5 4. S T E R I J I N O P O Z O R J E

1868, nakon gostovanja u Beogradu, a na poziv kneza Mihaila, Jovan Đorđević s polovinom novosadskog
ansambla, osniva Narodno pozorište u Beogradu.
1914 - 1941. Najteži period u istoriji SNP. Često mu menjaju ime, od 1920. u njegovom sastavu je i Opera
(ukinuta već 1925, zbog nedostatka novca i pretvorena u Operetu), 1928, u noći između 22. i 23. januara,
izgorela je zgrada (i u njoj kompletan fundus i biblioteka neprocenjive vrednosti) Pozorišta Dunđerskog u
kojem je SNP igralo predstave...
1945, 17. marta, prva predstava nakon Drugog svetskog rata: Najezda Leonida Leonova, u režiji Jovana
Konjovića. Prvi posleratni upravnik je pesnik Žarko Vasiljević. Pozorište je obnovljeno pod imenom
Vojvođansko narodno pozorište, pod kojim će raditi sve do 1951, kada mu se vraća ime Srpsko narodno
pozorište.
1958. na čelo kuće stupa Miloš Hadžić, upravnik s najdužim stažom (do 1979) čije je vreme upravnikovanja
nazvano "zlatnim dobom" SNP.
1947. osnovana je Opera Srpskog narodnog pozorišta.
1950. osnovan Balet Srpskog narodnog pozorišta.
1956. SNP je inicijator i osnivač Sterijinog pozorja.
1981, 28. marta, iz Sokolskog doma SNP, u svojoj 120 sezoni, useljava se u sadašnju zgradu. Taj dan
ustanovljen je tada kao Dan Srpskog narodnog pozorišta.
2006, septembra, SNP ulazi u svoju 146. sezonu kao član Evropske teatarske konvencije (od juna) i kao član
asocijacije Pozorište bez granica, u kojoj su i: Odsek za kulturu grada Šćećina, Poljska, Teatar "Gardonyi",
Eger (Mađarska), Teatar "Tamasi", Sv. Đorđe (Rumunija) i Teatar "Rictus", Nant (Francuska).
P R E D S T A V A
REČ DRAMATURGA
U svom, četvrtom po redu nastanka dramskom tekstu, Milena Marković istražuje istovremeno i mogući profil
tipične “junakinje našeg doba”, i jednu od najpopularnijih i za scensko uprizorenje najtežih dramskih
konvencija – konvenciju bajke. Brod za lutke je dramski tekst u kome se smenjuju i tragično, i farsično, i
groteskno; međutim, budući da je u isto vreme ova drama i originalno “putovanje” kroz Snežanu i sedam
patuljaka, Zlatokosu, Ivicu i Maricu i druge kultne bajke zapadne tradicije, reč je o projektu koji spaja
modernost izraza i vrhunsku veštinu pisanja, te mu je u tom smislu mesto na elitnoj dramskoj sceni Srpskog
narodnog pozorišta.
Ujedno, Brod za lutke reprezentuje Srpsko narodno pozorište na festivalu koji organizuje novoustanovljena
asocijacija “Kvartet”.
Svetislav JOVANOV
R E Č S E L E K T O R A
Protkan fantastičkom spisateljskom maštom Milene Marković, Brod za lutke na naizgled predmetno, muzički i
simbolički prenatrpanoj sceni SNP-a povezuje krug presnog života kakav danas znamo sa krugom večnih
bajki uz brze izmene stilskih i žanrovskih odrednica igre iz kojih naizmenično, pa i unisono, provejava duh
prve romanse, groteske, karikaturalnog verizma, konačne tragičke ispražnjenosti bića i vremena... Nasuprot,
ali i u prilog tome, statična uporišta ove protejski zahuktale igre u kojoj se stapaju naracija i poezija,
mladalačke svetkovine želje i njihovi skršeni preostaci postaju simbolički višeznačne maske uz punu
interakciju glumaca/likova s njima, kao i snažan muzički fon Darka Rundeka koji celom ovom gorkom
zamešateljstvu daruje gromadna figura orkestra postavljenog uživo na sceni, poput nekog čvrstog a opet ne
baš opipljivog uporišta.
Očigledno složeno, pa i ponešto pretenciozno u zamisli, ali i podjednako živo, scenski ubedljivo, zahvaljujući
izbalansiranoj, preciznoj režiji mlade rediteljke koliko i briljantnoj igri Jasne Đuričić kojoj u gotovo
podjednako podignutom/multipliciranom interpretativnom ključu dobro pariraju Draginja Voganjac, Milica
Grujičić, Radoje Čupić, Nenad Pećinar, Radovan Vujović.
Igor BURIĆ i Vladimir KOPICL
R E D I T E L j – Ana TOMOVIĆ
Rođena 1979. u Beogradu. Diplomirala pozorišnu i radio režiju na FDU- u Beogradu, u klasi prof. Egona
Savina i asistenta Dušana Petrovića. Režirala predstave: ”Creeps” (Nakaze) Luca Hibnera (Beogradsko
dramsko pozorište, 2004), ”Patka” Stele Fihili (Kraljevačko pozorište, 2005), ”halFlajf” Filipa Vujoševića
(Atelje 212, 2005), ”Povratak Kazanove” Artura Šniclera (Srpsko narodno pozorište, 2007), ”Monogamija”
PRESS - 54. Sterijino pozorje 2009. 52