CEM&TY; nr 1(8) - Lafarge

CEMENT
magazyn dla klientów Lafarge Cement nr 1 (8) / 2009
TM
CEMENTUJEMY WIĘZI
Na lepsze
i trudniejsze czasy
Rozmowa z Piotrem Świątkiem
BEZPIECZNIE Z LAFARGE
Kosztowne
oszczędności
ZRÓB TO Z LAFARGE
Układanie
kostki brukowej

SPIS TREŚCI
Szanowni Państwo!
Miło nam poinformować, że Lafarge Cement otrzymał
nagrodę „Budowlana firma roku” w kategorii „Producent
materiałów i technologii”. To wyróżnienie przyznawane
jest przez miesięcznik „Builder” przedsiębiorstwom za
dynamiczny rozwój i osiągnięcia na rynku oraz menedżerom
tych fi rm za skuteczne zarządzanie i wyróżniające
się sukcesy rynkowe. Na uroczystej gali „Buildera”
prezes zarządu Lafarge Cement SA Luc Callebat odebrał
również imienne wyróżnienie specjalne za skuteczne
zarządzanie fi rmą.
To nie koniec naszych sukcesów. Dwa produkty Lafarge
Cement zdobyły nagrodę w konkursie TopBuilder organizowanym
również przez miesięcznik „Builder”.
Kapituła konkursu oceniła m.in. produkty budowlane
wprowadzone na rynek w 2008 roku. W kategorii
„Materiały i technologie” nagrodziła Cement Standard ®
120 dni oraz Cement HSR. Statuetka TopBuilder została
wręczona podczas styczniowych targów BUDMA.
Pierwszy z tych dwóch produktów – workowany Cement
Standard ® 120 dni – to uniwersalne spoiwo o przedłużonej
do czterech miesięcy gwarancji. Wierzymy,
że mieli już Państwo okazję przekonać się o jego podwyższonej
urabialności i plastyczności, które przyspieszają
tempo prac budowlanych. Z kolei Cement HSR
(CEM I 42,5 N-HSR/NA) gwarantuje trwałość specjalistycznych
konstrukcji inżynierskich dzięki wyjątkowym
parametrom technicznym oraz zwiększonej odporności
na agresję chemiczną.
Oprócz tego z przyjemnością zawiadamiamy, że w bieżącym
roku wprowadzimy nowy cement do prefabrykacji
o nazwie Dynamik (CEM II/A-M S-LL 52,5 N).
Już pierwsze opinie klientów na jego temat okazują się
bardzo obiecujące.
Mamy powody, by wierzyć, że doświadczający spowolnienia
rynek budowlany ma jeszcze duży potencjał.
Zresztą nie tylko my, o czym można się przekonać na
podstawie rozmów z naszymi kontrahentami. O tym, że
nie boimy się też trudniejszych tematów, niech przekona
Państwa wywiad z Piotrem Świątkiem, dyrektorem
Działu Sprzedaży Lafarge Cement. W bieżącym wydaniu
zgodnie z tradycją nie zabrakło również inspirujących
porad i najświeższych doniesień z rynku. Zapraszamy
do lektury!
Redakcja
[redakcja.lafarge@lafarge.com]
2 | Cementujemy więzi
Na lepsze i trudniejsze czasy – rozmowa
z Piotrem Świątkiem, dyrektorem Działu
Sprzedaży Lafarge Cement
4 | Zrób to z Lafarge
Układanie kostki brukowej
6 | Świat Lafarge
Rumunia
7 | Zielona strona Lafarge
Oszczędnie z energią
8 | Rozmowy przy pracy
Z szacunkiem do klientów i dostawców
– rozmowa z Mirosławem Wallem, współwłaścicielem
firmy Centrobud
9 | Powody do satysfakcji – rozmowa z Ryszardem
Iwańczykiem, prezesem firmy ZPUE SA
Włoszczowa
10 | Bezpiecznie z Lafarge
Kosztowne oszczędności
11 | Fundamenty nie tylko prawne
Certyfikaty energetyczne
12 | Na naszym podwórku
Z roku na rok lepiej
13 | Kącik architektoniczny
Polska perła architektury sportowej
Balice łączą ze światem
14 | Ruchomości
Hybrydowa rewolucja
Władca mórz
Kieszonkowi twardziele
15 | Różności z branży
Nowoczesny pomiar
Upiększanie ogrodu
15 | Krzyżówka
Wydawca: Lafarge Cement SA, ul. Warszawska 110, 28-366 Małogoszcz, tel. (041) 248 70 00,
faks (041) 248 70 01, e-mail: redakcja.lafarge@lafarge.com
Redakcja, projekt i skład DTP: Grupa Reklamowa Niedzielski, e-mail: redakcja@niedzielski.com.pl
Redakcja: W nadziei, że nasi Czytelnicy nie są jeszcze
znużeni tym tematem, zacznijmy od sytuacji na rynku.
Nie jest Pan zszokowany tempem zmiany – do niedawna
było świetnie, a teraz... no, właśnie, jak jest
Piotr Świątek: Na obecny stan wszyscy patrzymy przez
pryzmat dwóch minionych dobrych lat w sektorze budowlanym.
Szczególne nadzieje rozbudził rok 2007, kiedy
rynek nabrał tak dużego rozpędu, że popyt przewyższał
podaż i brakowało bardzo wielu materiałów budowlanych.
Po słabszych latach przedstawiciele całego sektora uznali
wówczas, że nadszedł ten długo wyczekiwany moment
i odtąd utrzyma się dobra koniunktura. W naszym kraju
intensywnie wykorzystywano środki unij ne, budowano
obiekty infrastrukturalne, w tym związane z Euro 2012,
rozwinęła się też branża deweloperska i budownictwo
mieszkaniowe. W drugiej połowie roku 2008 usłyszeliśmy
o recesji na rynku Stanów Zjednoczonych i kilku państw
europejskich, które w ostatnich latach silnie się rozwij ały,
choć motorem tego wzrostu, szczególnie w USA, były
niebezpieczne spekulacje w sektorze mieszkaniowym i fi -
nansowym. Teraz temat nie schodzi z pierwszych stron
gazet i podejmowany jest w każdym wydaniu telewizyjnych
programów informacyjnych. Niewątpliwie na Zachodzie
zapanował głęboki kryzys fi nansowy i gospodarczy. Nie
pozostaje to bez wpływu na realną gospodarkę naszego
kraju, ale w tym wypadku mówiłbym raczej o recesji.
R.: Dlaczego
P. Ś.: Można na swój sposób powiedzieć, że mamy rzeczywiście
do czynienia z kryzysem, choć ja bardzo tego
słowa nie lubię, bo kojarzy się z czasami, kiedy na polskim
rynku brakowało wszystkiego i większość towarów była
reglamentowana. Poza tym zawsze następują po sobie
lata dobre i gorsze, a termin „recesja” lepiej chyba oddaje
przejściowy charakter sytuacji, bo określa spowolnienie,
które wcale nie oznacza załamania rynku. Nie da się ukryć,
że w reakcji na to, co stało się na rynkach fi nansowych innych
państw, doszło do pewnego zahamowania w polskim
sektorze budowlanym. Wynika to z faktu, że budownictwo
opiera się przede wszystkim na pieniądzach pozyskiwanych
z kredytów, a wiele banków postrzega teraz naszą branżę
jako szczególnie obciążoną ryzykiem. Zresztą nie tylko
banki, ale i wielu inwestorów zagranicznych, którzy chcieli
budować obiekty na potrzeby Euro 2012, powstrzymuje
się od działania w oczekiwaniu na poprawę sytuacji. Do
takiej stabilizacji na pewno dojdzie, ponieważ Polska ma
ogromne potrzeby infrastrukturalne i wciąż więcej inwestycji
przed nami, niż za nami.
Aby nabrać optymizmu, wystarczy pomyśleć, że nadal
brakuje u nas około 1,5 mln nowych mieszkań, a wielkie
blokowiska wymagają remontów i ocieplenia. Wystarczy
zdać sobie sprawę z faktu, że przed nami realizacja
programu rządowego oraz EURO 2012, a więc budowa
stadionów i dróg. Zgodnie z planami tylko w 2009 roku
na program budowy dróg i autostrad przeznaczono
32 mld zł. Infrastruktura powinna być teraz głównym
czynnikiem wzrostu na rynku budowlanym. Być może
banki będą bardziej rygorystycznie podchodziły do
2 | CEM&TY

