Seçilmiş əsərləri - Azərbaycan Milli Kitabxanası
Seçilmiş əsərləri - Azərbaycan Milli Kitabxanası
Seçilmiş əsərləri - Azərbaycan Milli Kitabxanası
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
________________<strong>Milli</strong> Kitabxana________________<br />
meydan açmışdılar. Axı, o tərəfdən do, bu tərəfdən də nə qədər desən kənd oba,<br />
ev, daxma odlanmışdı. Nə qədər desən acı-acı tüstü başı dumanlı Savalana<br />
dikəlmişdi. Bəs necə olmuşdur ki, düşmən Həlaku Məmalik xanın ağlını birdən,<br />
qəfildən belə oğurlamışdır! Məmalik yeganə qızı Ərmağanı düşmən sicillisinə<br />
ülfət naminə ərə vermişdi. Gör düşmən Həlaku necə hiylə işlətmiş, nə cür<br />
məkrlərə əl atmışdı!<br />
Bəlkə xan qızını qonşuluğundan xeyli uzaqda başqa bir xanın oğluna ərə<br />
verəydi, ya Tehranda, Təbrizdə bir tacirbaşı ilə qohum olaydı Artıq gec idi!<br />
Bir də, Məmalik xan Ərmağam kimə ərə vermiş olsaydı, yenə də bir idi -<br />
onun varisi yad sicilli olacaqdı. Hər necə olsa ona öz varisi, öz sicillisi gərək idi!<br />
Gec oyanıb, gec əsnəyib, gec ayılan xan hər necə pərişan olub, olmasa da,<br />
bütün bunları düşündükcə, gözəl-göyçək Məhtabandan ikiəlli yapışırdı. O,<br />
gözünün Məhtabana düşdüyünü də, göl qırağına getdiyini də, gecənin yarısında<br />
Pəhləvan Məhəmmədin daxmasına yollanmağını da, qızı Quran qəsəminə çəkib<br />
sübhün tüluunda imarətinə gətirməyini də, əndərunda ona yer verməyini də,<br />
qolundan tutub imarətini gəzdirməyini də, qızın eşqində süzan olmağmı da<br />
doğru-dürüst sayır, gec də olsa, faydalı hesab edirdi... Ancaq bəs necə etmək ki,<br />
Məhtaban ipə-sapa yatsın, xanın döyünən, çırpınan qoca ürəyinə ürəklə cavab<br />
versin Qocanı qəbul etsin, onu özünə ər saysın, xanın dediklərinə inansın!..<br />
İnansın ki, burada riya yoxdur...<br />
Xan görürdü ki, Məhtabanda ona qarşı tərəhhüm-ehtiram hissindən başqa<br />
həvəs yoxdur. Məhtabana görə qoca xan yanıb-yanıb sönən bir ocaqdı. Məhtaban<br />
isə sönən ocağın qır-qırıntısı ilə əylənmək, onu təzədən qalamaq, alov düzəldib<br />
qızınmaq istəmirdi. Qızın cır-cında içində döyünən ürəyi qocanın zahiri təmtəraq<br />
və dəbdəbəsi ilə heç vəchlə razılaşa bilmir, özünü şöhrətə, əgər olsa, oğlunu<br />
varisliyə-vəliəhdliyə sata bilmirdi. İş yaman düyünə düşmüşdü. Bu düyünün<br />
necə açılacağını nə qoca xan, nə də çarhovuz kənarındakı daş kürsüdə oturan<br />
Məhtaban bilirdi. Hər ikisi taleyin hökmünü gözləyirdi:<br />
"Görək Məhtaban könülə gələcəkmi..". "Görək pərişan qoca qızı qızıl<br />
qəfəsdən buraxacaqmı..".<br />
Hər ikisi bir-birini sınayırdı. Məmalik qoca səbri ilə, Məhtaban cavan iradəsi<br />
ilə!.. "Görək!" Bu"görək" də ağır tərpənib uzun çəkir, ayaqlarından daş asılan<br />
gündüz gecəyə, gecə də gündüzə qarışıb gedirdi...<br />
27
Change language