Korytarz ekologiczny doliny Odry pdf

Korytarz ekologiczny doliny Odry
• podgorza³ka (Aythya nyroca),
• nurogêœ (Mergus merganser),
• trzmielojad (Pernis apivorus),
• kania czarna (Milvus migrans),
• krogulec (Accipiter nisus),
• pustu³ka (Falco tinnunculus),
• kobuz (Falco subbuteo),
• derkacz (Crex crex),
• ¿uraw (Grus grus),
•
• bekas (Gallinago gallinago),
• s³onka (Scolopax rusticola),
• rycyk (Limosa limosa),
• krwawodziób (Tringa totanus),
•
•
•
• mewa pospolita (Larus canus),
•
•
• dudek (Upupa epops),
• siniak (Columba oenas),
• zimorodek (Alcedo atthis),
•
•
•
•
sieweczka rzeczna (Charadrius dubius),
brodziec samotny (Tringa ochropus),
brodziec piskliwy (Actitis hypoleucos),
mewa œmieszka (Larus ridibundus),
rybitwa zwyczajna (Sterna hirundo),
rybitwa czarna (Chlidonias nigra),
dziêcio³ œredni (Dendrocopos medius),
dziêcio³ zielonosiwy (Picus canus),
mucho³ówka bia³oszyja (Ficedula albicollis),
dziwonia (Carpodacus erythrinus).
2. Stopieñ zbadania awifauny Odry i jej doliny
Wzmianki o ptakach stwierdzonych w dolinie Odry mo¿na znaleŸæ w dawnych opracowaniach
ornitologów niemieckich dotycz¹cych Œl¹ska [Kollibay 1906, Pax 1925] i Pomorza
Zachodniego [Robieñ 1928, Tischler 1941]. Wraz z rozwojem badañ ornitologicznych
w Polsce powojennej pojawia³y siê nowe opracowania dotycz¹ce awifauny, w tym
odnosz¹ce siê do doliny Odry. W pierwszej kolejnoœci dotyczy³y one ptaków wodno-
-b³otnych oraz leœnych i obejmowa³y najciekawsze i najmniej zmienione fragmenty krajobrazu
nadodrzañskiego. Obszernych opracowañ doczeka³y siê m.in.: stawy rezerwatu
£ê¿czak [Harmata 1963, 1972, Krotoski 1987], stawy Wielik¹t [Cempulik 1985] oraz
114