Korytarz ekologiczny doliny Odry pdf
Korytarz ekologiczny doliny Odry pdf Korytarz ekologiczny doliny Odry pdf
Obszary chronione w dolinie Odry • Rezerwat „Jezioro Kleszcze” („Zarastaj¹ce jezioro pod Radostowem”; proj.) – 10 ha; gm. Cedynia, na obszarze Cedyñskiego Parku Krajobrazowego; torfowisko na zarastaj¹cym jeziorze; interesuj¹ca stratygrafia osadów jeziornych – gytii. • Rezerwat „Olszyna ródliskowa pod Lubiechowem” (1973) – 1,0 ha; gm. Cedynia, na obszarze Cedyñskiego Parku Krajobrazowego. £êg olszowy ze skrzypem olbrzymim (Equisetum maximum). • Rezerwat „D¹browa Krzymowska” (1985) – 30,44 ha; gm. Chojna. Acidofilna d¹browa w Puszczy Piaskowej; pomnikowe sosny i dêby o rzadkiej formie koron. • Rezerwat „Olszyny Ostrowskie” (1988) – 9,5 ha; gm. Chojna, na obszarze Cedyñskiego Parku Krajobrazowego. Ols zachowany w stanie naturalnym; liczne gatunki roœlin chronionych. • Rezerwat „Torfowisko Mszarne” (proj.) – 5 ha; gm. Cedynia. Torfowisko wysokie z mszarami: we³niankowym i sosnowym oraz bór bagienny. • Rezerwat „Len” (proj.) – 1,5 ha; gm. Cedynia. Roœlinnoœæ stepu ostnicowego z rzadkimi roœlinami: ostnic¹ w³osowat¹ (Stipa capillata) oraz kserotermicznymi w¹trobowcami. • Rezerwat „Zdroje” (1959) – 2,12 ha; miasto Szczecin. Teren o wyj¹tkowych walorach krajobrazowych; stanowisko naturalnego odnawiania siê cisa (Taxus baccata). • Rezerwat „Bukowe Zdroje” – Rezerwat im. prof. Tadeusza Dominika (1956) – 207,9 ha; gm. Stare Czarnowo. Buczyna pomorska z fragmentami lasu ³êgowego; stanowiska rzadkich roœlin, m.in. turzycy zgrzeb³owatej (Carex strigosa) i stok³osy ga³êzistej (Bromus ramosus); liczne drzewa pomnikowe i g³azy narzutowe. • Rezerwat „Ko³owskie Parowy” – Rezerwat im. Józefa Lewandowskiego (1956) – 24,39 ha; gm. Stare Czarnowo. Kompleks lasów liœciastych: buczyna pomorska i Ÿródliskowa, ³êg olszowy; krajobraz urozmaicony w¹wozami, Ÿródliskami i zanikaj¹cymi strumykami. • Rezerwat „ ródliskowa Buczyna – Rezerwat im. Jerzego Jachowskiego” (1956) – 122,44 ha; gm. Stare Czarnowo. Las bukowy z licznymi storczykami w runie, m.in. kruszczykiem sinym (Epipactis sessilifolia), bu³awnikiem wielkokwiatowym (Cephalanthera alba) i czerwonym (C. rubra). Wystêpuj¹ tu tak¿e rzadko spotykane gleby wywierzyskowe. • Rezerwat „Buczynowe W¹wozy” (1956) – 39,94 ha; gm. Stare Czarnowo. Starodrzew bukowy, fragment kwaœnej d¹browy i ³êgów; stanowiska rzadkich roœlin: ¿ywca cebulkowego (Dentaria bulbifera), manny gajowej (Glyceria nemoralis), wid³aka wroñca (Lycopodium selago). Zachowaniu kolonii gatunków o charakterze górskim i podgórskim sprzyja charakterystyczne ukszta³towanie terenu – pagórkowata morena pociêta licznymi w¹wozami i dolinami potoków. • Rezerwat „Trawiasta Buczyna – Rezerwat im. prof. Stefana Kownasa” (1956) – 79,63 ha; gm. Stare Czarnowo. Typowy pomorski las bukowy z per³ówk¹ jednokwiatow¹ (Melica uniflora) i marzank¹ wonn¹ (Asperula odorata). W niewielkich zag³êbieniach terenu wystêpuj¹ p³aty lasu ³êgowego. Poza tym licznie wystêpuj¹ tu g³azy narzutowe. 177
