BIP 171 2007 - AGH
02.01.2015 • Views
Share Embed Flag

BIP 171 2007 - AGH

BIP 171 2007 - AGH

BIP 171 2007 - AGH

SHOW MORE
SHOW LESS
ePAPER READ
DOWNLOAD ePAPER
biuletyn.agh.edu.pl

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

START NOW

Uroczyste posiedzenie Rady Wydziału<br />

Główną uroczystością obchodów Jubileuszu 55-lecia Wydziału<br />

Inżynierii Mechanicznej i Robotyki było posiedzenie Rady Wydziału, które<br />

odbyło się w auli <strong>AGH</strong> zgodnie z pełnym ceremoniałem akademickim.<br />

W posiedzeniu wzięli udział JM Rektor Akademii Górniczo-Hutniczej<br />

prof. Antoni Tajduś, Prorektor <strong>AGH</strong> prof. Tadeusz Słomka i Dziekani<br />

wydziałów <strong>AGH</strong> zaproszeni na uroczystość. W uroczystym posiedzeniu<br />

Rady Wydziału uczestniczyli również zaproszeni Goście, tak ze świata nauki,<br />

gospodarki, a także władz miasta i regionu (informacja o obecnych na<br />

uroczystości Gościach na dalszych stronach).<br />

Tradycyjnie uroczystość rozpoczęła się odśpiewaniem „Gaude Mater<br />

Polonia” a następnie posiedzenie otworzył Dziekan Wydziału Prof. Janusz<br />

Kowal, który przywitał zebranych Gości i poprosił o wystąpienie JM Rektora<br />

Prof. Antoniego Tajdusia.<br />

Rektor w ciepłych i serdecznych słowach przedstawił dokonania i stan<br />

obecny Wydziału nie szczędząc słów pochwały stwierdził, że WIMiR to jeden<br />

z najlepszych Wydziałów <strong>AGH</strong>. Jest Wydział według oceny Ministerstwa<br />

Nauki i Szkolnictwa Wyższego najlepszym wydziałem mechanicznym<br />

w Polsce, a jego osiągnięcia powodują, że <strong>AGH</strong> ma taką wysoką pozycję<br />

w rankingach polskich uczelni technicznych.<br />

Uroczyste posiedzenie Rady Wydziału z okazji Jubileuszu zawierało<br />

w swoim programie wystąpienie Dziekana prof. Janusza Kowala,<br />

przedstawiające historię, obecne dokonana i perspektywy rozwoju<br />

Wydziału (całość wystąpienia na kolejnych stronach).<br />

Kolejnym punktem posiedzenia było wręczenie Honorowych Odznak<br />

„Zasłużony dla Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki”, a następnie<br />

były niekończące się słowa życzeń i gratulacji od przybyłych na uroczystość<br />

Gości (szczegółowy opis w tym wydaniu <strong>BIP</strong>). Odśpiewanie Gaudeamus<br />

igitur i wyprowadzenie z auli sztandaru <strong>AGH</strong> zakończyło tą, jakże podniosłą<br />

uroczystość, która wszystkim zapadnie na długo w pamięci.<br />

<br />

Bolesław Karwat

Spis treści<br />

Uroczyste posiedzenie<br />

Rady Wydziału 2<br />

Słowo od Rektora <strong>AGH</strong> 3<br />

Wystąpienie Dziekana<br />

Wydziału IMiR 4<br />

Organizatorzy Jubileuszu 6<br />

55 lat działalności Wydziału Inżynierii<br />

Mechanicznej i Robotyki <strong>AGH</strong> 6<br />

Współczesne Problemy Inżynierii<br />

Mechanicznej i Robotyki 12<br />

Akademia Górniczo-Hutnicza istnieje już blisko 90 lat. Dziś jej profil kształcenia<br />

i zakres badań naukowych lepiej określa nazwa w języku angielskim: „<strong>AGH</strong> University<br />

of Science and Technology”, jednak ze względu na przywiązanie do tradycji, tak<br />

charakterystyczne dla Krakowa, nie chcemy jej zmieniać. Zresztą nie tylko ze względu na<br />

tradycję – wiele kierunków studiów naszej Uczelni do dziś ma unikatowy profil kształcenia<br />

i badań naukowych, zaś niektóre Wydziały nie mają swoich odpowiedników w innych<br />

polskich uczelniach, co jest niewątpliwie powodem naszej dumy.<br />

Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki, który obchodzi w tym roku swój jubileusz<br />

55-lecia, jest jednym z nich, niepowtarzalnym, jedynym w swoim rodzaju. Jego początek<br />

funkcjonowania datuje się na rok 1952, jednak idea jego utworzenia pojawiła się już<br />

znacznie wcześniej, w 1922 roku, kiedy to prof. Jan Krauze skierował do Ministra Wyznań<br />

Religijnych i Oświecenia Publicznego postulat utworzenia osobnego wydziału<br />

mechanicznego z dwoma oddziałami: konstrukcyjnym i mechanicznym. Następnie, w roku<br />

1926, Ogólne Zebranie Profesorów Akademii wypowiedziało się za utworzeniem na uczelni<br />

Wydziału Mechanicznego lub Elektromechanicznego. Szybki rozwój nauk mechanicznych<br />

nastąpił w Akademii Górniczo-Hutniczej tuż po II Wojnie Światowej. 8 stycznia 1946 roku,<br />

na uczelni rozpoczęły działalność nowe wydziały, a wśród nich Wydział<br />

Elektromechaniczny, którego organizatorem i pierwszym dziekanem został prof. Jan<br />

Krauze. W 1952 roku doszło do podziału Wydziału Elektromechanicznego na Wydział<br />

Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa oraz Wydział Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa, od<br />

którego zaczyna się właściwa historia Wydziału. Pierwszym dziekanem został<br />

prof. Maksymilian Szawłowski. W 1965 roku Wydział uzyskał uprawnienia nadawania<br />

stopnia naukowego doktora habilitowanego w zakresie mechaniki i budowy maszyn.<br />

W 1992 roku doszło do dalszego poszerzenia działalności naukowej i dydaktycznej<br />

Wydziału, który od tego czasu nosi, obowiązującą do dziś, nazwę – Wydział Inżynierii<br />

Mechanicznej i Robotyki.<br />

Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki jest jednym z najstarszych i największych<br />

Wydziałów naszej Akademii, prowadzącym wszechstronną działalność naukową<br />

i dydaktyczną. Kształci wybitnych badaczy, inżynierów, nauczycieli akademickich i ludzi<br />

biznesu. Należy do najlepszych w kraju i z łatwością może sprostać zagranicznej<br />

konkurencji i europejskim standardom w nauczaniu. Wieloletnia tradycja oraz<br />

nowoczesność, otwarcie na postęp technologiczny i wysoka jakość kształcenia sprawiają,<br />

że studia na Wydziale Inżynierii Mechanicznej i Robotyki stanowią znakomitą inwestycję na<br />

przyszłość. Można by jeszcze wiele pisać o wybitnych postaciach związanych z tym<br />

znakomitym Wydziałem, z ich osiągnięciami, z ich wkładem w rozwój zarówno Naszej<br />

Almae Matris, jak i polskiego i światowego przemysłu mechanicznego. Znajdziecie<br />

Szanowni Państwo, te i wiele innych informacji w publikacji, do której to niniejszy tekst<br />

stanowi tylko krótką przedmowę, a do zapoznania się z którą gorąco zachęcam.<br />

Na zakończenie pragnę podkreślić, iż jestem dumny z osiągnięć pracowników<br />

i studentów Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki, które są cenione na całym<br />

świecie. Wszystkich zasług, dokonań i osiągnięć nie sposób wymienić, jednak należy<br />

o nich zawsze pamiętać.<br />

Całej społeczności Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki z okazji 55-lecia<br />

istnienia pragnę złożyć serdeczne gratulacje. Życzę Państwu dalszych tak znaczących<br />

sukcesów w pracy naukowej i dydaktycznej. To dzięki ciężkiej pracy, Waszej pracy, Nasza<br />

