Korytarz ekologiczny doliny Odry pdf

Odra jako korytarz ekologiczny – analiza ichtiofaunistyczna
1994]. Gatunek mocno zagro¿ony, objêty ochron¹ gatunkow¹, umieszczony na liœcie zagro-
¿onych gatunków ryb œwiata [Witkowski, Kusznierz w druku].
Stosunkowo rzadkimi gatunkami nale¿¹cymi do rodziny karpiowatych s¹ w zlewni Odry
nastêpuj¹ce gatunki.
Boleñ (Aspius aspius). Wystêpuje w Odrze, Warcie i dolnych biegach ich dop³ywów.
Jest to gatunek litofilny i w okresie rozrodu musi znaleŸæ w rzece odcinki o kamienistym
dnie. Przez kilka lat bolenie by³y w regresie, jednak dziêki mo¿liwoœci odbywania tar³a na
ostrogach i innego rodzaju umocnieniach brzegowych, a tak¿e na skutek zmniejszenia siê
liczebnoœci szczupaków ich liczba wyraŸnie siê zwiêksza. Z Odry i dolnej Warty, gdzie
liczba boleni jest najwiêksza penetruj¹ one czêsto wiêksze dop³ywy tych rzek.
Piekielnica (Alburnoides bipunctatus). ObecnoϾ tej ryby stwierdzono tylko w kilku
dop³ywach Warty [Jaskowski 1962]. Gatunek ten pospolity we wszystkich karpackich
dop³ywach Wis³y w dorzeczu Odry jest nies³ychan¹ rzadkoœci¹. Jest gatunkiem zagro¿onym
wyginiêciem i chronionym [Witkowski 1992].
Certa (Vimba vimba). Jest to gatunek dwuœrodowiskowy, anadromiczny. Przez kilkanaœcie
lat liczebnoœæ certy gwa³townie mala³a, przesta³a wstêpowaæ m.in. do We³ny, w której
dawniej obserwowano liczne tarliska [Jaskowski 1962]; nadal wystêpuje w Gwdzie i Drawie,
a tak¿e w Odrze, a¿ po próg zapory w Wa³ach Œl¹skich. Najwy¿ej po³o¿one tarliska
certy znajduj¹ siê w dolnych biegach Bobru i Baryczy, nie jest jednak wykluczone, ¿e podobnie
jak boleñ certa równie¿ odbywa tar³o na kamieniach ostróg i innych budowli regulacyjnych.
Œwinka (Chondrostoma nasus) i brzana (Barbus barbus). Oba gatunki w górnej i œrodkowej
Odrze (po Kotlinê Kargowsk¹) s¹ nieliczne i rzadkie. Brak im tu odpowiednich tarlisk
(s¹ litofilne, ale szukaj¹ tarlisk na p³yciznach w œrodku rzeki), a jednoczeœnie ich narybek
tylko w niewielkim stopniu sp³ywa z dop³ywów, gdy¿ i w nich s¹ one nieliczne. Nieco
wiêcej przedstawicieli obu gatunków wystêpuje w dolnej Odrze (Dolina Œrodkowej Odry
i Lubuski Prze³om Odry). Prawdopodobnie migruj¹ tu z Warty, Drawy i Gwdy, gdzie jeszcze
wystêpuj¹ stosunkowo liczne ich populacje [Jaskowski 1962, Penczak i in. 1992,
Koszaliñski i in. 1989].
Ciosa (Pelecus cultratus). Wystêpowanie tego gatunku ogranicza siê do Zalewu Szczeciñskiego
[Rolik, Rembiszewski 1987]. Jest gatunkiem chronionym.
Ró¿anka (Rhodeus sericeus amarus). Jest to ryba stosunkowo pospolita w wiêkszoœci
dop³ywów Odry. W samej Odrze wystêpuje od ujœcia Nysy K³odzkiej, rozcieñczaj¹cej prowadzone
Odr¹ zanieczyszczenia do ujœcia do Zalewu Szczeciñskiego. Gatunek chroniony.
Najliczniejsze spoœród karpiowatych w Odrze i jej dop³ywach s¹ gatunki pospolite,
wystêpuj¹ce prawie w ca³ym biegu Odry oraz przynajmniej w dolnych partiach wiêkszoœci
jej dop³ywów. S¹ to: p³oæ (Rutilus rutilus), jelec (Leuciscus leuciscus), kleñ (Leuciscus cephalus),
jaŸ (Leuciscus idus), wzdrêga (Scardinius erythrophtalmus), s³onecznica (Leucaspius
delineatus), ukleja (Alburnus alburnus), kr¹p (Blicca bjoerkna), leszcz (Abramis
brama), rozpiór (Abramis ballerus) – rysunek 14, lin (Tinca tinca), kie³b (Gobio gobio)
i karaœ (Carassius carassius).
109