Seçilmiş əsərləri - Azərbaycan Milli Kitabxanası
Seçilmiş əsərləri - Azərbaycan Milli Kitabxanası
Seçilmiş əsərləri - Azərbaycan Milli Kitabxanası
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
________________<strong>Milli</strong> Kitabxana________________<br />
- Həqiqi aşiq-məşuq dastanı həmişə nakam məhəbbətlə başa gəlir.<br />
- Biz isə uzaqda yox, məhəbbətin, eşqin astanasındayıq, Sara!<br />
- Ancaq məhəbbətin, eşqin astanasında, Xançoban!<br />
- Astanada dayanan tək bircə addımla içəriyə də girə bilər!<br />
- Görək bu bir addımlıq astanada tale bizə nə deyir<br />
Hansı hissinə görəsə, Sara sazını allı-güllü köynəyinə qaytarıb yaşıl qaytanla<br />
bağladı.<br />
- Mən bu sazı elə bu an bizim Xançobana yadigar verirəm!<br />
- Demək, Xançoban çobanlıqdan çıxıb aşiqliyə başlamalıdır!<br />
- Qoy mənim sazım sənə əbədi yadigar olsun, Xançoban!<br />
- Nə üçün belə uğursuz danışırsan, Sara<br />
- Mən ürəyimin gizli çırpıntılarını sənə açıram, Xançoban!<br />
Sara əlini sinəsinə gətirib geyimini torpədincə, qızın toxunulmaz ağ mərmər<br />
sinosi göründü. Xançobanın ağlı başından oynadı, birdən əlini atıb Saranın sazını<br />
götürdü, bağrına basdı. Sara üst paltarını çıxarıb, alt nazik geyimində gümüş<br />
kimi ağaran Ağgölə girdi. Xançoban da Saradan sonra soyunub Ağgölə girmək<br />
istədi, göldə üzən Sara əlini qaldırıb gülə-gülə "yox, yox!" işarəsini verdi.<br />
Xançoban müti olub dayandı. Saraya zəndlə, diqqətlə baxdı. Sara Xançobanın<br />
acgöz-acgoz baxdığını görub alovlandı, hələ də qıraqlarında qar kəməri qalan<br />
buzlu gölü vecinə almadan üzdü... Sara əl-qol ata-ata, hərlənə-hərlənə, fırlanafırlana<br />
üzdü, açılıb sökülən qumral hörüklərini Ağgöldə səpələyə-səpələyə üzdü,<br />
üzdü. Ətrafdakı çiçəklik içindən göyə qalxan quşlar da ləpələr üstündə qanad<br />
çala-çala dünya gözəlinə nəğmə dedi. Xançoban Saranın sazını köynəyindən<br />
çıxarıb, quşların cəh-cəhinə uyğun aram-aram sarı simləri dindirdi... Birdən sazı<br />
köynəyinə keçirib, xınalı qayaya söykəndi... Yenə də öz tütəyini götürdü, gölün<br />
ləpələrini də, ətraf güneyləri də ney səsi ağuşuna aldı. Qoyun sürüsü mələşəmələşə<br />
geriyə qayıtdı. Sara qara qoyun sürüsünə baxınca, onun ala gözləri<br />
qaraldı. Bilmədi bulud günün qabağını kəsdi, ya necə oldu! Tezcə başını buzlu<br />
suya vurdu. xeyli görünməz oldu. Xançoban soyunub özünü Ağgölə atmaq<br />
istədi, Saranın qəşəng başı Ağgölün ortasından qalxdı, ağ sinəsi o yandan bəriyə<br />
bərq vurdu. Sara güldü, güldü, onun gülüşü Ağgölü doldurdu...<br />
Belə-belə Sara gözdən yayınıb tək-tənha göldə üzməyə alışdı. Bir gün uzaq<br />
çayda üzüaşağı, üzüyuxarı üzməyə başladı. Səs ağızdan-ağıza düşüb dildən-dilə<br />
yayıldı. Saranın üzgüçülüyünə heç bir söz olmadı.<br />
258
Change language