Akademia jest jedną z najlepszych uczelni w Polsce.<br />

Ibi victoria, ubi Concordia!<br />

prof. dr hab. inż. Antoni Tajduś<br />

Rektor <strong>AGH</strong><br />

Wręczenie Odznaki Honorowej<br />

Zasłużony dla WIMiR 13<br />

Msza Święta w Kolegiacie Św. Anny 14<br />

Wystawa Jubileuszowa najnowszych<br />

osiągnięć naukowych Wydziału 14<br />

Bal Jubileuszowy 15<br />

Życzenia i gratulacje 16<br />

Robot Demo 17<br />

Ogólnopolska Konferencja<br />

Dziekanów Wydziałów Mechanicznych<br />

Polskich Uczelni Technicznych 17<br />

ISSN – 1425-4271<br />

Biuletyn Informacyjny Pracowników<br />

Akademii Górniczo-Hutniczej<br />

nr <strong>171</strong>, październik <strong>2007</strong> r.<br />

Redaguje zespół:<br />

Zbigniew Sulima (redaktor naczelny),<br />

Stali współpracownicy: Anna Kryś-Dyja,<br />

Małgorzata Krokoszyńska<br />

Adres redakcji:<br />

<strong>AGH</strong>, paw. A-0, pok. 16<br />

al. Mickiewicza 30,<br />

30-059 Kraków, tel. (12) 617-34-49<br />

bip_agh@agh.edu.pl<br />

www.biuletyn.agh.edu.pl<br />

Opracowanie graficzne, skład:<br />

Scriptorium „TEXTURA”<br />

tel. (604) 270-770<br />

e-mail: textura@krakow.home.pl<br />

Druk:<br />

Drukarnia „Kolor Art” s.c.<br />

ul. Kotlarska 34, 31-539 Kraków<br />

tel. (12) 421-09-86<br />

Foto:<br />

Studio Pixel<br />

tel. (604) 613-217<br />

Kolportaż:<br />

Sekretariat Główny <strong>AGH</strong> i redakcja<br />

Nakład: 800 szt. bezpłatnych<br />

Redakcja zastrzega sobie prawo skracania<br />

i adjustacji tekstów.<br />

<strong>BIP</strong> <strong>171</strong> / <strong>2007</strong> 3

Magnificencjo Rektorze!<br />

Dostojni Goście<br />

Panie i Panowie<br />

Drodzy absolwenci i studenci<br />

Jubileusz 55-lecia istnienia Wydziału<br />

Inżynierii Mechanicznej i Robotyki Akademii<br />

Górniczo-Hutniczej w Krakowie to chwila,<br />

w której nasze myśli sięgają zarówno<br />

wstecz do czasu, kiedy w strukturach<br />

Akademii tworzył się nowy prężny organizm<br />

mający w przyszłości stanowić o sile<br />

i rozwoju Polskiej nauki i szkolnictwa<br />

wyższego. To również czas wspomnień<br />

o osobach kształtujących i rozwijających<br />

dzieło budowy silnej struktury<br />

dydaktycznej, jaką obecnie jest<br />

Nasz Wydział. Jest to też moment<br />

szeregu podsumowań, ocen<br />

naszych wspólnych dokonań na<br />

przestrzeni lat, a także<br />

zastanowienia się nad<br />

perspektywami działania<br />

i spojrzenia z optymizmem<br />

w przyszłość.<br />

Wiele osób reaguje jednak<br />

pewnym zdziwieniem, że to tylko<br />

55 lat, a przecież nie od dziś<br />

wiadomo, że królowa nauk<br />

technicznych – Mechanika jest<br />

kultywowana w Akademii<br />

Górniczo-Hutniczej od początków<br />

jej istnienia.<br />

Trzeba, bowiem wyjaśnić, że<br />

choć Nasz Wydział rozwinął swoją<br />

samodzielną działalność dopiero<br />

po 33 latach istnienia Uczelni, to<br />

przecież już w 1919 roku jedną<br />

z sześciu jednostek<br />

organizacyjnych Akademii<br />

stanowił Zakład Mechaniki<br />

Teoretycznej i Wytrzymałości<br />

Materiałów.<br />

W 1926 roku Ogólne Zebranie<br />

Profesorów Akademii Górniczej w swojej<br />

uchwale formułuje potrzebę otwarcia<br />

Wydziału Mechanicznego lub<br />

Elektromechanicznego. Idea ta zostaje<br />

zrealizowana po II Wojnie Światowej w 1946<br />

roku, kiedy to powstaje Wydział<br />

Elektromechaniczny.<br />

Jednak za początek istnienia<br />

obecnego Wydziału uważa się rok 1952,<br />

kiedy doszło do podziału Wydziału<br />

Elektromechanicznego i powołania nowego<br />

Wydziału Mechanizacji Górnictwa<br />

i Hutnictwa, w którego skład weszło siedem<br />

katedr.<br />

Prężnie rozwijający się Wydział stale<br />

pogłębiał zakres problematyki dydaktycznej<br />

i badawczej oraz zwiększał liczbę<br />

kształconych studentów. W swojej historii<br />

jeszcze dwukrotnie zmieniał nazwę w 1957<br />

na Wydział Maszyn Górniczych<br />

i Hutniczych, a 1 kwietnia 1992 roku przyjął<br />

obowiązująca do dziś, nazwę Wydział<br />

Inżynierii Mechanicznej i Robotyki.<br />

W okresie tych 55 lat nastąpił dynamiczny<br />

rozwój Wydziału, zarówno kadry naukowej<br />

jak i liczby studentów. W 1952 roku na<br />

Wydziale pracowało 70 pracowników<br />

naukowo-dydaktycznych, a obecnie zespół<br />

pracowników naukowo-dydaktycznych,<br />

administracji i obsługi liczy ponad 310<br />

osób, w tym 47 profesorów i doktorów<br />

habilitowanych. W 1952 roku liczba<br />

studentów wahała się w granicach 400<br />

osób, w roku 1997 Jubileuszu 45-lecia<br />

istnienia Wydziału było ich prawie 2000,<br />

a obecnie na Wydziale studiuje 3200<br />

studentów.<br />

Drodzy Goście,<br />

Szanowni Państwo<br />

Wydział IMIR to przed wszystkim<br />

ludzie, zarówno pracownicy i studenci, jak<br />

i wspaniali wykładowcy, badacze<br />

i wychowawcy, ale także Ci, bez których<br />

proces kształcenia nie mógłby być<br />

prowadzony, a są to technicy, pracownicy<br />

administracji i obsługi, którzy niezwykle<br />

rzetelnie wykonują powierzone im<br />

obowiązki. Karty historii Wydziału zapisało<br />

wielu pracowników<br />

naukowo-dydaktycznych przepełnionych<br />

pasją badawczą i chęcią przekazania<br />

zdobytej wiedzy młodym studentom. Ileż tu<br />

barwnych postaci, o których krążyło i krąży<br />

mnóstwo anegdot świadczących o tym, że<br />

w świątyni wiedzy pracowali ludzie twórczy<br />

pełni humoru i radości życia.<br />

Obecną strukturę organizacyjną<br />

Wydziału, który jest jednym z najstarszych<br />

i największych w Akademii Górniczo-<br />

Hutniczej tworzy 10 Katedr.<br />

Możemy się poszczycić osiągnięciami,<br />

które dają nam pozycję jednego<br />

z najlepszych wydziałów mechanicznych<br />

w Polsce.<br />

Aktualnie interdyscyplinarna oferta<br />

dydaktyczna Wydziału obejmuje 3 kierunki<br />

studiów: mechanika i budowa maszyn,<br />

mechatronika, automatyka i robotyka, wraz<br />

z 12 specjalnościami. Wciąż poszerzamy<br />

ofertę dydaktyczną, dostosowując ją do<br />

szybko zmieniającej się rzeczywistości.<br />

Uruchamiamy nowe kierunki studiów, takie<br />

jak: wymieniona przed chwilą<br />

mechatronika, uczestniczymy w kształceniu<br />

na kierunkach: inżynieria biomedyczna<br />

i energetyka, w których powstaniu<br />

braliśmy czynny udział.<br />

Działalność dydaktyczną<br />

i badawczą opieramy nie tylko na<br />

55-letniej tradycji i doświadczeniu,<br />

ale także na nowatorskim<br />

i otwartym podejściu do wyzwań<br />

związanych z globalnymi<br />

przemianami we współczesnym<br />

świecie. Dlatego wychodząc<br />

naprzeciw wyzwaniom<br />

współczesności, inwestujemy<br />

w nowoczesną aparaturę<br />

badawczą i laboratoryjną oraz<br />

modernizujemy proces<br />

kształcenia, wzbogacając go<br />

w coraz więcej unikalnych<br />

specjalności, takich jak: bionika,<br />

biomechatronika, inżynieria<br />

dźwięku oraz ekoenergetyka.<br />

Nasza oferta dydaktyczna<br />

nie ogranicza się tylko do<br />

rodzimych studentów. Rozwijamy<br />

kształcenie w języku angielskim.<br />

Jesteśmy jedynym Wydziałem<br />

Akademii Górniczo-Hutniczej,<br />

który od kilku lat studentom<br />

anglojęzycznym umożliwia kształcenie<br />

w ramach Międzynarodowej Szkoły<br />

Mechatroniki, a także prowadzi pełne<br />

studia I stopnia w języku angielskim na<br />

kierunku Mechatronika i jednolite studia<br />

magisterskie na kierunku Automatyka<br />

i Robotyka.<br />

Dysponując wysoko wykwalifikowaną<br />

kadrą pracowników prowadzimy szeroką<br />

współpracę z renomowanymi ośrodkami<br />

dydaktycznymi w Europie, na przykład<br />

z Uniwersytetem Clausthal w Niemczech,<br />

ICAM we Francji, Uniwersytetem<br />

Nottingham w Wielkiej Brytanii czy też<br />

uczelniami w Czechach i na Słowacji, a na<br />

świecie między innymi w Stanach<br />

Zjednoczonych (Illinois Institute of<br />

Technology w Chicago, University of<br />

Minnesota), uniwersytetami w Chile,<br />

Argentynie czy Australii. Przedstawiam tylko<br />

te ośrodki dydaktyczne gdzie współpraca<br />

jest bardzo zaawansowana. Wydział od<br />

wielu lat prowadzi cieszące się dużym<br />

zainteresowaniem kursy letnie dla<br />

4 <strong>BIP</strong> <strong>171</strong>/<strong>2007</strong>

studentów z Meksyku i prowadzi<br />

intensywne starania dla pozyskania na<br />

studia pierwszego stopnia studentów<br />

z Norwegii.<br />

Działalność naukowo badawcza<br />

obejmuje niezwykle szerokie spektrum<br />

problematyki o kapitalnym znaczeniu dla<br />

gospodarki. Obok nowych kierunków<br />

badawczych, jak na przykład mechatronika<br />

nadal twórczo rozwijamy również klasyczne<br />

dyscypliny badawcze: mechanika, budowa<br />

i eksploatacja maszyn oraz automatyka<br />

i robotyka. Nasze osiągnięcia badawcze<br />

są na wysokim, światowym poziomie,<br />

o czym świadczą liczne publikacje<br />

w renomowanych czasopismach<br />

zagranicznych, a także aktywny udział<br />

naszych pracowników<br />

w międzynarodowych kongresach,<br />

organizacjach i programach naukowych<br />

oraz stażach zagranicznych. Możemy<br />

poszczycić się wieloma nagrodami<br />

i wyróżnieniami, przyznanymi między<br />

innymi przez Prezydenta RP i Prezesa Rady<br />

Ministrów za wybitne osiągnięcia<br />

innowacyjne w zakresie wdrażania<br />

nowoczesnych technologii.<br />

Charakterystyczną i wyróżniającą<br />

cechą Wydziału są ścisłe powiązania<br />

z przemysłem, obejmujące przede<br />

wszystkim realizację wielu zlecanych<br />

tematów badawczych, opracowywanie<br />

wdrożeń, licencji i patentów, których<br />

w ciągu ostatnich 5 lat otrzymaliśmy 75<br />

podczas i w tym samym czasie pracownicy<br />

uzyskali 114 zgłoszeń patentowych.<br />

Nieodłącznym elementem<br />

charakteryzującym Wydział jest<br />

uczestnictwo licznej grupy pracowników<br />

w zespołach doradców i ekspertów. W tym<br />

zakresie jesteśmy zdecydowanym liderem<br />

na naszej Uczelni. Od początków istnienia<br />

Wydziału rozwijana i szeroko stosowana<br />

w praktyce jest metoda magnetycznego<br />

badania lin. Aparatura służąca tym<br />

badaniom wyróżniona była licznymi<br />

medalami na światowych Targach<br />

Wynalazczości Badań Naukowych<br />

i Nowych Technik.<br />

Opracowano technologię i urządzenia<br />

do sprężania i nasuwania konstrukcji<br />

mostowych. Choćby tylko w samym<br />

Krakowie zbudowano przy jej<br />

wykorzystaniu most Zwierzyniecki na Wiśle<br />

i wiadukty węzła autostradowego Wielicka.<br />

Opracowano oryginalną metodę<br />

regenerowania mostów suwnicowych przez<br />

usuwanie metodami spawalniczymi ich<br />

trwałych odkształceń.<br />

Zaprojektowano i wykonano zestawy<br />

prototypowych narzędzi do jedynej<br />

w Europie automatycznej linii produkcji<br />

bloków węglowych pracującej w Fabryce<br />

Elektrod Węglowych w Raciborzu.<br />

Opracowano także metodę<br />

projektowania młynów obrotowowibracyjnych<br />

stosowanych między innymi<br />

w nanotechnologii i metodę<br />

zagospodarowania uciążliwych odpadów<br />

żelazonośnych, w których przewidziano<br />

stosowanie maszyn własnej konstrukcji.<br />

Warto dodać, że w znowelizowanym<br />

Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia<br />

30 kwietnia 2004 w sprawie dopuszczania<br />

wyrobów do stosowania w zakładach<br />

górniczych Wydział Inżynierii Mechanicznej<br />

i Robotyki jest na liście jednostek<br />

upoważnionych do przeprowadzania<br />

badań i oceny wyrobów przeznaczonych<br />

do stosowania w zakładach górniczych.<br />

Wszystko to między innymi dzięki temu, iż<br />

bardzo dużą uwagę przywiązujemy do<br />

kształcenia i rozwoju kadry naukowej.<br />

Wydział posiada pełne uprawnienia<br />

akademickie do nadawania stopni i tytułów<br />

naukowych w 3 dyscyplinach: Budowa<br />

i eksploatacja Maszyn, Mechanika,<br />

Automatyka i Robotyka<br />

W ostatnich 5 latach wypromowaliśmy<br />

48 doktorów i 12 doktorów habilitowanych.<br />

W tym samym okresie tytuły naukowe<br />

profesora uzyskało 10 pracowników<br />

Wydziału.<br />

Dostojni Goście<br />

Panie! Panowie!<br />

Absolwenci, którzy ukończyli studia na<br />

naszym Wydziale są bardzo poszukiwani<br />

i cenieni na rynku pracy, nie tylko w Polsce,<br />

ale również za granicą, i znakomicie<br />

sprawdzają się w każdym sektorze<br />

narodowej gospodarki. Wielu z nich<br />

zajmuje wysokie, kierownicze stanowiska<br />

w jednostkach gospodarczych,<br />

państwowych i samorządowych, a także<br />

zakłada własne, prężnie działające firmy.<br />

Jest to bezsprzecznie miarą wysokiej<br />

jakości i uniwersalności naszej oferty<br />

dydaktycznej.<br />

W roku jubileuszowym niezmiernie<br />

cieszy nas, że liczba kandydatów na studia<br />

na Wydziale Inżynierii Mechanicznej<br />

i Robotyki wciąż rośnie i już można<br />

powiedzieć, że liczba studentów przyjętych<br />

w tym roku przekroczy 1000 osób i że<br />

wśród nich jest tak wielu żądnych wiedzy<br />

niezwykle zdolnych młodych ludzi, którzy<br />

po ukończeniu studiów znajdą ciekawą<br />

i satysfakcjonująca pracę, a zarazem<br />

osiągną w przyszłości liczne sukcesy<br />

zawodowe.<br />

Warto też dodać, że Jubileusz zbiega<br />

się zakończeniem kilku ważnych dla życia<br />

wydziału inwestycji. Nie tak dawno<br />

oddaliśmy do użytku nowoczesną salę<br />

wykładową mieszczącą ponad 250 osób.<br />

Nowe dziekanaty zarówno dla studentów<br />

studiów stacjonarnych i niestacjonarnych<br />

sprawią, że studenci będą obsługiwani<br />

w komfortowych warunkach. Postępują<br />

prace przy budowie kompleksu dalszych<br />

sal wykładowych, w tym dla ponad 120<br />

osób. Wyremontowano hale<br />

technologiczne i powstały nowe sale<br />

informatyczne. Wizytówką Wydziału jest<br />

robot umieszczony obok budynku B-2.<br />

Bardzo zaawansowane są prace<br />

przygotowawcze do kolejnej inwestycji<br />

tj. budowy nowoczesnej Biblioteki<br />

Wydziałowej.<br />

Nie sposób w tym krótkim<br />

przemówieniu powiedzieć o wszystkim.<br />

Jest natomiast rzeczą niezaprzeczalną, że<br />

dzięki wsparciu Władz Rektorskich Wydział<br />

Inżynierii Mechanicznej i Robotyki rozwija<br />

się niezwykle dynamicznie i stanowi o sile<br />

Akademii Górniczo-Hutniczej, za co<br />

korzystając z okazji pragnę Jego<br />

Magnificencji Rektorowi prof. Antoniemu<br />

Tajdusiowi serdecznie podziękować.<br />

Wydział w swej 55-letniej historii był<br />

kierowany przez 16 Dziekanów, którzy byli<br />

i są wybitnymi uczonymi, wspaniałymi<br />

organizatorami życia naukowego,<br />

ale również ludźmi tworzącymi wspaniały<br />

klimat stosunków międzyludzkich.<br />

Proszę pozwolić, że serdecznie<br />

przywitam byłych Dziekanów Wydziału<br />

obecnych dzisiaj z nami w auli Akademii<br />

Górniczo- -Hutniczej i tych, którzy<br />

z powodu na stan zdrowia nie byli w stanie<br />

przybyć na dzisiejszą uroczystość.<br />

Z szacunkiem i słowami podziękowań<br />

witam Dziekanów zgodnie z kolejnością<br />

kadencji:<br />

– prof. Adam Siemieniec;<br />

– prof. Józef Giergiel;<br />

– prof. Zygmunt Drzymała;<br />

– prof. Artur Bęben;<br />

– prof. Andrzej Skorupa;<br />

– prof. Wojciech Batko;<br />

– prof. Włodzimierz Kowalski.<br />

Szanowni Państwo!<br />

Kończąc pragnę naszym wszystkim<br />

dostojnym gościom, obecnym i przyszłym<br />

studentom i absolwentom, serdecznie<br />

życzyć, aby w swoim życiu zawodowym<br />

i osobistym osiągali pełnię swoich<br />

zamierzeń, życzę wszystkim Państwu,<br />

zawsze wytrwałego dążenia do obranego<br />

celu i nie zrażania się przeciwnościami<br />

losu.<br />

Życzę Wam samych sukcesów<br />

osobistych i zawodowych.<br />

Wierzę też, że w Waszych sercach –<br />

Przyjaciele – zawsze będzie stałe miejsce<br />

dla Wydziału Inżynierii Mechanicznej<br />

i Robotyki, w którego progach będziecie<br />

Wszyscy Państwo zawsze mile widziani.<br />

Bardzo dziękuje za uwagę.<br />

<strong>BIP</strong> <strong>171</strong> / <strong>2007</strong> 5

Organizatorzy<br />

Jubileuszu<br />

Kolegium Dziekańskie Wydziału Inżynierii Mechanicznej<br />

i Robotyki na posiedzeniu w dniu 22 września 2006 roku<br />

ustaliło termin obchodów Jubileuszu 55-lecia Wydziału jako<br />

samodzielnej jednostki naukowo-dydaktycznej, w dniach<br />

14–15 września <strong>2007</strong>.<br />

Do przygotowania obchodów Jubileuszu pod względem<br />

programowym i organizacyjnym Kolegium Dziekańskie<br />

powołało następujące komitety:<br />

Komitet Honorowy<br />

prof. Czesław Cempel – Doktor Honoris Causa <strong>AGH</strong><br />

prof. Zbigniew Engel – Doktor Honoris Causa <strong>AGH</strong><br />

prof. Józef Nizioł – Doktor Honoris Causa <strong>AGH</strong><br />

Rada Programowa<br />

Janusz Kowal – Dziekan Wydziału Inżynierii Mechanicznej<br />

i Robotyki – Przewodniczący<br />

Jan Adamczyk – Prodziekan Wydziału Inżynierii<br />

Mechanicznej i Robotyki<br />

Andrzej Tytko – Prodziekan Wydziału Inżynierii<br />

Mechanicznej i Robotyki<br />

Józef Salwiński – Prodziekan Wydziału Inżynierii<br />

Mechanicznej i Robotyki<br />

Bolesław Karwat – Prodziekan Wydziału Inżynierii<br />

Mechanicznej i Robotyki<br />

Andrzej Skorupa – Kierownik Katedry Wytrzymałości<br />

i Technologii Maszyn<br />

Antoni Kalukiewicz – Kierownik Katedry Maszyn<br />

Górniczych, Przeróbczych i Transportowych<br />

Marek Hryniewicz – Kierownik Katedry Urządzeń<br />

Technologicznych i Ochrony Środowiska<br />

Stanisław Gumuła – Kierownik Katedry Maszyn<br />

i Urządzeń Energetycznych<br />

Józef Hansel – Kierownik Katedry Transportu Linowego<br />

Wojciech Batko – Kierownik Katedry Mechaniki<br />

i Wibroakustyki<br />

Tadeusz Uhl – Kierownik Katedry Robotyki i Mechatroniki<br />

Stanisław Wolny – Kierownik Katedry Wytrzymałości<br />

Materiałów i Konstrukcji<br />

Komitet Organizacyjny<br />

Bolesław Karwat – Przewodniczący<br />

Stefan Jasiński – Wiceprzewodniczący<br />

Ryszard Machnik – Wiceprzewodniczący<br />

Edward Wojnar – Sekretarz<br />

Krzysztof Kotwica<br />

Lesław Lankosz<br />

Marian Banaś<br />

Krzysztof Kołodziejczyk<br />

Piotr Kisiel<br />

Paweł Gara<br />

Paweł Pytko<br />

Tomasz Łata<br />

Mariusz Gibiec<br />

Jerzy Słomski<br />

Szymon Molski<br />

Radosław Marczuk<br />

Sławomir Zimowski<br />

Sebastian Kwiecień<br />

Wstęp<br />

Obchodzący swoje 55-lecie Wydział Inżynierii Mechanicznej<br />

i Robotyki Akademii Górniczo-Hutniczej, mimo iż rozpoczął swoją<br />

działalność jako odrębna jednostka organizacyjna dopiero po 33 latach<br />

istnienia Uczelni, to swoją genezą i tradycją sięga początków <strong>AGH</strong>.<br />

