Uilyam Somerset Moyem - Kitabxana

34
eyni zamanda incə bir bicliklə Daryanın acığını soyutduğunu görmək əyləndirici idi. Elə əslində
Neylin qəzəbinin belə böyük olması Manronun səbəbinə idi. Düşünəndə ki, onu özünə həyat yoldaşı
etmək üçün bu qadını çətinlik və məhrumiyyətlərdən çəkib çıxartmışdı, o zaman Manro müqəddəs bir
insan sayıla bilərdi. Darya hər şeydə ona borclu idi. Manronun adı onu qoruyurdu. Onun səbəbinə
hörmət sahibi olmuşdu. Bütün bunlara görə ən adi minnətdarlıq hissi kifayət idi ki, Darya həmin səhər
etiraf etdiyi fikirləri özündə saxlasın. Kişilər üçün bu cür təkliflər etmək məqbul sayıla bilər, lakin
qadınların belə şey etmələri ikrah doğurur. Neylin ləyaqəti təhqir olunmuşdu. Daryanın üzündə
gördüyü ehtiras, hərəkətlərindəki ədəbsizlik onu hiddətləndirirdi.
Neyl bilmək istəyirdi ki, doğrudanmı Darya onun otağına gələcəyi barədə hədə-qorxunu həyata
keçirəcək! Inanmırdı ki, o, buna cəsarət edə bilə. Axşamüstü hamı yatmağa gedəndə Neyl o qədər
dəhşətə gəlmişdi ki, yuxuya gedə bilmədi. Narahat halda ətrafı dinləyərək yatağa uzandı. Gecənin lal
sükutunu bayquşun ardıcıl təkrar olunan yeknəsək səsi pozdu. Palma yarpaqlarından düzəldilmiş nazik
divar arasından Manronun sakit-sakit nəfəs aldığı eşidilirdi. Birdən Neyl kiminsə gizlincə onun otağına
girdiyini hiss etdi. Artıq nə edəcəyini qərara almışdı.
- Sizsiniz, cənab Manro – ucadan çağırdı.
Darya dayandı. Manro yuxudan ayıldı.
- Otağımda kimsə var. Elə bildim sizsiniz.
- Elə bir şey yoxdur, - Darya dedi, - mənəm, yata bilmirəm. Ona görə də fikirləşdim ki,
verandaya çıxıb bir siqaret çəkim.
- Elə bu – Manro dedi, - Elə et ki, sənə soyuq olmasın.
Darya Neylin otağından keçib eşiyə çıxdı. Oğlan onun siqaret yandırdığını gördü. Bir qədər keçmiş
geri qayıdaraq öz yatağına girdi.
Səhərisi gün Neyl onunla heç rastlaşmadı. Çünki o, oyanmamışdan qabaq oğlan artıq yola
düşmüşdü və qərara gəldi ki, Manro evə dönməyincə o da evə girməsin. Qaranlıq düşən kimi onunla
tək qalmaqdan canını qurtara bildi, ancaq sonra Manro bir neçə dəqiqəliyə kəpənək tələlərini yerbəyer
etmək üçün aşağı düşdü.
- Niyə keçən gecə Anqası yuxudan oyatdın – deyə Darya yavaşca acıqlı bir pıçıltıyla soruşdu.
Neyl çiyinlərini çəkərək heç bir cavab vermədən gördüyü işə davam etdi.
- Qorxdun
- Ədəb-ərkən haqqında mənim öz düşüncələrim var.
- Bəsdir, sən Allah! Bu qədər xırdaçı olma.
- Alçaq olmaqdansa elə xırdaçı olmaq yaxşıdır.
- Sənə nifrət edirəm.
- Onda məndən əl çək!