Uilyam Somerset Moyem - Kitabxana

39
- Təsəvvür edirsənmi, necə də maraqlı alınar əgər mən ona desəm ki, sən buradan sənin təklifinə
rədd cavabı verdiyimə görə gedirsən
Neyl diksindi. Sözlərində ciddi olub-olmadığını yoxlamaq üçün diqqətlə onun üzünə baxdı.
- Belə axmaq olma. Hər halda onun sənə inanacağını düşünmürsən, elə deyilmi O, bilir ki, heç
vaxt mənim ağlıma belə iyrənc bir fikir gələ bilməz.
- Ah, əzizim, bu qədər əmin olma. Cücəni payızda sayarlar.
Darya əslində düşünmədən, sözlərinin fərqinə varmadan danışırdı. Sadəcə mübahisəni davam
etdirməkdən başqa elə bir ayrı məqsədi yox idi. Ancaq görəndə ki, Neyl qorxdu, qəddarlıq hissi onu bu
vəziyyəti təkrarlamağa sövq etdi.
- Məndən aman gözləyirsən Sən məni olmazın şəkildə alçaltmısan. And içirəm, əgər buradan
getmək fikrindən daşınmasan, düz birbaşa Anqasın yanına gedib deyəcəm ki, sən onun burada
olmadığından yararlanıb mənə təcavüz etməyə çalışmısan.
- Mən bunu inkar edə bilərəm. Həm də bu, mənim dediklərimin əksinə sənin sözlərin olacaq.
- Bəli, ancaq nəzərə al ki, mənim sözlərim keçərlidir. Dediklərimi sübut edə bilərəm.
- Anlamadım, necə
- Mən qəsdən özümü yaralayaram. Sonra da sənin vurduğun sillənin yerini göstərərəm. Hələ
sənin əlini demirəm.
Neyl qəfil əlinə nəzər saldı.
- Bəlkə deyəsən, o dişləm izləri oraya necə düşüb! Göydən – Darya qətiyyətlə sözünə davam
etdi.
O, gic kimi Daryaya baxdı. Rəngi tamam ağarmışdı. Zədə yerini və o şramın əmələ gəlməsini necə
izah edə biləcəkdi! Əgər özünü müdafiə edərkən buna məcbur olmuşdursa, həqiqəti deyə bilərdi.
Burada nə vardı ki! Ancaq Anqasın inanması üçün bu, yetərli idimi Anqas arvadına pərəstiş edirdi.
Ona görə də onun sözlərini əsas götürəcəkdi. Bu, Manronun mehribanlığı müqabilində necə böyük
nankorluq və ona olan dərin inamının əvəzində necə iyrənc bir xəyanət kimi görünərdi! O, Neylin əclaf
olduğunu düşünəcəkdi, əlbəttə ki, öz nöqteyi-nəzərindən çıxış edərək. Neyli dəhşətə gətirən də elə bu
deyildimi Istəmirdi ki, uğrunda canını belə verməyə hazır olduğu adam – Manro onun haqqında pis
fikirləşsin. Zavallı oğlan özünü o qədər bədbəxt hiss elədi ki, nifrət etdiyi, kişiyə yaraşmayan göz
yaşları onu boğdu. Darya artıq onun yenilməkdə olduğunu gördü. Çox sevindi. Nəhayət ki, ona
çəkdirdiyi iztirabları geri qaytarmağa müvəffəq olurdu. Indi Neyl onun əlində idi. O, öz qələbəsindən
olmazın həzz duyurdu və ürəyində çəkdiyi ağrı-acının arasında Neylin səfehliyinə gülürdü. Bax bu
anda Darya heç özü də bilmirdi ki, ona qarşı hansı hissləri keçirir – sevirmi, yoxsa nifrət edir.
- Hə, indi özünü yaxşı aparacaqsanmı – Darya həyasızcasına soruşdu.
Neyl hönkürərək canını bu mənfur qadından xilas etmək məqsədilə yerindən götürüldü və
bacardığı qədər sürətlə qaçmağa başladı. O, yaralı heyvan təki cəngəlliyə cumdu, hara getdiyinə