Od zarania działalności Akademii Górniczej obok dyscyplin<br />

górniczych i hutniczych rozwijały się dyscypliny związane z budową<br />

i eksploatacją maszyn, a także różne dyscypliny podstawowe w tym<br />

również nauki mechaniczne.<br />

Rozwój Uczelni, przerwany II wojną światową, został<br />

zintensyfikowany po jej zakończeniu. W roku 1946 utworzone zostały<br />

dwa nowe wydziały: Wydział Geologiczno-Mierniczy i Wydział<br />

Elektromechaniczny. W 1949 roku Uczelnia zmieniła swoją nazwę na<br />

Akademia Górniczo-Hutnicza, dodając do tej nazwy w 1969 roku<br />

„imieniem Stanisława Staszica”. W roku 1952 Wydział<br />

Elektromechaniczny podzielił się na dwa oddzielne: Wydział<br />

Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa oraz Wydział Mechanizacji<br />

Górnictwa i Hutnictwa. Ten ostatni wydział dwukrotnie zmieniał swoją<br />

nazwę i obecnie jest to Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki.<br />

Starania o utworzenie wydziału o profilu mechanicznym<br />

Władze nowopowstałej Uczelni doceniały rolę dyscyplin<br />

maszynowych i podstawowych w kształceniu inżynierów dla potrzeb<br />

przemysłu górniczego i hutniczego. Ważność tego zagadnienia<br />

znalazła wyraz w podejmowanych przez profesorów Edmunda<br />

Chromińskiego i Jana Krauzego inicjatywach utworzenia odrębnego<br />

wydziału o profilu mechanicznym. Już w roku 1922 w memoriale<br />

prof. J. Krauzego skierowanym do ówczesnego Ministra Wyznań<br />

Religijnych i Oświecenia Publicznego w sprawie rozwoju wyższych<br />

szkól technicznych w Polsce, znalazł się postulat utworzenia odrębnego<br />

wydziału mechanicznego z dwoma oddziałami: konstrukcyjnym<br />

i technologicznym.<br />

Zamiar rozwijania dyscyplin mechanicznych i elektrycznych<br />

wyrażała także uchwała Ogólnego Zebrania Profesorów Akademii,<br />

podjęta w dniu 16 marca 1926 roku. Zebranie wypowiedziało się za<br />

zorganizowaniem w Akademii Górniczej Wydziału Mechanicznego lub<br />

Elektromechanicznego. W następstwie tej uchwały powołano komisję<br />

dla opracowania programu działalności przyszłego Wydziału<br />

Mechanicznego. Opracowany program przesłany został do<br />

Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego z wnioskiem<br />

o utworzenie tego wydziału. W uzasadnieniu wniosku znalazły się<br />

stwierdzenia, że brak jest inżynierów typu ruchowego, zaś Politechniki<br />

we Lwowie i Warszawie są przeciążone, a kierunek kształcenia na tych<br />

Politechnikach ma głównie charakter konstrukcyjny. Wymagania<br />

polskiego przemysłu ciężkiego szły natomiast w kierunku należytej<br />

gospodarki ruchowej, warsztatowej i cieplnej. Za utworzeniem Wydziału<br />

Mechanicznego przemawiało również i to, że Akademia posiadała już<br />

wówczas czynne laboratoria maszynowe, elektromechaniczne<br />

i metalograficzne.<br />

Niestety Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego<br />

nie przychyliło się do wniosku Ogólnego Zebrania Profesorów. Z tego<br />

powodu dyscypliny mechaniczne i elektryczne uwzględniane byty<br />

w programach kształcenia inżynierów górników i hutników. Powstawały<br />

w Akademii dalsze jednostki naukowo dydaktyczne o profilach<br />

mechaniczno-elektrycznych. Obok Katedry Mechaniki i Wytrzymałości<br />

Materiałów kierowanej przez prof. Władysława Taklińskiego, działała od<br />

roku 1921 Katedra Maszynoznawstwa, której kierownikiem był prof. Jan<br />

Krauze, a od roku 1920 Katedra Maszyn Górniczych, kierowana<br />

początkowo przez inż. Franciszka Dąbrowskiego, a od roku 1923 przez<br />

prof. Stanisława Skoczylasa.<br />

Na Wydziale Hutniczym utworzona została Katedra Maszyn<br />

Hutniczych, kierowana przez prof. Karola Lowińskiego oraz Katedra<br />

Maszynoznawstwa II zorganizowana przez prof. Edmunda<br />

Chromińskiego.<br />

6 <strong>BIP</strong> <strong>171</strong>/<strong>2007</strong>

55 lat działalności Wydziału<br />

Inżynierii Mechanicznej i Robotyki <strong>AGH</strong><br />

Mimo przedłużającej się budowy gmachu głównego Akademii<br />

przy Alei Mickiewicza, już od roku 1930 niektóre katedry, wśród<br />

nich Katedra Maszynoznawstwa I, Katedra Maszynoznawstwa II<br />

oraz Katedra Mechaniki i Wytrzymałości Materiałów, znalazły<br />

pomieszczenia w nieukończonym budynku. Dzięki ofiarności<br />

Górnośląskiego Związku Przemysłowców Górniczo-Hutniczych<br />

powstał w latach 1926/27 budynek laboratorium maszynowego.<br />

Projekt technologiczny tego laboratorium opracował<br />

prof. E. Chromiński, a projekt budowlany – inż. Izydor<br />

Stella-Sawicki. Było to na owe czasy laboratorium nowoczesnie<br />

wyposażone w odpowiednią aparaturę. Rozwój dyscyplin<br />

mechanicznych i elektrycznych doprowadził w okresie<br />

powojennym do utworzenia osobnego Wydziału<br />

Elektromechanicznego.<br />

Z historii Wydziału Elektromechanicznego<br />

Rozkwit nauk mechanicznych w Akademii nastąpił po<br />

ukończeniu wojny. Zaraz po inauguracji drugiego powojennego<br />

roku akademickiego, która odbyła się 8 grudnia 1945 roku, w dniu<br />

8 stycznia 1946 powołane zostały w Uczelni dwa nowe wydziały:<br />

Wydział Elektromechaniczny i Wydział Geologiczno-Mierniczy.<br />

Organizatorem i pierwszym dziekanem Wydziału<br />

Elektromechanicznego był prof. Jan Krauze, zaś prodziekanem<br />

prof. Zygmunt Ciechanowski. O powodzeniu i konieczności<br />

powołania nowego wydziału może mówić fakt, że na ten wydział<br />

zapisało się 193 studentów. Wydziałowi postawione zostało<br />

zadanie kształcenia specjalistów potrzebnych do mechanizacji<br />

górnictwa i hutnictwa oraz elektryfikacji obu tych gałęzi przemysłu.<br />

Absolwenci Wydziału otrzymywali stopień magistra inżyniera<br />

mechanika lub magistra inżyniera elektryka w zależności od<br />

kierunku kształcenia.<br />

W pierwszym roku działalności wydziału działały następujące<br />

jednostki naukowo-dydaktyczne:<br />

1. Zakład Maszynoznawstwa l<br />

kierownik prof. Jan Krauze,<br />

2. Zakład Mechaniki Teoretycznej<br />

kierownik mgr fil. inż. Stefan Ziemba,<br />

3. Zakład Obróbki Mechanicznej Materiałów<br />

kierownik zast. prof. dr Witold Biernawski,<br />

4. Zakład Silników Cieplnych<br />

kierownik inż. Kazimierz Szawłowski,<br />

5. Zakład Pomp i Wentylatorów<br />

kierownik prof. zw. Zygmunt Ciechanowski,<br />

6. Zakład Elektrotechniki Ogólnej<br />

kierownik inż. Stanisław Kurzawa,<br />

7. Zakład Inżynierii i Budownictwa<br />

kierownik prof. Izydor Stella-Sawicki,<br />

8. Zakład Matematyki II<br />

kierownik zast. prof. dr Włodzimierz Wrona,<br />

9. Zakład Elektryfikacji Urządzeń Górniczych<br />

kierownik doc. dr Ludger Szklarski,<br />

10. Zakład Maszyn Elektrycznych<br />

kierownik dr Władysław Kolek.<br />

W ciągu roku akademickiego 1946/47 utworzono Zakład<br />

Maszyn i Urządzeń Górniczych II pod kierownictwem dr inż.<br />

Oktawiana Popowicza. Równocześnie Zakład Mechaniki<br />

Teoretycznej przekształcony został w Katedrę Mechaniki<br />

Technicznej.<br />

W maju 1948 dziekanem Wydziału Elektromechanicznego<br />

został ponownie prof. dr Jan Krauze, zaś prodziekanem –<br />

prof. dr inż. Wacław Olszak.<br />

W dniu 8 grudnia 1948 roku na wniosek Rady Wydziału<br />

Elektromechanicznego Senat Akademii nadał godność doktora<br />

honoris causa profesorowi Maksymilianowi Tytusowi Huberowi.<br />

W tymże roku po raz pierwszy nadany został stopień naukowy<br />

doktora nauk technicznych. Pierwszym doktorem został<br />

mgr fil. inż. Stefan Ziemba.<br />

Pierwszego września 1949 roku utworzona została na<br />

Wydziale Katedra Wytrzymałości Materiałów, a jej kierownikiem<br />

został prof. dr inż. Wacław Olszak.<br />

Godnym odnotowania jest fakt, że na Wydziale utworzony<br />

został „ad personam” Zakład Wyższych Zagadnień Mechaniki dla<br />

znakomitego uczonego prof. M.T. Hubera. W dniu 5 maja 1950<br />

roku Senat Akademii Górniczo-Hutniczej przyjął uchwałę<br />

o utworzeniu na Wydziale Elektromechanicznym<br />

międzywydziałowego Instytutu Mechaniki Stosowanej i Badania<br />

Materiałów. Zaraz po śmierci prof. Hubera, która nastąpiła w dniu<br />

9 grudnia 1950 roku, Senat <strong>AGH</strong> uchwalił nazwanie<br />

projektowanego Instytutu Mechaniki Stosowanej i Badania<br />

Materiałów imieniem profesora M.T. Hubera. Niestety uchwały<br />

dotyczące tego instytutu nigdy nie zostały zrealizowane.<br />

W roku akademickim 1948/49 dziekanem Wydziału<br />

Elektromechanicznego był nadal prof. Jan Krauze, a prodziekanem<br />

prof. Wacław Olszak. Ostatnim dziekanem Wydziału<br />

Elektromechanicznego był prof. Stanisław Kurzawa,<br />

a prodziekanem prof. Kazimierz Szawłowski. W związku<br />

z rozwojem Wydziału i zwiększeniem zakresu czynności<br />

wprowadzona została funkcja drugiego prodziekana.<br />

Możliwy stał się podział tematyczny Wydziału ze względu na<br />

kierunki kształcenia, na kierunek o profilu elektrotechnicznym<br />

i kierunek o profilu maszynowym. Prodziekanem dla kierunku<br />

elektrotechnicznego został prof. Jan Manitius, a dla kierunku<br />

maszynowego – prof. Kazimierz Szawłowski. Umożliwiło to<br />

prowadzenie od roku akademickiego 1951/52 zajęć dydaktycznych<br />

oddzielnie dla obu kierunków.<br />

Początki działania Wydziału<br />

W 1952 roku Wydział Elektromechaniczny podzielił się na dwa<br />

odrębne: wydział o kierunku elektrycznym oraz wydział o kierunku<br />

maszynowo-mechanicznym. Spełniły się projekty i marzenia<br />

wysuwane już w latach 1922 i 1926 w sprawie odrębnego wydziału<br />

o profilu mechanicznym.<br />

Z dniem 1 października 1952 roku rozpoczęła się historia<br />

osobnego wydziału o kierunku mechaniczno-maszynowym<br />

powstał, bowiem Wydział Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa.<br />

