Korytarz ekologiczny doliny Odry pdf

Korytarz ekologiczny doliny Odry
Rumicetum maritimi. Fakultatywnie halofilny zespó³ porasta zazwyczaj brzegi zbiorników
s³onej wody, ale wystêpuje tak¿e nad zbiornikami s³odkowodnymi bardzo silnie zeutrofizowanymi.
Ze wzglêdu na zanieczyszczenia wód zespó³ ten rozszerza w Polsce swój
zasiêg. Z terenu doliny Odry Rumicetum maritimi podawany jest tylko z okolic Lubi¹¿a
w Pradolinie Wroc³awskiej [Macicka, Wilczyñska 1994] oraz z Miêdzyodrza [Jasnowska,
Jasnowski 1991].
Nymphoidetum peltatae. Ten bardzo rzadki zespó³ o charakterze ciep³olubnym jest charakterystyczny
dla p³ytkich zbiorników eutroficznych. W Polsce wystêpuje jedynie w obszarach
ujœciowych Odry i Wis³y oraz w stawach w dolinie Baryczy. Charakterystyczny
gatunek zespo³u – grzybieñczyk wodny (Nymphoides peltata) – jest roœlin¹ zagro¿on¹
wyginiêciem. W dolinie Odry wystêpuje tylko na odcinku Doliny Dolnej Odry [Celiñski
i in. 1965, Jasnowska, Jasnowski 1991, Piotrowska 1966].
Potamogetum filiformis. Jest to rzadki zespó³ rdestnic, zwi¹zany z wodami mezotroficznymi
i bardzo wra¿liwy na eutrofizacjê. Wystêpowanie tego zespo³u jest doskona³ym wska-
Ÿnikiem czystoœci wody. Na terenie doliny Odry nale¿y do zbiorowisk gin¹cych. Podawany
jest z Doliny Dolnej Odry [Celiñski 1964], brak jednak informacji czy wystêpuje tam do
dzisiaj.
Wiêksze lub mniejsze powierzchnie w dolinie Odry zajmuj¹ ponadto nastêpuj¹ce pospolite
w Polsce zespo³y roœlinnoœci wodnej i b³otnej: Lemno-Spirodelletum polyrrhizae, Eleocharito-Hippuridetum,
Hottonietum palustris, Thelypteridi-Phragmitetum, Phalaridetum
arundinaceae, Caricetum vulpinae, Caricetum vesicariae, Caricetum gracilis, Caricetum
ripariae, Cypero fusci-Limoselletum, Rumici-Alopecuretum geniculati, Eleocharitetum
palustris, Scirpetum lacustris, Oenantho-Rorippetum, Sagittario-Sparganietum emersi,
Phragmitetum communis, Typhetum angustifoliae, Typhetum latifoliae, Acoretum calami,
Sparganietum erecti, Glycerietum maximae, Caricetum acutiformis, Polygono-Bidentetum,
Potamogetum acutifolii, Ranunculetum circinati, Elodeetum canadensis, Myriophylletum
spicati, Ceratophylletum demersi, Potamogetum lucentis, Hydrocharitetum morsus-ranae,
Potamogetum obtusifolii, Potamogetum natantis, Myriophylletum verticillati, Nupharo-Nymphaeetum
albae (fot. 13).
Zbiorowiska torfowiskowe i ³¹kowe
S¹ to zbiorowiska nieleœne, nie kontaktuj¹ce siê najczêœciej bezpoœrednio ze zwierciad³em
wody, ale zwi¹zane z bardzo wysokim poziomem wód gruntowych, odporne na zalewanie.
W sk³ad tego kompleksu wchodz¹ zarówno zespo³y naturalne, najczêœciej ze zwi¹zku Magnocaricion,
jak i zbiorowiska powsta³e wskutek odlesienia, s¹ to przewa¿nie ³¹ki zmiennowilgotne
z rzêdu Molinietalia. Najpospolitsze zespo³y wchodz¹ce w sk³ad tego kompleksu
to: Caricetum elatae, Valeriano-Caricetum paniculatae, Blysmo-Juncetum compressi, Caricetum
rostratae, Junco-Molinietum, Cirsio-Polygonetum, Epilobio-Juncetum effusi i Polygono-Scirpetum.
Do zespo³ów rzadkich nale¿¹ trzy zespo³y: Caricetum buxbaumii, Leersio-Bidentetum
oraz Aegopodio-Petasitetum hybrydi.
Caricetum buxbaumii. Jest to bardzo rzadki zespó³ kalcyfilny stoj¹cy na pograniczu szuwarów
i zbiorowisk niskoturzycowych. Wystêpuje na torfach niskich wytworzonych na kre-
90