CEMENTUJEMY WIĘZI
Na lepsze
i trudniejsze czasy
Rozmowa z Piotrem Świątkiem, dyrektorem Działu Sprzedaży Lafarge Cement
udzielania kredytów, być może będą wymagały większego
wkładu własnego lub zabezpieczenia, ale w końcu
zaczną pożyczać inwestorom pieniądze, bo właśnie
z fi nansowania i kredytowania żyją.
R.: Jako dyrektor Działu Sprzedaży często odwiedza Pan
klientów. Jakie nastroje wśród nich panują
P. Ś.: Nasi kontrahenci na widmo recesji reagują bardzo różnie
– niektórzy optymistycznie, spora część, niestety, raczej
pesymistycznie. Ta grupa obawia się wręcz, że w kraju nie
będzie się już nic więcej budowało. Cóż, zła atmosfera może
się udzielać, a doniesienia mediów dają nam wszystkim
do myślenia. Ja jednak apelowałbym, aby nie ulegać presji
i patrzeć na sytuację z większym dystansem, ponieważ
w Polsce mamy naprawdę wiele do zrobienia. Na pewno
czekają nas lata chudsze niż dwa ubiegłe, ale sama budowa
dróg, stadionów oraz infrastruktury hotelowo-gastronomicznej
pobudzi konsumpcję materiałów budowlanych
i stworzy zapotrzebowanie na usługi. Do naszego kraju
przez cały czas płyną fundusze unij ne przeznaczone na
inwestycje infrastrukturalne, w których wykorzystywane
są materiały budowlane, a przede wszystkim cement.
Skoro istnieją źródła fi nansowania tych inwestycji, nie ma
powodów do załamania na rynku budowlanym. Myślę,
że projekty infrastrukturalne cechuje potencjał, który na
pewno będzie minimalizował skutki recesji i przeciwdziałał
skutkom kryzysu w budownictwie.
R.: A jaką Państwo mają receptę na recesję
P. Ś.: W tej sytuacji skupiamy się na rozwoju naszych
produktów i usług, bo zamierzamy trwać w gotowości do
wspierania naszych odbiorców, aby wspólnie przejść przez
ten trudny czas. Mamy już zresztą takie doświadczenia,
pamiętam bowiem, że w 2002 roku konsumpcja cementu
wynosiła w Polsce 11,2 mln ton, a przecież w roku 2008
sięgała 17,1 mln ton.
Obserwujemy zmieniający się rynek, usprawniamy swoje
procesy i szukamy oszczędności, ale, oczywiście, nie kosztem
pracowników ani klientów. W dalszym ciągu priorytetem
pozostaje dla nas niezmiennie wysoki poziom produktów.
Dlatego w tym roku zwrócimy szczególną uwagę na jakość
dodatków do cementu. Na rynku pojawiają się coraz niższej
klasy popioły lotne, których zastosowanie wpływa niekorzystnie
na cement i beton. Nie jesteśmy zainteresowani takimi
surowcami, dlatego, jak już informowaliśmy, razem z Grupą
Ciech podjęliśmy inicjatywę, która ma na celu produkowanie
popiołów lotnych o najwyższych parametrach, co ma istotny
wpływ na nasze osiągnięcia i na wytwarzanie produktów
ekologicznych.
Dokładamy też starań, aby nasze serwisy – doradztwo techniczne,
opracowywanie receptur, Centrum Badania Betonów
i obsługa klienta – mogły sprostać każdego rodzaju oczekiwaniom
ze strony odbiorców. Nie ustajemy w poszukiwaniu
innowacji, które sprawiają, że jeszcze trafniej odpowiadamy
na potrzeby rynku. Świadczy o tym między innymi wprowadzenie
na rynek nowego cementu do prefabrykacji. Będziemy
dalej umacniać nasze relacje z klientami i wspólnie przygotowywać
się zarówno na te lepsze, jak i trudniejsze chwile.
R.: Co w związku z tym zmienia się w Dziale Sprzedaży
P. Ś.: W ubiegłym roku dokonaliśmy analizy pracy naszych
służb handlowych. Postanowiliśmy podzielić rynek tak,
aby nasi agenci byli jak najbliżej klienta, czyli mniej czasu
spędzali w drodze do niego, a więcej na spotkaniach
z nim. Obecnie działamy w obrębie Regionu Północnego
i Południowego z nowym podziałem terytorialnym i dwoma
kierownikami zarządzającymi zespołami handlowców.
Oprócz tego dużymi projektami infrastrukturalnymi i drogowymi
opiekuje się kierownik do spraw kluczowych inwestycji.
Muszę przyznać, że zmiany przyniosły oczekiwane efekty.
Już pod koniec 2008 roku zaobserwowaliśmy, że nasi
handlowcy przejeżdżają mniej kilometrów i częściej spotykają
się z klientami, a to przekłada się na lepszy serwis,
dostęp do informacji i szybszą reakcję na potrzeby rynku.
Nasze służby handlowe to zgrany zespół młodych ludzi
nastawionych na osiąganie założonych rezultatów. Ich
rozwój oraz sukcesy bardzo mnie mobilizują i cieszą. W obsłudze
klienta skutecznie wspiera nas Dział Doradztwa
Technicznego i Laboratoria Betonów w Zakładach Kujawy
i Małogoszcz.
R.: Czy mógłby nam Pan opowiedzieć o swoich doświadczeniach
w branży
P. Ś.: W rozmowach ze znajomymi często mówię żartem,
że jestem z tych ludzi, których na powitanie nie należy
poklepywać po ramieniu. Dlaczego Otóż pracuję w cementowni
tak długo, że może się trochę kurzyć (śmiech).
Pochodzę z „cementowej” rodziny, mój ojciec w tej branży
przepracował 27 lat, a ja już ponad 14. Od samego początku
byłem związany z Działem Sprzedaży – zaczynałem
na stanowisku przedstawiciela handlowego, by po kilku
latach zostać dyrektorem regionalnym. Później miałem
roczną przygodę z logistyką – objąłem funkcję dyrektora
tego działu i fi rmy przewozowej Lafarge Transport.
Najbardziej odpowiada mi jednak bezpośredni kontakt
z klientami, bo w Dziale Sprzedaży nieustannie dzieje się
coś nowego i pojawiają się ciekawe wyzwania. Nie lubię
monotonii, szybko odnajduję się w nowych warunkach,
jestem kontaktowy, a poza tym nastawiam się na wynik.
To wszystko sprawia, że moja praca daje mi poczucie
spełnienia i satysfakcję.
R.: A jak realizuje się Pan prywatnie
P. Ś.: W życiu prywatnym jestem szczęśliwym mężem
i ojcem dwóch synów, sześcio- i trzynastolatka. Trzy lata
temu zakończyłem prywatną inwestycję – wybudowałem
dom, posadziłem drzewo, a w najbliższym czasie
chciałbym jeszcze postawić w ogrodzie drewniany domek
rekreacyjny. Wszystkie prace w gospodarstwie domowym
sprawiają mi niesamowitą frajdę, szczególnie, kiedy sam
coś majsterkuję.
Martwi mnie trochę to, że za mało czasu poświęcam rodzinie,
więc staram się każdą wolną chwilę spędzać z synami,
aby nie umknęły mi te najlepsze chwile ich dorastania.
Bardzo lubię sport, dużo gram w piłkę nożną i siatkówkę.
Moim największym hobby jest jednak myślistwo i strzelectwo.
Nie fascynuje mnie samo polowanie, lecz raczej
kontakt z naturą, który daje mi nieporównywalny z niczym
innym relaks. Czytam również książki historyczne i kolekcjonuję
białą broń.
magazyn dla klientów Lafarge Cement | 3

ZRÓB TO Z LAFARGE
Układanie
kostki brukowej
Początkowo wykonywany z kamienia polnego lub ciosów kamiennych, bruk został w ostatnim dwudziestoleciu wyparty
przez betonową kostkę brukową. Na jej ciągle rosnącą popularność mają wpływ przede wszystkim walory użytkowe
i dekoracyjne, dostępność oraz komfort eksploatowania. Poniżej przypominamy jak prosto, szybko oraz profesjonalnie
ułożyć kostkę brukową.
Dobór materiałów i technologii
Rodzaj materiałów do wykonywania nawierzchni zależy od
przewidywanych (projektowych) warunków ich eksploatacji.
Im mniejsze obciążenie, tym delikatniejszą możemy
wykonać konstrukcję.
Produkowane są cztery typy kostki brukowej:
> grubość kostki 4 cm – przystosowana do
nawierzchni przeznaczonych do ruchu pieszych,
a także samochodów o wadze do 2 ton,
> grubość kostki 6 cm – ruch pieszy oraz
samochody o wadze do 3,5 tony,
> grubość kostki 8 cm – ruch samochodów
ciężarowych,
> grubość kostki 10 cm – intensywny ruch
ciężkich pojazdów mechanicznych.
Drugą, równie istotną kwestią jest wybór koloru oraz materiału,
z którego wykonano kostkę. Oferta rynkowa jest w tym
wypadku olbrzymia i tylko nasza fantazja oraz zasobność
portfela mogą stanowić ograniczenie.
Prace ziemne
Po wyborze interesującej nas kostki można przystąpić do
prac ziemnych. Ich głębokość uzależniona jest od przewidywanego
obciążenia ruchem. Wgłębienie od 15 do 20
cm stosuje się dla nawierzchni chodnikowych, natomiast
przy silnie obciążonych ciągach komunikacyjnych musi ono
wynosić co najmniej 50 cm.
Do prac ziemnych przy małych powierzchniach typu chodnik
bądź placyk w ogrodzie można użyć łopaty. W przypadku
wielkich powierzchni wykorzystuje się np. spycharko-ładowarki.
Dno wykopu musi być ukształtowane w sposób
odpowiadający powierzchni wraz ze spadkami, które są
niezbędne do odprowadzania wody. Na dużych obszarach,
gdzie nie można odpowiednio wyprofi lować spadków, stosuje
się elementy odwodnienia liniowego w postaci korytek
betonowych wmontowanych w nawierzchnię i połączonych
z rurą odpływową.
Krawężniki
Podczas prowadzenia
prac ziemnych należy
pamiętać o odpowiednio
wyprofilowanych
spadkach.
W przypadku wyboru krawężników również zwraca się uwagę
na późniejsze przeznaczenie wybrukowanej powierzchni.
Jeśli brukujemy ścieżkę, wystarczą krawężniki chodnikowe
lub palisada, natomiast jeśli po powierzchni będą poruszały
się pojazdy, należy zamontować krawężniki drogowe. Przy ich
montażu musimy pamiętać o tym, że to one określać będą
płaszczyznę nawierzchni, więc prace powinny być wykonane
wyjątkowo starannie.
Poziom nawierzchni, o ile to możliwe, powinien być wyniesiony
ponad otaczający grunt. Dzięki temu podczas
późniejszej eksploatacji uniknie się zanieczyszczania
powierzchni ziemią, która będzie nanoszona wraz ze
spływającą wodą.
Podbudowa
Podczas układania kostki
nie można naruszać
warstwy podkładowej.
Mocna podbudowa jest niezbędna przede wszystkim w przypadku
nawierzchni, które będą narażone na duże obciążenia.
Po usunięciu humusu i rozdrobnieniu gruntu za pomocą
4 | CEM&TY