Pierwszym dziekanem Wydziału został prof. Kazimierz<br />

Szawłowski, a prodziekanem zast. prof Mieczysław Damasiewicz.<br />

Struktura nowego wydziału była następująca:<br />

1. Katedra i Zakład Części Maszyn<br />

kierownik prof. dr Jan Krauze.<br />

2. Katedra i Zakład Maszyn Hutniczych<br />

(przeniesiona z Wydziału Metalurgicznego)<br />

kierownik prof. Stanisław Zygmuntowicz.<br />

3. Katedra Maszyn i Urządzeń Górniczych<br />

(przeniesiona z Wydziału Górniczego)<br />

kierownik prof. Wacław Lesiecki<br />

<strong>BIP</strong> <strong>171</strong> / <strong>2007</strong> 7

4. Katedra Maszynoznawstwa<br />

kierownik prof Edmund Chromiński<br />

5. Katedra i Zakład Mechaniki Technicznej<br />

kierownik zast. prof. Mieczysław Damasiewicz<br />

6. Katedra i Zakład Technologii Mechanicznej<br />

kierownik prof. Witold Biernawski,<br />

7. Katedra i Zakład Wytrzymałości Materiałów<br />

kierownik zast. prof. Aleksander Lisowski.<br />

Ważnym do odnotowania jest fakt otrzymania przez Wydział<br />

nowego pawilonu B-2 (styczeń 1953). Wprawdzie przez wiele lat<br />

wydział użyczał gościnnie pomieszczeń w pawilonie B-2 wielu<br />

jednostkom Uczelni, ale sam fakt stałej lokalizacji Wydziału oraz<br />

tworzenia szeregu laboratoriów, w tym kopalni doświadczalnej,<br />

wart jest podkreślenia.<br />

Po rocznym okresie działalności Wydziału, nowym dziekanem<br />

na trzyletnią kadencję wybrany został prof. Wacław Lesiecki,<br />

prodziekanem – zast. prof. Kazimierz Szablowski.<br />

W Katedrze Maszyn i Urządzeń Górniczych utworzony został<br />

Zakład Urządzeń Szybowych, którego kierownikiem był<br />

prof. Oktawian Popowicz. W roku 1954 Profesor Popowicz<br />

zrezygnował z pracy w <strong>AGH</strong>, a kierownictwo zakładu powierzono<br />

adiunktowi Zygmuntowi Kaweckiemu.<br />

Po śmierci Profesora Zygmuntowicza (22 luty 1953)<br />

p.o. kierownikiem Katedry Maszyn Hutniczych został adiunkt<br />

Eugeniusz Podoba. W roku akademickim 1954/55 kierownikiem tej<br />

katedry zostaje zast. prof. Mieczysław Radwan.<br />

Nastąpiły nowe nominacje. Profesorem zwyczajnym został<br />

prof. Witold Biernawski. zaś profesorem nadzwyczajnym Wacław<br />

Lesiecki. Na stanowisko docenta powołani zostali Andrzej<br />

Battaglia, Andrzej Józefik, Jan Kaczmarek, Tadeusz Kubiczek,<br />

Aleksander Lisowski, Stanisław Markowski. Na stanowisko<br />

zastępcy profesora powołani zostali Jan Anioła, Władysław<br />

Bogusz, Zygmunt Kawecki, Bogusław Loesch, Eugeniusz Podoba.<br />

W roku akademickim 1954/55 odbyły się na Wydziale<br />

Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa pierwsze obrony prac<br />

doktorskich (zgodnie z obowiązującymi wówczas przepisami<br />

zamiast stopnia doktora wprowadzony został stopień kandydata<br />

nauk). Po wprowadzeniu nowych przepisów w 1958 roku Wszyscy<br />

posiadacze stopnia kandydata nauk uzyskali stopień doktora nauk<br />

technicznych. Pierwszymi promowanymi doktorami (kandydatami<br />

nauk) byli Mieczysław Damasiewicz i Władysław Bogusz.<br />

W roku akademickim 1956/57 nowym dziekanem Wydziału<br />

Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa został doc. Stanisław<br />

Markowski, a prodziekanem – zast. prof. Zygmunt Kawecki.<br />

Kadencja tych władz dziekańskich przypadła na okres znacznych<br />

zmian politycznych i ekonomicznych w Polsce.<br />

Zanotować można szereg zmian organizacyjnych<br />

i osobowych na Wydziale.<br />

W okresie pierwszej kadencji dziekańskiej doc. Stanisława<br />

Markowskiego zauważyć można było znaczny rozwój kadry<br />

naukowej Wydziału oraz pewną stabilizację osobową. Niektórzy<br />

uważają rok akademicki 1956/57 jako przełomowy dla szkolnictwa<br />

wyższego. Nastąpiła decentralizacja w zakresie kierowania<br />

szkolnictwem wyższym. Weszły w życie akty prawne dotyczące<br />

wyborów władz uczelni, przepisów o wymiarach godzin dla<br />

pracowników, a także rozszerzone zostały kompetencje senatu<br />

i rektora oraz ograniczona została sprawozdawczość. Są to<br />

czynniki, które sprzyjały rozwojowi Wydziału. Pracownicy Wydziału<br />

coraz częściej uzyskują stopnie naukowe. Na stanowisko docenta<br />

powołani zostali: Jan Anioła, Mieczysław Damasiewicz, Aleksander<br />

Lisowski. Zastępcą profesora został Władysław Dobrucki.<br />

W roku akademickim 1956/57 na Wydziale studiowało 287<br />

studentów. Wydział wydał w tym roku 23 dyplomy magistra<br />

inżyniera i 25 dyplomów inżyniera mechanika. Prowadzone<br />

dyskusje oraz starania szeregu pracowników i kierownictwa<br />

Wydziału doprowadziły do zmiany nazwy Wydziału, bardziej<br />

odpowiadającej charakterowi prac naukowych i dydaktycznych<br />

prowadzonych przez jego jednostki.<br />

Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych<br />

Z początkiem roku akademickiego 1957/58 nastąpiła zmiana<br />

nazwy Wydziału na Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych.<br />

Nastąpiły w tym czasie pewne zmiany organizacyjne. Powstała<br />

Katedra i Zakład Historii Techniki i Nauk Technicznych, której<br />

kierownikiem został dotychczasowy kierownik Katedry Maszyn<br />

Hutniczych, Mieczysław Radwan. Kierownikiem Katedry Maszyn<br />

Hutniczych został doc. Jan Anioła, który był równocześnie<br />

kierownikiem nowopowstałego w katedrze – Zakładu Projektowania<br />

Hut.<br />

Kierownikiem Katedry i Zakładu Technologii Mechanicznej<br />

w miejsce zmarłego w dniu 30 czerwca 1957 profesora Witolda<br />

Biernawskiego został docent Stanisław Markowski.<br />

Na stanowisko docenta powołany został Mieczysław Radwan,<br />

zaś profesorowi Kazimierzowi Szawłowskiemu nadany został tytuł<br />

profesora zwyczajnego.<br />

W tym roku akademickim stan liczbowy studentów znacznie<br />

się powiększył i osiągnął liczbę 353.<br />

Na drugą dwuletnią kadencję, dziekanem Wydziału wybrany<br />

został docent Stanisław Markowski. Prodziekanami zostali zast.<br />

prof. Zygmunt Kawecki i zast. prof. Bogusław Loesch.<br />

W roku akademickim 1958/59 obowiązywał już jeden jednolity<br />

program nauczania na poziomie magisterskim. Absolwenci<br />

Wydziału otrzymywali stopień magistra inżyniera mechanika. Na<br />

Wydziale otwarte zostały wieczorowe studia magisterskie dla osób<br />

posiadających tytuł zawodowy inżyniera.<br />

Nastąpiły dalsze zmiany organizacyjne. Zakład Maszyn<br />

Mechanicznej Przeróbki Kopalin, działający dotychczas w ramach<br />

Katedry Maszyn i Urządzeń Górniczych, przekształcony został<br />

w Katedrę Maszyn Przeróbki Kopalin, a na kierownika tej katedry<br />

powołany został docent Andrzej Battaglia. Dotychczasowa Katedra<br />

Maszynoznawstwa przemianowana została na Katedrę<br />

Termodynamiki i Urządzeń Energetycznych.<br />

Nowym dziekanem wydziału na okres dwóch lat<br />

(1960/61 – 1961/62) wybrany został docent Jan Anioła.<br />

Prodziekanem został docent Władysław Bogusz<br />

Należy odnotować szereg zmian organizacyjnych, które<br />

nastąpiły w tym okresie. Kierownikiem Katedry Części Maszyn po<br />

przejściu na emeryturę prof Jana Krauzego został doc. Mieczysław<br />

Damasiewicz, kierownikiem Katedry Historii Techniki i Nauk<br />

Technicznych doc. Tadeusz Kubiczek, natomiast kierownikiem<br />

Katedry Mechaniki Technicznej doc. Władysław Bogusz.<br />

W ramach Katedry Historii Techniki i Nauk Technicznych<br />

utworzono Zakład – Muzeum Akademii Górniczo-Hutniczej<br />

(p.o. kierownika mgr. inż. Tadeusz Stopka).<br />

W Katedrze Maszyn i Urządzeń Górniczych utworzone zostały<br />

w listopadzie 1961 roku dwa nowe zakłady: Zakład Podziemnych<br />

Maszyn Górniczych oraz Zakład Odkrywkowych Maszyn<br />

Górniczych. Utworzony został punkt konsultacyjny Wydziału<br />

Maszyn Górniczych i Hutniczych z siedzibą w Kielcach. Punkt ten<br />

stal się zalążkiem późniejszej Wyższej Szkoły Inżynierskiej,<br />

a następnie Politechniki Świętokrzyskiej. Kierownikiem punktu<br />

został dr inż. Zbigniew Engel.<br />

Nowym dziekanem na lata 1962/63 i 1963/64 został wybrany<br />

doc. Mieczysław Damasiewicz. Prodziekanem został doc. Józef<br />

Golecki. W tym czasie nastąpiły dalsze zmiany organizacyjne<br />

i osobowe na Wydziale. W Katedrze Maszyn Hutniczych utworzono<br />

dwa zakłady: Zakład Stalowych Konstrukcji i Maszyn oraz Zakład<br />

Automatyzacji Urządzeń Hutniczych.<br />

Po nagłej śmierci prof. Wacława Lesieckiego, kierownikiem<br />

Katedry Maszyn i Urządzeń Górniczych został doc. Tadeusz<br />

8 <strong>BIP</strong> <strong>171</strong>/<strong>2007</strong>

Kubiczek. Tymczasowym kierownikiem Katedry Historii Techniki<br />

i Nauk Technicznych w miejsce doc. Tadeusza Kubiczka został<br />

dr inż. Ferdynand Szwagrzyk.<br />

Po przeniesieniu prof. Aleksandra Lisowskiego na Politechnikę<br />

Krakowską, kierownikiem Katedry i Zakładu Wytrzymałości<br />

Materiałów został doc. Józef Golecki. Do tej katedry przeniesiony<br />

został z Katedry Maszyn Hutniczych Zakład Stalowych Konstrukcji<br />

i Maszyn. Kierownikiem Zakładu Pomp, Sprężarek i Wentylatorów<br />

został doc. Jan Sentek.<br />

Na Wydziale, obok zajęć w punkcie konsultacyjnym<br />

w Kielcach, prowadzone są studia wieczorowe dla specjalności:<br />

maszyny górnicze i maszyny hutnicze. Kierownikiem studium był<br />

doc. Eugeniusz Podoba.<br />

W czasie tej kadencji nastąpiły zmiany programów nauczania<br />

oraz unowocześnienie tych programów. Utworzone zostały nowe<br />

specjalności kształcenia: automatyzacja maszyn górniczych<br />

i hutniczych oraz maszyny wiertnicze.<br />

Rada Wydziału wybrała dziekanem na lata 1964/65 i 1965/66<br />

prof. Stanisława Markowskiego. Prodziekanem został<br />

doc. Eugeniusz Podoba.<br />

W roku akademickim 1964/65 nastąpił wzrost liczby<br />

studiującej młodzieży w Akademii Górniczo-Hutniczej, w tym<br />

również na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych. W tym roku<br />