Korytarz ekologiczny doliny Odry • Rezerwat „Œwidwie” (1988) – 891,28 ha; gm. Dobra. Wielka ostoja ptaków wodno-b³otnych: lêgowych i przelotnych. Rezerwat o randze miêdzynarodowej. • Rezerwat „Bia³odrzew Kopicki” (1985) – 10,5 ha; gm. Stepnica. Obejmuje odcinek wybrze¿a Zalewu Szczeciñskiego i podzielony jest na dwie czêœci – wodn¹ i l¹dow¹. Pozwoli³o to obj¹æ ochron¹ ca³y szereg strefowo rozmieszczonych biotopów, od zbiorowisk g³êboko korzeni¹cych siê makrohydrofitów, a¿ po bardzo rzadki ju¿ w kraju ³êg wierzbowo-topolowy na terasie. • Rezerwat „Czarnocin” (1974) – 9,4 ha; gm. Stepnica. Torfowisko niskie ze skupieniem d³ugosza królewskiego (Osmunda regalis), woskownicy europejskiej (Myrica gale), wiciokrzewu pomorskiego (Lonicera periclymenum); w jego otoczeniu rozwija siê mezotroficzny las olszowo-brzozowy. Planowane jest tak¿e utworzenie Rezerwatu Biosfery na obszarze prawie 1/3 powierzchni województwa szczeciñskiego (w tym i doliny Odry). Brzegi Zalewu Szczeciñskiego W pó³nocnej czêœci Zalewu Szczeciñskiego, do którego uchodzi rzeka Odra, na polskich wyspach znajduj¹ siê jeszcze nastêpuj¹ce obiekty chronione: • Woliñski Park Narodowy (1960) – 4897 ha; obejmuje zachodni¹ czêœæ wyspy Wolin z obszarem wysoczyzny morenowej o wysokoœci dochodz¹cej do 115 m, z malowniczymi brzegami schodz¹cymi stromymi klifami do Ba³tyku i Zalewu Szczeciñskiego. Prawie ca³y obszar parku zajmuj¹ lasy, g³ównie dêbowo-sosnowe, chocia¿ najcenniejsze s¹ buczyny pomorskie. Jest tu wiele gatunków roœlin chronionych, m.in. wiciokrzew pomorski (Lonicera periclymenum), miko³ajek nadmorski (Eryngium maritimum). Park stanowi ostojê rzadkich gatunków ptaków, m.in. bielika (Haliaeetus albicilla), orlika krzykliwego (Aquila pomarina), kani czarnej (Milvus migrans). • Obszar Chronionego Krajobrazu obejmuj¹cy grupê wysp z Wolinem i Uznamem. • Rezerwat „Krasiborskie Paprocie” (1989) – 37,8 ha; miasto Œwinoujœcie. Stanowisko d³ugosza królewskiego (Osmunda regalis) i wiciokrzewu pomorskiego (Lonicera periclymenum). Oba gatunki rosn¹ tu w 140-letnim, wilgotnym lesie olchowo-dêbowym rosn¹cym na torfie. • Rezerwat „Delta Œwiny” (proj.) – 2800 ha; ko³o Krasiboru. Wielka ostoja ptaków wodno-b³otnych, m.in. lêgowisko biegusów zmiennych (Calidris alpina). • Rezerwat „£uniewo” (1973) – 10,54 ha; gm. Wolin. Niewielkie, zarastaj¹ce jezioro. Obiekt bardzo interesuj¹cy, gdy¿ prezentowane s¹ w nim wszystkie fazy sukcesji roœlinnej, od czystego zwierciad³a wody a¿ do torfowiska wysokiego. Ostoja ptaków wodno-b³otnych, m.in. brodŸca samotnego (Tringa ochropus); rzadkie gatunki mchów; kilka gatunków chronionych roœlin. • Rezerwat „Karsiborska Kêpa” (proj. – obecnie 180 ha) – rezerwat ornitologiczny le¿¹cy na terenie ostoi ptaków „Delta Œwiny” o randze europejskiej. GnieŸdzi siê tu m.in. 1% œwiatowej populacji wodniczki oraz 30% polskiej populacji biegusa zmiennego [Szostakowski 1993]. 178
