Seçilmiş əsərləri - Azərbaycan Milli Kitabxanası
Seçilmiş əsərləri - Azərbaycan Milli Kitabxanası
Seçilmiş əsərləri - Azərbaycan Milli Kitabxanası
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
________________<strong>Milli</strong> Kitabxana________________<br />
olardı! Misilsiz şuxluq və cəsarət, çevikliklə Ulduzun belində oynayan oğlana<br />
indi nə söyləmək olardı Sevgili ürəyindən keçirirdi: "Mən qara saçlarımı ağ<br />
hörəcəyəm! - deyə and içirdi. - Heç bir yana getməyəcəyəm, heç bir oğlanın<br />
üzünə baxmayacağam. Mən səni sevmişdim, Şükran! Yenə, torpaqda da səni<br />
sevəcəyəm. Sən öz sevgini qurd ağızlı torpağa apardığın kimi, mən də öz<br />
sevgimi elə bu torpağa aparacağam!" Hər kəs Ulduzu qarğısa da Sevgili Elşad<br />
qızı Ulduzu qarğımırdı. Qarğıya bilmirdi. O, anlaşılmaz müəmma içində idi.<br />
Nədən ki, Sevgili Ulduzsuz Şükranı, Şükransız da Ulduzu təsəvvürünə gətirə<br />
bilmirdi. Sevgili öz kədərli hisslərilə baş verən hansı bir qara qəsdi isə göz<br />
yaşları arasından görürdü. Qara mozalanı göz qabağına gətirə bilməsə də, böyük<br />
bir müsibət baş verdiyini, qara nəfəsin onların açılmayan sevgisini necə<br />
qaraltdığını duyurdu.<br />
XIV<br />
Bəli, xeyirxah bir qəhrəman, nəcib bir insan ölmüşdür. Bu insanlar nəinki<br />
Şükranı sevirdi, onun Ulduzunu - atını da sevirdilər. Ən böyük müsibətə düçar<br />
olan Ulduz da heç bir insandan az olmayaraq qəhrəman süvarisini sevirdi. İndi<br />
də söz səhvinə -xətasına, keçilməz - bağışlanmaz günahına görə özünə yer tapa<br />
bilmirdi, tapmırdı.<br />
Qaralıb qara geydiyinə, qara rəng aldığına görə başqaları onu tanımasa da, o<br />
özünü tanıyırdı. Şükransız keçən dəqiqələrinin necə də ölümdən də əzablı<br />
olduğunu o özü əcəbcə bilirdi. Kim Ulduzıı hər necə dilbilməz, ağlı işləməz bir<br />
heyvan saysa da, Ulduz özünə görə dil də bilirdi, özünə görə ağlı da kəsirdi. İndi<br />
o, Şükransız özünü dolandıra bilmir, saxlaya bilmirdi. İnsan kimi, bəlkə insandan<br />
da artıq kədərlənirdi. Yemirdi, içmirdi, kənar-kəsmə gəzirdi, gözlərindən qanlı<br />
yaş tökməyində davam edirdi. Şükranın taleyi elə oldu, Sevgilinin də taleyi belə.<br />
Bəs Ulduzun taleyi necə Onunla onun taleyi ilə, Şükransız keçən dəqiqələri ilə<br />
maraqlanan, bu atın halına yanan var idimi Xeyr, yox idi! Ulduz at idi, özü də<br />
necə bir at! Qatil at! Onun nə taleyli Ələ keçincə onu öldürmək, uğursuz Ulduzu<br />
dərinlərdə basdırmaq, üstəlik, bu UIduzu ağqoyunlulara tərəf ötürən, başına<br />
sovuşduran adamlara divan tutmaq gərəkdi. Bu qədər! Daha başqa qədəri yox<br />
idi.<br />
İndi diqqət Şükranın acı taleyindən də artıq onu dəfn etmək üzərinə gəlirdi.<br />
Yolçunu bunca gözlətmək yox, yola salmaq gərək idi.<br />
196
Change language