na Wydziale studiowało 1355 studentów (477 na studiach dla<br />

pracujących).<br />

Prowadzone były nadal zawodowe studia wieczorowe.<br />

Utworzony został punkt konsultacyjny w Olkuszu, którego<br />

kierownikiem był dr Adam Siemieniec. W tym czasie nastąpiły tylko<br />

niewielkie zmiany organizacyjne. Katedra Części Maszyn zmieniła<br />

nazwę na Katedrę Podstaw Konstrukcji Maszyn.<br />

W styczniu 1966 roku zmarł prof. Mieczysław Damasiewicz.<br />

Opiekę naukową nad Katedrą Podstaw Konstrukcji Maszyn objął<br />

zasłużony dla Wydziału prof. Stefan Ziemba, profesor Instytutu<br />

Podstawowych Problemów Techniki Polskiej Akademii Nauk<br />

w Warszawie.<br />

Na podkreślenie zasługuje fakt, że w 1965 roku Wydział<br />

Maszyn Górniczych i Hutniczych uzyskał prawo habilitowania<br />

w zakresie mechaniki i budowy maszyn.<br />

Na kadencję trzechletnią 1966/67 – 1968/69 wybrany został<br />

dziekanem doc. Eugeniusz Podoba. Prodziekanami zostali<br />

doc. Tadeusz Haupt oraz doc. Zygmunt Kawecki.<br />

W tym czasie z Katedry Podstaw Konstrukcji Maszyn<br />

przeniesiono do Katedry Mechaniki Technicznej, Zakład Teorii<br />

Mechanizmów i Podstaw Automatyki. Uległa zmianie nazwa tego<br />

zakładu na Zakład Teorii Maszyn i Automatycznej Regulacji.<br />

Równocześnie w Katedrze Mechaniki Technicznej utworzony został<br />

Zakład Dynamiki Maszyn,<br />

Z dniem 1 października 1969 roku na dziekana Wydziału<br />

powołany został na trzechletnią kadencję doc. Adam Siemieniec.<br />

Prodziekanami zostali doc. Zbigniew Engel, doc. Tadeusz Haupt<br />

oraz doc. Adam Klich.<br />

Wraz z inauguracją roku akademickiego we wszystkich<br />

uczelniach w Polsce weszła w życie nowa struktura instytutowa.<br />

Zgodnie z wcześniejszymi planami na wydziale powstały<br />

następujące instytuty:<br />

1. Instytut Maszyn Górniczych, Przeróbczych i Automatyki –<br />

Dyrektor prof. Tadeusz Kubiczek zastępcy dyrektora<br />

prof. Zygmunt Kawecki, doc. Antoni Czubak.<br />

2. Instytut Maszyn Hutniczych i Automatyki – Dyrektor prof. Jan<br />

Anioła zastępcy dyrektora prof. Wiesław Zapałowicz,<br />

doc. Zygmunt Drzymała.<br />

3. Instytut Podstaw Budowy Maszyn – Dyrektor doc. Marian<br />

Warszyński, zastępca dyrektora prof. Stanisław Markowski.<br />

W roku akademickim 1972/73 na drugą trzechletnią kadencję<br />

na stanowisko dziekana powołany został doc. Adam Siemieniec.<br />

Prodziekanami zostali prof. Władysław Dobrucki, doc. Zbigniew<br />

Engel, doc. Adam Klich. O wzroście zadań dydaktycznych<br />

świadczyć może liczba kształconych studentów. Na wydziale<br />

w tym czasie studiowało 2.290 studentów, w tym 780 na studiach<br />

dla pracujących. Zadania naukowe i dydaktyczne realizowane były<br />

przez zespól 311 pracowników, w tym 10 profesorów, 24<br />

docentów, 16 wykładowców i 27 adiunktów.<br />

Nastąpiły pewne zmiany personalne i organizacyjne.<br />

Dyrektorem Instytutu Maszyn Górniczych, Przeróbczych<br />

i Automatyki w miejsce przechodzącego w stan spoczynku<br />

prof. Tadeusza Kubiczka został prof. Zygmunt Kawecki. W lutym<br />

1973 dyrektorem Instytutu Podstaw Budowy Maszyn został<br />

prof. Władysław Bogusz, zaś zastępcami dyrektora prof. Stanisław<br />

Markowski oraz doc. Józef Giergiel.<br />

Dalsze zmiany organizacyjne nastąpiły w 1974 roku. Na bazie<br />

Zakładu Mechaniki Technicznej i Teorii Sterowania oraz<br />

Środowiskowego Laboratorium Drgań i Szumów powstał czwarty<br />

na wydziale Instytut Mechaniki i Wibroakustyki. Dyrektorem tego<br />

instytutu został prof. Zbigniew Engel, zaś zastępcami<br />

prof. Władysław Bogusz i doc. Józef Giergiel. W Instytucie<br />

Mechaniki i Wibroakustyki nie utworzone zostały zakłady, natomiast<br />

działały zespoły naukowo dydaktyczne.<br />

Dyrektorem Instytutu Podstaw Budowy Maszyn został<br />

doc. Adam Siemieniec, a zastępcami dyrektora doc. Stanisław<br />

Pytko i doc. Marian Warszyński.<br />

Rozpoczęcie działalności Instytutu Mechaniki i Wibroakustyki<br />

zbiegło się z otwarciem unikalnych laboratoriów<br />

wibroakustycznych, w tym komory bezechowej i komory<br />

pogłosowej. W 1975 roku na stanowisko dziekana Wydziału<br />

powołany został prof. Zygmunt Drzymała. Prodziekanami zostali<br />

prof. Artur Bęben, prof. Józef Giergiel i prof. Adam Klich.<br />

Przy Instytucie Maszyn Górniczych, Przeróbczych i Automatyki<br />

utworzone zostało Środowiskowe Laboratorium Badania Lin<br />

i Urządzeń Transportu Linowego z kierownikiem prof. Juliuszem<br />

Stachurskim.<br />

Z dniem 1 września 1978 roku na stanowisko dziekana<br />

Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych powołany został<br />

prof. Józef Giergiel. Profesor J. Giergiel funkcję dziekana pełnił<br />

przez trzy kadencje. Prodziekanami zostali prof. Artur Bęben,<br />

doc. Józef Hansel oraz doc. Stefan Stupnicki. W czasie pierwszej<br />

kadencji prof. Giergiela zmiany organizacyjne byty niewielkie.<br />

Z Instytutu Nauk Społecznych <strong>AGH</strong> do Instytutu Mechaniki<br />

i Wibroakustyki przeniesiony został Zakład Ergonomii i Ochrony<br />

Pracy kierowany przez doc. Leopoldę Nawarę.<br />

Mimo wielu trudności i kłopotów wzrastała na Wydziale liczba<br />

tzw. samodzielnych pracowników nauki. W 1981 roku na Wydziale<br />

zatrudnionych było 19 profesorów, 15 docentów ze stopniem<br />

doktora habilitowanego oraz 8 docentów etatowych bez habilitacji.<br />

Wydział w tym czasie prowadzi szeroką działalność<br />

dydaktyczną. Prowadzone są studia dzienne studia doktoranckie<br />

i podyplomowe oraz studia dla pracujących. Studia inżynierskie dla<br />

pracujących prowadzone były stacjonarnie w Krakowie oraz<br />

w punktach konsultacyjnych w Olkuszu, Zgorzelcu, Chodzieży,<br />

Końskich.<br />

Lata 1980/81 są latami poważnych zmian politycznych<br />

i ekonomicznych w Polsce. Nastąpiły również zmiany dotyczące<br />

funkcjonowania uczelni. Władze uczelni i wydziałów od roku 1981<br />

w miejsce nominacji są wybierane zgodnie z uchwaloną przez<br />

senat ordynacją wyborczą.<br />

Zgodnie z tą ordynacją na stanowisko dziekana wybrany<br />

został prof. Józef Giergiel. Prodziekanami zostali wybrani docent<br />

Artur Bień, docent Henryk Knop, oraz docent Bogusław<br />

Machowski. W lipcu 1981 na posterunku pracy umiera prof. Juliusz<br />

Stachurski. Funkcję kierownika Środowiskowego Laboratorium<br />

Badania Lin Stalowych i Urządzeń Transportu Linowego obejmuje<br />

doc. Józef Hansel.<br />

<strong>BIP</strong> <strong>171</strong> / <strong>2007</strong> 9

W czerwcu 1982, Rada Wydziału po raz pierwszy dokonała<br />

wyboru władz instytutów.<br />

Instytuty miały teraz następującą strukturę organizacyjną:<br />

1. Instytut Maszyn Górniczych, Przeróbczych i Automatyki –<br />

Dyrektor prof. Zygmunt Kawecki, zastępcy: prof. Adam Klich,<br />

prof. Lucjan Kruszecki<br />

2. Instytut Maszyn Hutniczych i Automatyki – Dyrektor<br />

prof. Zygmunt Drzymała, zastępcy: doc. Artur Bień,<br />

doc. Jan Wróbel, mgr Eugeniusz Fuks,<br />

3. Instytut Mechaniki i Wibroakustyki – Dyrektor prof. Zbigniew<br />

Engel – zastępcy; prof. Zbyszko Stójek, doc. Jan Adamczyk,<br />

inż. Marian Robakowski.<br />

4. Instytut Podstaw Budowy Maszyn – Dyrektor doc. Adam<br />

Siemieniec, zastępcy dyrektora – prof. Stanisław Pytko,<br />

prof. Marian Warszyński, dr Stefan Patyk.<br />

W trakcie tej kadencji dziekańskiej zaszły pewne zmiany<br />

osobowe. W styczniu 1983 roku na miejsce prof. Zygmunta<br />

Kaweckiego dyrektorem Instytutu Maszyn Górniczych,<br />

Przeróbczych i Automatyki został prof. Adam Klich, a zastępcą<br />

docent Józef Hansel.<br />

Profesor Adam Klich objął również kierownictwo Zakładu<br />

Maszyn i Urządzeń Górnictwa Podziemnego. Kierownikiem<br />

Zakładu Maszyn Przeróbczych i Urządzeń Powierzchniowych<br />

został docent Tadeusz Banaszewski. W styczniu 1984 roku na<br />

kierownika Zakładu Technologii Mechanicznej w Instytucie Podstaw<br />

Budowy Maszyn powołany został doc. Antoni Skrzypiński.<br />

Na Wydziale obok studiów dziennych prowadzone były studia<br />

doktoranckie, studia podyplomowe, studia wieczorowe oraz studia<br />

zaoczne w punktach konsultacyjnych.<br />

W okresie tej kadencji znacznie poprawiła się sytuacja<br />

lokalowa Wydziału. We wrześniu 1982 oddany został do użytku<br />

pawilon Wibroakustyki z wieloma nowoczesnymi laboratoriami.<br />

Oddana została do użytku również hala technologiczna Instytutu<br />

Maszyn Hutniczych Automatyki.<br />

Z dniem 1 września 1984 roku, prof. Józef Giergiel rozpoczął<br />

trzecią trzechletnią kadencję dziekańską. Prodziekanami zostali:<br />

doc. Artur Bień, doc. Bogusław Machowski, doc. Jan Wróbel<br />

W kierownictwie instytutów nastąpiły niewielkie zmiany.<br />

Instytut Maszyn Górniczych, Przetwórczych i Automatyki pracował<br />

dalej pod kierownictwem prof. Adama Klicha. Zastępcami byli:<br />

prof. Lucjan Kruszewski oraz doc. Józef Hansel.<br />

Dyrektorem Instytutu Maszyn Hutniczych i Automatyki był<br />

prof. Zygmunt Drzymała, zaś jego zastępcami doc. Artur Bień<br />

i doc. Stefan Stupnicki.<br />

Dyrektorem Instytutu Mechanik Wibroakustyki był<br />

prof. Zbigniew Engel, zastępcami: doc. Jan Adamczyk oraz<br />

doc. Jerzy Michalczyk.<br />

W Instytucie Podstaw Budowy Maszyn dyrektorem byt<br />

doc. Adam Siemieniec, zaś zastępcami: prof. Stanisław Pytko oraz<br />

doc. Marian Warszyński.<br />

W czerwcu 1990 roku w oparciu o nową ordynację wyborczą,<br />

dziekanem Wydziału wybrany został prof. Andrzej Skorupa,<br />

a prodziekanami prof. Tadeusz Banaszewski, doc. Józef Gęga,<br />

doc. Janusz Kowal.<br />

W czasie działania tych władz dziekańskich nastąpił w Polsce<br />

szereg zmian politycznych, gospodarczych i organizacyjnych.<br />

We wrześniu 1990 roku uchwalona została nowa ustawa<br />

o szkolnictwie wyższym. Ustawa ta zapewniała uczelniom szeroką<br />

autonomię w zakresie kształcenia oraz zapewniała dowolność<br />

struktury organizacyjnej. Zgodnie z tą ustawą w skład Rady<br />

Wydziału wchodzili: dziekan – jako przewodniczący, prodziekani,<br />

profesorzy, nauczyciele akademiccy posiadający stopień naukowy<br />

doktora habilitowanego, przedstawiciele pozostałych grup<br />

nauczycieli akademickich, przedstawiciele pracowników<br />

technicznych i administracyjnych, a także przedstawiciele<br />

samorządu studenckiego. W posiedzeniach rad wydziału biorą<br />

także udział przedstawiciele związków zawodowych z głosem<br />

doradczym.<br />

Podstawową jednostką uczelni jest wydział, który jest<br />

tworzony, przekształcany i znoszony uchwałami senatu.<br />

Równocześnie z uchwalonym przez Senat Akademii<br />

Górniczo-Hutniczej statutem uczelni, który za podstawową<br />

jednostkę uczelni zgodnie z ustawą przyjął wydział o strukturze<br />

zakładowej i katedralnej, przystąpiono do dyskusji na temat zmian<br />

strukturalnych na Wydziale.<br />

Wróciła ponownie sprawa zmiany nazwy Wydziału Po wielu<br />

dyskusjach podjęta została uchwala Rady Wydziału o zmianie<br />

nazwy na Wydział Inżynierii Mechanicznej Robotyki.<br />

Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki<br />

Od dnia l kwietnia 1992 roku na podstawie uchwały Senatu<br />

<strong>AGH</strong> wydział nosił nazwę: Wydział Inżynierii Mechanicznej<br />

i Robotyki.<br />

Przygotowana została nowa struktura Wydziału i obsada<br />

personalna planowanych jednostek. Struktura ta była następująca:<br />

– Katedra Urządzeń Technologicznych i Ochrony Środowiska –<br />

kierownik Zygmunt Drzymała;<br />

– Katedra Maszyn Górniczych i Urządzeń Utylizacji Odpadów<br />

kierownik prof. Adam Klich;<br />

– Katedra Mechaniki i Wibroakustyki<br />

kierownik prof. Zbigniew Engel;<br />

– Katedra Podstaw Budowy i Eksploatacji Maszyn<br />

kierownik prof. Andrzej Skorupa;<br />

– Katedra Robotyki i Dynamiki Maszyn<br />

kierownik prof. Józef Giergiel;<br />

– Katedra Transportu Linowego<br />

kier. prof. Józef Hansel;<br />

– Katedra Mechaniki, Teorii Maszyn i Podstaw Automatyki<br />

kierownik prof. Karol Tomaszewski;<br />

– Zakład Maszyn i Urządzeń Energetycznych<br />

kierownik dr hab. Czesław Kowalski, prof. <strong>AGH</strong>;<br />

– Zakład Automatyzacji Procesów<br />

kierownik prof. Lucjan Kruszecki.<br />

Po raz drugi na trzechletnią kadencję w latach<br />

1993/94 – 1995/96 dziekanem wydziału wybrany został<br />

prof. Andrzej Skorupa. Prodziekanami zostali prof. Tadeusz<br />

Banaszewski, prof. Janusz Kowal oraz dr hab. Józef Gęga<br />

prof. <strong>AGH</strong>.<br />

Z końcem roku 1994 powołana została na Wydziale<br />

samodzielna Pracownia Akustyki Strukturalnej i Materiałów<br />

Inteligentnych, a jej kierownikiem został prof. Ryszard Panuszka.<br />

Na Wydziale prowadzone były studia doktoranckie pod<br />

kierownictwem dr. inż. hab. Romana Jabłońskiego prof. <strong>AGH</strong>.<br />

Prowadzone były również studia podyplomowe.<br />

Nowym dziekanem wydziału na kadencję w latach 1996–1999<br />

wybrany został prof. Janusz Kowal. Prodziekanami zostali<br />

prof. Wojciech Batko, dr hab. Włodzimierz Kowalski prof. <strong>AGH</strong>,<br />

dr hab. Jan Szybka prof. <strong>AGH</strong><br />

W okresie tej kadencji władz dziekańskich liczba kształconych<br />

na Wydziale studentów poważnie wzrosła. Stąd główne wysiłki<br />

Kierownictwa Wydziału szły w kierunku działalności dydaktycznej<br />

prowadzonej na wszystkich poziomach.<br />

Prowadzone były wydziałowe studia doktoranckie, których<br />

kierownikiem nadal był dr hab. Roman Jabłoński prof. <strong>AGH</strong> oraz<br />

studia podyplomowe.<br />

Do zmian organizacyjnych, o których należy wspomnieć to –<br />

przekształcenie Zakładu Maszyn i Urządzeń Energetycznych<br />

w Katedrę Maszyn i Urządzeń Energetycznych. Kierownikiem tej<br />

katedry został prof. Stanisław Gumuła.<br />

10 <strong>BIP</strong> <strong>171</strong>/<strong>2007</strong>

Zakład Automatyzacji Procesów przekształcony został<br />

w Katedrę Automatyzacji Procesów pod kierownictwem<br />

prof. Janusza Kowala.<br />

W związku z rezygnacją prof. Zbigniewa Engela z funkcji<br />

kierownika Katedry Mechaniki i Wibroakustyki z dniem 1<br />

października 1997 na stanowisko kierownika katedry powołany<br />

został prof. Wojciech Batko.<br />

Z dniem 1 października 1998 roku kierownikiem Katedry<br />

Maszyn Górniczych i Urządzeń Utylizacji Odpadów został<br />

prof. Tadeusz Banaszewski, a związane to było z przejściem na<br />

emeryturę prof. Adama Klicha. Katedra ta w 1999 roku zmieniła<br />

nazwę na Katedrę Maszyn Górniczych. Przeróbczych<br />

i Transportowych.<br />

W 1999 roku nowym dziekanem wydziału został wybrany<br />

prof. Wojciech Batko, prodziekanami zostali prof. Stanisław Wolny,<br />

dr hab. Włodzimierz Kowalski prof. <strong>AGH</strong>, dr inż. Bolesław Karwat.<br />