- Page 144 and 145: Fot. 25. Gr¹dy niskie w dolinie Od
- Page 146 and 147: Fot. 29. Remiz (Remiz pendulinus) j
- Page 148 and 149: Wody Odry i jej dolina jako œrodow
- Page 150 and 151: Wody Odry i jej dolina jako œrodow
- Page 152 and 153: Wody Odry i jej dolina jako œrodow
- Page 154 and 155: Wody Odry i jej dolina jako œrodow
- Page 156 and 157: Wody Odry i jej dolina jako œrodow
- Page 158 and 159: Wody Odry i jej dolina jako œrodow
- Page 160 and 161: Wody Odry i jej dolina jako œrodow
- Page 162 and 163: Wody Odry i jej dolina jako œrodow
- Page 164 and 165: Wody Odry i jej dolina jako œrodow
- Page 166 and 167: Wody Odry i jej dolina jako œrodow
- Page 168 and 169: Wody Odry i jej dolina jako œrodow
- Page 170 and 171: Charakterystyka i ocena wybranych w
- Page 172 and 173: Charakterystyka i ocena wybranych w
- Page 174 and 175: Charakterystyka i ocena wybranych w
- Page 176 and 177: Charakterystyka i ocena wybranych w
- Page 178 and 179: Charakterystyka i ocena wybranych w
- Page 180 and 181: Charakterystyka i ocena wybranych w
- Page 182 and 183: Obszary chronione w dolinie Odry st
- Page 184 and 185: Obszary chronione w dolinie Odry
- Page 186 and 187: Obszary chronione w dolinie Odry
- Page 188 and 189: Obszary chronione w dolinie Odry
- Page 190 and 191: Obszary chronione w dolinie Odry Ko
- Page 192 and 193: Obszary chronione w dolinie Odry
- Page 196 and 197: XI. Waloryzacja korytarza ekologicz
- Page 198 and 199: Waloryzacja korytarza ekologicznego
- Page 200 and 201: Waloryzacja korytarza ekologicznego
- Page 202 and 203: XII. Kierunki ochrony przyrody i ko
- Page 204 and 205: Kierunki ochrony przyrody i korytar
- Page 206 and 207: Kierunki ochrony przyrody i korytar
- Page 208 and 209: Kierunki ochrony przyrody i korytar
- Page 210 and 211: Kierunki ochrony przyrody i korytar
- Page 212 and 213: Kierunki ochrony przyrody i korytar
- Page 214 and 215: Kierunki ochrony przyrody i korytar
- Page 216 and 217: Kierunki ochrony przyrody i korytar
- Page 218 and 219: Kierunki ochrony przyrody i korytar
- Page 220 and 221: Kierunki ochrony przyrody i korytar
- Page 222 and 223: Summary place in two ways. In the f
- Page 224 and 225: Summary • 336 km-long tract of th
- Page 226 and 227: Summary the bream) the natural livi
- Page 228 and 229: Summary An evaluation of waterfowl
- Page 230 and 231: Summary nate here, but there are al
- Page 232 and 233: Summary Œcinawa Depression (class
- Page 234 and 235: Summary 1. Taking over from the Age
- Page 236 and 237: Summary taken under consideration.
