Korytarz ekologiczny doliny Odry pdf

Szata roœlinna Odry i jej doliny
Druga czêœæ pracy poœwiêcona jest zbiorowiskom roœlinnym w dolinie Odry. Zaprezentowano
przegl¹d najwa¿niejszych zbiorowisk roœlinnych wystêpuj¹cych w dolinie Odry
oraz, je¿eli stopieñ ich zbadania na to pozwala³, dokonano waloryzacji tych zbiorowisk.
Zwrócono przy tym uwagê przede wszystkim na ocenê stanu zachowania zespo³ów roœlinnych
oraz stopnia i kierunku antropogenicznych przekszta³ceñ, na jakie s¹ one nara¿one.
Kryteria wyró¿niania poszczególnych zbiorowisk s¹ takie same, jakie przyjêli autorzy opracowañ
stanowi¹cych podstawê tej publikacji. Oceny stopnia degeneracji zbiorowisk roœlinnych
dokonano tylko tam, gdzie materia³ fitosocjologiczny na to pozwala³, przyjmuj¹c przy
tym skalê oceny wed³ug Michalika:
• stopieñ 1 – zanik gatunków charakterystycznych zespo³u,
• stopieñ 2 – zanik gatunków charakterystycznych zwi¹zku,
• stopieñ 3 – zanik gatunków charakterystycznych rzêdu,
• stopieñ 4 – zanik gatunków charakterystycznych klasy,
• stopieñ 5 – przekszta³cenie formacji roœlinnej.
Ostatnia czêœæ opracowania zawiera krótkie opisy najwiêkszych kompleksów leœnych
i bagiennych doliny Odry. Wyró¿niono te¿ odcinki, które maj¹ szczególne znaczenie jako
korytarze ekologiczne w obrêbie doliny. Ocenê stopnia lesistoœci przedstawiono w odniesieniu
do œcis³ego pasa terenów nadodrzañskich, o szerokoœci do 2 km licz¹c od koryta rzeki.
2. Flora doliny Odry
Stan zbadania flory doliny Odry jest bardzo nierównomierny. Najlepiej zbadana pod tym
wzglêdem jest dolna Odra, a przede wszystkim wyspa Wolin oraz projektowany park narodowy
Doliny Dolnej Odry z wchodz¹cym w jego sk³ad Miêdzyodrzem. Dla tych terenów
istniej¹ kompletne listy florystyczne [Piotrowska 1957, Piotrowska 1965, Jasnowska, Jasnowski
1991] oraz opracowania cz¹stkowe [Balcerkiewicz 1971, Celiñski 1956, 1964, 1967,
Celiñski, Filipek 1957, Celiñski, Kwarta 1962, Celiñski i in. 1965, Celiñski, Tobolski 1961,
Czubiñski 1950, Æwikliñski 1971a, 1971b, 1972, 1975, D¹bska 1969, Jasnowski 1962,
1972, Jasnowski i in. 1965, Kwarta, Celiñski 1962, Medwecka-Kornaœ 1961, Nowiñski
1964, Radomski, Jasnowska 1964, Tobolski, Celiñski 1961, ¯ukowski 1958, 1961]. Pewna
iloœæ danych florystycznych istnieje równie¿ dla terenów Doliny Œrodkowej Odry [Czubiñski
1961, Demirowska 1963, Jagie³owicz 1977], Pradoliny G³ogowskiej [Anio³-Kwiatkowska
i in. 1993, Macicka-Pawlik, Wilczyñska 1994, Berdowski, Kwiatkowski 1992, Brzozowski
1957, Weretelnik i in. 1990, ¯ukowski 1967], Pradoliny Wroc³awskiej [Anio³ i in.
1967, Anio³-Kwiatkowska 1982, 1985, 1988b, 1988c, Krawiecowa 1964, Krawiecowa,
Kuczyñska 1965a, 1965b] oraz Kotliny Raciborskiej [Krawiecowa, Kuczyñska 1964,
Kuczyñska 1967, Michalak 1966, Szotkowski 1968, 1971a, 1971b, 1974-75]. Do najs³abiej
zbadanych florystycznie terenów nale¿y Kotlina Freienwalde, Lubuski Prze³om Odry, Kotlina
Kargowska [Denisiuk 1964] oraz Obni¿enie Œcinawskie [Anio³-Kwiatkowska 1984,
Macicka, Wilczyñska 1991, Prêdota 1983].
Dolina Odry nie nale¿y do najbogatszych florystycznie rejonów w Polsce. Œrednia liczba
gatunków nie przekracza 500 [Czubiñski i in. 1977].
77