Korytarz ekologiczny doliny Odry pdf

Korytarz ekologiczny doliny Odry
leksy leœne, tylko w rejonie Gryfina gêstoœæ lasów jest mniejsza. Tereny na zewn¹trz doliny,
po stronie zachodniej, s¹ przewa¿nie bezleœne.
Przy ujœciu Odry do Jeziora D¹bie naturalny uk³ad koryt zosta³ znacznie zaburzony przez
cz³owieka wskutek budowy kana³ów, urz¹dzeñ portowych i komunikacyjnych oraz z powodu
odcinania ramion bocznych.
4. Charakterystyka biegu Odry poni¿ej Jeziora D¹bie – od jeziora
po ujœcie do Morza Ba³tyckiego
Z dwóch g³ównych ramion Odry w jej dolnym biegu odnoga wschodnia, zwana Regalic¹
wpada do Jeziora D¹bie. Odra w³aœciwa p³ynie czêœciowo uregulowanym korytem na
zachód od Jeziora D¹bie, w zmiennej odleg³oœci od niego 0,5-3,5 km. Mniejsze odnogi
i liczne kana³y ³¹cz¹ce poszczególne ramiona Odry oddzielaj¹ liczne wyspy, z których najwiêksz¹
jest Dêbina, maj¹ca prawie 6,5 km d³ugoœci i 1,5 km szerokoœci. Na wysokoœci
Skolwina Jezioro D¹bie ³¹czy siê z korytem Odry, a mniej wiêcej 8 km poni¿ej tego miejsca
koryto rzeczne przechodzi w rozleg³e, lejkowato rozszerzaj¹ce siê 9-kilometrowej d³ugoœci
ujœcie do Zalewu Szczeciñskiego, zwane Roztok¹ Odrzañsk¹.
Zarówno w³aœciwa Odra w rejonie Szczecina, jak i Jezioro D¹bie zajmuj¹ najni¿ej
po³o¿on¹ czêœæ niecki, powsta³ej w obecnym kszta³cie u schy³ku plejstocenu i wciêtej
pomiêdzy dwie wysoczyzny morenowe: Wzniesienia Szczeciñskie (do 131 m n.p.m.) na
zachodzie i Równinê Goleniowsk¹ (do 50 m n.p.m.) na wschodzie. Dno obni¿enia jest
zajête przez utwory holoceñskie: piaski, namu³y i torfy. Obni¿enie Doliny Dolnej Odry na
tym odcinku jest asymetryczne. Zbocze zachodnie, bêd¹ce krawêdzi¹ Wzniesieñ Szczeciñskich,
jest strome i wyraŸne, osi¹gaj¹c do 80 m wysokoœci; powy¿ej rozwinê³o siê na du¿¹
skalê osadnictwo (Szczecin i jego dzielnice, Police). Odra podcina bezpoœrednio krawêdŸ
wysoczyzny. Ku wschodowi teren podnosi siê znacznie ³agodniej i przechodzi w Równinê
Goleniowsk¹ bez wyraŸnej granicy morfologicznej. Szerokoœæ niemal nie zaludnionego
i s³abo zagospodarowanego pasa ³¹k i mokrade³ wynosi w rejonie ujœcia Iny 10 km. Na
wysokoœci Roztoki Odrzañskiej oba zbocza doliny Odry s¹ ³agodne (do 10 m wysokoœci)
i przechodz¹ w rozleg³e kompleksy leœne Puszczy Wkrzañskiej na zachodzie i Puszczy
Goleniowskiej na wschodzie. Po stronie zachodniej, na skraju obszaru leœnego, rozwinê³o
siê osadnictwo i biegnie têdy ci¹g komunikacyjny Szczecin – Nowe Warpno, po stronie
wschodniej granica obszarów leœnych i ³¹k zalewowych jest naturalna.
P³ytki Zalew Szczeciñski opuszcza Odra trzema ramionami: Dziwn¹ na wschodzie,
Œwin¹ w centrum i Peene na zachodzie. Ramiona te wydzielaj¹ dwie g³ówne wyspy: Wolin
i Uznam, bêd¹ce wysoczyznami morenowymi. Przy wylotach tych ramion rozwijaj¹ siê
delty wsteczne, powstaj¹ce w trakcie przelewania siê wody morskiej do zalewu, co ma miejsce
podczas sztormów. Obszary delt wstecznych s¹ po³o¿one nieznacznie ponad poziomem
wody w zalewie i wyraŸnie kontrastuj¹ ze wzniesionymi na 20-30 m wysoczyznami. S¹ one
zajête przez ³¹ki i bagna, a na po³udnie od Œwinoujœcia tak¿e przez lasy. Jedyn¹ wiêksz¹
osad¹ na tym obszarze jest Karsibór. Najwiêksza delta wsteczna rozbudowuje siê przy
wylocie Œwiny, gdzie ma oko³o 9 km d³ugoœci i 12 km szerokoœci.
36