ZRÓB TO Z LAFARGE
Schemat konstrukcji nawierzchni z kostki brukowej
Kostka brukowa
w szczelinach suchy piasek
o frakcji 1–2 mm
Podsypka
o grubości 3–5 cm z piasku
o frakcji ziaren do 2 mm albo grysu
lub żwirku o uziarnieniu 1–4 mm
Podbudowa
o grubości 14–45 cm* i frakcji
ziaren 30–60 mm
Warstwa odsączająca (opcjonalnie)
grubość do 10 cm
Grunt rodzimy
* Grubość warstwy podbudowy i jej rodzaj zależy od
typu podłoża oraz przewidywanego obciążenia.
Po wykonaniu tych prac powierzchnię można zabezpieczyć
impregnatem. Dzięki temu zabiegowi zmniejsza
się jej chłonność, ogranicza dostęp kurzu i uwydatnia
kolor kostki.
Wykwity
Wapienne przebarwienia, popularnie zwane wykwitami,
pojawiają się na nowo ułożonej kostce pod wpływem
opadów atmosferycznych. Wykwity są nie do uniknięcia
i nie podlegają reklamacji. Nie mają oczywiście wpływu
na wartość użytkową kostki.
Fotografi e z archiwum fi rmy Bruk-Bet
kultywatora bądź glebogryzarki mieszamy go z cementem
oraz zwilżamy wodą. Spoiwo, które doskonale nadaje się
do takich zadań, to Standard ® z oferty Lafarge Cement.
Przed rozpoczęciem wiązania powierzchnię należy zagęścić
walcem. Szerzej o stabilizacji oraz podbudowie pisaliśmy
w 4. numerze gazety „Cem&Ty”.
Warstwa podkładowa
W skład warstwy podkładowej wchodzi piasek oraz cement
w ilości jednego worka na 5 m 2 . Po przygotowaniu składników
miesza się je, a powierzchnię wyrównuje. Przy pracach
nad warstwą podkładową trzeba uwzględnić zmiany
poziomów, które nastąpią po zagęszczeniu podkładu. Z tego
względu należy pamiętać o tym, by jej poziom był wyższy o
1–2 cm. Jeśli decydujemy się na odwodnienie liniowe, na
warstwie podkładowej montujemy korytka betonowe.
Układanie kostki brukowej
Po wykonaniu tych wszystkich prac można przystąpić
do układania kostki. Kolejne elementy układa się tak, by
ciasno do siebie przylegały. Fachowcy doradzają, żeby
podczas układania kostki korzystać jednocześnie z trzech
palet. Dzięki temu można uniknąć zróżnicowania kolorystycznego
na dużych powierzchniach. Podczas układania
należy pamiętać także o tym, by stawać na już ułożonej
powierzchni, dzięki czemu nie naruszymy warstwy podkładowej.
Przy docinaniu elementów skrajnych stosujemy
szlifi erkę z diamentową tarczą do betonu lub specjalną
gilotynę. Po ułożeniu nawierzchni całość należy docisnąć
do podłoża. Urządzeniem przydatnym do tej operacji jest
wibrator powierzchniowy zaopatrzony w specjalną gumową
nakładkę. Jego zastosowanie pozwala wyeliminować nierówności,
które pojawiają się podczas układania kostki. Po
tych czynnościach przystępuje się do końcowego etapu prac.
Całą powierzchnię przykrywamy drobną warstwą suchego
piasku, który dostaje się między szczeliny i dodatkowo
klinuje kostki. Następnie powierzchnię należy oczyścić ze
zbędnego piasku.
Cement Standard ®
Cement Standard ® to produkt powszechnego zastosowania, idealny do różnorodnych
prac budowlanych i remontowych. Cechuje się dobrą przyczepnością
do powierzchni, urabialnością i plastycznością. Szczególnie polecany jest do
wznoszenia ścian konstrukcyjnych, działowych oraz fundamentów. Prócz tego
można go używać także do wytwarzania betonów zwykłych klas C8/10–C25/30
wbudowywanych w miejscach, gdzie nie ma zagrożenia ze strony agresywnego
środowiska chemicznego oraz przypadków rozmrażania, zamrażania i ścierania.
W okresie letnim można go też stosować do produkcji prefabrykatów drobnowymiarowych.
Standard ® nadaje się również do produkcji chudego betonu na
podbudowy konstrukcji nośnych, do stabilizacji gruntów nienawodnionych oraz
wytwarzania zapraw tynkarskich wewnętrznych i zewnętrznych.
magazyn dla klientów Lafarge Cement | 5

ŚWIAT LAFARGE
Rumunia
Na turystycznej mapie Europy Rumunia pozostaje krajem
z różnych przyczyn nieodkrytym. Można ją polecić podróżnikom,
którzy mają już dość obleganych przez tłumy zabytków,
zatłoczonych szlaków lub plaż, a jednocześnie chcieliby
odpocząć w komfortowych warunkach. Choć standard życia
wzrasta tu wraz z dużym tempem rozwoju gospodarczego,
bogata ludowa tradycja kwitnie niezależnie od aparatów
fotografi cznych cudzoziemców. Składa się na nią mozaika
obyczajów różnych zamieszkujących ten kraj ludów – rdzennych
Rumunów, Sasów, Rusinów, Węgrów i Szeklerów. Ich
cechą wspólną jest legendarna gościnność, o której można
się przekonać, wędrując po bezdrożach z plecakiem i niekoniecznie
zasobnym portfelem.
Tych, którzy lubią zwiedzać, na pewno urzeknie Bukowina,
w której pośród łagodnych wzgórz wyrastają bogato zdobione
monastyry i zabytki architektury ludowej. Znajdziemy tu
także słynne „polskie wioski”, od XVIII wieku zamieszkane
przez potomków naszych rodaków. Przemieszczając się na
zachód, trafi my do Marmaroszu, karpackiej ostoi folkloru,
gdzie stroje ludowe nosi się na co dzień, a tradycyjne obrzędy
kultywuje nie tylko od święta. Dla miłośników mrożących
krew w żyłach opowieści o Drakuli obowiązkowym celem
będzie Siedmiogród, zwany inaczej Transylwanią. Ta otoczona
ze wszystkich stron masywami górskimi wielonarodowa
kraina nosi dobrze zachowane ślady burzliwej przeszłości.
Oprócz urokliwych wsi trafimy tu na unikalny zamek chłopski
w Râşnov nieopodal Braszowa, a także na secesyjne arcydzieła
miejskiej zabudowy: Kluż, Oradeę oraz Arad.
Jeśli ponad pamiątki dawnych czasów przedkładamy walory
krajobrazu, przez większość roku otworem stoją przed nami
przełęcze magicznych Karpat. Mówi się, że to ostatni zakątek
w Europie, gdzie można się poczuć naprawdę sam na sam
z przyrodą, gdzie obóz wolno rozbić w jakimkolwiek miejscu,
o ile tylko nie boimy się licznych dzikich zwierząt. Oczywiście,
także tutaj niektóre obszary doskonale zagospodarowano na
potrzeby mniej żądnych wrażeń piechurów, a infrastruktura
przeznaczona dla narciarzy i snowboardzistów nie ustępują
alpejskiej, choć sezon trwa tyle, co w Polsce. Jeśli kondycja
Castelul Corvineştilor,
średniowieczny
zamek w Hunedoarze
w Siedmiogrodzie
i torba pełna obiektywów nie pozwalają nam wyruszyć
w góry, warto wybrać się w przepiękną deltę Dunaju, którą
oglądamy na ogół zza burt statku. Liczne odnogi rzeki,
kanały, jeziora i bagna tworzą rozległy rezerwat, uznawany
za przyrodniczy unikat na skalę światową.
W Rumunii można także nieco poleniuchować. Wybrzeże
ciepłego Morza Czarnego kusi szerokimi, piaszczystymi
plażami, zadbanymi promenadami oraz nowoczesnymi hotelami.
W przerwach od plażowania wskazane jest zwiedzenie
Dobrudży z pełnym antycznych i tureckich zabytków portem
Konstancą, ruinami Histrii oraz meczetami rozsławionego
przez Andrzeja Stasiuka Babadag. Warto też zadbać o zdrowie
w jednym z około 70 luksusowych uzdrowisk, gdzie
kuracjusze leczą się na schorzenia reumatyczne, gastryczne,
dermatologiczne, układu krążenia i nerwowego. Co ciekawe,
na północ od Dunaju leży ponoć jedna trzecia wszystkich
europejskich źródeł termalnych i mineralnych.
Oprócz napojów krzepiących ciało Rumunia słynie również
z tych, które pobudzają ducha. Tutejsze wino w wielu
znakomitych odmianach sprowadzano do Polski już w średniowieczu.
Dziś pod względem produkcji winiarskiej kraj
zajmuje piąte miejsce w Europie, a obszar winnic przekracza
300 tys. ha. Z mocniejszych trunków warto spróbować niskoprocentowej
śliwowicy ţuica oraz pălinki wytwarzanej
z różnych owoców. Wódkę często podaje się tu jako aperitif
przed mięsnymi, głównie wieprzowymi, potrawami przyrządzanymi
na grillu. Daniem narodowym jest podobne do polskiego
gołąbka sarmale, czasami zawij ane w liść winorośli.
Inny specjał to turecka z pochodzenia zupa ciorba, w której
aż gęsto od kawałków mięsa i ryby. Popularnością cieszy
się też mamałyga, rodzaj placka z rozgotowanej kukurydzy
z dodatkiem sera i masła.
Co do ekonomii, po długoletnim zastoju Rumunia odnotowywała
ostatnio godną pozazdroszczenia dynamikę wzrostu.
Centrum gospodarczym od lat pozostaje dwumilionowa
stolica Bukareszt, która – choć niepozbawiona walorów
turystycznych – raczej odstrasza monumentalizmem i socjalistycznymi
blokowiskami. Największe znaczenie ma przemysł
wydobywczy i przetwórczy, gdyż kraj obdarzony jest obfitymi
złożami różnorodnych surowców naturalnych.
Ruiny fortecy Enisala,
w głębi jezioro Razim
6 | CEM&TY

