Uilyam Somerset Moyem - Kitabxana

26
səfehlikdi. Əlbəttə, bunda zərəli elə bir şey görünmürdü, ancaq camaatın onun haqqında olmayan
şeylər düşünməsinə bir növ şərait yaradırdı. Ən pisi də o idi ki, Daryaya bu barədə eyham belə vura
bilməzdin. O, sənə, əmin ol ki, gülərdi! Ancaq fakt budur ki, əgər Kualo Solordakı adamlardan ən azı
biri onları tamamiləə çılpaq bir yerdə çimən görsə idi, buradakıları aralarında əxlaqa zidd bir şey
olmadığına inandırmaq sadəcə mümkün olmazdı. Özünəməxsus bir mühakimə ilə Neyl bu fikirlə
razılaşdı ki, doğrudan da o adamları inandırmaq çətindir. Bu, Darya tərəfindən çox pis bir hərəkət idi.
Onun axı Neyli bu vəziyyətə salmağa nə haqqı vardı! Yazıq oğlan özünü lap axmaq yerində hiss
eləmişdi. Nə deyirsən de, bu, əxlaqsızlıq idi.
Səhəri gün onlar xidmətçilər, mühafizəçilər və ovçularla birlikdə yola düşdülər. Uzun bir cərgə
təşkil edən bu adamlar yük dolu səbəti bellərində daşıyırdılar. Cığır kolluq və hündür otların bitdiyi
dağətəyi yerlərdən keçirdi. Hərdən çayın elə dar yerinə gəlib çatırdılar ki, onu bambukdan düzəldilmiş
sıçıq-salxaq körpülərlə keçməli olurdular. Gün də yaman qızğın idi. Günortadan bir xeyli keçmiş gəlib
bambuk meşəsinin kölgəliyinə çatdılar. Biçimli bir tərzdə boy atmış bambuklar inanılmaz dərəcədə
uzundurlar və onların saldığı yaşıl işıq dəniz altındakı işıq kimi görünürdü. Nəhayət qarmaqarışıq
kələfə bənzəyən, qalın görünən bitkilər içində bir-birinə dolaşan nəhəng ağaclar olan vəhşi bir meşəyə
gəlib çıxdılar. Vahimə onları basmışdı. Yollarını meşənin yanından saldılar. Alatoranlıqda yollarına
davam edir, arabir ağacların yarpaqları arasından günəş şüaları süzülürdü. Bir ins-cins görünmürdü,
çünki cəngəllik sakinləri çox qorxaq olduqlarına görə ilk addım səsi eşidəndə qaçıb gözdən itirdilər.
Hündür ağaclarda quşların civiltisi eşidilsə də, onlar güldən-gülə, çiçəkdən-çiçəyə qonaraq uçuşan
quşlardan çəkinmirdilər. Daha sonra gecəni keçirmək üçün dayandılar. Yükdaşıyanlar budaqlardan
döşəmə düzəldərək üzərinə su keçirməyən parça saldılar. Çinli aşpaz nahar hazırladı, yemək yedikdən
sonra yuxuya getdilər.
Bu, Neylin cəngəllikdə keçirdiyi ilk gecə idi və nə qədər əlləşdisə yuxuya gedə bilmədi. Zülmət
idi. Saysız-hesabsız həşəratların səs-küyü qulaqbatırıcı, böyük şəhərdəki nəqliyyatın hay-küyü kimi
arasıkısilməzdi. Bir az keçmiş tamamilə sükut çökdü. Ancaq azacıq sonra qəflətən ilanın tutduğu
meymunun bağırtısınımı, yoxsa ki, gücə quşunun belə tükürpədici səsinimi eşidəndə az qala yerindən
sıçradı. Neyldə belə bir anlaşılmaz hiss vardı ki, sanki düşərgə tonqallarından bir az aralıda vəhşi bir
mübarizə gedirdi və budaqlardan düzəldilmiş çarpayıdakı üç nəfər buna qarşı müdafiəsiz və təbiətin
vəhşəti ilə üzbəüz tənha qalmışdı. Yanında uzanmış Manro dərin yuxuda idi.
- Oyaqsan Neyl – Darya pıçıltı ilə soruşdu.
- Hə, nəsə olub ki
- Dəhşətlidir...
- Hər şey qaydasındadır. Qorxulu bir şey yoxdur.
- Buradakı sükut adamı vahiməyə salır. Kaş gəlməzdim.
Darya bir siqaret yandırdı.