Z początkiem 2000 roku nastąpiły pewne zmiany<br />

organizacyjne. W miejsce dotychczasowej Katedry Podstaw<br />

Budowy i Eksploatacji Maszyn powstała Katedra Wytrzymałości<br />

i Technologii Maszyn pod kierownictwem prof. Andrzeja Skorupy.<br />

Powstały również dwa zakłady: Zakład Konstrukcji i Eksploatacji<br />

Maszyn – kierownik prof. Stanisław Pytko, Zakład Wytrzymałości<br />

Materiałów i Konstrukcji – kierownik prof. Stanisław Wolny.<br />

W chwili obecnej Wydział kształci na trzech kierunkach<br />

nauczania – Mechaniki i Budowy Maszyn, Automatyki, Robotyki<br />

i Mechatronika, w ramach tych kierunków prowadzonych jest<br />

dwanaście specjalności.<br />

Aktualna struktura wydziału to dziesięć katedr:<br />

1. Katedra Automatyzacji Procesów<br />

kierownik prof. Janusz Kowal;<br />

2. Katedra Maszyn Górniczych Przeróbczych i Transportowych<br />

kierownik prof. Antoni Kalukiewicz;<br />

3. Katedra Maszyn i Urządzeń Energetycznych<br />

kierownik prof. Stanisław Gumuła;<br />

4. Katedra Mechaniki i Wibroakustyki<br />

kierownik prof. Wojciech Batko;<br />

5. Katedra Robotyki i Mechatroniki<br />

kierownik prof. Tadeusz Uhl;<br />

6. Katedra Transportu Linowego<br />

kierownik prof. Józef Hansel;<br />

7. Katedra Urządzeń Technologicznych i Ochrony Środowiska<br />

kierownik prof. Marek Hryniewicz;<br />

8. Katedra Wytrzymałości i Technologii Maszyn<br />

kierownik prof. Andrzej Skorupa;<br />

9. Katedra Konstrukcji i Eksploatacji Maszyn<br />

kierownik prof. Józef Salwiński;<br />

10. Katedra Wytrzymałości Materiałów i Konstrukcji<br />

kierownik prof. Stanisław Wolny.<br />

W kolejnej kadencji 2002–2005 dziekanem został<br />

prof. Włodzimierz Kowalski, a prodziekanami zostali:<br />

Prof. Stanisław Wolny, prof. Andrzej Tytko, prof. Antoni Kalukiewicz<br />

i dr inż. Bolesław Karwat.<br />

W obecnej kadencji 2005–2008 dziekanem jest prof. Janusz<br />

Kowal, a funkcję prodziekanów pełnią: prof. Jan Adamczyk,<br />

prof. Andrzej Tytko, prof. Józef Salwiński i dr inż. Bolesław Karwat.<br />

Rola i znaczenie Wydziału<br />

Rola i znaczenie Wydziału zależy nie tylko od prac<br />

naukowych, publikacji, rodzaju i jakości kształcenia, lecz również<br />

od aktywności pracowników zarówno w Uczelni, a także w ramach<br />

organizacji naukowych w kraju i zagranicą. Aktywność zewnętrzna<br />

jest w wielu przypadkach miarą pozycji Wydziału. W tym zakresie<br />

Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki ma duże osiągnięcia.<br />

Pracownicy Wydziału pełnili i pełnią wiele odpowiedzialnych funkcji<br />

zarówno w Uczelni jak również w Kraju i zagranicą. Autor słynnego<br />

memoriału z roku 1922 w sprawie utworzenia odrębnego wydziału<br />

Profesor Jan Krauze, późniejszy pracownik naszego Wydziału, był<br />

rektorem Akademii Górniczej i jej prorektorem. W latach<br />

1969–1972 rektorem Akademii Górniczo-Hutniczej był prof. Jan<br />

Anioła. Prorektorami byli profesorowie: Jan Anioła, Artur Bęben,<br />

Witold Biernacki, Władysław Bogusz, Zygmunt Drzymała, Józef<br />

Giergiel, Andrzej Gołaś, Janusz Kowal.<br />

Pracownicy Wydziału działali w ramach Rady Głównej Nauki<br />

i Szkolnictwa Wyższego, Rady Społeczno-Gospodarczej przy<br />

Sejmie, Państwowej Rady Górnictwa, Państwowej Rady Ochrony<br />

Środowiska, Komitetu Nagród Państwowych i Nagród Premiera,<br />

Centralnej Komisji ds. Tytułu i Stopni Naukowych (J. Anioła,<br />

A. Bęben, Z. Drzymała, Z. Engel, J. Giergiel, A. Klich, J. Kowal).<br />

Nadzwyczaj aktywna była i jest działalność naszych<br />

profesorów w różnych komitetach, komisjach, sekcjach i zespołach<br />

Polskiej Akademii Nauk. Pracownicy Wydziału działają w zespołach<br />

i sekcjach Komitetu Badań Naukowych.<br />

Pracownicy Wydziału pełnili i pełnią odpowiedzialne funkcje<br />

w organizacjach społecznych i naukowych jak np. w Zarządzie<br />

Głównym Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu<br />

Hutniczego, Polskim Towarzystwie Mechaniki Teoretycznej<br />

i Stosowanej, Polskim Towarzystwie Akustyki, Polskim Towarzystwie<br />

Transportu Linowego. Biorą udział w pracy Rad Naukowych wielu<br />

jednostek naukowych, działają w komitetach redakcyjnych<br />

czasopism naukowych i technicznych.<br />

Od początku istnienia jednostki organizacyjne Wydziału i jego<br />

pracownicy prowadzą szeroką współpracę zagraniczną na różnych<br />

polach. Wymienić tu należy praktyki zagraniczne, staże naukowe,<br />

a także udział w realizacji wspólnych międzynarodowych<br />

programów badawczych jak np.: Tempus, Copernicus, Eureka,<br />

Erasmus. Inną formą współpracy było organizowanie i udział<br />

pracowników w licznych kongresach i konferencjach naukowych<br />

(udział w komitetach naukowych i organizacyjnych, referaty<br />

plenarne, organizacja sesji specjalnych).<br />

Współpraca zagraniczna Wydziału obejmuje również<br />

działalność kształceniową poprzez prowadzenie prac doktorskich<br />

dla obcokrajowców, kształcenie studentów zagranicznych oraz<br />

studenckie praktyki zagraniczne. Jednostki organizacyjne Wydziału<br />

współpracują z placówkami naukowymi całego świata.<br />

Tak w dużym skrócie przedstawia się 55-letnia działalność<br />

Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki. W tym okresie<br />

prowadzona była wszechstronna działalność naukowa,<br />

dydaktyczna i organizacyjna, która przyczyniła się do rozwoju<br />

Akademii Górniczo-Hutniczej i pokazała, że Uczelnia jest<br />

uniwersytetem technicznym o szerokim profilu aktywności.<br />

Ta szeroka działalność Wydziału, udział pracowników w pracy<br />

różnych instytucji uczelnianych i zewnętrznych, a przede wszystkim<br />

niezliczona liczba publikacji w tym monografii, podręczników,<br />

skryptów, rozpraw naukowych świadczą o dużej aktywności. Do<br />

tego dochodzą liczne habilitacje i obrony prac doktorskich<br />

przeprowadzone na Wydziale.<br />

Od chwili uzyskania stosownych uprawnień na Wydziale<br />

habilitowało się 148 osób. Wydział nadał do chwili obecnej<br />

513 stopni naukowych doktora nauk technicznych. Na wnioski<br />

Rady Wydziału 12 profesorów uzyskało zaszczytny tytuł Doktora<br />

Honoris Causa <strong>AGH</strong>.<br />

Parę tysięcy uzyskanych dyplomów magistra inżyniera<br />

mechanika o różnych specjalnościach to również dowód<br />

aktywności dydaktycznej Wydziału w ciągu 55 lat istnienia.<br />

O rozwoju Wydziału świadczyć może liczba kształconych<br />

studentów. W 1952 roku, gdy Wydział rozpoczynał swoją<br />

działalność naukowo-dydaktyczną na wszystkich latach studiowało<br />

403 studentów. W chwili obecnej liczba przekracza 3000.<br />

<br />

Zbigniew Witold Engel<br />

<strong>BIP</strong> <strong>171</strong> / <strong>2007</strong> 11

Współczesne Problemy<br />

Inżynierii Mechanicznej i Robotyki<br />

Obchodom 55-lecia Jubileuszu<br />

Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki<br />

towarzyszyła Konferencja na temat<br />

„Współczesnye Problemy Inżynierii<br />

Mechanicznej i Robotyki”. Uczestnicy<br />

w sesji plakatowej mogli zapoznać się<br />

z obszarami badawczymi oraz dorobkiem<br />

naukowym i dydaktycznym<br />

poszczególnych Katedr Wydziału.<br />

W opublikowanych materiałach<br />

konferencyjnych prof. Zbigniew Engel<br />

zaprezentował działalność Wydziału na tle<br />

historii Akademii Górniczo-Hutniczej. Nie<br />

była to jednak tylko sucha relacja podająca<br />

fakty i daty. Tak historię mógł napisać tylko<br />

ktoś, kto był związany z Wydziałem i sam<br />

również tworzył jego obecną pozycję.<br />

O aktualnej działalności dydaktycznej,<br />

naukowej, programach badawczych<br />

obszarem badawczym dotyczącym układu<br />

połączonych wahadeł. Teoretyczne<br />

dociekania i badania symulacyjne<br />

prowadzą do dużego zakresu możliwych<br />

aplikacji przemysłowych.<br />

Interesujące opracowanie – „Czy<br />

doczekamy się androidów” –<br />

zaprezentował prof. Ryszard Tadeusiewicz.<br />

Mówił o sprawach dotyczących nauk<br />

ścisłych jak zawsze ze swadą, pięknym<br />

polskim językiem, godnym Mistrza Mowy<br />

Polskiej. Świetnie przygotowana<br />

prezentacja mogła zainteresować<br />

zagadnieniami robotyki nawet<br />

zdeklarowanych humanistów programowo<br />

niechętnych technice.<br />

Drugim zaproszonym gościem spoza<br />

<strong>AGH</strong> był prof. Jan Kiciński z Instytutu<br />

Maszyn Przepływowych PAN w Gdańsku.<br />

w „Informatykę w Inżynierii Mechanicznej”.<br />

Był to symbol otwartości na nowe potrzeby<br />

gospodarki krajowej raczkującej<br />

w nieznanych dotychczas<br />

uwarunkowaniach rynkowych.<br />

Dynamiczne przemiany gospodarcze<br />

następujące w skali globalnej są związane<br />

z rozwojem nowych technologii, metod<br />

zarządzania i wdrażania innowacji oraz<br />

wprowadzaniem nowych produktów<br />

materialnych i niematerialnych na rynek.<br />

Mówił o tym prof. Edward Chlebus<br />

z Politechniki Wrocławskiej w ciekawym<br />

referacie „Nowe technologie i tendencje<br />

rozwojowe w wytwarzaniu”.<br />

Wszystkie referaty plenarne, jak<br />

również opracowania dotyczące osiągnięć<br />

Katedr Wydziału zostały wydane<br />

w specjalnym wydaniu monografii<br />

„Problemy Inżynierii Mechanicznej<br />

i Robotyki”.<br />

i osiągnięciach z ostatnich lat<br />

w poszczególnych Katedrach informacje<br />

przygotowali Kierownicy jednostek.<br />

Na szczególną uwagę zasługiwały<br />

referaty plenarne wygłoszone przez<br />

znamienitych uczonych prowadzących<br />

badania w obszarze Inżynierii<br />

Mechanicznej. Reprezentowali oni kilka<br />

znaczących ośrodków naukowych w kraju<br />

współpracujących z Wydziałem, a ich<br />

wystąpienia dotyczyły istotnej i aktualnej<br />

problematyki badań naukowych<br />

i działalności dydaktycznej w tym obszarze.<br />

Profesor Jan Awrejcewicz<br />

z Politechniki Łódzkiej przedstawił pracę<br />

p.t. „Dynamika układu wahadeł fizycznych”.<br />

Temat z pozoru znany, okazał się dużym<br />

Przedstawiana praca „Mikrołożyska<br />

i mikroturbiny” dotyczyła tendencji<br />

rozwojowych turbin od makroskali do<br />

mikroskali i możliwości ich aplikacji<br />

w kogeneracji rozproszonej, czyli<br />

w tzw. „domowych” instalacjach<br />

energetycznych. Są to niewątpliwe<br />

wyzwania dla inżynierii mechanicznej XXI<br />

wieku.<br />

Kolejnym referującym był prof. Andrzej<br />

Gołaś omawiając „XV Lat specjalności<br />

Informatyka w Inżynierii Mechanicznej”.<br />

Już w 1991 r. na podstawowym kierunku<br />

Wydziału, jakim jest Mechanika i Budowa<br />

Maszyn rozpoczęto kształcenie<br />

w specjalności „Mechanika Komputerowa”,<br />

która z czasem przekształciła się<br />

<br />

Józef Solwiński, Bolesław Karwat<br />

12 <strong>BIP</strong> <strong>171</strong>/<strong>2007</strong>

Wręczenie Odznaki Honorowej<br />

Zasłużony dla WIMiR<br />

Uroczystość wręczenia Odznaki Honorowej Zasłużony dla<br />

Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki w trakcie trwania<br />

Uroczystego Posiedzenia Rady Wydziału przeprowadził Prodziekan<br />

dr inż. Bolesław Karwat. Aktu wręczenia dokonali JM Rektor <strong>AGH</strong><br />

prof. Antoni Tajduś i Dziekan Wydziału prof. Janusz Kowal. Na<br />

wniosek Kolegium Dziekańskiego Rada Wydziału przyznała<br />

Honorowe Odznaki dla:<br />

– prof. Antoni Tajduś – JM Rektor Akademii Górniczo-Hutniczej;<br />

– prof. Antoni Cieśla – Prorektor Akademii Górniczo-Hutniczej;<br />

– prof. Kazimierz Jeleń – Prorektor Akademii Górniczo-Hutniczej;<br />

– prof. Jerzy Lis – Prorektor Akademii Górniczo-Hutniczej;<br />

– prof. Tadeusz Słomka – Prorektor Akademii Górniczo-Hutniczej;<br />

– prof. Marian Dolipski – Prorektor Politechniki Śląskiej;<br />

– prof. Krystian Probierz – Politechnika Śląska;<br />

– prof. Józef Szala – Komitet Budowy Maszyn PAN;<br />

– prof. Jerzy Kwaśniewski – Wydział Inżynierii Mechanicznej<br />

i Robotyki;<br />

– prof. Marian Wójcik – Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki;<br />