ZIELONA STRONA LAFARGE
Grupa Lafarge
w Rumunii
Oszczędnie
z energią
Grupa Lafarge działa w Rumunii od
1997 roku w ramach trzech dywizji:
Lafarge Cement Romcim, Lafarge
Beton i Kruszywa oraz Lafarge Arcom
Gips. Produkcja cementu odbywa się
w stale unowocześnianych zakładach
w Medgidia, Hoghiz i Targu Jiu.
Zgodnie z polityką koncernu
rumuńskie filie silnie angażują się
w działania proekologiczne – do
2007 roku zainwestowały w tym
celu 50 mln euro, a drugie tyle
mają zamiar przeznaczyć na
zrównoważony rozwój do roku 2012.
Wraz z organizacją WWF (World
Wildlife Fund) realizują obecnie dwa
projekty, które zapewnią ochronę
ekosystemowi Dunaju i lasom
w Karpatach.
Coraz więcej mówi się o niestabilności rynku energetycznego. W obliczu tej sytuacji wyjątkowo
pożądane może być uniezależnienie się od jego wahań przez zminimalizowanie
energochłonności budynku.
Obecnie na atrakcyjność nieruchomości wpływa nie tylko jej usytuowanie i poziom wykończenia,
lecz także jakość energetyczna. Należy przez nią rozumieć aktualne lub wyliczone
zapotrzebowanie na energię przy standardowym użytkowaniu budynku. Ustala się je,
przypisując nieruchomości klasę energetyczną od A do G, przy czym A oznacza największą
energooszczędność, D zaś zgodną z aktualnymi standardami.
Energochłonność obiektu zależy m.in. od charakterystyki instalacji, stanu izolacji cieplnej,
poziomu przepuszczalności promieni słonecznych przez elementy przezroczyste, lokalnych
warunków klimatycznych, ukształtowania terenu, możliwości wykorzystania odnawialnych
źródeł energii, funkcji, jaką budynek spełnia i liczby jego użytkowników.
Parametry energetyczne powinny być brane pod uwagę już na etapie sporządzania projektu.
Planując usytuowanie budynku, pamiętajmy, że ściana północna ze względu na słabe nasłonecznienie
powinna sąsiadować z pomieszczeniami używanymi doraźnie, tj. spiżarnią,
kotłownią, suszarnią czy garażem. Zbędne straty ciepła zminimalizujemy, ograniczając w tej
części budynku liczbę okien bądź też całkowicie je eliminując. Południowa strona, o wysokim
stopniu nasłonecznienia, jest dobrym punktem do usytuowania np. jadalni czy pokojów
dziennych. Umieszczone tu okna dodatkowo nagrzeją powietrze w domu. Pamiętajmy, iż
w pomieszczeniu przeznaczonym do pobytu ludzi stosunek powierzchni okien do metrażu
podłogi powinien wynosić co najmniej 1 do 8, a pokojach pełniących inną rolę 1 do 12.
Jeśli planujemy dużą ilość przeszkleń, zainwestujmy w okna trójszybowe o obniżonym
współczynniku przenikania ciepła.
Istotny jest też kształt budynku. Im bardziej zwarta budowla, tym mniejsza powierzchnia
przegród i związana z nimi utrata ciepła. Do dużych strat ciepła dochodzi przez dach, stąd
mniej energooszczędne są budynki parterowe (posiadające wysoki stosunek powierzchni
dachu do powierzchni mieszkalnej) niż domy piętrowe lub z poddaszem użytkowym.
Znaczącym źródłem ubytku energii są też tzw. mostki termiczne. Wymagają one wydajnego
ocieplenia, zgodnego z wytycznymi umieszczonymi w projekcie.
Choć nakłady pieniężne na ograniczenie energochłonności zwracają się najszybciej, gdy
zostaną poniesione na etapie realizacji projektu, również w przypadku nieruchomości już
istniejących warto zainwestować w termomodernizację. Zmniejszenie ilości zużytej energii
osiągnąć można poprzez modyfi kację instalacji CO, izolację ścian, dachu, fundamentów,
montaż okien energooszczędnych itp. Istnieje też możliwość odzyskiwania ciepła z zewnątrz
za sprawą wyregulowania wentylacji i odpływu ścieków oraz zainstalowania gruntowego
wymiennika ciepła lub rekuperatora.
Energochłonność obiektu
zależy m.in. od:
> charakterystyki
instalacji,
> stanu obudowy,
> poziomu
przepuszczalności
promieni słonecznych
przez elementy
przezroczyste,
> ukształtowania terenu
i lokalnych warunków
klimatycznych,
> możliwości
wykorzystania
odnawialnych źródeł
energii,
> funkcji, jaką budynek
spełnia,
> liczby jego
użytkowników.
Betoniarnia Lafarge
w Bukareszcie
Na osoby, których nie przekonuje aspekt ekologiczny podnoszenia jakości energetycznej obiektów,
wpłynąć powinien argument ekonomiczny. Zgodnie z unijną dyrektywą EPD 2002/91/WE
z 2002 r. każdy nowo wybudowany, a także istniejący budynek musi posiadać świadectwo
energetyczne (więcej informacji w artykule na stronie 11). Wprowadza ono pełną jawność
parametrów energetycznych nieruchomości. Kupujący z reguły są gotowi zapłacić więcej za
obiekt o wysokiej klasie energetycznej, licząc na oszczędności na etapie eksploatacji. Niska
energochłonność świadczy więc na korzyść sprzedającego nieruchomość.
magazyn dla klientów Lafarge Cement | 7

