Korytarz ekologiczny doliny Odry pdf

Korytarz ekologiczny doliny Odry
(Falco tinnunculus), dziêcio³a zielonosiwego (Picus canus), œwiergotka polnego (Anthus
campestris), kl¹skawkê (Saxicola torquata) i kruka (Corvus corax).
W okresie przelotów tereny nad O³aw¹ nie s¹ zbyt atrakcyjne dla ptaków, w przeciwieñstwie
do znajduj¹cych siê na przeciwleg³ym koñcu Wroc³awia pól irygacyjnych.
Na polach irygacyjnych oraz na przyleg³ych do Odry terenach gnie¿d¿¹ siê m.in.: perkozek
(Tachybaptes ruficollis), zausznik (Podiceps migricollis), b¹czek (Ixobrychus minutus),
bocian bia³y (Ciconia ciconia), ³abêdŸ niemy (Cygnus olor), krakwa (Anas strepera),
cyranka (Anas querquedula), p³askonos (Anas clypeata), czernica (Aythya fuligula), trzmielojad
(Pernis apivorus), kania czarna (Milvus migrans), jastrz¹b (Accipiter gentilis),
b³otniak stawowy (Circus aeruginosus), pustu³ka (Falco tinnunculus), przepiórka (Coturnix
coturnix), wodnik (Rallus aquaticus), derkacz (Crex crex), kokoszka wodna (Gallinula
chloropus), sieweczka rzeczna (Charadrius dubius), czajka (Vanellus vanellus), krwawodziób
(Tringa totanus), brodziec piskliwy (Actitis hypoleucos), rycyk (Limosa limosa),
bekas (Gallinago gallinago), œmieszka (Larus ridibundus), sowa uszata (Asio otus), puszczyk
(Strix aluco), lelek (Caprimulgus europaeus), jerzyk (Apus apus), zimorodek (Alcedo
atthis), dziêcio³ zielony (Picus viridis), dziêcio³ zielonosiwy (Picus canus) i dziêcio³ œredni
(Dendrocopos medius). Jak widaæ, teren ten ma du¿e znaczenie dla gniazdowania wielu rzadkich
gatunków, mimo ¿e wystêpuj¹ one w ograniczonej liczbie (od jednej do kilku par).
Pola irygacyjne maj¹ te¿ ogromne znaczenie dla ptaków przelotnych, przede wszystkim
dla siewkowatych i zimuj¹cych. Stwierdzono tam du¿e bogactwo gatunków oraz znaczne
koncentracje osobników (do 1000 w czasie jednej kontroli).
Na uwagê zas³uguj¹ coroczne stwierdzenia zimowania ro¿eñca (Anas acuta) i œwistuna
(Anas penelope) na Odrze pod Brzegiem [Stajszczyk 1992].
Obszar na wschód od Siechnic, pomiêdzy prawym brzegiem O³awy a Odr¹, poroœniêty
jest przez lasy ³êgowe i gr¹dy. Jak wynika z przeprowadzonych tam badañ [Tomia³ojæ, Profus
1977], œrodowisko to jest bardzo bogate zarówno pod wzglêdem iloœci wystêpuj¹cych
gatunków, jak i osi¹ganego przez nie zagêszczenia. Sumuj¹c dane z kilku powierzchni próbnych
mo¿na stwierdziæ wystêpowanie oko³o 60 gatunków ptaków. Do najbardziej interesuj¹cych
nale¿¹: trzmielojad (Pernis apivorus), kania czarna (Milvus migrans), bocian czarny
(Ciconia nigra), s³onka (Scolopax rusticola), dziêcio³ zielonosiwy (Picus canus), dziêcio³
œredni (Dendrocopos medius) i mucho³ówka bia³oszyja (Ficedula albicollis). Gatunki te
znajduj¹ dogodne warunki bytowania w zespo³ach leœnych o charakterze naturalnym,
z wykszta³conymi wszystkimi piêtrami roœlinnoœci. Nie bez znaczenia jest równie¿ obecnoœæ
starych, spróchnia³ych pni wœród drzewostanu.
Drugi kompleks lasów znajduje siê ko³o Malczyc. Podczas waloryzacji ornitologicznej
projektowanego parku krajobrazowego „Dolina Odry I” [Bobrowicz i Karnas 1992] stwierdzono
wystêpowanie w lasach pomiêdzy Miêkini¹ a Lubi¹¿em m.in. 3 par bociana czarnego
(Ciconia nigra), 4 pary trzmielojada (Pernis apivorus), 7 par kani czarnej (Milvus migrans),
2 par kani rdzawej (M. milvus), 1 parê bielika (Haliaeetus albicilla), 1 parê kobuza (Falco
subbuteo), 5 par ¿urawia (Grus grus), kilka par bekasa (Gallinago gallinago) i s³onki (Scolopax
rusticola), 1 parê brodŸca samotnego (Tringa ochropus), dziêcio³a zielonosiwego
(Picus canus) i wiele par dziêcio³a œredniego (Dendrocopos medius).
122