Seçilmiş əsərləri - Azərbaycan Milli Kitabxanası
Seçilmiş əsərləri - Azərbaycan Milli Kitabxanası
Seçilmiş əsərləri - Azərbaycan Milli Kitabxanası
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
________________<strong>Milli</strong> Kitabxana________________<br />
- Mən sənin andına inansam, öz zəhər tuluqlarınla sağ-salamat qoysam<br />
necə<br />
- Sən məni salamat buraxsan, mən əhdimə vəfa edib, dostun Loğmanın<br />
hikməti ilə əzəlki halıma qayıdıb, mələk ollam!<br />
Bu söz-söhbətdən sonra Ovqan toppuzbaşlı çomağını dayandırdı. Qara<br />
qartmaqlı ilan bir bölük qoyunun da keşiyini çəkməyə başladı. Ovqan ürəkdən<br />
inanıb, ilanla ülfət bağladı. Yazda ilan selə düjəndə onu dartıb çıxartdı, qışda ilan<br />
donanda onu öz yapıncısının altına alıb, qızdırıb donunu açdı. Belə-belə yenə də<br />
azı yüz kərə ilana aman verib, onu ölümdən qurtardı. Ancaq qara qartmaqlı ilan<br />
hər il yenidən qabıq qoysa da, dişlərinin dibindəki zəhər tuluqları ilə birlikdə<br />
dəyişməz qaldı. Xeyirxah niyyətlə yaşayan Ovqana elə gəldi ki, zahiri<br />
görünüşünü dəyişə bilməyən ilan içəridə xasiyyətini dəyişibdir. İndi bu ilanı bir<br />
neçə sınaqdan da çıxarmaq gərəkdir ki, Ovqan Loğmanı çağırsın, əhvalatı açıb<br />
ona desin, təvəqqe eləsin, ilanı ilanlıqdan çıxarıb, əzəlki mələkliyinə qaytarsın!<br />
Ancaq buna aman olmadı. Ovqanın ovqatı gündən-günə təlx oldu. Onun<br />
ağzında dad qalmadı. "Yəqin qızdırma tutmuşam", - deyə Ovqan gümana<br />
düşdü... Yerdə sərili qalan Ovqanın dili tərpənəsi olmadı, ürəyindən Loğmanı<br />
keçirdi. Yelqanadlı boz atını minən Loğman özünü Ovqana yetirdi, ancaq dostu<br />
ilə kəlmə kəsmək mümkün olmadı. Loğman qar kimi dümağ saqqalına həkimanə<br />
əl gəzdirib düşünə-düşünə durdu. Dönüb diqqətlə yan-yörəyə baxdı. Qamış<br />
dəyənin qapısının astanasında, yumşaq torpaq üstündə əyri-üyrü iz gördü... O,<br />
tez Ovqanın bütün bədənini diqqətlə yoxladı. İlanın dişindən çobanın bədənində<br />
heç bir iz-əlamət görmədi. Loğman mühakiməsi ilə müəyyən etdi ki, öz əhdini<br />
ağ-açıq poza bilməyən, çobanın fürsətini oğurlayıb, girəvə tapa bilməyən ilan<br />
Ovqanın xörəyinə zərrə-zərrə zəhər damızdırıb, ömrünü azı-azı altmış il<br />
azaldıbdır. İş işdən keçdiyinə görə, Loğman dostunun dərdinə dərman tapa<br />
bilmədi. Nəhayət, Ovqanı Muğan torpağına tapşırdı.<br />
Loğman onun toppuzbaş çomağını yadigar götürdü, atına süvar olub getdi.<br />
Bir bölük qoyun qəbrin yan-yörəsində mələşə-mələşə qaldı. Elə bil ki, Muğan<br />
düzünə heybətli ağlaşma düşdü. Ovqanın ölümünün ili tamam olunca, Loğman<br />
çomağı götürüb yelqanadlı boz atını mindi, dostunun qəbrini ziyarətə gəldi.<br />
Üstündə ot-ələf dikələn qəbrin bir yerdən oyulub-deşildiyini gördü. Loğman<br />
tamam-kamal şübhədən<br />
285
Change language