysowania paraboli lotu. Co dalej z tą rakietą i parabolą
– to już tłumaczył fizyk, oczywiście po angielsku! Tradycyjnie
jest na wyspie nasz dzień, którego punktem kulminacyjnym
jest polski obiad. Jeśli polski obiad, no to
musi być schabowy z ziemniakami! Tyle że ziemniaków
Holendrzy nie lubią…, a schabowy trzeba było z konieczności
przygotować z piersi drobiowych… W końcu nasz
„schabowy”, tłuczony z braku tłuczka do mięsa patelnią
(!) podaliśmy z frytkami! Jednego roku postanowiliśmy
Antoni Wiśniewski urodził się 13 stycznia 1905 roku.
Z zawodu był leśnikiem. W roku 1928 towarzyszył
Arkademu Fiedlerowi w wyprawie do Brazylii, o czym
wspomina pisarz w swoich książkach. Była to roczna
wyprawa do Brazylii i na Madagaskar. W czasie wojny
był represjonowany przez okupanta i poszukiwany przez
gestapo. Pod zmienionym nazwiskiem ukrywał się z dala
od rodziny. W latach stalinowskich spędził rok na ulicy
Kochanowskiego w Poznaniu i w więzieniu.
Obecne wspomnienie o Nim zbiega się z 50-tą rocznicą
powstania Wielkopolskiego Parku Narodowego, w którym
pracował wiele lat i zasłużył się swoją działalnością. Był
założycielem Muzeum Przyrodniczego WPN. Zgromadził
dużą ilość eksponatów, które sam spreparował. Sporządzona
przez Niego oprawa plastyczna służyła do czasu przeniesienia
eksponatów do obecnej siedziby dyrekcji WPN
w Jeziorach. Z pasją zajmował się fotografowaniem przyrody.
Zgromadził ponad dwadzieścia tysięcy zdjęć. Przed
wojną należał do czołówki fotografików przyrody. Był
również malarzem artystą. Szczególnie upodobał sobie
dęby rogalińskie. Tematami Jego obrazów były ponadto
lasy, nadbiebrzańskie bagna, dzikie zwierzęta a szczególnie
ptaki. Były to obrazy głównie olejne a namalowane
zwierzęta świadczyły o dużej znajomości szczegółów anatomicznych
i zachowaniu kolorystyki.
Jego obrazy brały udział w wystawach. U córki w Przeźmierowie
pozostawił około tysiąca prac malarskich wykonanych
węglem, tuszem i ołówkiem a także akwarele i obrazy olejne.
Był też znawcą myśliwstwa i autorem różnych publikacji
z zakresu myślistwa, ornitologii i ochrony przyrody. Mimo
podeszłego wieku zajmował się obrączkowaniem ptaków
oraz brał udział w akcjach liczenia ptaków. Przez wiele lat
prowadził także obserwacje fenologiczne.
Napisał pracę o gatunkach ptaków występujących
w WPN (niepublikowana). Przyjaźnił się z profesorem
ornitologii Janem Sokołowskim.
przygotować naszą sałatkę warzywną na kolację, no i odsiedzieliśmy
swoje w kuchni, krojąc stosy warzyw w kosteczkę
na te kilka misek naszej sałatki! Polska kuchnia
zawsze bardzo gospodarzom smakowała!
Nasz pobyt już tradycyjnie kończymy wspólnym dla
całej grupy piknikiem, a z wymiany pozostają nam czasem
wieloletnie przyjaźnie!
Pora na podziękowanie. Społeczność Liceum raz jeszcze
dziękuje nauczycielom, którzy wymianę rozpoczęli, dziękuje
Panu Jarosławowi Ossowskiemu niestrudzonemu
organizatorowi wymiany ostatnich lat, Dyrekcji i wszystkim
nauczycielom naszego LO, którzy oddali wymianie
wiele swego czasu i w to dzieło włożyli bardzo wiele swojej
pracy! Szkoda tylko, że tak bardzo trudno pozyskać
środki na pokrycie kosztów wymiany spoza rodzicielskich
kieszeni, wciąż szukamy sponsorów naszego dzieła
wymiany uczniów!
Opr. M.Sz.
