Seçilmiş əsərləri - Azərbaycan Milli Kitabxanası
Seçilmiş əsərləri - Azərbaycan Milli Kitabxanası
Seçilmiş əsərləri - Azərbaycan Milli Kitabxanası
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
________________<strong>Milli</strong> Kitabxana________________<br />
hansı eşq ola bilərdi ki,-Məhtabanı-sarsıtsın, yerindən tərpətsin! Atasından<br />
yaşlı, babası yerində qoca ilə qabaq-qənşər dayananda Məhtaban qıpqırmızı<br />
qızarırdı. Daha doğrusu, qız qocanın yerinə utanırdı. Qoca xan səbir göstərib<br />
Məhtabanı tumarlayır, onun qumral hörüklərini tutub sinəsinə gətirir, palazpaltar<br />
yumaqdan kobudlaşan barmaqlarına üzüklər taxıb oxşayır, özü də çox vaxt<br />
dilsiz oxşayırdı... Görünür, qoca xan gözləyirdi. O, gözləyirdi ki, bir gün<br />
Məhtaban dilə gəlsin, həyəcan içində titrəsin, nəhayət, başını qocanın sinəsinə<br />
söykəyib: "Səni sevirəm!" desin.<br />
Qoca xan ha çalışsa da, Məhtabanın dilindən qıfıl götürülmürdü. Sanki qızın<br />
həmin gecə açılan dili daha bağlanmışdı. Elə bağlanmışdı ki, ömründə<br />
açılmayacaqdı!..<br />
Məhtabanın kədərli gözləri qan-yaşla dolub-boşalır, dordə-qəmə qərq olan<br />
xan asta-asta geri çəkilirdi. Axı, o zor-güc işləlməklə deyil, öz oyanan eşqi ilə<br />
qızın ürəyinə hakim olmaq istəyirdi.<br />
Yenə də günlər keçir, yenə də Məhtaban cınqır çıxarmır, gəldiyi oyla həsrətlə<br />
baxır, sanki xana yalvarır, onun könlünə rəhm salmaq istəyir. Məhtaban istəyir<br />
ki, qoca Məmalik rəhmə gəlsin, Ərdəha pəhləvanı Məhəmmədin ruhunu təhqir<br />
etməkdən çəkinsin, onu kənara buraxmasa da, əndəruna köçürsün, qulluqçuqaravaşın<br />
içinə buraxsın!..<br />
Yox, Məhtabanın gözlədiyi baş vermirdi. Həftələr dolanıb, aya calanır, xanın<br />
yumşaq sifəti birdən turşuyur, xan arada bir qəzəbə dolur, qızın gözündə<br />
zəhmlənirdi. Məhtaban da istər-istəməz, atası Pəhləvan Məhəmmədsayağı<br />
qəzəbə dolduğunu duyurdu. Qocanın gözləri cavan Məhtabanın gözlərinə<br />
saplanırdı. Birində hökmranlıq, birində vüqar! Xan addım-addım geri çəkilir,<br />
yumşalmağa məcbur olurdu...<br />
Üstüörtülü oyun bir aydan da artıq davam edəndən sonra bir gün nahardan<br />
əvvəl xan çarhovuzun kənarında əyləşən gözələ yanaşıb salam verdi. Məhtaban<br />
da ehtiram göstərən qocanın müqabilində ayağa durdu. Bu dəfə daha başı ilə<br />
yox, xanın salamını dili ilə aldı. Xan şad-xürrəm oldu: "Deməli, Məhtabanın bir<br />
ay əvvəl gecədəki dili açılmışdır!".<br />
- Gedək, Məhtaban xanım!<br />
- Hara, xan<br />
- Barigaha!<br />
- Hansı barigaha<br />
- İmarətimizə!<br />
23
Change language