ROZMOWY PRZY PRACY
Z szacunkiem dla klientów i dostawców
Rozmowa z Mirosławem Wallem, współwłaścicielem firmy Centrobud Sp.j.
Redakcja: Czy mógłby Pan przedstawić Czytelnikom historię
Państwa firmy
Mirosław Wall: Centrobud funkcjonuje już od 1992 roku.
Pierwotnie oferowaliśmy tarcicę pod marką Tarcica s.c.,
jednak po wprowadzeniu wysokiego podatku VAT na ten
materiał wstrzymaliśmy jego sprzedaż, podobnie jak wiele
dużych fi rm. W roku 1994 rozszerzyliśmy asortyment
i zmieniliśmy nazwę na Centrobud s.c., a następnie na
Centrobud Sp.j.
R.: Co, Pana zdaniem, przyczyniło się do tak długotrwałej
obecności Centrobudu na rynku
M. W.: Tworząc fi rmę, zakładaliśmy, że ma ona być więcej
niż jednopokoleniowa. Ponieważ wedle znanego porzekadła
ludowego „stół na trzech nogach nigdy się nie kiwa”, pracujemy
niezmiennie w trzyosobowym składzie. Mój wspólnik,
profesor Władysław Gosiewski, stworzył pewnego rodzaju
dekalog firmy, który jest konsekwentnie przestrzegany. Mowa
w nim o strategii, o wiarygodności płatniczej, doborze partnerów
handlowych i wielu innych sprawach ważnych dla
właściwego funkcjonowania Centrobudu.
Głównym założeniem respektowanym od początku działania
fi rmy jest poszanowanie zarówno naszych klientów,
jak i dostawców. Każdą umowę z dostawcą traktujemy jak
swoiste małżeństwo. Oczywiście, może się zdarzyć separacja
lub nawet rozwód, ale najpierw staramy się porozmawiać
i poszukać innych rozwiązań. Wiążemy się z liderami
na rynku, bo sami mamy ambicje, aby przewodzić na
naszym terenie.
R.: Jak ocenia Pan zeszły rok z perspektywy Państwa
firmy
M. W.: To był dla nas kolejny bardzo dobry rok. Niestety,
światowy kryzys zawitał również do naszego kraju.
Zaobserwowaliśmy duży spadek zainteresowania materiałami
ściennymi; spodziewamy się spadku popytu na
tzw. „wykończeniówkę”. Rynek deweloperski, zależny od
kredytów i dysponujący dużą liczbą niesprzedanych lokali,
wyhamował prawie do zera. Obecnie kończone są wyłącznie
wcześniej rozpoczęte inwestycje, zresztą w znacznie
wolniejszym tempie. Prawdopodobnie stan taki utrzyma
się jeszcze przez jakiś czas.
R.: W numerze wspominamy o obowiązującym od początku
roku certyfikacie energetycznym. Czy zaobserwował
Pan wzrost zainteresowania materiałami gwarantującymi
większą energooszczędność nieruchomości
M. W.: Myślę, że podobnie jak w przypadku wielu wdrażanych
nowości mamy do czynienia z pewną bezwładnością
i na efekty w sprzedaży trzeba będzie nieco poczekać. Ze
względu na kryzys w tym roku brakuje zainteresowania
jakimikolwiek materiałami. Klienci raczej wyczekują, obserwując
rynek kredytowy. Należy podkreślić, że prawie
wszystkie ostatnio wykonywane inwestycje cechowała
duża energooszczędność. Problem certyfi katów będzie
więc w przyszłości dotyczył głównie obiektów budowanych
kilkanaście lat temu.
R.: Jak długo współpracują Państwo z firmą Lafarge
Jak Pan ocenia tę współpracę
M. W.: Z firmą Lafarge współpracujemy od samego początku
jej działalności w Polsce, czyli od roku 1995. Jeżeli chodzi
o ocenę współpracy, to tak jak w życiu bywały lepsze i gorsze
dni. Jesteśmy jednak razem, bo wzajemnie spełniamy swoje
oczekiwania, a to jest najważniejsze.
CENTROBUD Sp.j. to sieć 7 placówek
handlowych sprzedających wszystkie
materiały budowlane do stanu surowego
zamkniętego, a także materiały wykończeniowe.
Firma zaopatruje klientów
indywidualnych i wykonawców, jak również
deweloperów i dużych inwestorów.
Od kilku lat jest też udziałowcem Grupy
Zakupowej PHMB. Dodatkowo prowadzi
Ośrodek Wypoczynkowy „Krecik”
nad jeziorem Narie w Kretowinach na
Mazurach Zachodnich.
Plac oraz magazyn
należący do firmy
Centrobud
8 | CEM&TY

ROZMOWY PRZY PRACY
Powody do satysfakcji
Rozmowa z Ryszardem Iwańczykiem, prezesem firmy ZPUE SA Włoszczowa
Redakcja: Od jak dawna są Państwo obecni na rynku
Ryszard Iwańczyk: Założyciel i największy akcjonariusz
ZPUE SA, Bogusław Wypychewicz, rozpoczął produkcję złącz
kablowych i tablic elektrycznych w 1988 roku. Kolejne lata
to ciągłe inwestycje, przekształcenia oraz poszerzanie asortymentu
między innymi o stacje kontenerowe, rozdzielnice
średnich i niskich napięć oraz stacje słupowe. Całość wypracowanego
zysku przeznaczaliśmy na rozwój firmy, co sprawiło,
że obecnie jesteśmy na polskim rynku liderem w produkcji
stacji transformatorowych średniego napięcia oraz rozdzielnic
średniego i niskiego napięcia. Możemy się pochwalić również
tym, że jako jedyni w kraju produkujemy rozdzielnice średniego
napięcia w izolacji SF6.
W ubiegłym roku ZPUE SA obchodziło jubileusz dwudziestolecia.
Świętowaliśmy sukcesy odniesione na polskim
rynku urządzeń do przesyłu energii elektrycznej, gdzie, jak
widać, mamy mocną markę i ugruntowaną pozycję, oraz na
rynkach zagranicznych, gdzie z roku na rok odnotowujemy
ciągły wzrost sprzedaży.
R.: Proszę w kilku słowach przedstawić największe atuty
Państwa firmy.
R. I.: ZPUE SA posiada solidną bazę, jaką niewątpliwie jest
wykwalifikowana załoga, nowoczesny park maszyn i unikalny
w skali kraju ośrodek rozwojowy. Zakrojone na szeroką
skalę inwestycje pozwalają na stałe zwiększanie produkcji
i poszerzanie asortymentu. Dzisiaj ZPUE SA dostarcza swoje
produkty do wszystkich polskich zakładów energetycznych,
hurtowni elektrotechnicznych i elektrycznych, inwestorów
indywidualnych oraz bezpośrednio dla przemysłu. Najwięksi
odbiorcy zagraniczni naszych wyrobów pochodzą z Rosji,
Łotwy, Niemiec, Bułgarii, Słowacji, Czech, Rumunii, Białorusi,
Węgier, Ukrainy, a także z krajów skandynawskich i arabskich.
R.: Jak przebiega Państwa współpraca z Lafarge Cement
R. I.: Z firmą Lafarge Cement współpracujemy od blisko dziesięciu
lat, a od ponad trzech lat jest ona naszym wyłącznym
dostawcą cementu. W swoim Centrum Badania Betonów
w Małogoszczu zapewnia nam kompleksową obsługę laboratoryjną.
W przypadku firmy takiej jak nasza, która ogromny
nacisk kładzie na jakość swoich wyrobów, badanie surowców
jest bardzo ważne. Nie można też pominąć solidności, terminowości
i elastyczności dostaw, co w połączeniu z bardzo dobrą
jakością cementu i ciągłym dostosowywaniu asortymentu do
potrzeb klientów czyni z Lafarge Cement solidnego partnera
handlowego.
R.: Proszę opowiedzieć o największych i najbardziej spektakularnych
inwestycjach przeprowadzonych przez Państwa
firmę. Z czego są Państwo najbardziej dumni
R. I.: Potwierdzeniem wysokiej jakości oferowanych urządzeń
są referencje zdobyte przy realizacji zasilania takich obiektów
krajowych, jak: Szpital MSWiA w Warszawie, Szpital Centrum
Firma ZPUE Włoszczowa specjalizuje
się w produkcji urządzeń elektroenergetycznych
i prefabrykatów betonowych.
Firma działa na rynku już od ponad
20 lat. Więcej informacji na stronie
www.zpue.pl
Chorób Serca w Zabrzu, Akademia Medyczna w Warszawie,
KWB Bełchatów, Huta Celsa w Ostrowcu Świętokrzyskim,
Kancelaria Prezesa Rady Ministrów w Warszawie oraz stadiony
piłkarskie w Kielcach i Bełchatowie. Przed momentem
wspomniałem również o odbiorcach z zagranicy, którzy
doceniają nasze wyroby. To także powód do satysfakcji.
R.: Jak zmienił się rynek budowlany w ciągu ostatnich
20 lat
R. I.: Nie da się ukryć, że dwie ostatnie dekady były dla
rynku budowlanego w naszym kraju raczej dobre. Wszystkie
tendencje można zobrazować sinusoidą – linia przebiega
raz górą, raz dołem. W tym momencie jesteśmy w fazie
zniżkowej, ale wszystko wskazuje na to, że następny ruch
znów będzie w górę.
Hala produkcyjna
ZPUE Włoszczowa
magazyn dla klientów Lafarge Cement | 9