- Page 238 and 239: Summary barges and, related to this
- Page 240 and 241: Summary 2. The State Treasury’s A
- Page 242 and 243: Bibliografia ADAMSKI A. 1993 . Wart
<strong>Korytarz</strong> <strong>ekologiczny</strong> <strong>doliny</strong> <strong>Odry</strong><br />
• Rezerwat „Œwidwie” (1988) – 891,28 ha; gm. Dobra. Wielka ostoja ptaków wodno-b³otnych:<br />
lêgowych i przelotnych. Rezerwat o randze miêdzynarodowej.<br />
• Rezerwat „Bia³odrzew Kopicki” (1985) – 10,5 ha; gm. Stepnica. Obejmuje odcinek<br />
wybrze¿a Zalewu Szczeciñskiego i podzielony jest na dwie czêœci – wodn¹ i l¹dow¹.<br />
Pozwoli³o to obj¹æ ochron¹ ca³y szereg strefowo rozmieszczonych biotopów, od zbiorowisk<br />
g³êboko korzeni¹cych siê makrohydrofitów, a¿ po bardzo rzadki ju¿ w kraju<br />
³êg wierzbowo-topolowy na terasie.<br />
• Rezerwat „Czarnocin” (1974) – 9,4 ha; gm. Stepnica. Torfowisko niskie ze skupieniem<br />
d³ugosza królewskiego (Osmunda regalis), woskownicy europejskiej (Myrica<br />
gale), wiciokrzewu pomorskiego (Lonicera periclymenum); w jego otoczeniu rozwija<br />
siê mezotroficzny las olszowo-brzozowy.<br />
Planowane jest tak¿e utworzenie Rezerwatu Biosfery na obszarze prawie 1/3 powierzchni<br />
województwa szczeciñskiego (w tym i <strong>doliny</strong> <strong>Odry</strong>).<br />
Brzegi Zalewu Szczeciñskiego<br />
W pó³nocnej czêœci Zalewu Szczeciñskiego, do którego uchodzi rzeka Odra, na polskich<br />
wyspach znajduj¹ siê jeszcze nastêpuj¹ce obiekty chronione:<br />
• Woliñski Park Narodowy (1960) – 4897 ha; obejmuje zachodni¹ czêœæ wyspy Wolin<br />
z obszarem wysoczyzny morenowej o wysokoœci dochodz¹cej do 115 m, z malowniczymi<br />
brzegami schodz¹cymi stromymi klifami do Ba³tyku i Zalewu Szczeciñskiego.<br />
Prawie ca³y obszar parku zajmuj¹ lasy, g³ównie dêbowo-sosnowe, chocia¿ najcenniejsze<br />
s¹ buczyny pomorskie. Jest tu wiele gatunków roœlin chronionych, m.in. wiciokrzew<br />
pomorski (Lonicera periclymenum), miko³ajek nadmorski (Eryngium maritimum).<br />
Park stanowi ostojê rzadkich gatunków ptaków, m.in. bielika (Haliaeetus albicilla),<br />
orlika krzykliwego (Aquila pomarina), kani czarnej (Milvus migrans).<br />
• Obszar Chronionego Krajobrazu obejmuj¹cy grupê wysp z Wolinem i Uznamem.<br />
• Rezerwat „Krasiborskie Paprocie” (1989) – 37,8 ha; miasto Œwinoujœcie. Stanowisko<br />
d³ugosza królewskiego (Osmunda regalis) i wiciokrzewu pomorskiego (Lonicera<br />
periclymenum). Oba gatunki rosn¹ tu w 140-letnim, wilgotnym lesie olchowo-dêbowym<br />
rosn¹cym na torfie.<br />
• Rezerwat „Delta Œwiny” (proj.) – 2800 ha; ko³o Krasiboru. Wielka ostoja ptaków<br />
wodno-b³otnych, m.in. lêgowisko biegusów zmiennych (Calidris alpina).<br />
• Rezerwat „£uniewo” (1973) – 10,54 ha; gm. Wolin. Niewielkie, zarastaj¹ce jezioro.<br />
Obiekt bardzo interesuj¹cy, gdy¿ prezentowane s¹ w nim wszystkie fazy sukcesji<br />
roœlinnej, od czystego zwierciad³a wody a¿ do torfowiska wysokiego. Ostoja ptaków<br />
wodno-b³otnych, m.in. brodŸca samotnego (Tringa ochropus); rzadkie gatunki<br />
mchów; kilka gatunków chronionych roœlin.<br />
• Rezerwat „Karsiborska Kêpa” (proj. – obecnie 180 ha) – rezerwat ornitologiczny<br />
le¿¹cy na terenie ostoi ptaków „Delta Œwiny” o randze europejskiej. GnieŸdzi siê<br />
tu m.in. 1% œwiatowej populacji wodniczki oraz 30% polskiej populacji biegusa<br />
zmiennego [Szostakowski 1993].<br />
178
Change language