Wspomnienie o Antonim Wiśniewskim
Antoni Wiśniewski należał
do różnych organizacji, m.
in. był członkiem zarządu
Towarzystwa Miłośników
Puszczykowa i Wielkopolskiego
Parku Narodowego.
Jego życie przepełnione
było pasją do otaczającej
przyrody. Niemal całe swoje
życie spędził w lesie, przyrodzie
służył i być może dlatego
odznaczał się niespożytą
energią i ogromnym ładunkiem
sił witalnych, które umożliwiły Mu zachować pełnię
sił do końca swoich dni.
Kiedy poznaliśmy się, mimo swoich lat, Jego wygląd
wskazywał na nie więcej niż lat 60.
Mimo tego brał udział w moich wyprawach na nagrania
ptaków, gdyż również sam się tym zajmował. Jako bardziej
doświadczony wprowadził mnie w świat ptaków
i był nieodżałowanym towarzyszem wypraw na Suwalszczyznę
i nad Biebrzę. Był bardzo skromnym człowiekiem
i nie dbał o korzyści materialne ani nie chwalił się
swoimi osiągnięciami. Toteż niewielu znało Jego zasługi.
Swoje pracowite życie w służbie przyrodzie zakończył
17 listopada 1989 roku.
Niech to krótkie wspomnienie z okazji Dnia Zmarłych
będzie przypomnieniem i wyrazem hołdu od przyjaciół
i tych, którzy Go znali. Jako długoletni Puszczykowianin
zasłużył na to, aby Jego nazwiskiem nazwać którąś z ulic
Puszczykowa – miasta ogrodu i parku. Byłoby to miłym
akcentem z okazji przypadającej w tym roku 50-tej rocznicy
powstania WPN, którego tereny (malowidło Zakole
Warty, obraz pt. Jezioro Góreckie) służyły Mu do pokazania
piękna Puszczykowa i otaczającej go przyrody.
Zdzisław Pałczyński

Listopad 2007 Nr 71
Okiem puszczykowskiego reportera
Te brudne liście nie przynoszą chluby gospodarzowi.
Czas wyegzekwować od właściciela
porządek na posesji przy ul. Dworcowej
Wandale „bawili” się tablicą przy ul. Dworcowej
Listopadowy
spacer przyniósł
kolejne zdziwienie
aktami wandalizmu
w naszym mieście.
Takich złamanych słupków przy ul. Wczasowej naliczyliśmy
ok. 10. Cena jednego to 100 zł z naszego budżetu!
Naprawa chodnika
na ul. Dworcowej
Budowa ul. Gwarnej
10
Cieszymy się
z kolejnych
prac remontowych
ulic i chodników.

Nr 71
List do Redakcji
Publikujmy poniżej odpowiedź Pana Gustawa Czartoryskiego
na artykuł „Głosu Wielkopolskiego”, próbujący zniesławić
Towarzystwo Chrystusowe i dotykający m.in. ks. Czesława
Kamińskiego. Ks. Czesław Kamiński mieszka od wielu
lat w Puszczykowie w domu zakonnym przy ul. Posadzego
i znany jest przede wszystkim w parafii M. B. Wnibowziętej,
której przez długie lata w szczególnych chwilach pomagał
posługą duszpasterską.
„Głos Wielkopolski” tej odpowiedzi nie opublikował.
Przeczytałem w „Głosie Wielkopolskim” z dn. 29.10.2007.
artykuł p. Krzysztofa M. Kaźmierczaka o znanym w Wielkopolsce,
a także w obu Amerykach Zakonie Chrystusowców. Zakon
ten, powołany do misji apostolskiej wśród Polaków na obczyźnie
obchodzi 75-lecie swej pracy. Podtrzymywanie wiary wśród
wygnańców, przez to podtrzymywanie w nich polskości to
zasługi niepoliczalne. Ten piękny jubileusz powinien być świętowany
bardzo uroczyście i to szczególnie w Poznaniu.
„Głos Wielkopolski” zaiste niepiękny prezent z tej okazji
sprawił Księżom Chrystusowcom. Mianowicie pod tytułami
„Zakon pomagał bezpiece” i „Zakon na usługach SB” opisuje,
zapewne bolesne perypetie nowicjusza Zakonu, który w 1980
roku przyniósł do klasztornego pokoju ścigane przez SB ulotki
Konfederacji Polski Niepodległej i w następstwie decyzję ks.
