Korytarz ekologiczny doliny Odry pdf

Korytarz ekologiczny doliny Odry
kukilometrowego odcinka Bobru (od Ujœcia do Odry po zaporê zbiornika w Raduszcu).
Minog rzeczny jest gatunkiem wymienionym w Polskiej czerwonej ksiêdze zwierz¹t,
a wed³ug Witkowskiego [1992] nale¿y do gatunków zagro¿onych.
Minog strumieniowy (Lampetra planeri). Jest to gatunek jednoœrodowiskowy, wystêpuje
w licznych dop³ywach dorzecza Odry. Jaskowski [1962] odnotowa³ jego obecnoœæ
w dop³ywach Warty – Struga Goœliska, G³ówienka, górny bieg Wiercicy, Gwda, Korytnica.
Minogi strumieniowe s¹ obecne tak¿e w dorzeczu Bobru – Kwisie i jej dop³ywach, BrzeŸnicy,
Kozierskiej Strudze [B³achuta i in. 1994], w Kaczawie [Witkowski i B³achuta 1988],
w Widawie [Witkowski i in. 1991], Smortawie i Stobrawie [B³achuta i in. w przygotowaniu]
oraz w Nysie K³odzkiej [B³achuta i Witkowski 1990, Witkowski 1979]. Minog strumieniowy
jest gatunkiem wymienionym w Polskiej czerwonej ksiêdze zwierz¹t, a wed³ug
Witkowskiego [1992] nale¿y do gatunków potencjalnie zagro¿onych.
Jesiotrowate – Acipenseridae
Jesiotr zachodni (Acipenser sturio). Jeszcze na prze³omie XIX i XX wieku jesiotry by³y
spotykane w dorzeczu Odry stosunkowo czêsto. Jaskowski [1962], cytuj¹c Kulmatyckiego
[1933] i Grotriana [1899, 1901, 1907] podaje, ¿e w czasie powodzi w 1888 roku od³owiono
w Warcie w okolicy Poznania 45 okazów tego gatunku. Jesiotr wstêpowa³ w dop³ywy Odry
doœæ wysoko – w 1888 roku z³owiono 150 kg okaz w Gwdzie w okolicy wsi Byszki,
w Warcie jeszcze w 1915 roku widziano jesiotra przy jazie m³yñskim w Konopnicy, a tar³o
jesiotrów obserwowano w okolicach miejscowoœci WoŸnik. W 1932 roku z³owiono jesiotra
pomiêdzy Koninem i Ko³em [Jaskowski 1962]. Jesiotr zachodni nale¿y do gatunków, które
wed³ug Witkowskiego [1991, 1992] wyginê³y. Za taki gatunek zosta³y te¿ uznane w Polskiej
czerwonej ksiêdze zwierz¹t [G³owaciñski (red.) 1992].
Wêgorzowate – Anguillidae
Wêgorz (Anguilla anguilla). Wêgorz zarówno w Odrze, jak i wiêkszoœci jej dop³ywów jest
pospolitym gatunkiem, choæ nigdzie nie osi¹ga znacznych zagêszczeñ. Spotykany jest
w prawie ca³ym biegu Odry. Wystêpuje nawet w jej górskich dop³ywach – w Kaczawie
i Kwisie odnotowano jego obecnoœæ w odcinkach zaliczanych do krainy pstr¹ga [B³achuta
i in. 1994, Witkowski i B³achuta 1988]. W dolnym biegu Odry od³awiano rocznie (spó³dzielnia
rybacka w Gryfinie) od 10,4 do 84,0 ton wêgorzy. Od lat szeœædziesi¹tych po³owy te
jednak systematycznie mala³y [Wiœniewolski 1987]. Gatunkiem tym dorybia siê dop³ywy
Odry, a szczególnie istniej¹ce na nich zbiorniki zaporowe (inf. ustna dyrektorów ZO PZW
w Opolu, Wroc³awiu, Legnicy, Jeleniej Górze, Zielonej Górze).
£ososiowate – Salmonidae
£osoœ (Salmo salar). £osoœ dawniej wstêpowa³ na tar³o stosunkowo licznie w dop³ywy górnej
Odry a¿ po Olzê [Pax 1925]. Zabudowa hydrotechniczna górnej Odry i jej dop³ywów,
oraz zanieczyszczenie wód spowodowa³y, ¿e obecnie nie pojawia siê ju¿ powy¿ej ujœcia
Warty [B³achuta 1993a, Che³kowski i Che³kowska 1992, Witkowski 1992]. Nale¿y jednak
odnotowaæ, ¿e w grudniu 1979 roku w okolicy G³ogowa zosta³ z³owiony jeden okaz o masie
oko³o 2 kg [Nalborczyk, inf. ustna]. W po³owach rybackich z Odry przesta³ byæ wykazywany
od roku 1965, kiedy to spó³dzielnia w Gryfinie od³owi³a jeszcze 100 kg ³ososi [Wiœniewolski
1987].
106