27.12.2014 Views

Seçilmiş əsərləri - Azərbaycan Milli Kitabxanası

Seçilmiş əsərləri - Azərbaycan Milli Kitabxanası

Seçilmiş əsərləri - Azərbaycan Milli Kitabxanası

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

________________<strong>Milli</strong> Kitabxana________________<br />

ovurdları çalalanırdı, bir sözümü iki eləmirdi. Niyə mən Göyəm qızı cəld<br />

tərpənib cəsarət göstərmədim Mənəm müqəssir! Mənəm günahkar! Mənəm<br />

divana çəkilməli müttəhim! Qoy mənə divan tutsunlar! Qoy mənim ürəyimi<br />

oxlasınlar! Qoy məni Şükranın yanında dəfh olunmaq şərəfindən də məhrum<br />

etsinlər... Bəs bu qara at Bəs bu qara əzrayıl Yox, qoy bu qara əzrayıl mənim<br />

dəliləşən, divanələşən gözlərimə görünməsin!<br />

Birdən ağlı dolaşan ana ayağa qalxdı. Nitqsiz olduğundan lalsayağı<br />

qarqışqırıq qopartdı. Qaratel titrəyən əllə qara atı göstərdi, nitqi açılmasa da,<br />

işara ilə bildirdi ki, sən Bəyalı oğlu Göyalı, ləngimə! Əgər bacarmırsansa qoy<br />

mən özüm oğlumun ox-kamanı ilə bu qara əzrayılı gəbərdim. Qoy bu qara<br />

uğursuz çölün qurd-quşuna, canavarlarına, pələnglərinə, vəhşilərinə qismət<br />

olsun! Özü də başqa yanda yox, Ziyarət dağının ətəyində!<br />

Əli ilə danışan, qırıq-qırıq, heybətli-heybətli səs çıxaran ana bütün bunların<br />

hamısını Göyalıya çatdırdı. Yenə də ağlaşma qopdu. Göylər obasının adamları<br />

daşlana-daşlana gəldi. Onlar söz tapıb Göyalı ailəsinə heç bir söz deyə bilmədi.<br />

Qara atı qapıda dayanan görüncə bu ata-anaya heç bir toxtaqlıq verə bilmədilər,<br />

onlar da ağlaşanlara qoşulub ağlaşdılar. Qara at da başını tərpədə-tərpədə onlara<br />

qoşulub ağladı, adamlar kirişəndən sonra da qaralan Ulduz öz ağlamağından<br />

qalmadı.<br />

XVIII<br />

Qara şeytanın qara qurğusu qara mozalan qara qəsd üçün öz qara rəngini<br />

Ulduza yaxıb bu dünya üzündə uğursuzluğun qara kabusuna döndərmişdi. Ulduz<br />

öz Şükranının, igid qəhrəmanını; ağ çuxalı, ağ papaqlı, gümüş xəncərli, qırmızı<br />

çəkməli səvarisinə dəmir nallı təpik çalmaqla öz taleyinə də təpik çalmışdı.<br />

Şükran ölmüşdü. O torpaq altındadır. Ulduz da ölmüşdür, ancaq torpaq<br />

üstündədir. Belə bir fəlakət olandan sonra, əlbəttə, torpaq altında, gözlərdən<br />

iraqda olmaq qat-qat yaxşıdır. Sürünə-sürünə, sürüklənə-sürüklənə, gözdən düşədüşə,<br />

nifrətlə süzülə-süzülə, lənətlə damğalana-damğalana bu qara at kimi yas<br />

içində qalmaqdansa, ölüm yaxşıdı! Deməli, qapıya gələn qara at üçün tale ölüm<br />

yolu açmışdı. Elə bil qara ölüm onu səsləyirdi: gəl-gəl qara at! Gəl mən səni<br />

düşdüyün qara gündən xilas edim! Gəl, gəl qara kabusluğunu ortadan götürüm!<br />

Axı sənin qalmağın əzab-əziyyət, iş-<br />

208

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!