Czesława Kamińskiego, wówczas generalnego przełożonego
Towarzystwa Chrystusowego, o oddaleniu nieostrożnego, nieodpowiedzialnego
kandydata. Brutalność tytułów pasuje raczej
do prasy brukowej, a źródłem wiedzy dla autora niefortunnego
artykułu są, zdekompletowane przez bojących się odpowiedzialności
funkcjonariuszy, akta tej podłej instytucji jaką była SB.
Znam dobrze realia tamtych lat (miałem z SB do czynienia,
czego skutkiem jest nadawany przez IPN status „pokrzywdzonego”)
i jest dla mnie oczywiste, że Służba Bezpieczeństwa
bardzo gorliwie obserwowała Zakon. Obserwowała, próbowała
wchodzić w osobiste kontakty, produkowała obfitą dokumentację,
starała się tworzyć atmosferę uzależnienia, pajęczynę wzajemnych
podejrzeń, intensywnie poszukiwała tzw. haków, a jak
ich brakowało to zawsze pozostawała do dyspozycji prowokacja.
Chrystusowcy, by realizować swoje powołanie – apostolstwo
wśród Polaków poza granicami Ojczyzny – musieli nieustannie
zabiegać o paszporty. A tu panowała ścisła reglamentacja.
Dziś młodsi czytelnicy, a może i p. Krzysztof M. Kaźmierczak
nie wiedzą, że aby otrzymać paszport (bo w domu nie
wolno było go mieć) przed planowanym wyjazdem wypełniało
Listopad 2007
się wniosek, obszerny jak dzisiejszy PIT-32, składało się go
w Komendzie Milicji Obywatelskiej i czekało się na decyzję jak
na wyrok. Jeśli władza okazywała się łaskawa i można było
w naznaczonym terminie zgłosić się po odbiór paszportu, to SB
przy okazji rozmowy testowała czy i do jakich zadań można by
„klienta” nakłonić. Rozmowa taka mogła mieć charakter pozornie
błahy, albo była otwartym szantażem aż do zatrzymania
gotowego, leżącego na stole paszportu.
Wiadomo, że w odniesieniu do księży z takich prób uzależniania
czy zniewalania nigdy nie rezygnowano, a Towarzystwo
Chrystusowe, by działać, musiało być „czyste”; poza podejrzeniem
o działalność wywrotową. Opozycyjne ulotki KPN-u „kolportowane”
przez Zakon to wymarzona dla SB okazja do działań
represyjnych mogących zablokować jego działalność misyjną.
Jest także oczywiste, że przełożeni Zgromadzenia byli wzywani
przez Wydział do spraw Wyznań Urzędu Wojewódzkiego
w różnych istotnych, czy błahych sprawach po to tylko by w rozmowach
o konkretach odkrywać ich poglądy, charaktery, nastawienia,
by w oparciu min. o tę wiedzę SB mogła planować dalsze
działania dezintegracyjne w Kościele. Z tych działań powstawała
obszerna dokumentacja, mająca świadczyć o ciężkiej pracy
funkcjonariuszy SB stojących na pierwszej linii w walce o utrzymanie
władzy ludowej (czyli podległości wobec ZSRR).
Artykuł p. Krzysztofa M. Kaźmierczaka świadczy o tym, jak
udana była ówczesna prowokacja, skoro po dwudziestu kilku
latach można na niej skonstruować taki paszkwil. Świadczy
także o tym jak łatwo dziś pobłądzić w poszukiwaniu sensacji.
Szkoda, że zasłużona i lubiana dotąd gazeta tak obniża loty.
Ojca Czesława Kamińskiego, w tamtych latach Generała
Towarzystwa Chrystusowego, znam od wielu lat i czuję się
głęboko zażenowany tym, że trzeba dziś występować w obronie
dobrego imienia księdza o tak wielkich zasługach dla Kościoła
i Polaków na obczyźnie. Jestem głęboko przekonany, że
postąpił wówczas w sposób jedynie właściwy i zgodny w jego
sumieniu z odpowiedzialnością za misję Chrystusowców.
