Korytarz ekologiczny doliny Odry pdf

Charakterystyka i ocena wybranych walorów przyrody w dolinie Odry
istnienie a¿ 21 zespo³ów roœlinnych; wa¿na ostoja ptaków wodno-b³otnych o randze
europejskiej objêta Konwencj¹ z Ramsar [Gromadzki i in. 1994];
• odcinek doliny Odry: Porzecze – Kostrzynek; obszar o powierzchni oko³o 1300 ha, na
który sk³adaj¹ siê zalewane ³¹ki i starorzecza na prawym brzegu Odry; w szczególnie
dobrym stanie s¹ dwa fragmenty tego obszaru:
• rejon Porzecza z doskonale zachowanymi starorzeczami; tereny wa¿ne dla ptaków
wodno-b³otnych,
• odcinek Siekierki – Kostrzynek; tereny bagienne wystêpuj¹ tu miêdzy dwoma starorzeczami
i zajmuj¹ obszar oko³o 800 ha; przy wysokim poziomie wody w Odrze
tworzy siê tu rozlewisko na powierzchni 400-500 ha; teren wa¿ny dla ptaków wodno-b³otnych.
Dolina Dolnej Odry
Odcinek ten dzieli siê wyraŸnie na dwie czêœci.
• Kostrzynek – Widuchowa; wystêpuj¹ tu du¿e starorzecza oraz znaczne obszary ³¹k,
z których najwiêksze (zmeliorowane) to „¯u³awy Cedyñskie” o powierzchni oko³o
1100 ha (g³ównie na zawalu);
• Miêdzyodrze; najwiêkszy (ok. 6500 ha z krajobrazem otwartym) i najcenniejszy
obszar bagienny w dolinie Odry; torfowisko Miêdzyodrze „to teren bagienny, grz¹ski,
niedostêpny. £atwiej tu dop³yn¹æ ³ódk¹ ni¿ dojœæ pieszo – tak wiele przeszkód piêtrzy
siê na tych bezdro¿ach. Nawet œcie¿ki biegn¹ce wzd³u¿ wa³ów urywaj¹ siê nad
kana³ami, gdzie œluzy i mostki uleg³y zniszczeniu” [Jasnowska 1992]; wyró¿niono tu
16 zespo³ów wodnych, w tym tak rzadkie, jak: zespó³ salwinii p³ywaj¹cej (Spirodelo-
Salvinietum natantis), zespó³ rdestnicy stêpionej (Potamogetonetum obtusifolii),
zespó³ grzybieñczyka wodnego (Nymphoidetum peltatae) oraz 11 zespo³ów szuwarowych,
w tym rzadki zespó³ z przêstk¹ pospolit¹ (Eleocharito-Hippuridetum), a tak¿e
zio³oroœla, turzycowiska (na najwiêkszej powierzchni), mechowiska oraz ³¹ki zmiennowilgotne
(lasy omówiono oddzielnie); jest to najbardziej naturalny obszar otwartych
bagien w ca³ej dolinie Odry.
W obszarze tym znajduj¹ siê dwie wybitne ostoje ptaków o randze europejskiej. S¹ to
„Jeziora We³tyñskie” ko³o Gryfina i obszar „Doliny Dolnej Odry”, obejmuj¹cy pas d³ugoœci
150 km, od Kostrzyna do ujœcia Odry do Zalewu Szczeciñskiego wraz z jeziorem D¹bie
[Gromadzki i in. 1994].
Ju¿ poni¿ej ujœcia Odry do Zalewu Szczeciñskiego znajduje siê rejon delty wstecznej
rzeki Œwiny, le¿¹cy nad Zalewem Szczeciñskim, po drugiej stronie ujœcia Odry do zalewu.
Bagienno-torfowiskowy obszar zajmuje tu oko³o 2800 ha powierzchni, na który sk³adaj¹ siê
trzcinowiska (g³ównie zespó³ Scirpo-Phragmitetum) 1 , pastwiska, ³¹ki i nieu¿ytki. Na uwagê
zas³uguj¹ halofilne zbiorowiska szuwarowo-³¹kowe, m.in. zespó³ Juncetum Gerardi atlantico-balticum
maritima, zespó³ Junco-Samoletum valerandi oraz zespó³ Puccinello-Spergularietum
salinae [Osiejuk i in. 1993]. Jest to ostoja cennej awifauny lêgowej.
1 Nazwy zespo³ów zosta³y podane bezpoœrednio za Osiejukiem i in. [1993].
155