BEZPIECZNIE Z LAFARGE
Kosztowne oszczędności
Według danych GUS w pierwszym kwartale ubiegłego roku liczba wypadków w budownictwie
wzrosła o ponad 20% w stosunku do tego samego okresu w roku 2007.
Alarmujący jest fakt, że 62% poszkodowanych miało staż
pracy krótszy niż rok. W tej grupie co piąty zatrudniony
pracował mniej niż 7 dni! Główną przyczyną 50% wypadków
były nieprawidłowe zachowania pracowników,
przede wszystkim – lekceważenie lub wynikająca z braku
doświadczenia nieznajomość zagrożeń, a także niestosowanie
środków ochronnych. W 38% przypadków stwierdzono
z kolei przyczyny organizacyjne: brak nadzoru nad pracownikami,
dopuszczanie ich do pracy bez przygotowania oraz
tolerowanie odstępstw od zasad bhp. Najrzadziej (12%)
bezpośrednią przyczyną nieszczęścia był stan techniczny
sprzętu roboczego i środków ochronnych.
W każdej chwili na
placu budowy może się
bez uprzedzenia zjawić
przedstawiciel Państwowej
Inspekcji Pracy.
Wystarczy zapoznać się z kilkoma przykładowymi analizami
okoliczności wypadków opracowanymi przez inspektorów
pracy, aby przekonać się, że nawet przy oczywistym naruszeniu
obowiązków pracowniczych (np. wykonywanie pracy
w stanie nietrzeźwości) winą obarcza się również kierownictwo
budowy. Jest ono z mocy prawa odpowiedzialne za
zapewnienie przestrzegania zasad bezpieczeństwa poprzez
nadzór nad pracownikami. Gdy nietrzeźwy pracownik zostanie
dopuszczony do pracy, poddaje się w wątpliwość jakość
tego nadzoru i organizacji pracy. Gdy w grę nie wchodzą
czynniki losowe lub udział sił natury, kategoria przyczyn
organizacyjnych obejmuje w praktyce nie 38%, a większość
wypadków.
Przedsiębiorcy budowlani mogą kwestionować sprawiedliwość
obciążających ich orzeczeń, ale nie ulega wątpliwości,
że w długoterminowej perspektywie upominanie
kierownictwa budowy przynosi dobre rezultaty. W końcu aby
wpłynąć na podejście pracowników, trzeba najpierw zmienić
nastawienia pracodawców, którzy często oszczędzają na
bezpieczeństwie pracy, nie zapewniając ani odpowiedniego
nadzoru, ani wymaganych prawnie środków technicznych.
Perspektywa obniżenia wydatków na bhp może się wydawać
kusząca zwłaszcza w dobie recesji, warto więc dowiedzieć
się, co przez świadome zaniedbania można stracić, a czego
nie zyskać.
Ile do stracenia
W każdej chwili na placu budowy może się bez uprzedzenia
zjawić przedstawiciel Państwowej Inspekcji Pracy. W przypadku
stwierdzenia nieprawidłowości inspektor dysponuje
szeregiem sankcji, które nakłada na osoby odpowiedzialne
za bezpieczeństwo pracowników bhp. Po pierwsze, może
wstrzymać pracę na danym froncie robót i wyznaczyć termin,
w jakim nieprawidłowości mają zostać usunięte. Jeśli
naruszenia przepisów są poważne, wstrzymana może być
cała działalność fi rmy, co narazi wykonawcę na dotkliwe
fi nansowo kary umowne za nieprzestrzeganie terminów.
Jeżeli na budowie dojdzie do wypadku i udowodnione
zostanie, że wynikał z zaniedbań w zakresie bhp, odpowiedzialni
mogą zostać ukarani mandatem w wysokości
do 5 tys. złotych. Gdy uchybienia okazują się rażące, inspektor
kieruje sprawę do sądu grodzkiego, który winnych
może ukarać grzywną w wysokości do 30 tys. złotych.
W przypadkach skandalicznego naruszenia przepisów PIP
powiadamia prokuraturę.
Pozornie wysokość mandatów jest niewspółmierna do nakładów,
jakie pracodawca musiałby ponieść na zapewnienie
odpowiednich standardów bezpieczeństwa. Choć dwa lata
temu Inspekcja Pracy uzyskała od rządu możliwość, a nawet
nakaz surowszego karania winnych, obecnie instytucja ta
próbuje zmienić swoje społeczne postrzeganie. Zamiast
pełnić funkcję organu represji woli doradzać oraz skupiać
się na prewencji. I słusznie, bo nakładając pouczające kary,
nie powinno się doprowadzać przedsiębiorców do upadłości.
Sporo się natomiast zmienia, jeśli chodzi o najsurowszą
możliwą sankcję – skierowanie sprawy do prokuratury.
Ciężkie wypadki w pracy kwalifikowane były dotąd
w śledztwach jako nieumyślne spowodowanie śmierci lub
uszkodzenia ciała. Stosowano także oskarżenie z artykułu
220 kodeksu karnego: „Kto, będąc odpowiedzialny za bezpieczeństwo
i higienę pracy, nie dopełnia wynikającego stąd
obowiązku i przez to naraża pracownika na bezpośrednie
niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku
na zdrowiu, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3”.
Warto zauważyć, że odpowiedzialny za bhp podpada pod
ten paragraf nawet wówczas, gdy nic się złego na źle zorganizowanej
budowie nie stanie.
Mimo istnienia wyżej wymienionych instrumentów prawnych
winni zaniedbań byli dotąd traktowani przez sądy raczej
pobłażliwie. W tej chwili toczy się jednak precedensowa
sprawa kierownictwa i odpowiedzialnych za bhp w Kopalni
Halemba, którzy po raz pierwszy w historii współczesnego
polskiego wymiaru sprawiedliwości zostali oskarżeni
o umyślne narażanie pracowników na utratę zdrowia i życia.
Jeśli kwalifi kacja się utrzyma, mogą zostać skazani nawet
na 12 lat więzienia.
Surowy wyrok w tej sprawie prawdopodobnie otworzy
drogę do karania pracodawców i osób odpowiedzialnych
bezpośrednio za bezpieczeństwo pracowników tak, jak
10 | CEM&TY

BEZPIECZNIE Z LAFARGE
we Włoszech i Francji, gdzie skandaliczne, skutkujące
śmiertelnym wypadkiem zaniedbania kwalifi kuje się jako
zabójstwo. Sporo w tym słuszności, ponieważ czym innym
jest niezbyt wysoki mandat opłacany z firmowej kasy, czym
innym zaś – ogromna indywidualna odpowiedzialność.
Oprócz sankcji finansowych i karnych w Europie
Zachodniej pracodawcy muszą liczyć się z gigantycznymi
kosztami rekompensat wypłacanych z ich kasy
poszkodowanym lub rodzinom ofi ar. W Wielkiej Brytanii
średnie odszkodowanie dla bliskich tragicznie zmarłego
wynosi około 50 tys. funtów, a najwyższe zasądzone
– 15 mln funtów. W Polsce przedsiębiorcy nie odczuwają
takich obciążeń w sposób bezpośredni. Na wniosek
inspektora pracy ZUS może jednak ukarać notorycznie
łamiącą prawo fi rmę podwyższeniem jej o 100% składki
na ubezpieczenie wypadkowe, która w tej chwili w branży
budowlanej wynosi średnio 2% wynagrodzenia pojedynczego
pracownika. W podwójnej wysokości to wciąż niby
niewiele, ale w rocznym bilansie przy dużej załodze można
już taką stratę odczuć.
Czego się nie zyska
Uchybienia na granicy przestępstwa albo sprowadzanie
dbałości o bezpieczeństwo do wymaganego minimum sprawiają
też, że przedsiębiorcy muszą się pożegnać z pewnymi
potencjalnymi korzyściami. Przeprowadzenie audytu
bezpieczeństwa i wprowadzenie w życie postulowanych
usprawnień zazwyczaj przyczynia się nie tylko do poprawy
standardów bhp, ale i do obniżenia kosztów operacyjnych
oraz zwiększenia efektywności pracy.
Nade wszystko zaś, patrząc na sprawy bhp przez pryzmat
oszczędności, pracodawca nie pozyska wykwalifikowanych
pracowników. PIP zapowiada, że stworzy listę firm łamiących
prawo, ale nawet już w tej chwili nie można bagatelizować
wpływu pogłosek rozchodzących się w środowisku. Firmy
skazane na kadrę o gorszym przygotowaniu zawodowym
i niskiej kulturze pracy popadają w błędne koło lekceważenia
przepisów.
Przypomina się znany dylemat: czyje zadowolenie jest
ważniejsze – klienta czy właściciela przedsiębiorstwa
Paradoksalnie odpowiedź brzmi: pracownika, ponieważ
jego satysfakcja przekłada się na jakość pracy, którą klient
docenia z zyskiem dla pracodawcy. Wysokiej klasy fachowiec
najchętniej zwiąże się z przedsiębiorstwem, które zagwarantuje
mu bezpieczeństwo nie tylko fi nansowe.
FUNDAMENTY NIE TYLKO PRAWNE
Certyfikaty energetyczne
1 stycznia 2009 roku weszła w życie ustawa, która
wdraża unij ną dyrektywę w sprawie oszczędzania energii
(2002/91/WE). Nakłada ona obowiązek sporządzania
świadectw charakterystyki energetycznej dla budynku oddawanego
do użytkowania oraz budynku podlegającemu
zbyciu lub najmowi, a także w przypadku, gdy w wyniku
przebudowy lub remontu budynku uległa zmianie jego
charakterystyka energetyczna. Wprowadzaniu certyfi katów
towarzyszyły duże emocje, które nie opadły do dziś. Co
zmienia nowe rozporządzenie i jak zareagował na nie polski
sektor budowlany
Eksperci twierdzą, że wprowadzenie ustawy o certyfi katach
energetycznych spowodowało w branży małą rewolucję.
Pojawiło się wiele pytań, a inwestorzy nie wiedzieli, czego się
spodziewać. Dyskusja dotycząca zasadności zmian i sposobu
wprowadzania ich w życie wciąż trwa. Prawdopodobnie nie
obędzie się bez poprawek w ustawie, ponieważ przedstawiciele
środowisk naukowych, którzy brali udział w pracach
legislacyjnych, zgłosili około 30 uwag dotyczących dotychczasowego
kształtu rozporządzeń.
Niektóre wątpliwości można jednak rozwiać już teraz. Po
pierwsze, nowe przepisy nie zakładają wprowadzania zmian
do projektu architektoniczno-budowlanego. Oznacza to,
że certyfi katy nie są potrzebne, by uzyskać pozwolenie na
budowę. Do jej rozpoczęcia niezbędne jest jedynie obliczenie
parametru Ep, który określa zużycie energii pierwotnej.
Dopiero po ukończeniu inwestycji, w momencie składania
zawiadomienia o zakończeniu budowy lub wniosku o pozwolenie
na użytkowanie budynku ekspert musi sporządzić
dokument informujący o tzw. „audycie energetycznym”.
Określa on, jakie jest zapotrzebowanie konkretnego obiektu
na energię (wyrażone w kWh/m 2 /rok), która zostanie
spożytkowana na jego ogrzanie, oświetlenie i zapewnienie
ciepłej wody.
Zmiany w prawie budowlanym dotyczą nie tylko nowo
wybudowanych obiektów, lecz także wszystkich tych, które
są użytkowane i będą wynajmowane lub sprzedawane, czyli
wprowadzane do obrotu. Obowiązek sporządzenia certyfikatu
jest nałożony na osobę wynajmującą lub zbywającą budynek.
Nowelizacja prawa nie zobowiązuje dotychczasowych
właścicieli do sporządzania świadectwa.
Jak widać, wdrożenie dyrektywy unij nej nie komplikuje
nadmiernie realizowania inwestycji. Najwięcej kontrowersji
budzą jednak koszty, które ponieść musi inwestor, by uzyskać
świadectwo charakterystyki energetycznej. Na sporządzenie
dokumentu wyda on od tysiąca do kilku tysięcy złotych,
w zależności od wielkości i wieku budynku, jego przeznaczenia
i stopnia skomplikowania.
Obowiązkowe Świadectwo
Charakterystyki
Energetycznej
magazyn dla klientów Lafarge Cement | 11