– dr hab. Jan Sidor – Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki;<br />

– Zygmunt Folta – Prezes Zarządu Centrum Badań i Dozoru<br />

Górnictwa Podziemnego;<br />

– Christoph Hinteregger – Wiceprezes Zarządu DOPPELMAYR<br />

GmbH;<br />

– Andzrzej Kozubek – Prezes Zarządu PIECBUD Dąbrowa<br />

Górnicza;<br />

– Grzegorz Kubacki – KGHM Polska Miedź;<br />

– Jerzy Laszczyk – Prezes Zarządu Polskich Kolei Linowych;<br />

– Jan Łuszczewski – Prezes Zarządu Kolei Jaworzyna Krynicka;<br />

– Andrzej Mączka – Mittal Steel Poland O. Dąbrowa Górnicza;<br />

– Piotr Paluch – Dyrektor Naczelny Przedsiębiorstwa DRABEST;<br />

– Krzysztof Pierzchała – Prezes Zarządu SIGNALCO LTD;<br />

– Marian Wiatr – Prezes Zarządu CONTROLPROCESS S.A.;<br />

– Bronisław Matuszczyk – MADROHUT S.A.;<br />

– Zbigniew Łowkis – KGHM Polska Miedź;<br />

– Jerzy Stępień – KGHM Polska Miedź;<br />

– dr Tomasz Dzik – Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki;<br />

– dr Lesław Lankosz – Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki;<br />

– dr Janusz Pluta – Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki;<br />

– dr Włodzimierz Sobolewski – Wydział Inżynierii Mechanicznej<br />

i Robotyki;<br />

– dr Tadeusz Tokarz – Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki;<br />

– Stefania Barańska – Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki;<br />

– inż. Tomasz Bednarczyk – Wydział Inżynierii Mechanicznej<br />

i Robotyki;<br />

– Józefa Flizak – Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki;<br />

– Magdalena Gocał – Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki;<br />

– Barbara Kapusta – Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki;<br />

– Mgr inż. Jolanta Kowalczyk – Wydział Inżynierii Mechanicznej<br />

i Robotyki;<br />

– inż. Jerzy Nawara – Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki;<br />

– Janina Orządała – Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki.<br />

<br />

Bolesław Karwat<br />

<strong>BIP</strong> <strong>171</strong> / <strong>2007</strong> 13

Wystawa Jubileuszowa<br />

najnowszych osiągnięć<br />

naukowych Wydziału<br />

Msza Święta<br />

w Kolegiacie Św. Anny<br />

Jednym z istotnych i jakże ważnych dla prezentacji<br />

Wydziału w ramach obchodu Jubileuszu była przygotowana przez<br />

wszystkie Katedry wystawa najnowszych osiągnięć naukowych,<br />

uzyskanych patentów, wdrożeń, uzyskanych licencji.<br />

W tym zakresie Wydział jest liderem nie tylko w <strong>AGH</strong>, ale również<br />

w Polsce wśród wszystkich Wydziałów Mechanicznych.<br />

Katedry zaprezentowały również swoją ofertę edukacyjną<br />

w zakresie prowadzonych specjalności.<br />

Uroczystości Jubileuszu 55-lecia Wydziału tradycyjnie<br />

poprzedziła Msza Święta w intencji zmarłych i żyjących<br />

pracowników, absolwentów i studentów Wydziału celebrowana<br />

przez ks. biskupa Jana Szkodonia w Kolegiacie Św. Anny, na którą<br />

przybyli pracownicy, absolwenci, studenci i przyjaciele Wydziału.<br />

Ksiądz biskup w bardzo ciepłych i bliskich wszystkim obecnym<br />

na mszy słowach wygłoszonych podczas kazania wskazał na<br />

spójność nauki kościoła z misją, jaką mają do spełnienia<br />

naukowcy i nauczyciele akademiccy.<br />

Wystawa została zlokalizowana w holu pawilonu A-0 <strong>AGH</strong> tak,<br />

aby wszyscy Goście biorący udział w obchodach Jubileuszu mogli,<br />

choć przez kilka minut ocenić, jakie są nasze najnowsze<br />

dokonania i problematyka, którą obecnie zajmują i będą się<br />

zajmować pracownicy Wydziału w przyszłości.<br />

<br />

Bolesław Karwat<br />

14 <strong>BIP</strong> <strong>171</strong>/<strong>2007</strong>

Bal<br />

Jubileuszowy<br />

„Niech żyje bal …” – obchody Jubileuszu<br />

55-lecia Wydziału to nie tylko uroczyste<br />

Posiedzenie Rady Wydziału, czy konferencja<br />

„Współczesne problemy inżynierii<br />

mechanicznej”, ale również spotkania<br />

towarzyskie absolwentów, zaproszonych Gości<br />

i oczywiście pracowników Wydziału, bo tak<br />

naprawdę to ich święto, bo każdy z nas<br />

z mniejszym lub większym udziałem pracował<br />

na dzisiejszą pozycję Wydziału.<br />

Tradycyjnie główną imprezą towarzyską<br />

obchodów był Bal Jubileuszowy, który odbył<br />

się w salach Muzeum Narodowego<br />

w Krakowie.<br />

Gości witał gospodarz Dziekan Wydziału<br />

prof. Janusz Kowal wraz z małżonką. Na balu<br />

byli obecni wszyscy przyjaciele Wydziału<br />

i oczywiście pracownicy, absolwenci. Nie<br />

zabrakło również przedstawicieli Samorządu<br />

Studentów.<br />

W balu uczestniczyło bez mała czterystu gości<br />

a wszyscy, którzy z różnych powodów nie<br />

mogli w nim uczestniczyć naprawdę niech<br />

żałują, bo bal trwał naprawdę do białego rana.<br />

<br />

Bolesław Karwat<br />

<strong>BIP</strong> <strong>171</strong> / <strong>2007</strong> 15

Życzenia i gratulacje<br />

Z okazji Jubileuszu Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki na ręce Dziekana prof. Janusza<br />

Kowala nadesłano wiele życzeń i gratulacji. Wybrane życzenia i gratulacje w czasie uroczystego<br />

posiedzenia Rady Wydziału w auli <strong>AGH</strong> przedstawił Prodziekan prof. Józef Salwiński. Gratulacje<br />

i życzenia nadesłali:<br />

– Prof. Michał Seweryński Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego,<br />

– Jego Eminencja Ks. Kardynał Stanisław Dziwisz Metropolita Krakowski Metropolita,<br />

– Maciej Klima Wojewoda Małopolski,<br />

– Paweł Klimowicz Przewodniczący Rady Miasta Krakowa,<br />

– prof. Jacek Majchrowski Prezydent Miasta Krakowa<br />

– prof. Wojciech Mitkowski Rada Główna Szkolnictwa Wyższego,<br />

– prof. Józef Gawlik JM Rektor Politechniki Krakowskiej,<br />

– prof. Marek Trombski JM Rektor Akademii Techniczno-Humanistycznej w Bielsku-Białej,<br />

– prof. Tadeusz Markowski Prorektor ds. ogólnych Politechnika Rzeszowska,<br />

– Piotr Buchwald Prezes Wyższego Urzędu Górniczego,<br />

– prof. Gwidon Szefer Instytut Mechaniki Budowli Politechnika Krakowska,<br />

– prof. Jarosław Mikielewicz Członek korespondent PAN Instytut Maszyn Przepływowych,<br />

– prof. Witold Gutkowski Przewodniczący Komitetu Mechaniki PAN<br />

członek Rzeczywisty PAN,<br />

– prof. Stanisław Adamczak Dziekan Wydziału Mechaniki i Budowy Maszyn – Politechnika<br />

Świętokrzyska,<br />

– prof. Jan Żurek Dziekan Wydziału Budowy Maszyn i Zarządzania – Politechnika Poznańska,<br />

– prof. Jerzy Bajkowski Dziekan Wydziału Samochodów i Maszyn Roboczych – Politechnika<br />

Warszawska,<br />

– prof. Maciej Chorowski Dziekan Wydziału Mechaniczno-Energetycznego – Politechnika<br />

Wrocławska,<br />

– prof. Krzysztof Santarek Dziekan Wydziału Inżynierii Produkcji – Politechnika Warszawska,<br />

– prof. Henryk Komsta Dziekan Wydziału Mechanicznego – Politechnika Lubelska,<br />

– prof. Andrzej Wilk Dziekan Wydziału Transportu – Politechnika Śląska,<br />

– prof. Krzysztof Szuwalski Dziekan Wydziału Mechanicznego – Politechnika Krakowska,<br />

– prof. Andrzej Chudzikiewicz Dziekan Wydziału Transportu – Politechnika Warszawska,<br />

– prof. Mieczysław Wysiecki Dziekan Wydziału Mechanicznego – Politechnika Szczecińska,<br />

– prof. Tadeusz Rawa Dziekan Wydziału Nauk Technicznych – Uniwersytet<br />

Warmińsko-Mazurski,<br />

– prof. Sławomir Luft Dziekan Wydziału Mechanicznego – Politechnika Radomska,<br />

– prof. Krzysztof Lewenstein Dziekan Wydziału Mechatroniki – Politechnika Warszawska,<br />

– prof. Adam Barylski Dziekan Wydziału Mechanicznego – Politechnika Gdańska,<br />

– prof. Andrzej Seweryn Dziekan Wydziału Mechanicznego – Politechnika Białostocka,<br />

– prof. Jerzy Świder Dziekan Wydział Mechaniczny Technologiczny – Politechnika Śląska,<br />

– prof. Edward Kowal, Dziekan i Rada Wydziału Mechanicznego – Uniwersytet Zielonogórski,<br />

– prof. Bolesław Dobrowolski Dziekan Wydziału Mechanicznego – Politechnika Opolska,<br />

– prof. Henryk Holka Dziekan Wydziału Mechanicznego – Uniwersytet Technologiczno-<br />

Przyrodniczy,<br />

– prof. Marek Idzior Dziekan Wydziału Maszyn Roboczych i Transportu – Politechnika<br />

Poznańska,<br />

– prof. Iwona Adamiec Wójcik Dziekan Wydziału Budowy Maszyn i Informatyki – Akademia<br />

Techniczno-Humanistyczna w Bielsku Białej,<br />

– Prof. Feliks Stachowicz Dziekan Wydziału Budowy Maszyn i Lotnictwa – Politechnika<br />

Rzeszowska,<br />

– Prof. Wacław Kollek Dyrektor Instytutu Konstrukcji i Eksploatacji Maszyn – Politechnika<br />

Wrocławska,<br />

– Prof. Tomasz Szmuc Dziekan Wydziału Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki –<br />

<strong>AGH</strong>,<br />

– Prof. Jerzy Klich Dziekan Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii – <strong>AGH</strong>,<br />

– Prof. Zbigniew Kąkol Dziekan Wydziału Fizyki i Informatyki Stosowanej – <strong>AGH</strong>,<br />

– Prof. Stanisław Stryczek Dziekan Wydziału Wiertnictwa, Nafty i Gazu – <strong>AGH</strong>,<br />

– Prof. Jan Chłopek Dziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki – <strong>AGH</strong>,<br />

– Prof. Piotr Augustyniak Kierownik Międzywydziałowej Szkoły Inżynierii Biomedycznej – <strong>AGH</strong>.<br />

