Korytarz ekologiczny doliny Odry pdf

Korytarz ekologiczny doliny Odry
W obszarze tym znajduje siê kilka cennych ostoi ptaków o randze europejskiej. S¹ to:
Zalew Szczeciñski, jezioro Œwidwie (objêty Konwencj¹ z Ramsar), Zalew Kamieñski ko³o
Kamienia Pomorskiego i delta Œwiny.
Do ostoi o randze krajowej zaliczaj¹ siê tu: dolina rzek Œwiniec i Niemica ko³o Kamienia
Pomorskiego, oraz £¹ki Skoszewskie w gminie Wolin.
2. Lasy doliny Odry
Walory przyrodnicze
Lasy doliny Odry tworz¹ kompleks zespo³ów leœnych uwarunkowanych czynnikami hydrologiczno-edaficznymi
charakterystycznymi dla dolin du¿ych rzek. Zwi¹zane s¹ z zalewami,
wodami stagnuj¹cymi oraz p³yn¹cymi. Kompleks ów tworz¹ lasy liœciaste porastaj¹ce
tarasy rzeki – ³êgi, gr¹dy i olsy. Lasy te cechuje znaczna ró¿norodnoœæ siedliskowa oraz
ogromne bogactwo form roœlinnych i zwierzêcych – pod wzglêdem bioró¿norodnoœci
mo¿na je przyrównaæ do niektórych lasów strefy deszczowej. S¹ to wiêc najbogatsze typy
lasów Europy. Lasy iglaste rosn¹ na zboczach doliny Odry i na przylegaj¹cych do niej
wysoczyznach.
Komopleks wilgotnych lasów odrzañskich porasta po polskiej stronie prawie 18 500 ha
doliny Odry. W porównaniu z lasami nadrzecznymi Europy Zachodniej, w której, np. najwiêkszy
las ³êgowy nad Renem ma tylko 700 ha powierzchni, jest to ogromny obszar. Lasy
odrzañskie, dziêki zachowaniu wielu fragmentów naturalnej szaty roœlinnej oraz przebogatej
awifaunie, mo¿na zaliczyæ do najcenniejszych obszarów Europy.
W porównaniu z lasami pozosta³ej czêœci, w której dominuj¹ bory z przewag¹ sosny
(sadzonej ze wzglêdów gospodarczych równie¿ na wielu siedliskach leœnych), lasy liœciaste
doliny Odry przedstawiaj¹ siê imponuj¹co. S¹ to zbiorowiska wielogatunkowe, z³o¿one
z takich gatunków drzew, jak: topola czarna (Populus nigra), topola bia³a (Populus alba),
wierzba bia³a (Salix alba), wierzba krucha (Salix fragilis), wi¹z pospolity (Ulmus campestris),
wi¹z szypu³kowy (Ulmus laevis), d¹b szypu³kowy (Quercus robur), lipa drobnolistna
(Tilia cordata), klon polny (Acer campestre), olsza czarna (Alnus glutinosa), jesion (Fraxinus
excelsior), grab (Carpinus betulus), grusza (Pirus communis), jab³oñ (Malus silvestris),
czereœnia (Cerasus avium). Przez obszar doliny Odry przebiegaj¹ zasiêgi geograficzne kilku
gatunków drzew: brekinii (Sorbus torminalis) na terenie Pradoliny Wroc³awskiej – granica
wschodnia; jod³y (Abies alba) na terenie Obni¿enia Œcinawskiego – granica pó³nocna; olszy
szarej (Alnus incana) na terenie Pradoliny G³ogowskiej – granica pó³nocna oœrodka karpackiego;
œwierka (Picea abies) na terenie Doliny Œrodkowej Odry – granica pó³nocna. Na skarpie
Doliny Dolnej Odry znajduje siê jedyne w Polsce stanowisko dêbu omszonego (Quercus
pubescens), które jest chronione w rezerwacie „Bielinek”.
Tak¿e ze wzglêdu na wiek drzewostanów, który w Polsce obni¿y³ siê w ostatnich latach
wskutek przekraczania etatów rêbnych, lasy doliny Odry s¹ enklaw¹ starodrzewi, co jeszcze
podnosi ich wartoœæ. Niedostêpnoœæ terenu (okresowe zalewy) i traktowanie czêœci lasów na
miêdzywalu jako wodochronnych powodowa³o dotychczas ich ekstensywne u¿ytkowanie –
stosowano tu g³ównie gospodarkê przerêbow¹. Dziêki temu do dzisiaj zachowa³a siê w tych
lasach wielka liczba dziuplastych drzew, wywrotów oraz przestoi drzew pomnikowych. S¹
156