NA NASZYM PODWÓRKU
Z roku na rok lepiej
Rok 2008 był z pewnością dobrym okresem dla polskiej branży budowlanej. Odnotowujemy jej dynamiczny
i stały rozwój, któremu globalny kryzys gospodarczy nie zaszkodził tak bardzo, jak mogłoby się wydawać.
Doskonale wskazuje na to liczba przetargów, która w każdym kwartale roku była więcej niż zadowalająca.
70000
60000
50000
40000
30000
20000
10000
0
21150
31558
39866
17850
44329
37219
35593
22765
I kwartał II kwartał III kwartał IV kwartał
przetargi budowlane
pozostałe przetargi
Liczba przetargów
ogłoszonych w Polsce
w 2008 roku
Źródło:
www.egospodarka.pl
W pierwszych trzech miesiącach ubiegłego roku ogłoszono 37 219 przetargów budowlanych,
w drugim kwartale ponad 7 tys. więcej, a w trzecim odnotowano ich 35 593.
Od listopada obserwujemy spadek liczby ogłoszonych przetargów w porównaniu z okresem
między styczniem a październikiem, jednak analitycy zwracają uwagę, by nie łączyć
tego faktu zbyt mocno z kryzysem gospodarczym. Koniec roku i związany z nim sezon
zimowy nie sprzyjają branży, która zazwyczaj w tym okresie spowalnia, by na wiosnę
ruszyć ze zdwojoną siłą.
Warto się przyjrzeć, które gałęzie sektora budowlanego rozwij ały się najprężniej i które
regiony naszego kraju nie mogły narzekać na brak inwestycji. Prym, podobnie jak w roku
2007, wiodą drogownictwo (28% ogłoszeń), prace energoelektryczne (18%) oraz budowa
obiektów (14%). Najwięcej przetargów budowlanych ogłoszono w województwach śląskim
(16% ogłoszeń), mazowieckim (15%) i małopolskim (10%). Tabelę zamykają województwa
podlaskie i lubuskie (oba po 2%).
śląskie 16%
mazowieckie 15%
lubelskie 5%
zachodniopomorskie 4%
Na stronach portalu www.budownictwo.org w podsumowaniu roku 2008 czytamy
między innymi: „Według międzynarodowej instytucji zrzeszającej agencje badawcze
Eurostat, w 2008 roku polski rynek budowlany – reprezentujący ponad połowę rynku
wschodnio-europejskiego – charakteryzował się jedną z najwyższych dynamik wzrostu
w Europie Środkowo-Wschodniej […] Mimo spowolnienia gospodarczego znaczące zaległości
Polski – na tle Europy Zachodniej – w rozwoju i modernizacji infrastruktury oraz
mieszkalnictwa, bez wątpienia już w 2009 roku korzystnie wpłyną na trendy w krajowej
branży budowlanej”.
małopolskie 10%
dolnośląskie 8%
wielkopolskie 7%
podkarpackie 6%
łódzkie 5%
pomorskie 5%
kujawsko-pomorskie 4%
warmińsko-mazurskie 4%
opolskie 3%
świętokrzyskie 3%
podlaskie 2%
lubuskie 2%
Procentowy udział
województw w liczbie
ogłoszonych przetargów
budowlanych
Źródło:
www.egospodarka.pl
Z drugiej strony słychać głosy, że bieżący rok to czas dużych wyzwań, którym polski sektor
budowlany musi stawić czoła. Eksperci zwracają uwagę, że nie można bagatelizować
wstrzymywania prac przez deweloperów, problemów z kredytami hipotecznymi i braku
wystarczającej liczby wykwalifi kowanych pracowników. Na szczęście realizacja kolejnych
inwestycji związanych z Mistrzostwami Europy w Piłce Nożnej Euro 2012 oraz projektów
infrastrukturalnych fi nansowanych ze środków Unii Europejskiej równoważy niektóre
niedogodności i pozwala odważnie patrzeć w przyszłość.
budowlane – obiekty 14%
ślusarka i stolarka otworowa,
bramy, szklarstwo 7%
ciepłownictwo i gaz 6%
geodezja, geologia, kartografi a, zagospodarowanie
przestrzenne 3%
Przetargi ogłoszone
w Polsce w 2008 roku
Źródło:
www.egospodarka.pl
energoelektryczne 18%
wodno-kanalizacyjne 12%
budowlane – usługi budowlane
i wykończeniowe 6%
dekarstwo 4%
wentylacja i klimatyzacja 2% drogownictwo 28%
12 | CEM&TY

KĄCIK ARCHITEKTONICZNY
Polska perła
architektury sportowej
Piłkarski Stadion Miejski w Kielcach zbudowany został
w okresie od listopada roku 2004 do kwietnia 2006 roku
na terenie starego obiektu sportowego usytuowanego
przy ulicy Ściegiennego. Posiada on ponad 15,5 tys.
miejsc siedzących. Jego zabudowa zajmuje powierzchnię
22,9 tys. m 2 . W momencie otwarcia kielecki obiekt był
najbardziej nowoczesnym stadionem w Polsce. Wszystko
to dzięki zaawansowanym technologicznie systemom rejestracji
obrazu i dźwięku, komputerowemu systemowi
kontroli wejść oraz podgrzewanej, odwadnianej i zraszanej
płycie boiska o polu gry 105 × 68 m.
Piłkarski stadion
miejski w Kielcach.
Prace realizacyjne. Fot.
z archiwum firmy Fabet
Korona stadionu jest otwarta z trzech stron. Część zwróconą
w kierunku domów mieszkalnych wyposażono dodatkowo
w ekrany dźwiękochłonne. W obiekcie zainstalowano oświetlenie
spełniające normy UEFA i FIFA. W pełni zadaszone,
podzielone na sektory dwukondygnacyjne trybuny mają
konstrukcję wykonaną z żelbetu. Pod nimi usytuowane
są pomieszczania użytkowe i komercyjne. Koszty budowy
to 40 mln zł, z czego miasto Kielce zapłaciło mniej więcej
połowę, a reszta sfi nansowana została ze środków zewnętrznych.
Generalnym wykonawcą była Skanska, a firma
Fabet dostarczyła poszczególne elementy trybun wykonane
z cementu Lafarge.
Piłkarski stadion
miejski w Kielcach. Fot.
z archiwum firmy FABET
Balice łączą ze światem
Fot. Dariusz Czarnecki
EPKK Spotters
(Balice)
W odległości około 11 kilometrów na zachód od Krakowa
usytuowany jest Międzynarodowy Port Lotniczy im. Jana
Pawła II Kraków-Balice. Dotrzeć do niego można zarówno
za pomocą taksówki, jak i kursujących z dużą częstotliwością
autobusów i pociągów. Osoby preferujące dojazd własnym
środkiem transportu mogą skorzystać z jednego z prawie
800 miejsc parkingowych. Na miejscu znajdują się bar,
restauracja, kawiarnia, liczne sklepy, punkty wymiany walut,
agencje turystyczne, wypożyczalnia aut i inne udogodnienia.
Lotnisko zajmuje łączną powierzchnię 426 ha i posiada
utwardzoną drogę startową o długości 2,5 km oraz równoległy
pas awaryjny o nawierzchni trawiastej.
Naprzeciw terminali pasażerskiego i cargo zlokalizowana została
płyta postojowa dla samolotów. Najstarsza jest jej część
zachodnia, oddana do użytku w 1997 roku. W 2003 roku
poszerzono płytę o część wschodnią, powiększając w ten
sposób jej powierzchnię niemal dwukrotnie (obecnie liczy
ona ponad 90 tys. metrów). Dzięki temu liczba średniej wielkości
samolotów, które mogą parkować na terenie lotniska
wzrosła z 3 do 17. Płyta posiada nawierzchnię betonową
o nośności PCN 60, wykonaną na bazie cementu fi rmy
Lafarge. W chwili oddania do użytku była to największa
płyta postojowa spośród tych, którymi dysponowały polskie
porty regionalne.
magazyn dla klientów Lafarge Cement | 13