<br />

Bolesław Karwat

Robot Demo<br />

Z okazji Jubileuszu Wydziału obok<br />

pawilonu B-2 powstał nowy pawilon<br />

wystawowy. Obecnie prezentowane jest<br />

w nim stanowisko mające ambitny plan<br />

zostania maskotką WIMiR, ponieważ<br />

egzemplifikuje słowa „Mechanicznej<br />

i Robotyki” w nazwie wydziału.<br />

Stanowiskiem tym jest robot przemysłowy<br />

S-420F z kontrolerem R-H. Urządzenie to,<br />

o masie około 1600 kg, zasięgu<br />

manipulatora 2,5 m i udźwigu 120 kg<br />

zostało tymczasowo zaprogramowane do<br />

wykonywania „delikatnych” zadań,<br />

a mianowicie: uruchamiania płyt CD<br />

w standardowym odtwarzaczu oraz gry<br />

w „kółko i krzyżyk”. Robot na tym<br />

stanowisku jest urządzeniem<br />

interaktywnym, uruchamianym poprzez<br />

wysłanie SMS na odpowiedni numer.<br />

Kiedy prawie dwa lata temu pojawiła<br />

się możliwość zakupu robota (sponsorem<br />

była krakowska firma ASTOR) pojawiło się<br />

wiele problemów związanych<br />

z umieszczeniem potężnej maszyny<br />

w jakimś laboratorium. Wtedy to władze<br />

wydziału postanowiły, aby zaprezentować<br />

robota, poprzez umieszczenie go w ogólnie<br />

dostępnym miejscu. Dzisiaj, widząc<br />

ogromne zainteresowanie robotem, można<br />

powiedzieć, że był to strzał w dziesiątkę.<br />

Ponieważ uruchomienie stanowiska<br />

zbiegło się w czasie z przerwą wakacyjną<br />

przy jego uruchomieniu pracowała<br />

ograniczona liczba studentów wraz<br />

z pracownikami Katedry Automatyzacji<br />

Procesów. Od strony praktycznej na<br />

stanowisku została zrealizowana koncepcja<br />

połączenia leciwego kontrolera robota<br />

z komputerem nadrzędnym przekazującym<br />

mu polecenia akcji zleconych przez SMS-y<br />

otrzymane od użytkowników.<br />

Oprogramowanie komputera nadrzędnego<br />

jest na tyle skalowalne, aby w możliwie<br />

prosty sposób można było zmienić<br />

funkcjonalność całego urządzenia,<br />

a tym samym umożliwić szerszej rzeszy<br />

studentów przeżycie przygody<br />

inżynierskiej polegającej na wprowadzenie<br />

w życie nowych koncepcji działania<br />

stanowiska. Dlatego też czekamy na<br />

nowe pomysły studentów (do<br />

pomysłów należy załączyć czas na ich<br />

realizację).<br />

Robot przemysłowy (tutaj pracuje<br />

z ograniczonymi prędkościami ruchu) jest<br />

urządzeniem niebezpiecznym dla ludzi,<br />

którzy znaleźliby się w jego przestrzeni<br />

roboczej w trakcie wykonywania zadania.<br />

Dlatego też przestrzeń robocza chroniona<br />

jest przez specjalną kurtynę świetlną<br />

uniemożliwiającą zbytnie zbliżenie się<br />

manipulatora do szyb pawilonu<br />

wystawowego.<br />

Mamy nadzieję, ze poza funkcją<br />

dydaktyczną stanowisko to pozwoli na<br />

bliższe przyjrzenie się robotowi<br />

przemysłowemu nie tylko przez studentów,<br />

ale również przez mieszkańców Krakowa<br />

i turystów. Sądząc po liczbie SMS-ów<br />

przesłanych robotowi do dnia dzisiejszego<br />

oglądanie takiej maszyny w trakcie<br />

działania budzi bardzo duże<br />

zainteresowanie.<br />

Ogólnopolska Konferencja Dziekanów Wydziałów<br />

Mechanicznych Polskich Uczelni Technicznych<br />

<br />

Stanisław Flaga<br />

Jubileuszowi 55-lecia Wydziału Inżynierii Mechaniczne<br />

i Robotyki towarzyszyła Ogólnopolska Konferencja Dziekanów<br />

Wydziałów Mechanicznych Polskich Uczelni Technicznych.<br />

Trudno sobie wyobrazić obchody Jubileuszu bez obecności<br />

wszystkich dziekanów Wydziałów Mechanicznych w Polsce.<br />

Z dwóch powodów, po pierwsze, dlatego że zmieniające się<br />

zasady kształcenia na studiach stacjonarnych powodują<br />

konieczność ustalania wspólnej strategii w tym zakresie w skali<br />

Polski, a po drugie WIMiR jest wiodącym wydziałem, którego<br />

Dziekan prof. Janusz Kowal jest przewodniczącym Konferencji<br />

Dziekanów.<br />

Ogólnopolska Konferencja Dziekanów Wydziałów<br />

Mechanicznych została zorganizowana w dniu poprzedzającym<br />

obchody Jubileuszu i po raz trzeci odbyła się na WIMiR.<br />

Ta edycja Konferencji była poświęcona tematyce – „Problemy<br />

związane z wdrażaniem bolońskiego systemu kształcenia”.<br />

Zaproponowana tematyka Konferencji miała na celu<br />

sprowokowanie dyskusji w znaczących dla nas zagadnieniach<br />

kształcenia inżynierów i magistrów mechaników w pierwszym roku<br />

wprowadzenia na większości kierunków mechanicznych systemu<br />

studiów trójstopniowych. Obradom przewodniczył Dziekan WIMiR<br />

prof. Janusz Kowal, z jednej strony jako gospodarz, a drugiej jako<br />

Przewodniczący Konferencji Dziekanów.<br />

Obrady Konferencji zaszczycił swoją obecnością JM Rektor<br />

<strong>AGH</strong> prof. Antoni Tajduś, który również ciepło przywitał Gości<br />

i zapewnił o swoim głębokim wspieraniu wszystkich kierunków<br />

kształcenia związanych z mechaniką. Podkreślił znaczącą rolę<br />

mechaniki i mechaników w historii i dzisiejszym świecie nauki<br />

i techniki, jak również niepodważalną rolę WIMiR w strukturach <strong>AGH</strong>.<br />

Konferencja składała się z trzech części, każda o własnej<br />

tematyce. W części pierwszej prof. <strong>AGH</strong> Andrzej Tytko –<br />

Prodziekan ds. Dydaktyki przedstawił trzy prezentacje<br />

o następującej tematyce: Realizacja Procesu Bolońskiego<br />

w Akademii Górniczo-Hutniczej, System punktowy ECTS, System<br />

Zapewnienia Jakości Kształcenia Wydziału Inżynierii Mechanicznej<br />

i Robotyki. Do każdej prezentacji dołączony był bogaty wykaz<br />

materiałów i publikacji dotyczący tej problematyki. Prezentację te<br />

stały się wstępem do ożywionej dyskusji. Zebrani Dziekani<br />

zainteresowani byli zwłaszcza funkcjonowaniem systemu ECTS<br />

w całej <strong>AGH</strong> i na WIMiR. Z satysfakcją stwierdziliśmy, że nasz<br />

system jest aktywny, a nowy Regulamin Studiów <strong>AGH</strong> jest zgodny<br />

z systemem ECTS i pomocny w jego wprowadzaniu. Pytania<br />

i dyskusja miała charakter dość szczegółowy. Uczestnicy<br />

Konferencji chcieli znać konkretne rozwiązania i dzielili się swoimi<br />

doświadczeniami. Wszyscy wyrazili pewne zaniepokojenie jak<br />

zostaną rozwiązane deficyty związane z nie zaliczeniem przez<br />

studentów elementów składowych przedmiotów o wysokiej<br />

punktacji ECTS. Dużą część dyskusji poświęcono problematyce<br />

studiów II-go stopnia. Powszechnie akceptowany jest pogląd<br />

o specyfice tych studiów ze względu na kształcenie w ich trakcie<br />

specjalistów i rekrutacji, która powinna być przeprowadzana nawet<br />

dwa razy w roku akademickim.<br />

Z dużym zainteresowaniem przyjęto prezentację budowanego<br />

na WIMiR Systemu Jakości Kształcenia. System ten został<br />

<strong>BIP</strong> <strong>171</strong> / <strong>2007</strong> 17

zaprezentowany jako naturalna konsekwencja wprowadzenia<br />

w <strong>AGH</strong> Uczelnianego Systemu Jakości Kształcenia<br />

przedstawionego na schemacie powyżej.<br />

W drugiej części konferencji przedstwiono dwie prezentacje:<br />

„Analiza standardów kształcenia kierunków studiów prowadzonych<br />

na wydziałach mechanicznych” przygotowaną przez<br />

prof. Ryszarda Parkitnego – Prorektora Politechniki<br />

Częstochowskiej i Analiza planów studiów inżynierskich na<br />

kierunku Mechanika i Budowa Maszyn – przygotowaną przez<br />

profesorów: Jerzego Bajkowskiego z Politechniki Warszawskiej,<br />

Józefa Giergiela z Politechniki Rzeszowskiej i Zenona<br />

Jędrzykiewicza z <strong>AGH</strong>.<br />

Pierwsza prezentacja szeroko omawiała różne kierunki<br />

studiów prowadzone na wydziałach o profilach mechanicznych.<br />

W prezentacji i dyskusji po jej zakończeniu zwrócono uwagę, że<br />

źle opracowane standardy kaształcenia powodują, że niektóre<br />

kierunki nauczania (np. Inżynieria Zarządzania) są wykorzystywane<br />

przez wiele uczelni nie majacych nic wspólnego z tym obszarem<br />

kształcenia. Obecny na obradach Konferencji prof. Wojciech<br />

Mitkowski jako Wiceprzewodniczący Rady Głównej Szkolnictwa<br />

Wyższego został poproszony o pomoc w takiej rewizji standardów<br />

kształcenia, aby powrócić do pierwotnej „inżynierskiej” idei<br />

utworzenia tego kierunku kształcenia. W drugiej prezentacji<br />

wykazano sporą różnorodność w nazewnictwie, tematyce,<br />

terminów nauczania przedmiotów podstawowych wykładanych na<br />

kierunkach mechanicznych. Podsumowując tą część obrad<br />

stwierdzono, aby tam gdzie jest to możliwie wykładać podobne<br />

treści w podobnym czasie i pod zbliżonymi nazwami.<br />

W trzeciej części konferencji prof. <strong>AGH</strong> Andrzej Tytko<br />

przedstawił przygotowane przez Koordynatora LLP Erasmus<br />

w <strong>AGH</strong>, dra inż. Tadeusza Pająka dwie prezentacje: „Lifelong<br />

learning programme ERASMUS jako narzędzie kształcenia<br />

w Systemie Bolońskim w <strong>AGH</strong>”, „System podwójnego<br />

dyplomowania na Wydziale IMiR”.<br />

Pierwsza dotyczyła zmian w tym programie. Uczestnicy<br />

konferencji dowiedzieli się o nowościach dotyczacych praktyk<br />

i nowych zasad stypendialnych oraz o zasadch organizacji tych<br />

wyjazdów. W drugiej części omówiono dotychczasowe efekty<br />

programu na przykładzie współpracy z Technicznym Uniwesytetem<br />

w Clausthal w ramach programu tzw. podwójnych dyplomów.<br />

Należy nadnienić, że na sali przebywali obecny i poprzedni dziekan<br />

Wydziału Budowy Maszyn, Technologii Chemicznej i Chemii<br />

Uniwersytetu Technicznego w Clausthal, z którym ten program jest<br />

realizowany profesorowie Peter Dietz i Armin Lohregel.<br />

Dziekan Wydziału prof. Janusz Kowal podsumował obrady<br />

stwierdzając, że tego typu konferencje są niezbędne, aby<br />

w sposób ciągły doskonalić proces kształecnia na Wydziałach<br />

Mechanicznych w Polsce, szczególnie obecnie przy tak<br />

dynamicznie zmieniającym się rynku pracy. Wstępnie<br />

zaplanowano, że kolejna Konferencja Dziekanów Wydziałów<br />

Mechanicznych odbędzie się w przyszłym roku w Politechnice<br />

Białostockiej. Po zakończeniu obrad Goście zwiedzili nowe obiekty<br />

dydaktyczne Wydziału IMiR, między innymi sale wykładowe,<br />

pracownie informatyczne oraz nowe dziekanaty studiów<br />

stacjonarnych i niestacjonarnych.<br />

Liczba uczestników przekroczyła oczekiwania organizatorów.<br />

W konferencji udział wzięli: Prof. Antoni Tajduś – JM rektor<br />

Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, prof. Ryszard Parkitny –<br />

prorektor Politechniki Częstochowskiej, prof. Janusz Kowal –<br />

dziekan Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki <strong>AGH</strong>,<br />

prof. Zbigniew Engel – Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki –<br />

Doktor Honoris Causa <strong>AGH</strong>, prof. Józef Giergiel – Wydział Inżynierii<br />

Mechanicznej i Robotyki <strong>AGH</strong> – Doktor Honiris Causa Politechniki<br />

Łódzkiej i Rzeszowskiej, prof. Peter Dietz TU Clausthal, prof. Armin<br />

Lohregel TU Clausthal, prof. Krzysztof Szuwalski – dziekan<br />

Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej, prof. Jerzy<br />

Bajkowski – dziekan Wydziału Samochodów i Maszyn Roboczych<br />

Politechniki Warszawskiej, prof. Tadeusz Kałdoński – dziekan<br />

Wydziału Mechanicznego Wojskowej Akademii Technicznej,<br />

prof. Sławomir Luft – dziekan Wydziału Mechanicznego Politechniki<br />

Radomskiej, prof. Bolesław Dobrowolski – dziekan Wydziału<br />

Mechanicznego Politechniki Opolskiej, prof. Edward Kowal –<br />

dziekan Wydziału Mechanicznego Uniwersytetu Zielonogórskiego,<br />

prof. Iwona Adamiec-Wójcik – dziekan Wydziału Mechanicznego<br />

Akademii Techniczno-Humanistycznej w Bielsku-Białej,<br />

prof. Stanisław Adamczak – dziekan Wydziału Mechaniki i Budowy<br />

Maszyn Politechniki Świętokrzyskiej, prof. Adam Barylski dziekan<br />

Wydziału Mechanicznego Politechniki Gdańskiej, prof. Krzysztof<br />

Santarek – dziekan Wydziału Inżynierii Produkcji Politechniki<br />

Warszawskiej, prof. Aleksander Olejnik – dziekan Wydziału<br />

Mechatroniki Wojskowej Akademii Technicznej, prof. Zbigniew<br />

Korczewski – dziekan Wydziału Mechaniczno – Elektrycznego<br />

Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni, prof. Andrzej Seweryn –<br />

dziekan Wydziału Mechanicznego Politechniki Białostockiej,<br />

prof. Henryk Holka – dziekan Wydziału Mechanicznego<br />

Uniwersytetu Techniczno Przyrodniczego w Bydgoszczy,<br />

prof. Jerzy Świder – dziekan Wydziału Mechanicznego<br />

Technologicznego Politechniki Śląskiej, prof. Wiesław Tarełko –<br />

dziekan Wydziału Mechanicznego Akademii Morskiej w Gdyni,<br />

dr inż. Jerzy Domański – prodziekan Wydziału Nauk Technicznych<br />

Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, prof. Krzysztof<br />

Kaliński – prodziekan Wydziału Mechanicznego Politechniki<br />

Gdańskiej, dr inż. Józef Niegoda – prodziekan Wydziału<br />

Mechanicznego Politechniki Gdańskiej, prof. Janusz Pospolita –<br />

prodziekan Wydziału Mechanicznego Politechniki Opolskiej,<br />

dr inż. Maria Mazur – prodziekan Wydziału Mechaniczno-<br />

Energetycznego Politechniki Wrocławskiej, prof. Barbara Surowska<br />

– prodziekan Wydziału Mechanicznego Politechniki Lubelskiej,<br />

prof. Jerzy Banaszek – prodziekan Wydziału Mechanicznego<br />

Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej, prof. Zbigniew<br />

Starczewski – Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych<br />

Politechnika Warszawska, prof. Arkadiusz Mężyk – prodziekan<br />

Wydziału Mechanicznego Technologicznego Politechniki Śląskiej,<br />

prof. Janusz Mielniczuk – prodziekan Wydziału Maszyn Roboczych<br />

i Transportu Politechniki Poznańskiej, dr inż.. Zbigniew Rybak –<br />

prodziekan Wydziału Maszyn Roboczych i Transportu Politechniki<br />

Poznańskiej, dr inż.. Ryszard Musielak – prodziekan Wydziału<br />

Budowy Maszyn i Zarządzania Politechniki Poznańskiej,<br />

prof. Andrzej Tytko prodziekan Wydziału Inżynierii Mechanicznej<br />

i Robotyki <strong>AGH</strong>, prof. Józef Salwiński – prodziekan Wydziału<br />

Inżynierii Mechanicznej i Robotyki <strong>AGH</strong>, dr inż. Bolesław Karwat –<br />

prodziekan Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki <strong>AGH</strong>,<br />

prof. Józef Hansel – Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki<br />

<strong>AGH</strong>, prof. Zenon Jędrzykiewicz – Wydział Inżynierii Mechanicznej<br />

i Robotyki <strong>AGH</strong>, prof. Mariusz Giergiel – Wydział Inżynierii<br />

Mechanicznej i Robotyki <strong>AGH</strong>, prof. Stanisław Gumuła – Wydział<br />

Inżynierii Mechanicznej i Robotyki <strong>AGH</strong>.<br />

Andrzej Tytko, Bolesław Karwat<br />

18 <strong>BIP</strong> <strong>171</strong>/<strong>2007</strong>

logo

products

Resources

Company

Terms of service
Privacy policy
Cookie policy
Cookie settings
Imprint
Change language
Made with love in Switzerland
© 2024 Yumpu.com all rights reserved

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!