A tak podkreślaną w artykule p. Kaźmierczaka krzywdę
wyrządzoną p. Janowi J., polegającą na tym, że już więcej nie
starał się zostać księdzem, niech może lepiej wezmą na swoje
sumienia panowie z SB.
Redakcji „Głosu Wielkopolskiego” proponuję większą
ostrożność w publikowaniu materiałów na tematy tak delikatne
i wymagające gruntownej znajomości realiów PRL-u Gierka
i Jaruzelskiego. 2.XI.2007. Gustaw Czartoryski
„Morskie opowieści”
dniu 25.10.2007r, w ramach „Puszczykowskiej Jesieni Kulturalnej”,
W odbył się pierwszy spektakl dla dzieci pt.: „Morskie Opowieści”.
Wystąpił teatr „Krokodyl”. Przedstawienie wystawiono w sali puszczykowskiego
Pałacu Ślubów wśród ciekawych dekoracji przedstawiających
różne morskie rekwizyty – np. sieci, beczki, łódkę. O godzinie 18.00, gdy
wszyscy siedzieli już wygodnie, na scenę wkroczył marynarz Bąbelek,
który wytłumaczył, że jego statek wraz z załogą liczącą 100 osób zatonął,
a jemu życie w ostatniej chwili uratowały delfiny. Mówił również o wielkim
i potężnym królu morskim, a także o potężnym i złym piracie Rumplu.
Tuż po tym, gdy skończył, na scenę weszła stara, biedna babuleńka. Zaczęła
opowiadać Bąbelkowi, że jej dwaj synowie zostali porwani przez pirata
Rumpla. Marynarz zerwał się na równe nogi - przecież Rumpel to był jego
największy wróg. Babuleńka mówiła dalej, że potrzebuje pieniędzy, by
wykupić od Rumpla swych synów. Marynarz Bąbelek posiadał trzy
magiczne dary od morskiego króla, które otrzymał za swe zasługi: skrzyneczkę
Perełeczkę, fajeczkę Prawdeczkę i medalion. Postanowił wyczarować
ze swej skrzyneczki trochę pereł, aby babuleńka mogła wykupić swoich
synów. Dał babuleńce perły i ucieszył się, że mógł jej pomóc. Wtem
11
babuleńka zdjęła chustę i okazało się, że to pirat Rumpel. Marynarz oniemiał.
Rumpel był z siebie bardzo dumny - udało mu się przechytrzyć
Bąbelka – chciał go związać, lecz Bąbelek był mądrzejszy - zaczął chodzić
za liną i w końcu okazało się, że to Rumpel był związany. Zły i okrutny
pirat zaproponował, że jeśli Bąbelek go rozwiąże, to on w zamian zaśpiewa
najpiękniejszą morską kołysankę. Po skończeniu kołysanki Bąbelek zasnął.
Wtedy Rumpel związał biednego Bąbelka - chciał zabrać wszystkie dary
od morskiego króla i uciec, lecz za namową dzieci obudził śpiącego marynarza.
Zbudzony Bąbelek zauważył, że jest w pułapce. Po chwili Rumpel
rozwiązał Bąbelka, a ten dał Rumplowi fajeczkę Prawdeczkę. Pirat wziął
ją do ust i odpowiadał na zadawane przez Bąbelka pytania. Po odpowiedzi
na wszystkie pytania okazało się, że Rumpel jest dobrym człowiekiem,
tylko brak mu przyjaciół. Marynarz Bąbelek powiedział, że zostanie jego
przyjacielem, a tuż po tym Rumpel oświadczył, że nigdy już nie będzie zły.
Cała historia zakończyła się szczęśliwie. Była bardzo pouczająca i podobała
się widzom. Aktorzy występujący w przedstawieniu otrzymali gorące
brawa i bukiety kwiatów. Spektakl oglądaliśmy dzięki pomocy Rady Miasta
i Burmistrza Puszczykowa oraz Pani MagdalenyPłachty.
Dziękujemy i prosimy o następne spektakle.
Zuzanna Szklarska uczennica klasy IVa SP nr 1 w Puszczykowie