RUCHOMOŚCI
Hybrydowa rewolucja
Pojawienie się na rynku kolarskim rowerów górskich było kiedyś nie lada wydarzeniem. Jak
jednak wiemy, tempo rozwoju nowych technologii jest tak duże, że to, co jeszcze niedawno
było nowinką, dziś jest standardem lub – co gorsza – nadaje się jedynie do odłożenia do
lamusa. Samochody wyposażone w napęd hybrydowy są już stałym elementem oferty wielu
marek, nadszedł więc najwyższy czas na rewolucję w świecie dwóch kółek.
Hybrydowy rower Optibike 0B1 sygnowany nazwiskiem słynnego wynalazcy jednośladów
Jima Turnera wzbudził na świecie spore zainteresowanie nie tylko z powodu nietypowego
wykorzystania elektrycznego napędu tylnego koła, ale także ze względu na ekskluzywność
marki – 0B1 to edycja limitowana. Producent planuje wypuszczanie na rynek 24 sztuk rocznie.
„Hybrydowość” roweru oznacza, że nie jesteśmy skazani jedynie na siłę własnych mięśni.
Umieszczony w dolnej części ramy napęd wyposażony jest w baterię litowo-jonową, która pozwala
na dwugodzinną jazdę bez pedałowania (klasyczne wykorzystanie jednośladu jest również
możliwe). Rama wykonana z włókna węglowego sprawia, że pojazd jest bardzo lekki, nawigacja
GPS nie pozwala się zgubić, a zintegrowany z kierownicą komputer poda nam wszystkie dane
i statystyki dotyczące napędu elektrycznego. Uczestniczenie w hybrydowej rewolucji w świecie
rowerów jest, oczywiście, dosyć kosztowne – Optibike 0B1 kosztuje 13 tys. dolarów.
Władca mórz
Brzmi to z pewnością zaskakująco, jednak jest równie
prawdziwe: odtwarzacz plików muzycznych MP3
i WMA iBOX Poseidon to urządzenie, dla którego woda
to środowisko naturalne. Po pomyślnym przejściu testów
zgodnych ze standardem IEC 529 „empetrójka”
uzyskała klasę wodoszczelności IPX8. Oznacza to, że
jest odporna na najwyższy poziom wilgoci w istniejącej
skali, czyli na stałe zanurzenie. Dwugigabajtowy gadżet
w kształcie niewielkiego walca o długości 6 cm i średnicy
niespełna 2 cm zaskakuje również eleganckim,
zachowanym w czarnej tonacji designem. Wbudowany
akumulator pozwala na 3 godziny pracy baterii przy
zanurzeniu 3 metrów. W zestawie otrzymamy zwykłe
oraz wodoodporne słuchawki, zestaw wymiennych gumek
do uszu, kabel USB, a także opaskę na rękę, ułatwiającą
zamontowanie odtwarzacza i jego wygodną obsługę.
Jak można przypuszczać, iBOX Poseidon nie znajdzie wielu
amatorów słuchania muzyki kilka metrów pod powierzchnią
wody (co zresztą okazuje się niemożliwe z przyczyn fi zjologicznych),
jednak producent zapewnia, że jest znakomitym
urządzeniem dla tych wszystkich, którzy nie chcą rozstawać
się ze swoimi ulubionymi utworami w trakcie joggingu
w deszczu lub kąpieli na basenie czy pod prysznicem.
W przypadku tego ostatniego zastanawia tylko jedno: jak
wtedy umyć uszy
Kieszonkowi twardziele
Oferta przenośnych dysków twardych fi rmy Buffalo zawsze
była szeroka, jednak specjaliści nie zamierzają spoczywać
na laurach i wciąż pracują nad nowymi urządzeniami.
Firma wprowadza właśnie na rynek nowy 2,5-calowy
dysk zewnętrzny dostępny w dwóch tradycyjnych kolorach:
HD-PF5000U2-BK (wersja czarna) oraz HD-PF5000U2-
-WH (wersja biała). Pojemność urządzenia wynosi 500 GB,
wymiary to 131 × 83 × 22 mm, a waga około 225 g.
Według informacji producenta, szybkość transferu danych
ma znacznie wzrosnąć dzięki wykorzystaniu technologii
TURBO USB. HD-PF50000U2 jest wyposażony w oprogramowanie
szyfrujące wykorzystujące mocny algorytm
AES 256 bit.
Buffalo rozpoczyna sprzedaż nowego dysku w Japonii, później
produkt dostępny będzie także na europejskich rynkach.
Urządzenie kosztuje około 250 dolarów.
14 | CEM&TY

RÓŻNOŚCI Z BRANŻY
Nowoczesny pomiar
Fot. Bosch
Wykonywanie pomiarów tradycyjnymi metodami może nastręczać
wielu trudności. Czasem potrzeba do tego drugiej
osoby i drabiny, a prawie zawsze – czasu i cierpliwości.
Zadanie można sobie ułatwić dzięki zastosowaniu profesjonalnego
dalmierza DLE 50 Professional.
Produkt firmy Bosch jest wielofunkcyjnym urządzeniem,
które umożliwia wykonywanie pomiarów z dokładnością
1,5 mm na odległość nawet do 50 metrów. Po wybraniu
odpowiedniego trybu dalmierz może obliczyć zarówno
powierzchnię, jak i kubaturę pomieszczenia. Dzięki tym
dodatkowym funkcjom jest wykorzystywany nie tylko przez
architektów i inżynierów, lecz także przez producentów
mebli, stolarzy, dekoratorów wnętrz czy monterów.
Niezawodność, dokładność, prostota obsługi oraz wielofunkcyjność
dalmierza DLE 50 sprawiają, że urządzenie
znalazło uznanie dużej grupy fachowców. Orientacyjna
cena wynosi 400 zł.
Upiększanie ogrodu
Wraz z nadejściem wiosny należy pomyśleć o tym, jak
uatrakcyjnić nasz ogród. Z pomocą przychodzi fi rma
Bruk-Bet, która ma w swojej ofercie galanterię ogrodową.
Jeśli nasz ogród chcielibyśmy wyposażyć w drewniane
wykończenie, wcale nie musimy zwracać się do stolarza.
Wystarczy tylko zaopatrzyć się w system desek-płyt oraz
krążków Realit. Oprócz atrakcyjnego i naturalnego wyglądu
produkty z tej serii wyróżniają się znacznie dłuższym czasem
użytkowania niż zwykłe drewno. Kolejnym sposobem
na upiększenie ogrodu jest zastosowanie kamienia ciosanego
Realit, który stanowi wierną imitację płyt piaskowca,
oraz bloczków ogrodowych Uni-Split, które przypominają
przełomy skalne. Dzięki nim nasz skrawek zieleni zyska
na uroku.
Fot. Bruk-Bet
Odpowiedzi z prawidłowym rozwiązaniem prosimy wysyłać pocztą elektroniczną bądź
tradycyjną na poniższe adresy: e-mail: redakcja.lafarge@lafarge.com, Lafarge Cement SA,
ul. Warszawska 110, 28-366 Małogoszcz.
Za rozwiązanie krzyżówki z numeru 7. czapki z daszkiem otrzymują następujące osoby:
Regina Kowalska z Ksawerowa, Marcin Kowalski z Pabianic, Piotr Woszczyński z Bydgoszczy,
Stanisław Jarocki ze Szczecina, Bogdan Pryt z Zabrza, Anna Warszawska z Piły. Gratulujemy!
Autorzy pierwszych trzech odpowiedzi e-mailowych oraz pierwszych trzech listownych
zostaną nagrodzeni koszulkami Lafarge.
magazyn dla klientów Lafarge Cement | 15

Cement HSR sprawdza się tam, gdzie niezbędna jest wysoka odporność konstrukcji na działanie
szkodliwych czynników. Otrzymany na jego bazie beton nie poddaje się korozji. Dzięki temu
doskonale nadaje się do budowy obiektów hydrotechnicznych (w tym narażonych na działanie
morskiej wody), ekologicznych i przemysłowych. Szczególne właściwości HSR czynią go cementem
do zadań specjalnych.
TM
www.lafarge-cement.pl